Tiznit 26-02-2023, zondag 

Vanmorgen zagen we dat  er motregen viel toen we de blindering voor de ramen wegschoven, een beetje triest om te zien. Tijdens het ontbijt werd het droog, even later brak zelfs de zon door maar niet voor lang. Overigens geen verrassing, er was wat (mot)regen voorspeld voor vandaag.

Er is hier verderop in de stad wel stokbrood te krijgen, vlakbij kopen we bij een kruideniertje ronde broden, 1,20 MAD omdat ze iets groter zijn. We nemen als beleg bij het ontbijt oa Essaouirade, de sardinepaté die eigenlijk boulettes de sardines zijn maar dan in smeerbare vorm. Een heerlijke komijnsmaak zit er aan. Verder bestaat er sinds kort ook La Vache qui Rit light uit een kuipje die is wat smeuïger dan een partje , vooral lekker als er Zwitserse strooikaas over gaat. Want je moet er toch een beetje persoonlijke touch aangeven om het wat lekkerder te maken. Zo hebben we ook leverpastei light in blikjes meegenomen uit Spanje, dat is pittiger als je er Cayennepeper over strooit. Eigenlijk zijn dit de producten die ik op het brood doe ’s morgens, Everdien beperkt zich doorgaans tot Citroenjam met Stevia. Bij de lunch, als we niet uit eten gaan, eten we beiden  hetzelfde, Cuisse de Dinde fumée, gerookte kalkoenham in plakjes , surimi met krabsmaak en natuurlijk radijsjes als we die kunnen krijgen. Boulettes eten we met mayonaise en peper. Nu we het toch over eten hebben, vanavond maakt Everdien shoarma van kalkoenfilet, 50 MAD per kilo. Marokkanen zelf zijn dol op La Vache qui Rit, niet alleen zie je in de grotere supermarkten belachelijk grote verpakkingen van de doosjes met de partjes smeerkaas, ook bij sommige  kruideniers wordt een broodje verkocht met een partje smeerkaas.

Nee onze zoektocht naar een andere camper is nog niet begonnen maar we vragen ons af wie nou zo'n waanzinnig grote camper wil aanschaffen, waar moet je parkeren? Hier voor andere auto's als je naar de tandarts wilt?

Een paar winkeltjes in de Bijouterie souk.

Niet alleen zilver wat blinkt.

Winkeltje in de souk van Tiznit.

Op zondag lopen mensen zowel camperaars als Marokkanen met kartonnen doosjes, daar zitten gebakjes in. Ook in Spanje staan op zondag lange rijen voor (banketbakkers) winkels om gebak te kopen. Wij hebben vandaag maar eens mee gedaan aan deze traditie en bij en bakker niet alleen volkoren stokbroden gekocht maar ook gebakjes.

Er is in Tiznit , naast dat er een zilvercoöperatie is, ook een souk die louter  bestaat uit heel veel kleine juwelierswinkels. Op zondag zijn er veel van deze winkeltjes gesloten, maar er zijn er zoveel dat er genoeg zijn die wel open zijn. Vandaag liepen er hoofdzakelijk wat Marokkaanse vrouwen rond  die de etalages bewonderden of een winkeltje binnen gingen om te onderhandelen over een sieraad. Niet bepaald ons ding , hoe meer het glimt en schittert, hoe mooier het gevonden wordt volgens de Marokkaanse smaak. Er zijn veel nep-zilveren sieraden die wel gekocht worden door toeristen die een dagtochtje met een bus naar Tiznit maken vanuit Agadir. Echt zilver wordt per gram verkocht, zilversmeden hebben een digitaal weegschaaltje.

                                      De keuze is reuze, ook bij hoofddoekjes voor jongeren.

Koppeltje Grauwe Buulbuuls achter de nuur bij de camper. Ze zien er wat pluizig uit, nadat ze zich eens lekker opgeschud hebben. Linksonder een waas door het camperdak van de buren.

 

Hoofddoekje met klep, trendy hoor.

Deze lag nog op de plank, komt alleen in Noord Afrika voor, de Heliotropium Ramosissium. (met dank aan Toon.)

Er zijn hier op de camping gisteren en vandaag campers vertrokken zodat er weer voldoende plaatsen zijn voor nieuwe die dan ook af en toe arriveren. Op de  parking bij de supermarkt waar we altijd stonden toen we vanaf 2008 weer met de camper naar Marokko gingen, staan nu ook weer campers, er wordt ook weer overnacht. Het is lange tijd verboden geweest, zo verdwijnen er niet alleen plaatsen. Ons trekt die plek nu niet , je kunt er nu niet meer buiten zitten.

 

Het weer viel opnieuw wat tegen, het was half tot zwaarbewolkt en is vanmorgen kortdurend hele lichte motregen gevallen en het werd zowaar 18º. Na een kort buitje om 16.30 uur klaarde het breed op en de wind nam toe tot matig.

Tiznit 27-02-2023, maandag

Maandag is een dag waarop veel camperaars weg rijden van een plek waar ze voor langere of kortere tijd hebben gestaan is onze ervaring. Zo ook hier op deze camping, veel campers vertrokken vanmorgen. Echter bijna net zoveel moeten van een andere locatie zijn vertrokken wat in de loop van de dag is het weer aardig vol geraakt.

Eergisteren, tijdens het eten van een stokbrood hoorde ik krak, een tand leek los te zijn geraakt van een soort ijzeren spalkje wat achter mijn voortanden zit. Dat is wel eens vaker gebeurd en werd dan weer ‘vastgelijmd’. Dus ik op zoek naar een tandarts, die zijn er voldoende hier wat je niet zou zeggen als je de toestand van veel Marokkaanse gebitten ziet of misschien daar om juist wel. Immers werk genoeg en dat zal er w.s. ook wel blijven gezien de hoeveelheid snoep die kinderen nuttigen.

                                Het interieur van de school voor zilversmeden bevatte fraaie elementen.

Nog wast foto's van het interieur.

 

Een deel van de dubbele deur in de school.

Een verdedigingstoren en een poort in de stadsmuur van Tiznit.

Nu heb je in Marokko 2 soorten tandartsen, dentistes en chirurgien-dentistes, vroeger was er wel verschil tussen maar nu niet meer in de praktijk. Dus vanmorgen de praktijk binnengestapt van een chirurgien-dentiste , er zaten maar liefst 3 jonge, wat giechelende , meiden achter de receptie balie en een stuk of 8 wachtenden in de wachtkamer. Het kwam er op neer dat ze daar de tand niet konden ‘lijmen’ maar dat die getrokken moest worden. Toedeledoki, op naar de volgende, een dentiste. Daar was het misschien wel mogelijk, maar het ging op afspraak, ik kon daar morgen terecht. Ook au revoir en nu naar een cabinet dentaire waar het er van binnen net zo uitzag als de deftige titel al deed vermoeden. Er  zat 1 patiënt en ik was daarna aan de beurt. Ook de behandelkamer was modern ingericht ( 10 jaar geleden in Sidi Ouassay zag de praktijk van de tandarts eruit als die van dr. Botje waar ik als kind naar toe ging, werd daar wel goed geholpen, dit ter zijde) en beschikte over de nieuwste apparatuur. De tandarts bekeek de desbetreffende tand en zij dat hij gewoon vast zat. Toen ik zei dat ik toch echt krak hoorde nam hij een röntgenfoto om te zien of de tandwortel misschien gebroken was, dat was niet het geval. Nadat ik hem gecomplimenteerd had met zijn modern uitziende praktijk, ik hoor aan uw accent dat u geen Fransman bent wat aardig was van die man want het zijn niet de makkelijkste gesprekken, kon ik 100 MAD afrekenen, hetgeen natuurlijk goedkoop is.

                          De minaret van de Grote Moskee met de merkwaardige houten stokken.

La Source Blue met vervuild water.

 

 

 

 

Rechts een deur in een muur bij la Source Blue

Vanmorgen zijn we naar de Source Blue gewandeld, de blauwe bron. Voordat we daar kwamen , hadden we contact met een Marokkaan die directeur was van   een school voor zilversmeden. Er waren geen leerlingen, stom, maar vergeten te vragen of er pauze was, hij leidde ons rond in het prachtige oude gebouw waar verschillende sieraden waren uitgestald in vitrines. Hij bleek een welbespraakte man die veel gereisd had en o.a. in Limburg was geweest, het was een leuke ontmoeting.

De Source Blue ziet er niet spectaculair uit maar volgens de overlevering leefde hier 1500 jaar geleden de heilige Fatima en die de plaats heeft gesticht, die nu  als bedevaartsoord ( en toeristische trekpleister)  gebruikt wordt. Vlakbij de bron is de ‘Grote Moskee’  waarvan de lemen minaret qua bouwstijl doet denken aan die in bv Mali. Uit de minaret steken houten stokken waar verschillende betekenissen aan toegedicht worden, o.a. dat ze de doden de weg naar het paradijs zouden wijzen maar meer waarschijnlijk is dat ze bij bouw- en herstelwerkzaamheden gebruikt worden. 

                                                We kochten heerlijke olijven bij deze aardige jongen.

Kippen achter de toonbank, vers vlees.

Van koppen en poten kun je vast nog wel wat van maken, niets wordt van het dier weggegooid.

Na een welverdiend kopje nos nos op het centrale plein zijn we naar de overdekte groente- en vleessouk gegaan. We hebben wat groente en olijven gekocht  en bij de camper gekomen zijn we lekker in de zon gaan lezen na de lunch. Het bleek dat we 9,2 km hadden gelopen oftewel 14.307 stappen wat voor ons veel is.

Een van de nieuwkomers was een Nederlandse camper met een Spaans-Nederlands stel erin met een zoontje van 5 jaar, die ze wat les geven tijdens het reizen. Even leuk mee gepraat omdat het ons sterk deed denken aan de eerste keer dat we met ons campertje in Marokko  kwamen met onze destijds 4 jarige zoon Martijn, het was 1978..

Heerlijk weer vandaag , het was zonnig met een paar wolken en 18º om 16.00 uur terwijl het in Tafraout op dat moment 14º was. Toch gaan we daar morgen naar toe, de temperatuur  zal daar de komende dagen iets gaan stijgen.

Tafraout 28-02-2013, dinsdag

We zijn al bijtijds vertrokken uit Tiznit, iets over 9 uur. Langzaam stijgt de weg, af en toe nog een keer dalend met een haarspeldbocht naar een rivier waar dit keer wel eens water in zit. We konden redelijk doorrijden , genietend van het landschap dat steeds bergachtiger werd met mooie kleuren van de aarde en af en toe bloeiende amandelbomen. De klim naar de col du kardoes gaat via veel bochten omhoog en even konden we geen eigen tempo rijden omdat we achter een vrachtauto en een camper zaten , we gingen met een snelheid van 5 km omhoog. Gelukkig kon de camper  en daarna wij de vracht passeren waarna we gestaag op de col kwamen waar we zoals gebruikelijk een foto namen. In ‘het dorp ‘van de mannen met de puntmutsen’  , Had Tahala, hebben we brood gekocht omdat de bakker op de vrije plek al ’’s morgens geweest was. De laatste 5 km van de weg naar Tafrout waren erg slecht, , slechts een smal strookje asfalt en daarnaast ook veel bulten en gaten. Juist daar kwamen we een groepje fietsers tegen waar we al wat bekenden bij zagen.

 

Onderweg tijdens de beklimming van de `Col de Kerdous zagen we prachtige kleuren in het landschap.

Tergend langzaam omhoog.

In de verte een dorpje.

Akkers met een laagje stenen omheind.

We wilden eerst in de Palmeraie bij Tazka gaan staan, we dachten daar door de bosjes beter beschermd te zijn tegen de wind. Maar er bleken bosjes weggehaald,  er was door de gemeente Tafraout een 2e cp gecreëerd  met dezelfde voorwaarden, 15 MAD per nacht en een bewaker aanwezig. Als de bosjes geen geen bescherming  meer bieden  dan is de keus snel, gemaakt, we zijn doorgereden naar het grote vrije veld. Dit ligt veel dichter bij het dorp Tafraout en bij het servicestation om de cassette te legen.

                    Bovenop de Col de Kerdous  met in de verte de laagvlakte van de Sous.

Mannen met punt mutsen in Had Tahala.

 

Rechts in de verte de bergen van Tafraout.

We waren omstreeks het middaguur op de plek waar het minder druk is dan andere jaren waar zoals gewoonlijk een aantal bekenden staan. Een tijdje later kwamen Pieter en Leny hier ook het terrein oprijden en zij staan bij ons in de buurt. Morgen is er de wekelijkse souk en de dag ervoor is er altijd een wat kleinere souk, zeg maar een pré-souk. We zijn daar overheen gewandeld en we hebben wat fruit gekocht. Tevens zijn we naar de garage van Mohammed Fahrid geweest om te vragen of hij even bij de camper kwam kijken omdat we wat spuitwerk willen laten doen . Hij zou  om een uur of 18.00 langs komen maar het is nu bijna donker en hij moet nog komen. 

We staan op de betaalde gedoogplaats in het ketekdal van Tafraout, bewaakt, 15 MAD. Servicestaion 5 MAD. N29.72224 W8.98473

Even naar de souk voor de sfeer.

Vrouwen van Tafraout gaan vaak in het zwart gekleed, afgebiesd met een gekleurde band

In Had Tahala hebben de vrouwen veelal een witte doek om , dit is tussen Had Tahala en Tafraout in. Witte omslagdoeken zie je ook wel in Tafraout natuurlijk.

We hebben geaarzeld om naar Tafraout te gaan vanwege de kou die er tot nu toe was en de harde wind. We zijn blij dat we de knoop hebben doorgehakt en vandaag toch zijn gegaan. We hebben nl tot we naar de souk gingen buiten gezeten want het was zeker aanvankelijk mooi weer met 18º. Vanaf ongeveer 15.30 uur begon de wind toe te nemen en aan het eind van de middag werd het daardoor erg fris. Aan het begin van de avond stond de camper wat te schudden toen we al naar binnen waren gevlucht nadat we wat bekenden begroet hadden.

We zijn blij dat we weer in deze schitterende omgeving staan met de prachtige granieten bergen om ons heen die al naar gelang de stand van de zon verschillende kleuren aannemen. En leuk was  het weerzien met o.a de kapper, de bakker de gardien, ze vertelden een moeilijke tijd te hebben gehad tijdens de COVID periode. We komen hier al sinds 2008, ieder jaar weer een  heerlijk gevoel om hier te zijn.

Tafrout 01-03-2023, woensdag

Net maar 1 dag hier en nu al verhuisd. Er stond iets verderop een groepje Franse campers die vanmorgen vroeg  vertrokken zijn. Omdat we op dat plekje iets meer tegen de wind denken beschut te staan ,zijn we daar naar toe gereden, 50m. verder. Ook Leny en Pieter zijn wat beschutter gaan staan en staan nu vlak achter ons. En ook al zouden we niet meer beschut zijn tegen de wind, het uitzicht is in ieder geval mooier. Niet lang daarna kwam Mohammed om te kijken wat er aan de camper moest gebeuren wat spuitwerk betreft. Na enige onderhandeling zijn we een prijs overeengekomen van 1000 MAD, een fractie van wat we in Nederland zouden moeten betalen. 

De ondergaande zon kleurtde fraai de granieten rotsen gisterenavond.

Dezelfde rotsen vanmorgen maar toen nog in de schaduw.

We zijn verkast vanmorgen.

              Ons luifeluitzicht

Geiten snoepen hier van de arganbomen. 

De herder passeerde vanmorgen en leverde ingezoomd een mooi plaatje op met het dorp Tazka op de achtergrond.

Na de koffie zijn we naar de souk gegaan, wat we altijd leuk vinden. De groente en fruitsouk in een overdekte hal, de rest van de kraampjes staan langs de gekanaliseerde droge rivierbedding. Wat op valt hier is dat de souk hier, i.t.t. wat we op andere souks in Marokko zien, geen mannenzaak is. Er zijn ongeveer evenveel vrouwen die deze souk bezoeken ,  de souk vervult voor hen eenzelfde functie  als voor mannen, nl het is een wekelijkse ontmoeting met vrienden en kennissen uit de omgeving. In hoeverre het ons iets zegt over de positie van vrouwen in Tafraout , is ons niet duidelijk.  In Tafraout en omgeving wonen leden van de Ameln stam, zie staan bekend om hun ondernemende geest.

Op de souk in Tafraout zie je ook veel vrouwen die hier elkaar ontmoeten.

Na de souk zijn we naar de overdekte vleessouk gegaan om filet pur te bestellen, iets wat we ieder jaar doen. Filet pur is ossenhaas , het duurste stukje vlees van het rund in Nederland, wat toch gauw tussen de €50en €60 per kilo kost. Nu was er net een verse koe binnen gekomen en we konden meten een stuk kopen van 19.00 gram, je moet een hele ossenhaas kopen, je kunt niet een stukje kopen. De prijs van rundvlees was duurder geworden hadden we al gelezen, jaren hebben we €15,- per kilo betaald, nu kostte het €17,- per kilo , dus toch nog aanzienlijk goedkoper dan in Nederland. Everdien heeft er mooie biefstukjes van gesneden, tournedos,  de minder mooie stukjes  laten we morgen door de slager door de vleesmolen halen, hebben we wat voor tartaar of gehaktballen.

Een diadeemroodstaart, een beetje ver weg, toch geplaatst omdat we van deze vogel altijd extra blij worden. We krijgen hem nog wel dichterbij voor de lens een dezer weken.

De overdekte groentesouk

Vrouw op weg naar de souk.

De slager snijdt de ossenhaas uit de koe.

Wat ons opvalt is dat je hier geen vlinders ziet en heel weinig bijen ook. Dat komt omdat er door de droogte weinig nectar bevattende bloemen, zijn, de honing is duurder dan andere jaren omdat er een tekort dreigt, 2022 was een slecht honingjaar. Er wordt veel honing gebruikt in Marokko die dan ook overal te koop is of te koop wordt aangeboden door de handelaren die hier wel aan de camperdeur komen..

De dag begon windstil en om 10.00 uur was het nog maar een graad of 10 en toch voelde het heerlijk aan. De temperatuur liep op tot 17º en gelukkig was er veel minder wind dan gisteren, er stond ’s middags een matige wind.

Tafraout 02-03-2023 donderdag

Het was afgelopen nacht kouder dan de nacht ervoor, toen was het ongeveer 10º, afgelopen nacht was het 6º. Het verschil zit hem in de bewolking die er wel de vorige nacht was maar niet afgelopen nacht, dus dan dan heb je minder uitstraling .De kachel was niet nodig want de zon staat kort na half 9 op de voorramen als hij boven de berg uitkomt. We willen ook een beetje zuinig met gas doen, niet voor de prijs want voor ongeveer 60 MAD heb je een volle fles, maar als we maandag naar de garage van  Mohammed gaan kunnen we mooi tegelijkertijd bij de kruidenier ernaast een nieuwe fles kopen. Het is trouwens ’s ochtends meteen lekker warm buiten ook doordat de zon al veel kracht heeft en de lucht wat ijler is omdat je op zo’n 900 m hoogte zit in Tafraout.

 

De amandelbomen bloeien laat dit jaar als gevolg van de droogte.

De witte bloesem geeft  zoete amandel  en de roze bloesem de bittere amandel.

Elke morgen komt een kleine kudde geiten hier bij de campers om groente- en fruitafval te eten.

Een van de moskeën in Tafraout.

De vleessouk wordt zoveel mogelijk schoon gehouden.

Nadat Everdien vanmorgen mijn haar had geknipt zijn we naar de slager gegaan om het  restvlees door de gehaktmolen te laten halen en daarna zijn we naar de Babouches souk gegaan, dat zijn een paar kleine straatjes in het centrum van Tafraout. Babouches zijn de bekende Marokkaanse sloffen, je kunt ze in heel  Marokko kopen maar Tafraout is er bekend om. In de souk bleek dat er niet alleen Babouches werden verkocht maar ook dat er wel 4 winkeltjes zijn waar arganolie gemaakt wordt. Er was al een argan coöperatie in Tafraoute maar deze winkeltjes zijn er bij gekomen en de kleinschalige productie in zo’n winkeltje is gemechaniseerd , er zijn elektrische molens gekomen. Toen we bij zo’n winkeltje stonden te kijken werden we enthousiast begroet door de winkelier waar we ieder jaar babouches kopen. Na de gebruikelijke  beleefheidsvragen, hoe het met de familie is etc zijn we met hem mee gelopen . Nu wilden we toch al babouches kopen dus het liefst bij hem en zijn oude vader , we hadden al begrepen dat die nog leefde. Na ook met hem een hartelijke begroeting te hebben gehad hebben we een paar babouches gekocht, 90 MAD.  Alles is duurder geworden, waarop een groot blik lijm tevoorschijn werd gehaald ter illustratie. Overigens heb ik gestikte babouches, die zijn duurzamer. De sfeer in de stad was erg ontspannen, je zou kunnen zeggen ‘gezellig’ en de nos nos op het zonovergoten terras liet zich goed smaken. Een bekende van andere jaren groette ons nog toen we het terras verlieten, hallo Holland hoe gggaat het , want onze ‘g’ klank wordt allemachtiggg prachtiggg gevonden.

                                        De vader en zoon waar we altijd babouches kopen.

                                       Een straatje en wat winkeltjes in de babouchessouk.

Vanmiddag zijn we door Pieter en `Leny uitgenodigd voor een drankje, Hans en Marga waren daar ook, we hebben hun al eens ontmoet in Tafraout en ze zijn 3 jaar geleden  toen de grenzen gesloten werden, met Pieter en Leny een week eerder dan wij met de boot uit Marokko kunnen ‘vluchten’. Het was gezellig maar de wind stak wel op en het werd daardoor behoorlijk fris. Dat nadat het  overdag juist heerlijk was geweest met 18º en een zwakke tot matige wind.

We realiseren ons dat we nog niet uit eten zijn geweest in Tafraout, we hebben nog teveel lekker vlees en groenten waar Everdien een heerlijke maaltijd van bereid. Zo aten we gisteren Sajoer sperziebonen met tournedos en vanavond eten we  verse doperwten in sinaasappel-mosterd-room saus met kalkoenfilet. Maar dit weekend willen we toch echt hier ergens uit eten gaan, we kennen wel een paar adresjes.

                                    Op het pleintje voor de babouches souk

Nog een straatje in de souk

Hier worden amandelen gebrand

De argannoten worden machinaal gemalen en er komt een bruine drab uit die later verwerkt wordt tot arganolie.

We vonden het al minder druk dan andere jaren en Abdellah de gardien, die net aan de deur was om  de 15 MAD stageld te innen, vertelde dat er nu 80 campers zijn en dat hij verwachtte dat de komende week, als de amandelfeesten zullen zijn, het drukker zou worden. Andere jaren hebben we hier wel met wel met 200 campers gestaan. Vanmiddag moesten we sterk denken aan het tv programma ‘we zijn er bijna ‘ toen en groep van zo’n 15 Zwitserse camper arriveerde die zich opstelden in cirkelvorm als een vesting. Ze zitten dan ook keurig in het midden met z’n allen.

Tafraout 03-03-2023, vrijdag

Een feest om ’s morgens, als we nog in bed liggen,  de Grauwe Buulbuuls te horen kwetteren die in een struik naast ons zich tegoed doen aan de besjes die eraan zitten. ( de struik is de Zanthoxylum Fagara) . En dan helemaal als je de blindering openschuift en de zon over de bergen piept het keteldal in en de omgeving in een fel zonlicht baadt en je je beseft hoe uniek dit wonderschone stuk natuur toch eigenlijk is. Hoe bijzonder het is om niet alleen weer in Marokko te zijn na 3 jaar maar ook om weer hier te kunnen staan.

Dat huppelt zo voor je stoel langs 's morgens

Het groente- en fruitafval smaakt goed.

Overal in het dal liggen grote stenen.

Triest de door droogte geteisterde palmen.

Iedere morgen komen er een of meerdere herders met geiten langs en ze krijgen dan groente- en fruitafval van de camperaars, die beesten komen zo niets te kort. We zijn na de koffie een eindje gaan wandelen door het keteldal, wat voel je je af en toe nietig tussen de steil oprijzende rotswanden en de grote rotsblokken. We zagen een 10-tal grondeekhoorns, vliegensvlug, niet te fotograferen. En we zagen warempel 2 vlinders vliegen, de eerste keer dat we die hier zien. Op een rots, hoe kan het ook anders, zat een blauwe rotslijster, helaas met de rug naar ons toe wat jammer was, die hebben we nog nooit gezien, laat staan kunnen fotograferen. Triest is het om te zien hoe de natuur te lijden heeft van de droogte. Palmbomen horen een mooie grote groene pluim te hebben, nu zijn ze aardig verdord en sommige vallen om.

Een hagedis met een prachtige schutkleur. Na een vraag op het camperforum kwamen Kees en Toon met de Atlas Agame als soort.

Klauteren tussen de rotsen door.

Aan het begin van de middag kwamen `Henk en Marita aan op de plek hier, ze staan op het veldje tegenover ons aan de andere kant van de ‘sloot’. Leuk om elkaar weer gezien na de trip die ze hebben gemaakt naar oa, Zagora en de laatste stop Amtoudi.

Vlakbij staat een Duitser die er een hobby van heeft gemaakt om schorpioenen en reptielen te fograferen. ’s Avonds vroeg hij of Pieter  en ik mee wilden als hij weer op pad ging.  Hij had een UV-licht lamp en de schorpioenen ‘gloeiden ‘ op als ze werden beschenen in het donker. Maar het waaide gisteren te hard, dus we gingen niet mee. Vanmiddag kwam ik terug van een kleine wandeling om te zien of er nog vogels of bloemen te fotograferen vielen. De Duitser kwam op me af en zei hou je camera maar om, ik weet een schorpioen onder een grote steen. En inderdaad, een schorpioen kunnen fotograferen, van dichtbij, in de aanvalshouding, dat was leuk.

Bij deze schorpioen die in de aanvalshouding zit, zie je aan het eind van de staart de doorn waarmee hij zijn soms dodelijke steek uitdeelt . Dit is ws de Buthus Occitanus (bedankt Toon en Kees)

Schorpioenen zijn trouwens nog steeds een probleem in Marokko. Jaarlijks sterven er nog tientallen mensen na een steek  van een schorpioen, om en na bij de 100 in 2013. Veel meer mensen worden gestoken door een schorpioen, ongeveer 30.000 wat natuurlijk heel veel is. Dat komt omdat er in Marokko door het klimaat veel schorpioenen voorkomen. En ook nog eens veel soorten ,  er zijn ongeveer 50 soorten schorpioenen in Marokko waarvan 22 giftig en zeer gevaarlijk zijn. Vooral kinderen worden nogal eens het slachtoffer van een steek door een schorpioen, omdat die onder stenen leven. Er is ondertussen wel antigif ontwikkeld tegen schorpioenensteken.  Er werden  26.000 schorpioensteken geregistreerd in 2019, waarvan 44 met dodelijke afloop. 95% van de dodelijke slachtoffers zijn kinderen. De daling van het aantal dodelijke slachtoffers komt door de toediening van antigif.

Het was vandaag een heerlijke dag, aanvankelijk veel zon, vanmiddag wat velden met wat dikkere sluierbewolking , het werd bijna 20º en wat belangrijk is, de harde wind bleef uit vandaag.

Tafraout 04-03-2023, zaterdag

Iets wat ieder jaar weer terug komt, ook al zit je in Marokko, wat trouwens bij ons de laatste 15 jaar het geval was op 2 jaar na vanwege de COVID toen we thuis waren, is het invullen van de belastingaangifte inkomstenbelasting. Nu is dat in onze eenvoudige financiële situatie een fluitje van een cent, gisterenavond was dat in 10 minuten gepiept omdat alle gegevens al vooraf ingevuld zijn. Aangifte nog niet verzonden, nog even wat nader bekijken een dezer dagen maar we krijgen wat geld terug, veel studie zal het dus niet vergen.

Er bloeien niet zoveel bloemen hier, dat is eigenlijk doorgaans het geval zo, deze bodem leent zich er minder voor in Tafraout en omgeving. Je ziet wel, naast de hier mooi paars bloeiende bloemetjes van de Reigerbek die hier veel staan, enkele soorten die we niet kennen in Nederland , hooguit groeien die ook nog wel eens in Zuid Spanje. Voor het identificeren van bloemen en andere flora gebruik ik dan de app Picture This en als ik er dan nog niet uitkom vraag ik het in het topic ‘Natuur’ op het camperforum. Daar zijn altijd wel mensen die het leuk vinden om proberen flora maar ook fauna te determineren. Zonder anderen tekort te willen doen wil ik even Toon noemen, die niet alleen over een grote parate kennis beschikt maar ook over naslagwerken beschikt. Zo komen de namen van bloemen waar ikzelf niet uitkwam van Kees en Toon op het camperforum en ook hebben zij zich gebogen over de schorpioen en de hagedis

                                        Merendera Robusta ( met dank aan Kees)

Notoceras Bicorne ( met dank aan Kees)

             Akkergoudsbloem

             Launaea Aborescens

De verlaging van de dieselprijs is in Tafraout bij de 3  benzinestations nog niet doorgevoerd zagen we . De dieselprijs is hier 14,1 MAD .

Nu komt er veel Russische olie Marokko binnen, dat was altijd al zo maar nu zeker omdat  Marokko  niet mee doet.aan de boycot als Noord Afrikaans land. We schreven al eerder over schimmige praktijken die plaatsvinden op zee vlak voor de Marokkaanse kust waar uit tankers Russische olie in kleinere tankers wordt overgepompt. Maar er is meer aan de hand

De Marokkaanse socialistische oppositiepartij USFP heeft de  minister van Economie en Financiën gevraagd om in het parlement toe te lichten welke maatregelen de staat heeft genomen tegen een vermeende frauduleuze invoer van Russische dieselolie via de haven Tanger MedMarokkaanse bedrijven zouden ruwe olie uit Rusland in Marokko doorverkopen met een winstmarge van meer dan 70%. De oorsprong van het product wordt eerst veranderd, waardoor het lijkt alsof de brandstof afkomstig is uit de Golflanden of de Verenigde Staten.

Volgens een intern onderzoek naar de zaak in de haven Tanger Med, zouden er reeds meerdere tonnen Russische olie frauduleus ingevoerd zijn in Marokko. De havenautoriteiten ontkennen deze berichten, maar blijken wel het contract opgezegd te hebben van het bedrijf Horizon Tangiers Terminals (HTT), dat de opslagplaatsen beheert.

De oppositie partij hoopte deze week antwoorden te krijgen van de regering maar we hebben er nog niets over gelezen, tot die tijd blijven het geruchten.

Op een veldje hier zaten Kneutjes zaden te pikken, links een mannetje, rechts een vrouwtjemet daarachter een mannetje.

Mooi huis van een rijke inwoner.

Mooie witbloeiende Retama monosperma, de bruidsbezem of bruidssluierbezem

Een leuke wandeling gemaakt vanochtend naar het dorp Ayda en weer terug via de palmerai, althans wat er van het palmenbos over was. Wij dachten dat er bosjes gekapt waren tussen Tazka en Tafraout maar het blijkt dat er een brand is geweest, ruim 2 jaar geleden. Er staan daar ook tamelijk veel campers bij het dorp Tazka. Even wezen buurten toen we op het veld kwamen oa bij Johan en later bij Wim en Wobbie en Annie, Gerrie was fietsen met een groepje.

Aan het begin van de middag kwamen Ben en Ingrid hier het veld op rijden, zij waren aan de kust geweest o.a. Sidi R’Bat. Leuk dat zij nu ook hier zijn, we stonden al eerder bij elkaar.

Aan het eind van de middag hebben we gezamenlijk, met z’n achten, Henk en Marita kwamen er ook bij, een borrel gedronken met lekkere hapjes, het was een soort Ounagha revisited en uiteraard heel gezellig met lachen met elkaar tot discussies over woke en de verkiezingen.

Het weer was fantastisch, weinig wind, veel zon en een hoge gevoelstemperatuur terwijl de officiële temperatuur 21º was. Volgende week draait de wind tijdelijk naar het oosten en komt er lucht uit de Sahara deze kant op, dan kan het 28º worden, maar dat zijn nog voorspellingen, hoewel de weer-apps tamelijk eenduidig zijn.

 Voor het vervolg klik hier:  Marokko Winter/Lente 2023, deel 7