We staan nu in Telc waar we op een parking staan (€6,- per dag) vlakbij het centrum van Telc.

Telc is een klein stadje met zo’n 7000 inwoners en heeft een schilderachtig centrum, het staat sinds 1992 op de UNESCO lijst .

Telc is ontstaan  in de 13e eeuw en de huizen waren oorspronkelijk in gotische stijl gebouwd. Bij een brand in 1530 werd het hele stadje en de burcht verwoest en is daarna herbouwd in renaissance stijl. En er staan wat barokke beelden op het marktplein waar de mooie huizen rond omheen staan. De huizen zijn in verschillende pasteltinten geschilderd en hebben allemaal verschillende gevels.

Het stadje is klein, je bent er gauw doorheen gewandeld. Hoewel ‘Oost Azië’ hier ook met de bus wordt aangevoerd is het hier nog lekker rustig. De terrasjes zitten lekker vol, het is met 31º dorstig weer, het was half bewolkt dus af en toe schaduw.

Telc straalt een weldadige rust uit na de afgelopen 2 dagen in Praag. We vinden het stadje mooi, heeft iets ‘bijna’truttigs' en we moesten af en toe denken aan Willemstad(Curaçao), de Zaanse Schans en zelfs een beetje aan de klokgevels die je hier en daar, naast de trapgevels, in Zutphen ziet.

Pasohlavky 23-08-2018, maandag

We wilden vandaag naar Brno maar omdat het 34º zou worden leek het ons niet zo’n goed idee om met klotsende oksels door de stad te slenteren. De oever van een rivier of van een meer leek ons een beter idee.

Nu ligt er een meer ten zuiden van Brno dat leek ons een goede keuze. We reden binnendoor dwz niet over de tolweg en al snel kwam er nog in de buurt van Telc een omleiding. Zowel TomTom als wij waren even de weg kwijt. Via kleine weggetjes, omzoomd door appelbomen, door veel dorpjes van wie de naam op ice eindigde, kwamen we uiteindelijk op een grotere weg.

             Aanvankelijk smalle weggetjes, je ziet wat van het heuvelachtige landschap, boerderijen en kerken met af en toe een klooster

We kwamen met een half uur vertraging bij het meer wat bij het dorp Pasohlavky ligt. We hadden daar een parking gezien waar je ook kunt overnachten maar die bleek aan de weg te liggen waar ook vrachtverkeer over heen raast.

Er was een camping dichtbij en daar zijn we naar toe gegaan. Het is camping Merkur en het blijkt een giga camping te zijn , de grootste waar we ooit hebben opgestaan. Nu zegt dat misschien niet zoveel omdat we weinig op campings staan maar deze camping overtreft alles. Er kunnen allerlei boten, waterfietsen, planken gehuurd worden, via een kabel voortgetrokken kun je waterskiën en nog veel meer watersport kan er worden bedreven. Naast de camping ligt Aquarius, een groot waterpretpark. Er is een naturistenstrand behorend bij de camping en er staan 10-tallen barretjes en restaurantjes . Het is maar voor 1 nacht, we staan op en rustig gedeelte, afgezien van af en toe huilende baby’s, die zijn er in ruime mate. Het stukje meer voor onze neus, we staan op enkele meters afstand van het water, is ook niet te druk. En met €14,30 valt de prijs mee. Het werd ruim 34º en we hadden ook nog wat schaduw van een boom , zo slecht is het nog niet hier

                skien aan een kabel aan een hijskraan, jongens vlakbij ons nodigden ons uit voor een drankje ( voor ons te vroeg op de middag)en een geringde                                                                                                                                                                                                                          zomertortel

Omdat het te warm is om te koken halen we later op de avond maar een pizza, kunnen we daarna, als het afgekoeld is misschien nog naar het lekker kneuterige “ We zijn er bijna’ kijken , weer eens wat anders dan de boeiende 'Zomergasten’ aflevering gisterenavond met Pieter Waterdrinker.

Bratislava 21-08-2018, dinsdag

Het bleef nog lang warm gisterenavond en dat we bij een meer stonden merkten we later op de avond toen we tientallen, zo niet honderden, kleine vliesvleugelige insecten en motvlindertjes op bezoek kregen. Hoewel we de horren voor de ramen en deur hadden bleven ze komen, gelukkig zat er geen mug bij.

We zijn vanmorgen al vroeg vertrokken omdat we de hitte voor wilden zijn, er werd 33º voorspeld in Bratislava. Via de tolweg, een vignet voor 10 dagen Slowakije kost €17,- ,zijn we naar Bratislava gereden. We staan op een grote parking aan de Donau met zicht op de oude stad en de burcht. Bratislava is de hoofdstad van Slowakije, sinds 1993 weer een zelfstandige republiek. Het is gebouwd op beide oevers van de Donau, de oude stad ligt op de andere oever dan de parking waar wij op staan. 

In ruim 10’ ben je in de stad en nog weer 5’ verder is het kleine historische centrum. We vroegen de weg aan een vrouw en dochter: “mag ik in het Nederlands antwoorden?” De vrouw woont in Bratislava en had aan mijn accent gehoord dat ik uit Nederland kwam. En ik maar denken dat mijn uitspraak van het Engels niet onaardig is, ja als je een Fransman of Duitser Engels hoort praten, maar goed, het zei zo.

Bij de universiteit stond een hele lange rij mensen te schuifelen om binnen te komen, er lagen veel bloemen en er werden tv- opnames gemaakt. Het is vandaag de herdenking dat 50 jaar geleden op 21 aug de Praagse lente (de opstand van Tsecho-Slowaakse burgers en studenten tegen de communistische onderdrukking) met een inval van de Sovjet troepen werd neergeslagen en het leven van 137 burgers kostte. Ook elders in de stad lagen bloemen bij herdenkingsplakkaten op plaatsen waar burgers gesneuveld zijn.

Het historische centrum van Bratislava is niet zo groot en ook niet zo indrukwekkend. Er zijn een paar aardige gebouwen en kerken, dan heb je het wel gehad op de burcht na dan. Die hebben we maar voor gezien gelaten, het was in de stad al 31º en we hadden geen zin in een klim. We zien de burcht trouwens vanuit onze luie stoel. Er zijn een paar mooie pleinen, het was lekker druk maar er waren niet al te veel groepen toeristen, dat viel mee. Er stonden her en der ‘poortjes’ die water vernevelden, dat was verfrissend.

We waren voor half 2 weer bij de camper en we hebben vanmiddag zelfs buiten in de zon kunnen zitten lezen, dankzij een matige wind die over de Donau blies en de temperatuur aan het water op zo’n 30º hield, dat was heerlijk zo, gisteren was het windstil.

's Avonds was het erg druk met geparkeerde auto's op de parking. Mensen gingen met een veerboot over de Donau om in de oude stad , Staré Mesto, uit te gaan om wat te eten of te drinken. Er staan hier 14 campers, mooi om de lichtjes van de stad aan de overkant te zien, het stadsaanzicht overdag is niet spectaculair bij gebrek aan beeldbepalende gebouwen, behalve de burcht.

Székesféherfár 22-08-2018, woensdag

Gisterenavond raakten we in gesprek met een jong echtpaar die hun auto naast ons hadden geparkeerd. Heel aardige mensen waarmee we over politiek en andere zaken konden praten, dit n.a.v. 21 augustus. Het bleek , ze waren naar schatting begin 30, dat ze op school nauwelijks iets over de communistische periode hadden geleerd, noch over de Praagse lente. Wel over de Russische revolutie van 1917.

Vannacht heerlijk rustig kunnen slapen, geen last gehad van treinen of feestboten die hier voor langs de oever liggen afgemeerd.

Het was niet zo ver naar de Hongaarse grens waar we voor €23, 45 een tolvignet aanschaften, 10 dagen geldig. We zijn eerst via de tolweg en later via de ‘81’ naar Székesféherfár gereden. Het landschap, wat in Tsjechië en Slowakije tamelijk vlak was geweest en zelfs wat saai was te noemen, werd wat meer heuvelachtig toen we in de buurt van Székesféherfár kwamen.

We vonden een mooi plekje aan een doodlopende weg aan een park bij een meer. We hadden net de koffie op toen een gemeentewerker een praatje met ons aanknoopte. Hij had in Den Bosch in een fabriek gewerkt en sprak wat Nederlands en Duits. Hij ontraadde ons te overnachten op die plek aangezien het ’s avonds een ontmoetingsplaats voor alcoholisten en druggebruikers was. Tevens was er een opvanghuis voor daklozen aan het eind van de doodlopende straat. Nu hadden we wel iemand in de vuilnisbakken in het park zien neuzen maar hadden daar geen aandacht aan besteed. Dat hadden we immers ook in Praag en Bratislava gezien. Maar na ampel beraad besloten toch maar naar de camping te gaan. Dus staan we hier op Kemping Sportzentrum Ffjúsági , € 10,31 met of zonder stroom. Op de grote camping staat nog 1 camper, druk kun je het niet noemen, we hebben het rijk voor ons alleen. De camping heet zo omdat er diverse sportvelden hier omheen liggen

Het park waar we eerst stonden was tamelijk dicht bij de stad, de camping is een stukje verder lopen, een bus gaat er niet.

Aan het begin van de avond hadden we moed verzameld om toch naar het centrum te lopen, ondanks het windstille weer en ruim 32º. De zon stond al laag en we hadden veel schaduw tijdens de wandeling die trouwens maar 20 minuten was.

We hebben geen spijt gehad, integendeel Székesféherfár heeft een mooi oud centrum met enkele typerende gebouwen, leuke pleinen en veel terrasjes. Opvallend zijn de vele ijssalons, we kunnen ons niet herinneren er zoveel in een andere stad te hebben gezien op zo’n korte afstand van elkaar.

Het toeristenbureau was al gesloten, daarom hebben we geen info over de diverse gebouwen. We vonden er een leuke sfeer heersen, geen toerist te zien ( of te herkennen) het was niet druk. Wel zaten de terrasjes vol maar er waren er veel en we wisten een aardig plekje te vinden. De prijzen zijn hier prettig, een glas wijn en een halve liter bier kostte €2,40.

Kortom, in alle opzichten een leuke stad.

Patosfa 23-08-2018, donderdag

We hebben de laatste dagen steeds kleine stukken gereden en ook vandaag was het ongeveer 160km naar Patosfa. We reden eerst via de tolweg langs het Balatonmeer die erg druk was. Daarna via een secondaire weg die slecht onderhouden was, w.s. omdat er een nieuwe weg ernaast in aanleg was, waarom zou je dan nog investeren in de oude weg. Het landschap deed ons aan de Achterhoek denken, dat zijn we gewend. Vlak voor Patosfa werd het veel heuvelachtiger en was het mooi om te zien na het tamelijk vlakke landschap. In Patosfa, 300 inwoners, wonen onze goede vrienden Henry en Saskia die 1 mei naar Hongarije zijn geëmigreerd nadat ze daar een huis hebben gekocht. Ze zijn hard aan het werk geweest om het huis en de omgeving op te knappen en het is een klein paradijs geworden, geweldig wat ze in relatief korte tijd al voor elkaar hebben gekregen. Er moet nog wal ets gebeuren en de hele grote tuin moet ook nog onder handen worden genomen.

Patosfa: onze camper op het erf bij Henry en Saskia, een blik op de omgeving die mooi groen is, over het algemeen kleine eenvoudige huisjes hier in het dorp.

Heel leuk om ze weer te ontmoeten in een Hongaarse plattelandsomgeving, het was een warm weerzien. We hebben heerlijk gegeten, Saskia had voortreffelijk gekookt. We blijven hier morgen ook nog. Het was weer een warme dag met 34º, een onweersbui bleef op afstand.

Patosfa 24-08-2018, vrijdag

Gisterenavond nog lang buiten gezeten en gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat met Henry en Saskia, vooral natuurlijk over hun huidige leven en de veranderingen die ze hier in korte tijd al tot stand hebben gebracht, veel met z’n tweeën maar ook door het inhuren van vaklieden.

Hoe anders is het leven op het Hongaarse platteland vergeleken met de steden waar we de afgelopen week zijn geweest. In de steden zien de mensen er niet anders uit dan in welke andere Europese stad dan ook. Modern gekleed over het algemeen, de nodige tattoos, hipsters, alternatievelingen etc.

Hier heeft de tijd wat stil gestaan, mensen houden vast aan oude gewoontes. Saskia vertelde dat de werklieden die helpen bij de diverse verbouwingen hier Henry een hand geven maar haar niet. Ze zijn over het algemeen weinig geschoold behalve op hun vakgebied, boer , timmerman, metselaar etc. Men gaat vroeg naar bed en staat om ongeveer 6 uur ook weer op, althans in de zomer. Vanmorgen om 7.30 uur schalde er al muziek uit een luidspreker die de komst van de bakker aankondigde. En de dorpen vergrijzen, jongeren trekken weg, er staan huizen te koop, daar maken oa Nederlanders gebruik van. Er is hier een Nederlandse eco-camping en er wonen nog een paar andere Nederlanders die goedkoop hier huizen hebben gekocht. Ook in de omliggende dorpen wonen relatief veel Nederlanders.

We zijn vandaag naar het historische stadje  Szigetvár, geweest we zijn door Henry gebracht en gehaald, het stadje ligt ongeveer km van Patosfa af.

Het stadje is bekend geraakt doordat hier slechts 2500 mensen de opmars van het Ottomaanse( Turkse) leger bestaande uit 100.000 man, in 1566 tot staan wisten te brengen. De Turken wonnen weliswaar de slag doordat een poederexplosie een deel van het kasteel vernietigde maar waren zodanig verzwakt dat ze niet verder konden trekken naar Wenen om het Ottomaanse rijk uit te breiden.

Alles staat in het teken van de strijd die hier een paar honderd jaar geleden gevoerd is . We zijn eerst naar de grote vesting (burcht) geweest war de strijd zich heeft afgespeeld. Daar is ook een museumpje waar zwaarden, geweren en andere strijdwapens tentoongesteld staan, evenals uniformen etc.

In de tuin staan ook beelden van ruiters en strijders uit die tijd.

En de heldhaftige gesneuvelde commandant Miklos Zrinyi word overal vereerd.

In het stadje zie je nog overblijfselen uit de Turkse tijd in de architectuur evenals uit iets latere tijd barokke elementen.

Vanavond gaan we met z'n vieren uit eten in een dorp hier in de buurt.

Pécs , 25 08-2018, zaterdag

Ook in Hongarije kun je goedkoop uit eten, met z’n 4’ren waren we gisterenavond ruim €36,- kwijt, inclusief drankjes.Het  was een kort nachtje. Niet lang nadat we in bed lagen begon het een tijd te onweren, een fikse bui is er gevallen. En om 6 uur kwamen er 4 bouwvakkers om een schuur op bouwen, het metselwerk was al gedaan, na moest het dak worden geplaatst, balken werden op maat gezaagd met een kettingzaag. Morgen is de schuur klaar, dat maken we niet meer mee want wij zijn vertrokken.

Nadat we hartelijk afscheid hadden genomen van onze vrienden zijn, we hebben 2 heel leuke dagen bij en met hen gehad, zijn we slechts een 50 km oostwaarts gereden naar Pécs. Pécs is de 5e grote stad van Hongarije, het is een universiteitsstad en is in 2010 culturele hoofdstad van Europa geweest.

We staan net buiten Pécs op Camping Familia, de naam zegt het al. Bij binnenkomst krijg je een paar velletjes papier in het Duits, waarop de familieverhoudingen van de beheerders uit de doeken wordt gedaan. Man en vrouw spreken beiden goed Duits. Het is een kleine camping in een bos met 15 staanplaatsen.

Er wordt wel meer Duits gesproken hier in de omgeving als je bv. de weg vraagt. Dat heeft wsch. nog met de geschiedenis van Pécs te maken. In 1686 veroverden de Habsburgers de burcht van Buda op de Turken en trokken verder naar Pécs. De Ottomanen, die inzagen dat hun positie onhoudbaar was, staken de stad in brand. 
Het Weense Hof wilde de stad aanvankelijk vernietigen maar besloot toch haar te behouden als bastion tegen Szigetvár ( zie verslag gisteren), dat nog steeds in Turkse handen was. Het grotendeels ontvolkte en verwoeste Pécs werd opnieuw bewoond door vooral Serviërs en Duitsers. 
Op de rokende puinhopen na het vertrek van de Turken ontstond een Barokstad.

Daarom heeft Pecs nu een centrum met mooie barokke gebouwen en is de moskee behouden gebleven.

De Duitsers hebben trouwens op een andere manier hun sporen na gelaten, wat heet ze zijn verwoestend te werk gegaan t.a.v. de joden.

Sinds eind 18e eeuw woonden er joden in Pécs, de synagoge werd gebouwd tussen 1865 en 1869. Het aantal Joden groeide tot 3.486 in 1941. Toen de oorlog begon werden de rijke joden door de SS gedeporteerd naar concentratiekamp Mauthausen, de overige joden uit Pécs en omgeving werden gedwongen in een ghetto te gaan wonen. Al snel werden ze weggevoerd naar legerbarakken waar velen stierven aan ziekten. Op 4 en 6 juli 1944 werd iedereen die was overgebleven naar het station gebracht en vandaar met vrachtwagens naar Auschwitz -Birkenau gedeporteerd. Zo’n 70% van de joodse inwoners van Pécs werd vermoord, slechts weinigen keerden terug.

We zijn tamelijk snel door de stad gewandeld, er dreigde onweer maar dat kwam niet, en hebben niet alles gezien. Ook konden we geen toeristenbureau vinden, we laten de foto’s maar voor zich spreken, van de meeste gebouwen weten we de geschiedenis daarom niet.

Het was tamelijk rustig in de binnenstad, nauwelijks toeristen ook. De studenten zullen nog wel elders zijn.

De meest opvallende moskee van Hongarije staat hier in Pécs  aan het Széchenyi tér. Deze moskee van pasja Quassim Ghazi is na het vertrek van de Turken niet afgebroken, maar tot op heden in gebruik als katholieke kerk. De karakteristieke koepel is een blikvanger op het plein

Ook op de camping is het rustig, er staat hier nog een Nederlandse camper, een mooie Landrover, en een Tsjechisch echtpaar met een tent. Het weer was na het onweer vannacht afgekoeld, het werd 29º.

Er wordt nog meer onweer verwacht vannacht, morgen zou het maar 20º zijn, goed weer om te rijden. Maar het is wel zondag, er zal terugkerend vakantieverkeer zijn en we moeten 2 grenzen passeren op weg naar Belgrado wat onze volgende bestemming zal zijn.

Wie onze reisverslagen de afgelopen jaren gevolgd heeft , zal het niet verbazen hoe wij over de huidige politieke situatie in Hongarije denken. De huidige president Orban is een dictator die op applaus van Wilders kan rekenen wbt zijn weigering om vluchtelingen toe te laten in Hongarije en EU afspraken wbt toelating vluchtelingen  aan zijn laars lapt. Zelfs hulp aan asielzoekers kan op een gevangenisstraf komen te staan. Maar de bevolking heeft deze man gekozen, die de rechterlijke macht heeft vervangen door hem  wel gezinde sympathisanten en alle tv stations heeft overgenomen en kritische geluiden in de kiem laat smoren. Ook de positie van joden is heden ten dage niet rooskleurig, om maar eens een understatement te gebruiken:https://katholiekeraadjodendom.nl/het-antisemitisme-in-hongarije-is-nog-lang-niet-dood

Zo heeft het land een mooi bewaard gebleven cultureel erfgoed, helaas zijn er bovengenoemde  ernstige schaduwzijden.

https://www.europa-nu.nl/id/vimofunw7xns/hongaarse_democratie_en_rechtsstaat

We staan nu vlak voor de Servische grens         parking , goed verlicht, bij Aqua pretpark       N43.96821 E21.26661

En voor de 3e x toeval, we staan voor de 2e keer bij een aqua pretpark, een paar dagen geleden in Tsjechië was dat ook het geval, toen op een camping, nu op een parking. Het is bij het stadje Jagodina, 130 km onder Belgrado.

Er trekt een onweersbui voorbij, hier vallen slechts enkele druppels bij 26º. We hebben vandaag 480km gereden in bijna 6 uur, dat komt door het oponthoud aan de grens.

Grrrrrr. Komen we net tot de ontdekking dat ons Vodafone abbo niet buiten de EU geldig is, wel is er al voor €60,50  extra verbruikt.

Morgen zitten we in Macedonië, ook nog geen internet, pas weer als we in Griekenland zitten.

Polykastro, 27-08-2018, maandag

Het was geen leuke dag vandaag, om 8 uur begon het al flink te regenen en dat ging de hele dag vrijwel onafgebroken door. Bovendien hadden we vannacht voor de derde nacht op rij onweer, daar rust je niet echt van uit. Het was wel een rustige, goed verlichte parking.

We zijn naar Macedonië gereden, we waren in 3 kwartier de grens over. We wilden naar Skopje maar daar zijn we vanwege de regen (16º) voorbijgereden. Op naar een volgende plek, de opgravingen bij Stobi. Daar zag het nat en troosteloos uit, de parking lag er ook niet uitnodigend uit. Een stukje doorgereden maar daar was de weg half geblokkeerd omdat er door de regen rotsblokken op de weg waren gevallen.

We zijn omgekeerd, het was een uur rijden naar de Griekse grens. Het vooruitzicht om daar weer internet te hebben lokte m.n. Thole dus die kroop weer achter het stuur, Everdien keek wat stuurs, die was moe. De Griekse grens waren we binnen 20min. over en we zijn het platteland opgereden. Daar kwamen we al snel de bergen in maar we pikten alleen nog een signaal van een Macedonische zendmast op.

Polykastro, parking N40.99056 E21.26661                          mooi landschap in Macedonië                                         rotsblokken op de weg in Macedonië

De steven weer gekeerd, het humeur bij beiden was danig  gezakt, maar het was droog geworden en via de snelweg iets verder gereden naar Polykastro. Daar staan we aan de rand van het stadje in een enigszins louche omgeving, althans aan de overkant van de weg. Daar zit een groezelig restaurantje naast een dito garage en daarnaast zit een sexclub, ‘Playboy’.

Wij staan naast een leegstaand gebouw met daarvoor een half gesloopt benzinestation, aan de andere naast ons ligt een hotel, daar hebben we nog niets afwijkends aan kunnen ontdekken.

Misschien wel 450 km gereden vandaag, veel meer dan de bedoeling was. En de wegen zijn slecht, zelfs de tolweg in Servië en ook in Macedonië, daar rijdt je af en toe rammelend overheen. En het landschap werd pas in Macedonië mooi, dat hebben we toch een beetje gemist de afgelopen tijd.

Maar het vooruitzicht morgen naar zee te rijden is nog niet zo verkeerd natuurlijk.

We hebben de klok een uur vooruit gezet, Griekenland zit in een andere tijdzone. Het is niet meer zo vroeg donker als de afgelopen week, gisteren kort na 20.00 uur al.

Asprovalta 28-08-2018, dinsdag

Gisterenavond tegen bedtijd begon het te weerlichten maar gelukkig bleef het bij gedonder in de verte. Vannacht hebben we rustig geslapen, geen last van verkeer o.i.d.

Het waaide vanmorgen stevig en er viel een licht buitje. We reden richting Thessaloniki en hadden ons al snel de Griekse rijstijl eigen gemaakt, d.w.z. je gebruikt bij een 2 baans-weg ook de vluchtstrook zodat verkeer je kan inhalen. Of dit nu een gewoonte of bij wet geregeld is, daar zijn we nog niet achter, iedereen doet het.

Het was druk rond Thessaloniki maar toen we de tolweg naar Kavala hadden genomen was het rustig en relaxt rijden. Wat is Griekenland toch mooi, rechts van de tolweg de bergen en links passeer je 2 grote meren, Koronia-meer en het Volvi-meer.

vrij staan , Asprovalta N40.72171 E23.71114          Koronia-meer en het Volvi-meer   waar we langsreden op weg naar Asprovalta en genoten van het schitterende uitzicht 

We zijn naar Asprovalta gereden, eerst langs de Lidl waar we wat Griekse producten hebben gekocht. Daarna zijn we langs de zee gereden, er was een plekje voor Asprovalta maar daar stond je langs de boulevard. We staan nu aan de oostkant van het stadje aan het strand, gescheiden door een zandweggetje. We hadden eerst een Turks echtpaar met een oud Mercedes busje als buren, ze hadden 30 jaar in Duitsland gewerkt. Zij zijn vanmiddag vertrokken, ze rijden langzaam weer naar huis na 2 maanden Griekenland.

Na wat bewolking vanochtend werd het een prachtige middag, volop zon, een lekker zeewindje en 30º.

Asprovalta 29-08-2018, woensdag

Wat een heerlijke dag vandaag, zonder dat er echt iets voorgevallen is.

Het enige bijzondere is dat we van plek zijn veranderd. We staan bij het zelfde dorp, echter nu aan de westkant, de plek die we al vanaf de weg hadden gezien en ons toen niet zo aardig leek.

Maar gisterenavond stonden we helemaal alleen, het voelde niet zo goed om de camper achter te laten om dan te gaan wandelen.

Vanmorgen zijn we naar de plek gelopen waar we nu staan en het leek ons geschikter:

-er staan nog 2 campers hier aan de boulevard

- we kunnen voor schaduw kiezen als we willen, er staan hier kleine palmbomen

-het is hier minder druk met badgasten

-op ruim 100m afstand is een beach bar

-er staan hier een wc gebouwtje en een mobiele wc, we kunnen de cassette legen

-er is een douche en een waterkraan.

-omdat we nu een zitje hebben tussen 2 palmbomen ervaren we wat meer privacy, sterker nog we hebben het gevoel van een eigen plekje, a room with a vieuw.

-’s Avonds zijn we getuige van de pantoffelparade, het lopen in de schemering over in dit geval de boulevard, een wijd verbreid Mediterraan gebruik.

Omdat het niet zo druk is hier, ga ik ook makkelijker zwemmen. 42 Jaar geleden is er een bindweefseltumor uit mijn rug verwijderd, daarvoor moesten ook 2 ribben worden weggeknipt. Als gevolg hiervan is mijn rug behoorlijk gehavend, alsof er een granaatscherf uitgepeuterd is. Het is nogal confronterend voor anderen en daar ben ik me zeker van bewust waardoor ik me niet altijd even gemakkelijk voel in mijn zwembroekje. Ik heb deze gemankeerde rug al bijna de helft van mijn leven, toen ik net geopereerd was had ik de instelling dat ik er schijt aan moest hebben wat anderen van mijn rug vonden. Ik was blijven leven en dat was het belangrijkste. Maar met het klimmen der jaren weet ik dat ik een bezienswaardigheid ben met zo’n rug. Ik kijk ook stiekem, hoewel dat niet kies is, als ik iemand met bv 1 been voorbij zie hinkelen. Vandaar dat ik me hier vrijer kan bewegen nu het niet zo druk is.

Zo dat was even een persoonlijke ontboezeming, nee ik zit niet op Facebook. We hebben vanmiddag heerlijk gezwommen, gelezen, geluierd, het wandelen is er bij ingeschoten vandaag. En het was prachtig weer met in de loop van de middag een lekker windje uit zee en 31º.

Asprovalta 30-08-2018,donderdag

Het was gisteren een pantoffelparade XXL die maar liefst tot bij 1 uur duurde. Natuurlijk waren dat niet alleen mensen te liepen te flaneren maar ongetwijfeld ook diegenen die een drankje gingen drinken of uit eten gingen op de boulevard en de omliggende straten van Asprovalta. Omdat het nog vakantie is voor de scholen, liepen er ook gezinnen met kwekkende kinderen wat je natuurlijk hoort omdat men vlak achter de camper langs loopt.

We zijn vanmorgen naar een naastgelegen vakantiedorpje gewandeld en daar zie je heel veel auto’s van toeristen uit de omringende landen en iets verder: Bulgarije, Macedonië en veruit de meeste auto’s zijn van Servische toeristen. De schoolvakanties in Servië zijn deze week afgelopen, de Griekse schoolvakanties, die zijn begonnen op 21-06 , eindigen een week later. Een lange zomervakantie dus, maar men kent hier geen herfstvakantie. Het zal na volgende week wel rustiger worden met toeristen. Toeristen uit west Europa zie je hier niet , op wat campers na dan.

Het heen-en-weer-gewandel stoorde ons echter niet omdat zich het merkwaardige feit voordeed dat gisterenavond , na eerst wat afkoeling, de temperatuur buiten tegen 23.00 uur weer begon op te lopen naar boven de 28º, w.s. door aflandige wind. Binnen was het boven de 30º dus zijn we ook pas tegen 1 uur naar bed gegaan. En we weten dat in Mediterrane landen men niet om 23.00 uur nachtrust houdt, dorpsfeesten bv beginnen vaak pas omstreeks dat tijdstip. Kinderen gaan ook veel later naar bed dan men in westerse landen verantwoord acht.

Er staan achter ons Duitsers uit Leipzig die vroeg naar bed gaan. Die hebben dan ook last van de pantoffelparade en zetten hun camper aan het begin van de avond elders op een parking. De man vertelde een verhaal dat ze in Servië zijn opgelicht door een garage. Ze werden er op gewezen dat er vooraan olie lekte en inderdaad er liep plotseling olie uit de motor toen de man eronder keek. Dat bleek na onderzoek de turbo, die is vervangen maar door een 2e handse waarvoor ze de hoofdprijs moesten betalen en er is te veel arbeidsloon berekent. Hij had wel betaald maar heeft de ADAC geïnformeerd die hem meedeelde dat er vaker dit soort maffiapraktijken voorkomen: men rijdt, er wordt getoeterd, men zegt dat er olie lekt en ja hoor, er moet een onderdeel vervangen worden.

Het klonk ons erg bekend in de oren, ook wij zijn slachtoffer geworden van oplichting op soortgelijke wijze, dat was in 2014 in Turkije.( en met ons een Belg) zie hier:  

camperreis Turkije 2014 deel 2    (17-10-2014 en voor de Belg ook 20-10-2014)

’s Avonds kijken we in de schemering naar het schiereiland Athos , hoe donkerder het wordt hoe meer dorpen je ziet waar lichtjes branden. Hoewel het een uur later is dan in Nederland, gaat hier de zon onder om vandaag 20.01 uur en is het om 20.30 zo goed als donker. Dan gaan we ook naar binnen want dan komen de muggen.

Asprovalta 31-08-2018, vrijdag

Elke dag, vanaf de vroege ochtend, zie je hier handelaren over het strand lopen met allerlei artikelen: de een heeft zonnebrillen, de andere tekeningen/schilderijtjes, weer een andere tassen te koop etc. etc.

We kennen dit verschijnsel natuurlijk wel van andere landen waar je ook handelaren op het strand ziet, zoals in Frankrijk. Deze handelaren komen uit voormalige Franse Afrikaanse koloniën, hetgeen overduidelijk aan de huidskleur te zien is. Ze proberen actief hun handel aan de man/vrouw te brengen. De handelaren hier hebben, op een enkele uitzondering na, een lichtere huidskleur. Ook spreken ze niemand aan, het lijkt wel of ze een zekere nederigheid tonen, ze lopen kilometers over het strand en dan weer terug maar proberen niet actief iets te verkopen, we hebben niet gezien dat ze iets verkochten. Wat een vasthoudendheid om dan maar weer elke dag heen en weer te lopen over het strand in de hitte.