In Algeciras zie je veel knikkende klaverzuring.

Hoewel je in Spanje ook mannen achter kinder- of wandelwagentjes l ziet lopen net als in Nederland bv maar ook wel in Marokko , houdt het bij dit uiterlijk vertoon wel op. Wat betreft het besteden van tijd aan de opvoeding van kinderen  of de taken in de huishouding, zijn de verhoudingen nog steeds  scheef. Dat blijkt uit hetzelfde onderzoek waar we het een paar dagen geleden over hadden naar gendergelijkheid in Spanje. Vrouwen besteden bijna zeven uur per dag aan de zorg voor hun kinderen. Dat is bijna het dubbele van de tijd die mannen hieraan besteden. 

In Nederland besteden vrouwen anderhalf keer zoveel tijd aan onbetaalde zorgtaken (huishoudelijke taken, boodschappen, zorg voor kinderen, informele zorg) als mannen, samen 3 uur per dag . In Spanje wordt er dus veel meer zorg aan de kinderen besteed, althans in uren uitgedrukt.

We hebben vanmiddag nog wat laatste boodschappen gedaan waarbij we vooral etenswaren kochten  die in Marokko niet , of nauwelijks of heel duur te verkrijgen zijn. We hebben meteen Paella gekocht die we als late lunch gegeten hebben. De smaak was matig, zeker vergeleken bij de overheerlijke rendang met sperziebonen die Everdien gisteren zelf had gemaakt.

Toen we om ongeveer 11.30 uur op de parking kwamen stonden er 3 campers. In de loop van de middag stroomde de parking vol en , wij staan tussen een Fransman en een Zweed.

Ook Eddy en Gerda staan op deze parking en zij nodigden ons uit voor een aperitiefje vanavond. We hebben gezellig bijgekletst, ervaringen uitgewisseld. Zij hebben een nieuwe camper , een prachtige Hymer, vol met elektronische foefjes.

Het was een prachtige zonnige dag en het werd 17º.

Tanger Med, haventerrein, 21-01-2024, zondag

Vannacht viel er omstreeks half 4 een hoosbui, verder was het een rustige nacht. We zijn bijtijds naar de haven gereden waar we om 11.30 uur al waren. Je moet eigenlijk een uur van tevoren aanwezig zijn maar of we nu op de parking in de wachtstand staan of bij de haven, wachten moeten we toch.

Er stond een stevige wind en in de camper begon het ook te stormen toen we ontdekten dat we geen Afrikakaart meer op de TomTom hadden. Het duurde even voor we uitgevogeld hadden hoe we hem ook al weer konden downloaden via onze MacBook en toen ging het downloaden ook nog eens tergend langzaam. Zo langzaam dat we hoopten dat de boot vertraging zou hebben. Die wens werd wel vervuld, maar toen was er slechts 20 % gedownload. De boot vertrok om 15.00 uur met 2 uur vertraging. Er stond vrij veel wind  maar het viel mee met het schommelen van de boot hoewel de heren wc’s wel waren ondergekotst.

Er waren maar 4 campers aan boord en wij moesten naar het bovendek 

Om ongeveer half zes waren we door de mobiele scan en ook de politie en douaneformaliteiten duurden niet al te lang, de drugshond Fikkie ruikt gelukkig geen wijn. En de klassieke vragen heb je een drone, wapens, werd nu aangevuld met de vraag of we ook pepperspray hadden . Zodat we om 18.15  uur niet alleen geld uit de automaat hadden gehaald maar bij een bankkantoortje ook een Marokkaans simkaartje hadden gekocht. Groot was onze vreugde toen we de kaart van Afrika hadden gedownload, Everdien vloog me om de hals en we vonden dat we wel een wijntje hadden verdiend. We overnachten op het haven terrein en gaan morgen naar Asilah om daar op de camping o.a een Marokkaanse gasfles te kopen. In Tanger Med bleef het droog , wel bewolkt, 18º, terwijl we in Algeciras nog regenbuitjes hadden.

Asilah 22-01-2024, maandag 

We stonden met 3 campers op het haventerrein toen we gingen slapen. Het was onrustig vannacht met pratende mannen en klappende deuren. Het bleek dat we vanmorgen door een kudde van  11 Italiaanse campers waren ingesloten, dat verklaarde het een en ander.

Het haventerrein is afgesloten met een hek, vanmorgen was er een kleine opening om door te rijden, natuurlijk met politie erbij, een veilige plek om te overnachten dus, ook omdat het terrein door breedstralers verlicht wordt.

Toen we wegreden van de haven brak de zon wat door en scheen al mooi op de bergen van de Rif waar velden met witte, gele of oranje bloempjes bloeiden. Ook zagen we de eerste kamelen die eigenlijk dromedarissen zijn, maar iedereen (ook de Marokkanen) heeft het over kamelen. En in Marokko is het gewoon dat er mensen langs de snelweg lopen, de kortste weg van A naar B even opletten op die wandelaars die ook oversteken.

Het strand voor de camping, te bereiken via een deur in de campingmuur, wel gescheiden door een boulevard

Via de tolweg (71 MAD) waren we in ongeveer een uur bij de camping. Die was aardig aardig vol en vooral modderig, we hebben 6x van plek gewisseld, het lijkt haast neurotisch, voordat we een plek hadden met zon en satellietontvangst. Maar onder de eucalyptusbomen is het fris ’s morgens vroeg in de schaduw

Het is zo vol op de camping mede omdat er 2 groepen staan, waaronder de NKC groep ‘Marokko met de hond’. Vorig jaar hebben we mensen ontmoet  die deze reizen aan het voorbereiden waren, volgende week vertrekt er nog zo’n groep hoorden we van een paar deelnemers. We hebben een Marokkaanse gasfles gekocht op de camping, 100 MAD voor de fles, 60 MAD voor de inhoud. 10 MAD is iets minder dan €1,-

Vanmiddag zijn we door de medina van Asilah gewandeld. Hoewel we er al vaak geweest zijn  blijft het een prachtig stadje met zijn vnl witte huizen  en blauwe groene kleuren van oa de deuren . Dit vindt zijn oorsprong in de tijd dat Asilah werd gesticht door de Portugese kolonisten in de 15e eeuw. Uit die tijd stamt ook de stadsmuur, die de medina omringd.

Asilah is ook wel bekend  om zijn levendige straatkunst. De muren en sommige huizen van de stad zijn versierd met kleurrijke muurschilderingen die de straten tot leven brengen.

Ieder jaar worden er muurschilderingen vernieuwd zodat er altijd wel een nieuwe creatie te bewonderen is.

Na de korte stadswandeling, Everdien is moe wegens slaapgebrek door het lawaai van vannacht, zijn we op de koffie geweest bij Henk en Marita die op een parking vlakbij de medina staan. Een hartelijke ontmoeting, we kennen elkaar al jaren vanuit Marokko en zien elkaar een enkele keer ook wel in Nederland.

We hebben op de camping de eerste vlinders weer zien vliegen, ook die zie je in Marokko in de winter. 

Wellicht eeuwenoude huisjes tegen de stadsmuur, met een puntdak, toch een zeldzaamheid in Marokko

Onze vrienden Kees en Trui zijn vanmiddag met wel 3 uur vertraging uit Algeciras vertrokken. Hun oorspronkelijke plan was om vanavond naar Asilah te rijden, vanwege de vertraging is dat niet mogelijk, het zal voor hun wel op het haventerrein overnachten worden, hopelijk zonder herrie van Italianen. De vraag is of hier überhaupt nog plaats is, de camping was tegen de avond bomvol, overal werden campers tussen gepropt. 

Op onze eerste ‘echte’ dag in Marokko was het stralend weer en bij een matige wind werd het 19º.

Mohammedia 23-01-2024, dinsdag

We hebben besloten om niet meer op deze camping te gaan staan, dat zeiden we gisterenavond toen op de camping Echrigui alles volgestouwd werd, op ieder gaatje werd een camper gezet. Vanmorgen stond er zelfs een camper in het pad voor ons zodat we er niet uit konden, alleen door de blubber waar al campers vast hadden gezeten. Maar het was een vriendelijke Fransman die zijn camper verzette toen een andere wegreed. Hier komen we nooit meer terug zeiden we nogmaals toen we door de modder waren geploegd. 

Everdien voelde zich niet goed, ze had al een paar dagen blaaskrampen en constante aandrang om te plassen . Ze heeft een blaasontsteking die niet minder wordt ondanks veel water drinken en het slikken van 3000mg vit.C per dag. We besloten om naar een dokter te gaan in Mohammedia nadat we gisteren bij een apotheek tevergeefs om antibiotica hadden gevraagd. Dat bleek niet meer mogelijk, terecht natuurlijk, een paar jaar geleden kreeg ik nog zonder problemen van een apotheek in Sidi Ifni  een antibioticakuur mee tegen een keelontsteking .

We zijn 270 km gereden naar Mohammedia, er zijn campings verdwenen, oa in Moulay Bousselham waar we graag bij de lagune stonden.  Beide campings zijn gesloten, er is een hele kleine camping in een avocadoboomgaard maar die is niet aan de lagune. De oude cp van de ter ziele gegane bootmaatschappijen Comarit en Comanov in Larache hebben we overgeslagen, de eerste keer dat we daar stonden was in 2008 en toen was het al vervallen. We hadden al gelezen in het blog van Marjos en André dat het daar ook blubberig was en hoorden later van Henk en Marita die er  sinds  vanmorgen staan dat het niet beter geworden is sinds 2008, wel aardige ontvangst, dat dan wel weer.

Onderweg kon je zien dat er de zo hard nodige regen vorige week in overvloed was gevallen, jonge aanplant op de landerijen stond er fris bij, tamarisken die we eerder tegenkwamen waren daarentegen verdord, cactussen verschrompeld. Overal werd er op het land gewerkt, we zagen af en toe een keuterboertje met een paar koeien en wat kuddes schapen. Was de tolweg aanvankelijk rustig, in de buurt van Rabat werd het drukker en verder naar de richting de miljoenensteden Mohammedia en Casablanca was het erg druk. De kustweg hebben we vermeden, in het verleden wel gedaan, maar vaak ook blubberig na regen vooral als er wortelen worden geoogst.

We waren omstreeks 12.45 uur op de camping omdat we wat vertraging hadden, juist toen wij voor de slagboom stonden viel het systeem eruit en konden we niet betalen, iets wat nog contant moet , alleen met Marokkaanse bankkaarten kun je contactloos betalen. Een rij ongeduldig toeterende Marokkanen achter ons, nee het lag niet aan die stomme Hollanders, de techniek liet het afweten. Meerdere mannen kwamen erbij en na ruim 10 min. konden we doorrijden. We hebben voor ongeveer €1, 28 per liter getankt, wat goedkoper dan in Spanje maar voor Marokkaanse begrippen wel duur. 

Er scharrelt op de camping Mimosas wat klein vee rond.

Meteen toen we op de camping kwamen gezegd tegen de behulpzame gardien dat we een dokter nodig hadden vanwege blaasproblemen van Everdien en of hij voor een petit taxi kon zorgen naar een dokter. We waren ons nog aan het omkleden toen de taxi er was en die bracht ons naar een kliniek in Mohammedia waar een uroloog was. Daar werden we vrij snel geholpen , eerst inschrijven, daarna 150 MAD af rekenen maar al met al waren we daar een uur mee zoet terwijl we ons afvroegen waarom urologen zo knap waren ,wat uiterlijk betreft dan, bloedmooi zei Everdien wat ik alleen maar kon beamen.. De dokter wilde eerst geen antibioticakuur voorschrijven, eerst moest er een urine en bloedanalyse worden gedaan door een laboratorium waarvan er veel aanwezig schijnen te zijn in Mohammedia.  Maar na enig zielig aandringen door Everdien schreef hij een recept voor voor een antibioticakuur. Wel moet ze alsnog morgen naar een laboratorium.

De taxi kostte duurder dan de dokter maar hij was met rijden en wachten misschien wel 2 uur kwijt en wij 200 MAD. 

Al met al hebben we vandaag niets van de omgeving gezien, de camping schijnt niet ver van zee te liggen. Morgen om 10.00 uur komt de taxichauffeur weer om ons naar een lab te brengen , daar had hij wel zin in.

Het was een prachtige dag , alleen maar zon en 20º.

Mohammedia 24-01-2024, woensdag

De hanen hielden zich koest en begonnen pas om 8.30 uur te kraaien. Verder is het hier ’s nachts stil, in de verte hoor je het ruisen van de. branding. We hadden aan het begin van de avond nog een wasmachine gedraaid en die hebben we opgehangen voor de taxi kwam.

De rit naar het labo was vrij kort en we kunnen meteen geholpen worden nadat we 500 MAD hadden betaald voor de urine en bloed analyse. We hebben afgesproken dat we over 48 uur gebeld worden over de uitslag, ik kan nog kijken of ik kan regelen of het per email kan, dan kan ik moeilijke woorden makkelijker opzoeken. . Overigens wilde de taxichauffeur ook wel de uitslag komen brengen maar daar hebben we vriendelijk voor bedankt.

Het strand heet hier  Mimosa, net zoals veel dingen hier, de camping, een restaurantje , de slager, genoemd naar een piepklein eilandje

We blijven in ieder geval hier zolang Everdien zich nog niet lekker voelt, ze heeft wat bijwerkingen van de antibiotica en tot we de uitslagen hebben van de analyses.

Nu is het geen ramp om hier nog een paar dagen te blijven. Je kunt hier heerlijk wandelen langs de zee die hier een paar minuten lopen vandaan ligt . En omdat we dicht bij Mohammedia zijn, het stadje waar we nu zijn heet Ben Slemal of zoiets en ligt tegen Mohammedia aan en  volgens de taxichauffeur is de camping 300m  van Mohammedia.  Er liggen hier rubberen bootjes op het strand waarmee gevist wordt en af en toe wordt er verse vis aangevoerd. Er staan koffietrucks op de boulevard  en ook vanuit de kofferbak van auto’s wordt koffie of flesjes water gekocht. Aan zee wordt er gevoetbald door jongens op  een voetbalveld wat afgezet is met een hek met gaas. 

Visafval wordt gevoerd aan meeuwen en grote zilverreigers die vechten om een stukje darm o.i.d. een heel leuk schouwspel om te zien. Het strand hier is levendiger dan bij camping Ocean Blue waar we al een paar keer stonden.

Vanmiddag waren er nieuwe Franse buren en de man en ik keken elkaar aan en toen viel het kwartje: Tafraout. Het blijken de heel aardige buren van ons in Tafraout te zijn geweest, we hebben  een dag of 10 naast elkaar gestaan, leuk weer zo’n onverwachte ontmoeting.

Gelukkig zijn hier ook vogels te vinden, op zoek naar visafval die door visfileerders worden weggegooid. Een Kleine zilverreiger

De tv was gisteren niet aan de praat te krijgen, eergisteren ook niet , toen de canal digitaal kaart geheractiveerd, toen wel beeld gisteren hielp dat  trucje  niet. Misschien probleem met de kaart, dat weten we pas als we er een andere in stoppen van een Nederlandse mede-camperaar, die zijn echter niet op deze camping, althans we hebben ze niet gezien.

Er staat nu wel de groep ‘Marokko met de hond’ op de andere camping Ocean Blue hier niet ver vandaan,  maar die groep zal morgen wel vertrokken zijn. Nieuws volgen we wel via diverse media en kranten op internet, we hebben ook wat series van Netflix gedownload .

Het was een weer  prachtige onbewolkte dag en bij weinig wind werd het 21º.

Mohammedia 25-01-2024, donderdag

We hebben tot nu toe geen last van hanengekraai maar  hier  ook weinig last van de gebedsoproep die over stad en dorp schalt . De Azan heet  de oproep tot het gebed die vijf keer per dag wordt geroepen vanaf de moskee, of waar er ook maar een gebedsbijeenkomst wordt gehouden.

Degene die de Azan roept (de Moeazzin) staat met het gezicht naar Mekka gericht met beide handen tot aan de oren opgeheven. Waarschijnlijk is hier geen moskee in de onmiddellijke nabijheid, dat hebben we wel eens anders meegemaakt en zullen we nog weer meemaken.

Er komen verschillende  visboeren met hun handel op de camping, Fransen zijn hun voornaamste klanten. Everdien wil vanwege de stank geen vis bakken in de camper. Vanmorgen voor 9  uur was de eerste visboer al met zijn brommer met mandje  een rondje aan het maken langs de campers. 

We vermaken ons met lezen en wat wandelen in afwachting van de uitslag van het onderzoek van Everdien. Ze heeft nog wel wat last van bijwerkingen van de antibiotica , en slaapt daardoor slecht. Maar de bijwerkingen horen er bij  bij dit type antibiotica heb ik gisterenavond opgezocht op internet. Gelukkig heeft ze nog een goed humeur.

Je ziet hier regelmatig Distelvlinders, het zijn trekvlinders die in Afrika overwinteren.

Rond het middaguur zijn we de andere kant opgewandeld langs de zee, eerst langs huizen, en va een paadje waar we onder een erehaag van prachtig bloeiende bougainvilles doorliepen kwamen we bij zee. Vannacht hoorden we af en toe de doffe klappen van de branding en inderdaad, er rolden metsershoge golven die op de rotsen klapten, een prachtig gezicht waar we even naar hebben staan kijken. We zijn tot vlakbij de andere camping gewandeld en zijn via de weg langs winkeltjes en restaurantjes weer teruggelopen, een lekkere wandeling , de zon voelde warm omdat er vrijwel geen wind stond. We werden ingehaald door Ger en Petri op de fiets, die we inmiddels meerdere malen in Marokko ontmoet hebben. Een leuke, zei het korte ontmoeting, want Everdien moest nodig plassen, de blaasontsteking is op zijn retour maar nog niet helemaal bedwongen.

De metershoge golven beuken uiteindelijk op de rotsen

In Nederland is het stroomnet overvol , dat geeft  in sommige delen van het land problemen voor het bedrijfsleven, die kunnen soms geen aansluiting op het net krijgen. In de niet aflatende ijver van de Telegraaf om een populistisch deuntje mee te fluiten, om de samenleving wars te laten zijn van energietransitie en om de toon te zetten voor het nieuwe kabinet in wording,  kwam de krant dinsdag met de alarmistische kop dat de overheid de warmtepomp of de wasmachine kwam afsluiten bij u thuis.. Dat de overheid dat zeker niet zal doen heeft minister Jetten gisteren duidelijk gemaakt.

Wat de Marokkaanse overheid wel doet in een poging om het watertekort niet te laten verergeren, is  de sluiting van Hamams en autowasstraten op maandag, dinsdag en woensdag. De andere dagen zijn ze wel geopend. De minister van binnenlandse zaken heeft nog meer maatregelen afgekondigd:  hij heeft daarnaast de gouverneurs en prefecten geïnstrueerd om het besproeien van groenvoorzieningen en openbare tuinen, het schoonmaken van wegen en openbare pleinen met water, het meer dan eens per jaar vullen van openbare en privé-zwembaden en het verbouwen van fruit of groenten die grote hoeveelheden water verbruiken, te verbieden. Met name de watermeloenteelt vergt grote hoeveelheden water. Ook wil de minister maatregelen treffen  om bewuster met water om te gaan.

Hoewel het in de noordelijke delen van Marokko de afgelopen week flink heeft geregend, duurt droogte elders onverminderd voort. In Taroudant is het nu al enkele dagen rondom de 30º, veel te warm voor de tijd van het jaar. Dan was het hier met 22º beter uit te houden dan daar in Taroudant wat toch een stuk het binnenland in ligt.

Mohammedia  26-01-2024, vrijdag

Vanmorgen toen we weer een wandeling maakten kregen we een telefoontje van het laboratorium: goed nieuws! Er was alleen een infectie geconstateerd aan de urinewegen, verder niets bijzonders. We waren vanzelfsprekend heel blij, het geeft toch iets van spanning dat wachten op de resultaten van dat onderzoek. Welhaast huppelend gingen we verder, blij dat we in Spanje een fles Licor 43 hadden gekocht voor speciale gelegenheden, vanavond dus bij de koffie een glaasje likeur.

Dat we bij de de haven van Mohammedia in de buurt zijn, zien we elke dag als we langs de zee wandelen aan de zeeschepen die hier voor de kust voor anker liggen, dat zijn er iedere keer weer een paar. Vanmorgen hoorden we de nabijheid van de haven ook, om de paar minuten klonk een luide scheepstoeter. Er bleken dichte mistvelden vlak voor de kust te liggen, dat konden we mooi op de app Weer en Radar zien.

Marokkanen staan nogal wisselend t.o.v. honden, dit jongetje ging heel lief met die zwerfhond om

De haven is het centrum van de Marokkaanse aardolie industrie , er is een hele grote olieraffinaderij. Ook staat er  sinds kort een terminal voor LNG (vloeibaar aardgas) die niet alleen dient als opslag maar ook als hervergassingseenheid, LNG wordt omgezet in aardgas.

Dit is nodig  nadat Algerije begin november 2021 stopte met het leveren van aardgas aan Marokko via de Europe-Maghreb Pipeline Limited (EMPL)-pijpleiding. Via deze pijplijn stroomde gas van Algerije via Marokko naar Spanje en Portugal en in ruil daarvoor kreeg Marokko jaarlijks  ruim een miljard kubieke meter aardgas. De aanvoer van LNG naar Marokko stagneert  nu door de spanningen door  aanvallen op schepen  door Houthi’s in de Rode Zee. Er zijn vragen gesteld aan de Marokkaanse regering hoe deze denkt prijsstijgingen van energieprijzen  te voorkomen.

Een Steltkluut, waarschijnlijk een vrouwtje, juveniel. De poten zijn nog niet rood en er is nog weinig zwart op het kopje.