Wonderboom van Zanzibar    

Het gaat wisselend met het been van Everdien. Vorige week ging het een paar dagen goed, weinig klachten. Daarna 3 dagen toen we hier weer terug waren ging het lopen moeilijker omdat ze weer pijn had en dat terwijl het hier vlak is. Gisteren ging het weer aardig evenals vandaag en het is niet duidelijk waar het verschil nu aan ligt.

El Puig, ( Platja de Pucol) 06-10-2016, donderdag

Vanmorgen zijn we, nadat we afscheid hadden genomen van Chris en Fred en Mieke en Herman vertrokken richting Vilafamès . Dat was de bedoeling maar ter hoogte van Valencia herinnerde ik me dat er voor vanochtend regen en vanmiddag buien daar waren voorspeld. Dus zijn we op een parking gestopt en hebben we besloten naar een plek aan zee bij Sagunto te gaan, daar zou het droog blijven. We hadden al een plekje gezien op de site Park4Night waar o.a. gedoogplaatsen staan. Maar om hier te komen ging niet helemaal van een leien dakje. We vermoeden dat de coördinaten op de site niet helemaal juist waren, we werden wat heen en weer gestuurd door de TomTom en uiteindelijk een knollenpad opgestuurd die als maar smaller werd waardoor palmtakken langs de camper krasten. We dachten al dit kan niet goed gaan maar we konden niet keren. Vlakbij een asfaltweg (maak een scherpe bocht naar links volgens de TomTom) liep de weg dood, aan weerszijden diepe goten, ook het humeur was diep gezakt. Everdien kon met moeite langs de palmtakken uit de camper klimmen en kon aanwijzingen geven, nog 3 cm en je wielen komen in de goot, zodat we langzaam een stukje stapvoets achteruit reden. Bij de inrit naar een huis , die was afgesloten met een ketting, konden we heen en weer steken doordat Everdien de ketting naar achteren hield. En zodoende keerden we dan toch na enige pogingen. Even wat af reageren, “ik heb al helemaal geen zin meer om naar die plek te gaan” en daarna vonden we een asfaltweg. Bleek wel dat we op een steenworp afstand van het plekje waar we nu staan hadden staan klungelen. Met als gevolg krassen op de camper. 

                                     vrij staan El Puig N39.59643 W0.26922

Maar wat een geweldige plek weer hier, je kijkt hier ver over zee. Het strand mag dan niet zo mooi zijn als in Cullera, maar je kijkt hier mooi wijds weg en het geeft wel een optimaal gevoel van vrijheid hier. We staan tegen het vakantiedorp Platja de Pucul aan nog net op het grondgebied van El Puig. Iets verder staan nog 2 Spaanse campers en volgens hen kunnen we hier probleemloos overnachten.

Het strand is ook toegankelijk voor honden en er komen dan af en toe mensen met de hond wandelen op het strand die deels uit steentjes bestaat. Er komt af een toe een paardenwagen of een wagen met een muilezel ervoor voorbij. We staan niet zover van Sagunto af, je ziet de haven en de raffinaderij liggen. Het dorp Pucul is een echt vakantiedorp en nu grotendeels uitgestorven. Wel is er nog een camping open evenals 2 barretjes.

Vilafamés 07-10-2016, vrijdag

We zijn vandaag 70km verder gereden en we konden op het laatst de juiste weg niet vinden. Het blijkt dat we op de grens zitten waar de longitude van W naar E gaat en andersom dus we hadden een fout gemaakt bij het intypen van de coördinaten. Hadden we uiteindelijk Vilafamés gevonden, konden we niet op de parking terecht die we hadden uitgezocht, alleen aanwonenden mochten die straat in.

                                         parking Vilafamés N 40.117057, W 0.047425, mooi uitzicht

uitgezocht, alleen aanwonenden mochten die straat in. Maar bij de ingang van het dorp hebben we een andere parking gevonden die alleen gebruikt wordt om kinderen naar school te brengen en te halen. We staan weliswaar op asfalt maar hebben een mooi uitzicht over de omgeving en op het stadje wat verderop tegen een berg gebouwd ligt.

Het middeleeuwse stadje is grotendeels gebouwd uit roze steen en bovenaan de stad ligt op de top van de berg een Moors kasteel. Onder het kasteel zijn rotstekeningen , die zijn echter niet te bezichtigen. Het oude deel is ommuurd, de wallen dateren uit de 18e eeuw. Er zijn smalle straatjes en sommige huizen zijn omgeven door rotsen. De huizen zijn over het algemeen smal en hoog met balkonnetjes met bloeiende planten.

Omdat het een hele klim naar het oude deel van de stad is, ben ik vanmorgen alleen gegaan, het zou te veel van het been van Everdien vergen om de klim te wagen.

Maar aan het eind van de middag zijn we naar een plein gewandeld die niet zo hoog gelegen is maar waarvan we vanaf een terrasje wel een mooi uitzicht hadden op de historische kern van het stadje zodat Everdien toch een goede indruk van Vilafamés kreeg.

Morella 08-10-2016, zaterdag

Vanmorgen hing er een lage mist over het dal waar we op uitkeken die snel optrok door de zon. Even later reden we door het dal, aanvankelijk langs enige palletfabrieken maar al spoedig tussen amandel- en olijfboomgaarden door. Wat zal het hier mooi zijn in de lente als de amandelbomen in bloei staan. Daarna gingen we via een prachtige route door de bergen , over een pas van 1200m.

Na zo’n 75 km kwamen we in de buurt van Morella die je al van verre op een berg zag liggen mooi te wezen. We wilden al jaren Morella bezoeken maar het kwam er niet van, hoofdzakelijk omdat we het ’s winters te koud vinden.

                                                we naderen Morella

We zijn eerst naar het stadje toe gereden naar een parking buiten de muren. We waren niet de enigen die het stadje wilden bezichtigen, veel Spanjaarden benutten hun vrije zaterdag om hier naar toe te rijden, buitenlandse toeristen hebben we nauwelijks gehoord of gezien. Morella wordt dan ook als een van de gaafst ommuurde stadjes van de Llevant gezien.

 Het is een leuk stadje, wel natuurlijk met winkeltjes op toeristen gericht . Veel kaaswinkeltjes trouwens waar allerlei soorten geiten- en schapenkaas werden verkocht. Specialiteit van Morella is schapenkaas met truffels, die vonden we nogal duur. We hebben een stuk oude geitenkaas gekocht en hebben daar hebben we geen spijt van, erg lekker.

Via leuke straatjes waaraan huizen natuurlijk met balkonnetjes zijn we rond gewandeld. Op een paar punten kon je van het uitzicht genieten, Morella ligt op een hoogte van bijna 1000m.

We zijn naar de basiliek Santa Maria (13e -14e eeuw)gegaan, die had een prachtige gotische gevel met 2 portalen.

Het interieur is ook de moeite waard en het pronkstuk is de fraai bewerkte trap in het koor.

Mooi, wat Barok protserig , is het goudkleurige hoge altaar met sculpturen en schilderijen. Het eveneens Barokke orgel dateert uit het begin van de 18e eeuw.

Helemaal boven ligt het kasteel, dat was te veel klimmen voor Everdien.

                                                   het hoge altaar

Jammer is wel dat je niet even het stadje inloopt aan het eind van de middag om een terrasje te pakken, daarvoor is het net te ver weg. 

Everdien kon het goed volhouden met haar been, ze had er geen last van in de af en toe steile straatjes. Je merkt wel dat we wat hoger in de bergen zitten, werd het gisteren nog ruim 27º, vandaag is het met 21º frisser.

Valderrobres 09-10-2016, zondag

Het was een koude nacht in Morella, dat zijn we niet meer gewend de laatste tijd. De temperatuur in de camper was 14º, buiten moet het onder de 10º zijn geweest. Er hebben 6 campers overnacht op de cp waaronder 2 Nederlandse.

We bevinden ons nu aan de rand van de Maestrazgo , het woeste dunbevolkte berggebied in de driehoek Alcañiz, Teruel, Castellón, een gebied waarin nogal wat ommuurde stadjes liggen.

 in de schaduw het dorp Peñarrroya de Tastavins met op de voorgrond de grote agrarische loodsen die de keuterboeren hebben verdreven

Wat we hebben verlaten is de Llevant en de deelstaat Valencia, provincie Castellón en we zijn nu in de deelstaat Aragon, provincie Teruel. Het was maar 47 km rijden maar we deden er wel bijna een uur over. Het was weer een mooie rit door de bergen via een weg die gedeeltelijk vernieuwd en verbreed was maar waar nog wel een paar smalle stukken in zaten, dat was de N232 tussen Morella en Monroye. We wilden aanvankelijk naar Valderrobres maar hadden daar vanaf gezien omdat het een omweg was naar de Ebro Delta wat ook een reisdoel is. Echter de N232 tussen Morella en de kust was geblokkeerd door werkzaamheden dus ‘moesten ‘ we wel de omweg nemen. We kwamen erg weinig verkeer tegen en heel af en toe een dorp. Wel veel verlaten, vervallen boerderijen die plaats hadden gemaakt voor agrarische complexen met loodsen waar kippen worden gehouden, de vooruitgang zullen we maar zeggen.

Valderrobres is officieel geclassificeerd als een ‘Spaans mooi dorp’, evenals de vorige 2 dorpen/stadjes die we bezocht hebben. (los pueblos más bonitos en Espagne, dorpen en steden met minder dan 15.000 inwoners.)

We staan vlakbij het oude centrum die in zijn geheel als monument is verklaard, even de brug over en je bent er. We wilden vandaag alleen een 1ste indruk opdoen omdat het nogal druk was, zondag, dus veel toeristen. Maar je moet toch flink naar boven klimmen voor wat historische gebouwen, door overigens weer pittoreske straatjes.

Allereerst het kasteel , waarvan de eerste fundamenten in de 12e eeuw zijn gelegd maar in latere eeuwen zijn huidige vorm heeft gekregen.verder zijn waar een paar aardige zalen waren waar je een indruk kon krijgen van het leven in de late middeleeuwen.

Helaas werd het geheel wat ontsierd door een overdaad aan tekeningen en schilderijen van geestelijk gehandicapten, dat begon buiten al en binnen hingen bijna alle zalen er ook mee vol. Maar in een zaal, de Salón de Chimeneas ( waar 3 haarden waren) was een tentoonstelling van schilderijtjes van Salvador Dali, dat was interessant om te bezichtigen.

                                    Salón de Chimeneas met de tentoonstelling van Salvador Dali

Het kaartje van €4,- was ook geldig voor het museum en de kerk. Het museum stelde niet veel voor, voornamelijk foto’s en schilderijen van het oude en hedendaagse Valderrobres. Ook kun je er lokale producten zoals olijven, wijn en honing kopen.

Het interieur van de kerk viel ook wat tegen, het mooist vonden we de panelen die oorspronkelijk op het altaar hadden gezeten.

Toch vinden we Valderrobres een hele leuke stad, misschien omdat de leuke kleine straatjes het beeld wat intiemer doen overkomen dan in Morella. Bovendien zijn er nauwelijks winkeltjes die touristenmeuk verkopen.

En omdat we de Bokbierdag in Zutphen niet konden vieren zijn we als troost maar tapas gaan eten. We zaten op een terrasje aan de rivier met uitzicht op de historische stad. We hebben 5 soorten tapas gegeten, 2 bier en 4 wijn gehad en moesten €24,- afrekenen , ik vermeld de rekening maar even omdat we  anders over een paar maanden alleen maar zouden herinneren dat het bedrag  belachelijk laag was.

Valderrobres 10-10-2016, maandag

Er hebben hier vannacht 9 campers gestaan waaronder 2 Nederlandse. Er kwam aan het eind van de middag een Nederlandse camper naast ons staan, aardige mensen, in voor even een praatje. Hoe anders was dat eergisteren in Morella, daar stond een Nederlandse camper tegenover ons. De man zei ons geen goedendag, ook de Engelse buren groette hij niet. De partner (man, vrouw?) hebben we helemaal niet gezien, hij praatte wel tegen iemand in de camper. Een hond was het niet, die had toch uitgelaten moeten worden. Er moet sprake zijn geweest van contactgestoordheid want hij stapte achterwaarts het trapje af de camper uit om elk contact met anderen te vermijden.

kolibrievlinder hangt stil door zeer snel zijn vleugels te bewegen en zuigt met zijn lange tong honing uit de distelbloem

De reden dat we een tijdje geleden naar Valderrobres wilden was dat hier in de buurt een gieren observatorium is. Daar willen we morgen naar toe. Je moet eerst reserveren , dat hebben we vanmorgen gedaan. Aangezien de weg er naar toe niet met een camper gereden kan worden, gaan we met een auto erheen, kost €4,0 p.p. extra, dat is redelijk. Het kaartje kost €13,- en nu maar hopen dat het geen dolfinariumachtig gebeuren is.

                                               grote gele kwikstaart

Op de meeste officiele cp’s in Spanje zijn regels zoals geen luifel uit, niet op keggen staan, geen tafels stoelen buiten en geen was ophangen. Tot nu toe hebben we ons daar niet aangehouden, geen vermaning van de politie gekregen. In Tortosa ( 40km verder) schijnt de politie ieder uur langs te rijden en te controleren op het naleven van de regels. Hier hebben we ook geen problemen. Maar misschien hebben we ook wel wat krediet verdiend. Want vanmorgen reed een Engelse landrover tegen een geparkeerde auto aan, behoorlijk wat schade. Ze lieten een telefoonnummer achter op een briefje achter de ruitenwisser, we hebben voor de zekerheid het autonummer genoteerd. De eigenaren kwamen terug, wij hebben het autonummer gegeven, tel. nr. was niet juist. De politie zou komen en wij hebben de stoelen en een klein wasje die we aan de camper hadden hangen maar even binnengehaald. Even gepraat met de Guardia Civil die vroeg of wij eventueel voor de verzekering wilden getuigen, ons telefoonnummer gegeven. De Guardia reed weg, wij stoelen buiten en de was aan de camper. Toen we buiten zaten te lezen kwam de Guardia weer terug, praatten met de gedupeerden en vertrokken weer, vriendelijk naar ons zwaaiend.

Valderrobres 11-10-2016, dinsdag

Na een koude nacht, om half acht 2,5 º, zijn we vanmorgen met een groep van ongeveer 20 personen om 9 uur uit Valderrobres vertrokken naar het gieren observatorium. We zaten bij de initiatiefnemer, José Ramon, van het project in de auto die ons in Spaans en wat Engels iets over het project vertelde.

De gieren in Spanje dreigden uit te sterven omdat de boeren niet langer hun kadavers mochten laten liggen ivm ziektes die dreigden uit te breken. Hij begon in 1990 met het voederen van de gieren om te voorkomen dat ze zouden verhongeren.

Langzamerhand groeide de voederplaats uit tot wat het nu is : een officieel erkend centrum, bekend in de hele wereld die niet wordt niet gesubsidieerd maar bestaat dankzij de entreegelden.

De gieren, het gaat hier om vale gieren, komen uit heel Spanje, soms wel 1000km ver, ze verbruiken door gebruik te maken van de thermiek, weinig energie. Ze worden gevoerd met delen van konijnen die niet voor menselijke consumptie geschikt zijn . In deze regio worden konijnen gefokt voor heel Spanje en voor de export. De grote loodsen bij de boerderijen die wij voor kippenloodsen aanzagen zijn dus konijnenloodsen.

                                               filmpje , matige kwaliteit

Toen we in de buurt van het observatorium waren beland , ( telefoons uit, alleen fluisteren en we verplicht donkere kleding dragen) moesten we nog 10 minuten de berg omhoog lopen over een bospaadje tot we het gebouw bereikten. In het observatorium moesten we naar de bovenste verdieping en vanachter een glazen wand, gezeten op banken, zagen we de eerste gieren in de omliggende bomen zitten.

José kwam met een kruiwagen met konijnenresten aan gelopen en er verschenen hoe langer hoe meer gieren in de lucht. Ze weten dat ze ’s morgens gevoerd worden en daarom verschijnen ze ook massaal, vanmorgen waren er volgens de schatting van José zo’ n 600.

Zodra de kruiwagen met de resten werd omgekieperd storten de gieren zich massaal op het voedsel , door de wapperende vleugels werden telkens stofwolken veroorzaakt. Het was een fascinerend gezicht de enorme vogels zo te kunnen zien. We zijn erg blij dat we de excursie naar het observatorium hebben gemaakt , een unieke ervaring.

Bijzonder was het ook José te hebben ontmoet, een man met een groot hart voor de natuur en enthousiaste verteller. Ennuh dolfinariumachtig? Ben je gek zeg!

Valderrobres 12-10-2016, woensdag

Het plan was om vandaag naar de Ebro Delta te gaan maar een koufront gooit roet in het eten. Al een paar dagen stond in de krant dat dinsdag de laatste dag van de zomer zou zijn want woensdag en de dagen erna zou het weer heel anders worden. Vandaag is het inderdaad zwaarbewolkt weer met af en toe dreigende luchten, na morgen knapt het weer weer op volgens de verwachtingen. 

Na de 27º op vrijdag hebben we 4 zonovergoten dagen gehad met een temperatuur van 21º. Vandaag was het maar 17º maar er viel tot het begin van de avond geen regen. Hier dus niet maar langs de Costas en in de Ebro Delta zou meer dan 60mm vallen, ook werd er gewaarschuwd voor golven van 3m hoog, m.n. in Catalonië. Op de buienradar is te zien dat in delen va Spanje fikse buien vallen en dat boven de Ebro Delta het de hele middag stevig doorregent. Dus het besluit om vandaag in Valderrobres te blijven is zo gek nog niet.

                                                  putter en een jong (juveniel)

Deltebre 13-10-2016, donderdag

Vannacht is er slechts een kleine bui gevallen. Wel kreeg ik last van keelpijn, ik heb links nog keelamandelen. Daarom vanmorgen eerst langs de dokter in het Centro Salud (gezondheidscentrum) en ik bleek inderdaad een keelontsteking te hebben. Na een antibioticakuur te hebben gehaald bij de apotheek zijn we richting de Ebro Delta vetrokken.

De route was eerst mooi door de bergen maar weldra kwamen er mistbanken en viel er van het landschap weinig meer te zien. Richting Tortosa kwamen we bij de Ebro, daar is een uitzichtpunt maar door het slechte zicht had het geen zin om daar te stoppen. Daarom doorgereden naar de Ebro Delta en hoe dichter we die naderden, des te groter de plassen langs de weg werden. Het heeft dan gisteren ook geplensd hier.

Het bleef tot een uur of drie droog. Daarna zijn er een paar spetters gevallen , op de buienradar was te zien dat de buien op zee bleven en vlak langs de kust richting Tarragona/Barcelona. En met 22º was het niet koud, een beetje benauwd zelfs.

Wat ook praktisch is, aan de cp grenst een supermarkt met streekproducten, je kunt er wijn van het vat kopen. En om de hoek is een Lidl.

Achter de camper scharrelt af een toe een rivierkreeftje voorbij en er zijn veel libellen hier waaronder bijzonder fraaie exemplaren.

Er is hier verderop nog een cp., die ligt bij de Ebro maar die is op gras, daar gaan we morgen wel kijken.

Naast ons staat een Nederlander met een caravan. Hij reist alleen omdat zijn vrouw in augustus na een ziekbed van 2 jaar is overleden aan kanker. Ze hadden altijd gereisd en ze wilde graag dat haar man dat zou blijven doen na haar overlijden. Erg dapper dat de man zo zijn leven weer probeert op te pakken.

Deltebre 14-10-2016, vrijdag

We zijn in Catalonië , daar zijn we deze reis nog niet geweest en wel in de provincie Tarragona. De rest van ons verblijf in Spanje zullen we wel in Catalonië blijven, we willen door de Pyreneeën via de tunnel van Vielha het land uit en zo Frankrijk in.

gedoogplaats Deltebre N40.71426 E0.71585

We staan pal aan de Ebro dus het uitzicht is heel wat beter dan op de cp waar we vandaan komen. Gisterenavond hebben we onweer gehad en er vielen vanmorgen, tegen de voorspelling in , wel 2 buien voordat het weer langzaam opgeklaard is en het vanmiddag 23º werd bij zonnig weer.

Er loopt een fiets- en een wandelpad langs de Ebro waar in het begin van de avond druk werd gewandeld en gefietst en je loopt hier ook zo de stad in. Daar is niet veel te beleven , een centrum zonder karakter, zelfs een leuk terrasje hebben we niet kunnen ontdekken maar we hebben niet alles gezien.

Riumar 15-10-2016, zaterdag

Net toen we bezig waren naar bed te gaan , vannacht kort na 12 uur, hoorden we een harde, metaalachtige tik. Vanochtend bleek dat een of andere grapjurk een ei tegen de camper had gegooid.

We zijn een stukje verder de Ebro Delta ingereden, tussen de rijstvelden door naar Riumar. Niet veel bijzondere vogels gezien, een paar koereigers en een enkele grote zilverreiger.

We staan nu vrij op een prachtige plek op het strand , 25 m. van zee bij het dorp Riumar, vlak nadat het asfalt over gaat in een piste. We hebben zeezicht en achter ons is een smalle, lage duinenrij. Er zijn stranddouches en 100 m. hier vandaan is een restaurant.

                                         vrij staan Riumar N40.73236 E0.83074

We staan hier met een Duitse en een Spaanse camper en er rijden wat auto’s over de piste, veel Duitsers trouwens. Het zal in Duitsland ook herfstvakantie zijn, er zijn de nodige ouders met kinderen in de vakantiehuisjes hier. En op een bord bij het restaurantje staan de openingstijden in het Duits evenals de mededeling dat er op dinsdag 18 oktober ‘Oktoberfest’ is.

Het grappige is dat we hier eerder zijn geweest, 36 of 37 jaar geleden met ons 1ste campertje. Toen kon je hier ook vrij staan, onze zoon Martijn was toen een jaar of 5 . We waren weggestuurd in Hospitalet de L’Infant , hij had voor het eerst in zijn tentje geslapen. Dit terzijde, die herinneringen komen door deze fijne plek.

Er zijn hier ook veel libellen, weer andere soorten, dat betekent trouwens ook muggen. Daar staat de Ebro Delta om bekend, evenals de Camargue waar we ook jaren op Plage Piemanson op het strand hebben gestaan. Gewoon op tijd, als de zon ondergaat, de deur en de ramen dicht. Het was stralend weer en met 23º lekker om buiten te zitten lezen. En het zeewater is 25º, zagen we op de Spaanse weer site El Tiempo.

Riumar 16-10-2016, zondag

Vanmiddag zijn we in het restaurant gaan eten met de Duitse aankondigingen. Blijken de eigenaren ook Duits te zijn. Na het Oktoberfest van dinsdag gaan ze sluiten, er komen nu te weinig gasten en ze hebben 7 werknemers in dienst. Overigens lekker gegeten, Everdien pizza, cuatro queso ( 4 kaassoorten) en ik een visschotel met 7 verschillende soorten schaal- en schelpdieren en vis.

    gisterenavond verscheen de volle maan                                zonsopkomst vanmorgen

Er was vandaag af en toe wat sluierbewolking, daarom was het w.s. ook niet zo druk als gisteren met badgasten. Wel zijn er nog wat campers bijgekomen zodat we nu hier met 10 campers staan.

El Poblenou del Delta 17-10-2016, maandag

We zijn vanmorgen bij zee vertrokken omdat er dikke sluierbewolking was en er vanmiddag mogelijk een bui kon vallen. Vlakbij Riomar zagen we zwarte ibissen maar helaas konden we daar niet stoppen . We zijn eerst 13 km terug gereden naar Deltebre om boodschappen te doen en om langs de serviceplek te rijden.

En omdat we naar de andere kant van de Ebro wilden moesten we wel naar Deltebre omdat daar een brug over de Ebro ligt. De brug is er nog maar een jaar of 15, daarvoor was er een veerpont , die ligt op het droge vlakbij de plaats waar we een paar dagen geleden aan de Ebro vrij stonden.

El Poblenou is een klein dorp, geen winkel, brood koop je bij de Helladeria/ Restaurantje en er zijn nog 4 andere restaurantjes en een hotel/restaurant, er moeten ’s zomers wel veel toeristen zijn.

                                                   grote zilverreiger

                               dodaars, w.s . overgangsdracht tussen juveniel en volwassen kleed

Vanochtend hebben we gewandeld naar het natuurpark bij een meer , l’Encanyissada , waar een weg dwars doorheen loopt en je een uitkijktoren hebt. Er waren daar veel eenden, flamingo’s, aalscholvers etc. en we hebben een dodaars gefotografeerde voortdurend onder water zwom op zoek naar voedsel. De dodaars is de kleinste futensoort.

Vanmiddag zijn we de andere kant opgewandeld, ook daar waren de nodige vogels. En met een kwartier lopen ben je bij de zee. Er was een boer bezig om de stoppels, die na de rijstoogst van enkele weken geleden waren achtergebleven, te vernietigen. Hij reed door het water met een tractor met smalle voorbanden en grote brede wielen achter die van ijzer zijn en een soort rooster als loopvlak hebben.

Het  tractormerk was trouwens Ebro. 

Want er wordt veel rijst verbouwd, veel staat in het teken van de rijstcultuur, we kennen dat ook vanuit die andere grote delta, de Camargue. Je hebt hier zelfs rijstlikeur maar daar hebben we ons (nog) niet aan gewaagd. De Ebro Delta telt meerdere natuurreservaten, een deel daarvan zijn wetlands met rietvelden waar vogels nestelen en foerageren, ook dienen ze als pleisterplaats op de trek verder naar het zuiden.

Het werd vanmiddag bewolkt weer maar wel droog met weinig wind. Daarom waren er overdag ook veel muggen, dus dat werd smeren.

Els Muntells 18-10-2016, dinsdag

Er kwamen gisteren nog een Spaanse en Nederlandse camper bij op de gedoogplaats. Hoewel er een weg vlak langs loopt, was het vannacht rustig, geen verkeer. Wel heeft het vannacht nog wat geregend.

Maar we staan wel midden tussen de rijstvelden met veel vogels, koereigers, kleine zilverreigers, grote zilverreigers, blauwe reigers en zwarte ibissen. Die hadden we 2 jaar geleden ook gezien, vorig jaar in Marokko hebben we de zeldzame heremietibissen gezien en nu hoopten we weer op zwarte ibissen.

                                        zwarte ibis (kromme snavel)

Op een rijstveld nog geen 100m bij ons vandaag zat een flinke groep, ze laten zich niet zo makkelijk benaderen, geen van voornoemde soorten trouwens. Daarom zijn we blij dat we hierheen zijn gereden.

                                 zwarte ibissen met een kleine zilverreiger (zwarte snavel)

                                  grote zilverreiger (oranje snavel)

Zwarte ibissen, koereigers (ook oranje snavel maar veel kleiner dan de grote zilverreiger) en rechts een kleine zilverreiger

En omdat de kinderen per dag 2x gebracht en 2x gehaald worden is het ook wat levendig zo af en toe rondom de camper. Er staan nu 4 campers, een Spaanse, Zwitserse, Belgische en wij dan.

Het was ongeveer hetzelfde weer als gisteren, dikke sluierbewolking en 22º.

El Masroig 19-10-2016 ,woensdag

We hebben niemand gezien die geld kwam innen dus we vermoeden dat het overnachten gratis is buiten het seizoen op de cp in Els Montells.

Na bijna een week hebben we de Ebro delta weer verlaten, Everdien heeft wat minder genoten door de muggen, ze wordt altijd het meest gestoken. We zijn vanmorgen weer langs de Ebro stroomopwaarts gereden, de mooie route die we bijna een week geleden de andere kant op hebben gereden.

We reden ongeveer 30km afstand langs Valderrobres en bogen daarna af in n.o. richting. We hadden 80km gereden en kwamen in El Masroig aan waar we staan op een cp bij een wijncoöperatie, ‘Celler el Masroig’.

         cp El Masroig, gratis, met voorzieningen N41.12686 E0.73402

We staan in het wijngebied Priorat, ook wel het Bourgogne van Spanje genoemd omdat er volgens kenners de beste ( en ook duurste) wijnen van Spanje vandaan komen.

We hebben vanaf de cp een fantastisch uitzicht over een dal met de bergen daarachter.

Vanmiddag deed onze waterpomp het niet meer, Everdien heeft er een andere ingezet. Nu waren er naast ons Nederlanders met hun camper komen staan , Petra en Rob, die volgend jaar naar Marokko wilden en waar we al wat mee gebabbeld hadden. Nu bleek Rob zeer handig , een HTS opleiding gehad , en die ontdekte na een tijdje dat de aansluitingen wat corrosie vertoonden. Hij heeft de elektriciteitsdraadjes schoongemaakt en hoera, de pomp doet het weer.

Normaal doen ze rondleidingen op de wijncoöporatie maar in deze tijd, het is oogsttijd, alleen als je het van tevoren aanvraagt. Dus hebben we alleen maar wat wijn gekocht, nadat we eerst enkele soorten geproefd hadden. Erg lekkere wijn , ook de witte die ook nog eens betaalbaar bleek. En ook nog lekker weer met brede opklaringen, 22º en weinig wind.

El Cattlar 20-10-2016, donderdag

Onverwacht nog zijn we uit El masroig vertrokken, we wilden eigenlijk vandaag nog blijven, daarover zo meer.

We stonden hier vannacht met 4 camper,1 Spaanse , 1 Duitse en 2 Nederlandse. Vanmorgen afscheid genomen van Petra en Rob, leuke mensen, misschien ontmoeten we elkaar wel in Marokko.

Er heerst volop bedrijvigheid op de coöperatie hier, om 23.00 uur waren er nog mensen bezig en vanmorgen voor 7 uur waren ze ook weer aan het werk. Het zijn de laatste dagen van de oogst die nu langer duurt dan gewoonlijk omdat er deze zomer weinig regen is gevallen. Er wordt hier nog met de hand geoogst, daarom hangen er, ook waar de druiven al geoogst zijn, trossen met verschrompelde, uitgedroogde druiven aan de wijnstokken.

De Priorat en de Montsant waren eerst kleine wijngebieden waar de wijnbouw hoofdzakelijk door monniken werd bedreven.

Er liggen in de Priorat en de Montsant, de regio die de Proirat omringt, diverse wijndorpen met hun coöperaties. Die zijn allemaal in het begin van de vorige eeuw ontstaat en sommige zijn dan ook gebouwd in de modernistische bouwstijl, oa bekend van Gaudí. De coöperatie hier is ook  in 1917 gebouwd in modernistische stijl, in latere jaren zijn er gebouwen bijgebouwd in dezelfde stijl.

De naam El Masroig komt van de rode aarde hier, Mas is zoiets als wijnboerderij (herenboerderij) en roig is Catalaans voor rood. De Priorat wijn is sinds 2009 een DOCa, het hoogste kwalificatie niveau voor een wijnstreek, waarvan er slechts twee in Spanje zijn, de andere in een streek in de Rioja, het is een nog hogere classificering dan de DOQ (Denominació D;Origen Qualificada. De krachtige rode wijnen zijn gemaakt van de traditionele Garnacha druif, door de lage productie is de wijn kostbaar. Wat goed is voor de druiven en de kwaliteit van de wijn is de bodemsamenstelling. Die grond is van vulkanische oorsprong en bevat minuscule deeltjes mica die de hitte vasthouden en tevens de zon weerkaatsen. Ook bevat de aarde ijzerhoudend kwarts/leisteen, daardoor moeten de wortels van de wijnstok diep wortelen om water en voedingsstoffen op te nemen. De druiven groeien op terrassen tot 700m hoogte.

Overigens komt er ook goede olijfolie uit deze streek. De omgeving hier is schitterend , de bergen van de Montsant zijn tamelijk ruig.

Het dorp El Masroig telt aardige doorkijkjes op de omgeving en een paar aardige straatjes. Merkwaardig is dat we geen terras , noch café of restaurantje hebben kunnen, ontdekken. De kerk ziet er van buiten mooier uit dan van binnen, het interieur is erg sober, maken we ook eens kennis met katholieke ingetogenheid.

We hebben nog buiten zitten lezen nadat we het dorp waren in geweest, in het zonnetje was het lekker. Maar na de middag begon het te betrekken en nam de wind toe en het werd ronduit guur toen het harder begon te waaien, We stonden wind te vangen die door het dal aankwam en het was maar 16º daarom besloten we na de lunch om 14.30 uur te vertrekken.

                                   cp Catllar N41.17653 E1.32686

We zijn een route gereden die prachtig door de bergen ging en staan nu 55km verder iets ten noorden van Tarragona in het dorp Catllat. We staan op een officiële cp, nauwelijks als zodanig herkenbaar ware het niet dat er een bord met regelgeving hangt (geen stoelen buiten etc.). En er zijn voorzieningen, het is gratis. We staan onder de platanen aan het riviertje de Gaià , best een aardige plek. We zijn even het dorp ingewandeld, aardig maar niet bijzonder. De kerk was gesloten evenals de ruïne van een kasteel die uit de 12e eeuw stamt en op de resten van een versterkt dorp uit de ijzertijd (500-700 voor het begin van de jaartelling). Er is nog een gedeelte van de ommuring met 2 torens over.

                                       Catllar, een van de kasteeltorens en  de kerk

In zo ongeveer de 11e eeuw werd het riviertje de Gaià een natuurlijke grens tussen het opkomende Catalonië en het ten zuiden liggende Al Andalus, het door de Moren beheerste gebied. Daarom vind je op meerdere plaatsen nog (resten van) deze kastelen langs de Gaià zoals in Torredembarra en Altafulla.

Montblanc 21-10-2016, vrijdag

We zijn 50km westelijker gereden en zijn in de wijnstreek Barbara de la Conca beland. Nu is de wijn niet de reden dat we hier naar toe zijn gereden, dat had zo maar gekund, maar om het middeleeuwse stadje Montblanc te bezichtigen. 

Van de middeleeuwse muren met zijn 30 torens staat nog 2/3 deel overeind en omdat Montblanc zijn middeleeuwse karakter heeft weten te bewaren, is het stadje in zijn geheel tot monument verklaard. En de legende St Joris en de draak zou zich in Mont Blanc hebben afgespeeld.

                                                  deel gevel ‘Esglesia de Santa Maria la Major’ 

                                   het orgel hangt vrij hoog in de kerk

De kerk ‘Esglesia de Santa Maria la Major’ heeft niet alleen een fraaie gevel maar ook een mooi orgel uit de 17e eeuw. Dit orgel hangt hoog in de kerk en omdat er een schoolklas op bezoek was werd het orgel even bespeeld wat plechtig klonk. Verder zijn er nog mooie gebrandschilderde ramen, zelfs in een koepel in het plafond.

Buiten de muren staat het 15e eeuwse “Hospital de Santa Magdalena, een beetje een lomp gebouw. Naast het ziekenhuis ligt een brug uit de 12 eeuw over de rivier de Francoli en vandaar heb je een mooi gezicht op een deel van de stadsmuren. Tussen de rivier en het ziekenhuis worden momenteel archeologische opgravingen gedaan.

de voor- en achterkant van de wijn coöperatie in modernistische stijl

Weer binnen de muren gekomen zijn we via het Joodse straatje ‘Carrer dels Jueus’ (14e eeuw) naar de Plaza Mayor gewandeld waar markt was en waar Everdien nog een vest gekocht heeft.

‘s Middags zijn we weer naar het plein geweest omdat we door de markt daar geen goede indruk van konden krijgen. Maar eerst zijn we langs de mooie muren gelopen, deze keer langs de linkerkant.

Zo kwamen we bij de kerk ‘Convent i Santuari de la Serra” uit de 13e eeuw waar het 14e eeuwse beeld Mare de Déu de la Serra staat, erg mooi om te zien.

Daarna weer door een van de vele poorten gelopen naar het Plaza Mayor, een erg sfeervol plein met mooie huizen er omheen. Jammer dat het te koud was om op een terrasje te gaan zitten want die zijn er rondom het plein.Het kloppend hart van het centrum met keuvelende oude mannetjes op bankjes en groepjes kletsende mensen.

                                         ook Halloween bij de patisseria 

 We vinden Montblanc een leuk stadje met een prima sfeer ondanks het herfstachtige weer met veel bewolking en maar 15º. Voor het eerst sinds lange tijd weer een lange broek en een jas aan gehad.

L’espluga de Francolí 22-10-2016, zaterdag

Het was maar 13 km rijden naar L’Espluga de Francolí waar we nu op een parking staan . Op de officiële cp vindt morgen vanaf 6 uur ’s ochtends een treffen van auto’s plaats .

Over een loopbrug over het riviertje kom je zo bij de voorzieningen op de cp.

Het is echt geheel toevallig dat we op 25 m afstand van een wijnboer staan waar we vanmiddag wijn zijn wezen proeven en kopen. En op een 300m afstand is ook al een wijn coöperatie, in een modernistisch gebouw uit 1913, waar we aan het begin van de middag wat cava hebben gekocht.

                                         klooster Monestir de Poblet

Maar niet voor de grotten, niet voor de wijn, louter bijvangst, maar voor het 3 km verder gelegen klooster ‘Monestir de Poblet’ zijn we hier naar toe gereden, een werkelijk schitterend klooster uit de 12e eeuw. Het was in de 19e eeuw in verval geraakt en nadien weer gerestaureerd en er wonen weer 50 monniken in van de Cisterciënzer orde.

                                           kapel San Jorge

Je komt eerst door een poort op een soort grote binnenplaats waar vroeger de boeren en burgers in dienst van de kloosterorde woonden. Daar moet je ook je toegangskaartje kopen voor €7,50. In het binnenhof zijn ook gebouwen waar de wijnmakerij ( er wordt al eeuwen wijn geproduceerd) in is gevestigd , en de kapel ‘San Jorge’ aan is gelegen.

Dan kom je door de 2e poort, de Porta Daurada (gouden poort) Daar zie je het eigenlijke klooster al liggen met een barokke toegangsdeur naar de kerk .

Links daarvan geeft de 3e poort , de Porta Reial, toegang tot het klooster.

Je komt al snel bij een groot kloosterhof in romaans-gotische stijl met mooie kapitelen (de brede bovenstukken van zuilen) en een bijzonder fraaie fontein. Aan het kloosterhof liggen verschillende zalen die oa dienst deden als keuken, refter en eetzaal voor de monniken

                                  de fontein in het kloosterhof

Daarna kom je in de kerk van het klooster uit de 12 eeuw, waar links op het altaar een groot albasten retabel (beeldhouwwerk) de aandacht trekt, het dateert uit 1528.

                                      detail beeldhouwwerk

Daar vlakbij zijn de koninklijke graven waar in  grote sarcofagen leden van het Aragonese vorstenhuis zijn bijgezet.

                                             fragment bovenste sarcofaag

Er is ook nog een 2e verdieping waar o.a een gigantische slaapzaal is gevestigd en vanwaar je op een soort terras kunt komen. Als je weer naar beneden bent gegaan, ga je via de oude wijnmakerij, je ziet nog gootjes langs de muren waar het sap doorheen heeft gelopen, weer buiten.

Dan besef je dat het klooster door zijn schoonheid diepe indruk op ons heeft gemaakt.

’s Middags zijn we wat door het stadje l’Espluga gewandeld, de straten maken over het algemeen een wat verwaarloosde indruk door het achterstallige onderhoud aan veel huizen. Er is hier ook een wijnmuseum en een museum over het leven vroeger in Catalonië.

Aardig was wel het kerkplein met de ‘Església Vella(oude kerk) en de ‘Església Nova (nieuwe kerk) en een oud hospitaal. Ook een terras waar we tapas hebben gegeten. Want hoewel er regen en 16º was voorspeld waren er vanmiddag brede opklaringen en was het 18º.

Sant Hilari Sacalm 23-10-2016, zondag

We moesten ongeveer 150 km rijden tot we in Vic kwamen. Het was weer een mooie route, jammer dat het op sommige plaatsen mistig was. Daar bleek de cp gesloten ivm werkzaamheden tot 1 nov. We konden boven op de grote parking bij de Mercadona gaan staan, maar het was bewolkt en we besloten 40km door te rijden naar Sant Hilari Sacalm .

                                             cp Sant Hilari Sacalm N41.88390 E 2.50835

Daar staan we op een hele grote cp. helemaal alleen, het is gratis en er zijn voorzieningen. Je kunt stroom nemen, €1,- voor 8 uur wat goedkoop is. Tevens krijg je je gratis internet gedurende een half uur. Nu hebben we zelf internet via een Spaans simkaartje maar we hebben flink wat apps geupdate, scheelt toch weer aardig wat mb's.

We zijn ’s middags het stadje ingelopen waar een paar aardige fonteinen en gebouwen zijn, er zijn ook bronnen, verder niet veel te beleven.

En omdat het onze laatste week in Spanje is, ons zelf maar getrakteerd op nog een keer tapas.

We zitten in de bergen op 800m hoog, toch werd het vanmiddag toe het breed opklaarde nog 18º. Er zitten hier opvallend veel roodstaarten , verder niet veel andere vogels.

                                           zwarte roodstaart , vrouwtje

Sant Feliu de Guíxols 24-10-2016, maandag

Ruim 70 km was het naar de kust naar Platja D’Aro waar we wilden gaan staan om Bram en Marianne te ontmoeten die daar zijn. Bovendien zouden Karel en Marie José, die we een paar maal in Marokko en Portugal hebben ontmoet , daar ook vandaag komen.

Maar wat is het druk daar, hutje mutje, veel generatoren die stonden te brommen,we konden met moeite een plekje vinden maar daar hadden we geen tv-ontvangst en we volgen de serie ‘Vlucht HS 13’ die op maandagavond door BVN wordt uitgezonden. Omdat we het ook te druk vonden, je moet te dicht op elkaar staan, en een hele verzameling Nederlandse campers daar stond, van de 95 campers die Bram eergisteren had geteld was veruit het overgrote deel Nederlands, besloten we naar San Feliu de Guixols te gaan, Bram was daar vanmorgen geweest en daar is een camperplaats bijgekomen en tevens een gedoogplek waar plaats genoeg was. Jammer dat we Bram en Marianne maar zo kort ont moet hebben, we kennen ze nu een jaar of 13 en zien ze ieder jaar wel ergens met hun camper. En Karel en Marie José hebben we helemaal nog niet gezien.

grote gedoogplaats San Feliu de Guixols, N4178266, E3.02207

We staan op een hele grote parking bij een oude kurkfabriek, het is een gedoogplaats, eigenlijk is het een parking voor 330 auto’s. Toen we kwamen stonden er 4 campers nu staan er 12. Naast ons staan Ad en Loes die kort na ons aankwamen, ze zijn ook langzaam op de terugweg. ’s Middags kwamen er nog Nederlanders langs die een praatje kwamen maken, ze staan op de officiële camperplaats die ook bomvol is, het merendeel Nederlanders

We zijn vanmiddag een eindje gaan wandelen en hebben ook de begraafplaats bezocht , altijd mooi om een Spaanse begraafplaats te bezoeken. Lichtelijk bizar vonden we het doodshoofd met de knoken boven de ingang. In Spanje worden de doden niet in de grond begraven zoals bv in Nederland maar de kist wordt in een nis geschoven in een muur op de plaatselijke begraafplaats. De nissen worden meestal niet gekocht maar gehuurd van de gemeente waartoe de begraafplaats behoort. Als de huur niet betaald wordt, dan worden de overblijfselen na enige tijd verwijderd en binnen de begraafplaats in een algemeen graf geplaatst. Daardoor komt er een nis vrij voor een volgende overledene wiens familie wel betaalt.

Rijke families kopen meestal een stuk grond op de begraafplaats en laten daar een kleine kapel op bouwen waarin ze hun dode familieleden kunnen begraven. Op de dag van de begrafenis zelf wordt de kist met een heftruck in de bestemde nis geschoven en deze nis wordt gelijk dichtgemetseld en voorzien van een naamplaat. Voor de naamplaat is plaats voor plastic bloemen of een kaarsje o.i.d.

Er staat een aardig kerkje op de begraafplaats van Sant Feliu.

Sant Feliu vinden we een aardig plaatsje, meer karakter dan bv het moderne Platja D’Aro, maar we zijn het stadje nog niet in geweest, de meeste winkels zijn gesloten omdat ze gisteren open zijn geweest aldus de buren.. Vorig jaar zijn we een week in deze omgeving geweest omdat onze Oyster installatie was gecrashed in Girona toen we op weg waren naar Marokko. We moesten toen wachten op een nieuwe installatie die vanuit Duitsland werd verstuurd, viel gelukkig onder de garantie.

Het was vandaag bewolkt en het was vochtig warm, 23,5º.

Sant Feliu de Guíxols 25-10-2016, dinsdag

Aan het eind van de ochtend kwamen Karel en Marie José onverwachts langs en zijn op de koffie geweest. Dat was erg gezellig , ervaringen uitgewisseld en herinneringen opgehaald. Ze wisten niet dat we hier stonden, we hadden wel een mailtje gestuurd maar ze hadden nog geen internet. Ze waren juist naar Sant Feliu gereden om een simkaartje te kopen.

              Monestir van Sant Feliu (meer foto's Sant Feliu verslag Marokko jan 2016)

We zijn pas aan het eind van de middag naar het stadje gegaan omdat er ‘s ochtends af en toe wat regen viel en de winkels om 17.30 uur over het algemeen open gaan. We zijn o.a. in de grote bodega Ca l’Angel geweest, daar hebben zo zoveel wijn en cavas dat het je duizelt, ook kun je wijn en port van het vat kopen. We hebben ons (voorlopig )beperkt tot het kopen van 1 fles cava. 

Sant Feliu de Guíxols, 26-10-2016, woensdag,

Gisteren aan het eind van de middag kregen we nieuwe Nederlandse buren die hier een paar dagen wilden blijven, ze kwamen uit Peñiscola. De moeder van de vrouw was ernstig ziek, het leek gisterenavond iets beter te gaan maar vannacht is ze overleden en zijn de buren vanmorgen weer vertrokken. Dat deed ons denken aan de moeder van Everdien , we zaten in de Sahara, moeder werd opgenomen in het ziekenhuis, we moesten hals over kop terug rijden wilden we haar nog in leven treffen werd ons verteld door een personeelslid van het verzorgingstehuis. Kwamen we daar, zat ze vrolijk ons toe te zwaaien en heeft ze nog 2 jaar geleefd.

We wilden morgen iets noordelijker gaan 30 km dichter bij huis waar we eind volgende week weer willen zijn maar we liepen vanmorgen door het stadje en hadden allebei het gevoel van we blijven nog een dag, het is leuk hier. Aardige winkelstraten , kleine overdekte markt met er voor op het plein een paar groentekramen, slenteren over de boulevard, kortom we blijven nog.

Komen we weer bij de camper zit er de hele tijd niet alleen een roodborstje te zingen alsof het lente is maar komen ook Karel en Marie José aangereden met hun camper. Daar hebben we leuk mee gebabbeld en aan het eind van de middag een apéro mee gedronken. De beslissing om nog een dag te blijven is zo gek nog niet. 

San Feliu de Guixols, 27-10-2016, donderdag

Als het warm is dan is een burger een makkelijke manier om vlees of is te eten.

We hebben nogal wat verschillende soorten visburgers gegeten zoals zalm-, garnalen-, tonijnburgers en altijd zit er ook merluza (heek) in. Heek is in Nederland minder bekend, het is een kabeljauwachtige (maar wel een eigen soort), maar heek is de meest gegeten vis in Spanje. In visrestaurants zie je vaak Merluza a la plancha, op de hete plaat gebakken, net zoals gambas al la plancha.

Bij de slager kun je diverse soorten hamburgers kopen op de meest lekkere manieren gekruid zijn en er zitten soms groenten of paddenstoelen in. We hebben op de overdekte markt , waar niet alleen visboeren maar ook b.v. slagers zitten , nu hamburgers gekocht met knoflook en peterselie. Ook hebben we, kip-, kalkoen- en konijnburgers gegeten, niets mis mee, lekkere smaak.

Het was vandaag eindelijk weer eens een zonnige dag, de afgelopen dagen was de temperatuur wel goed maar het was bewolkt weer. Nu zonnig, 22º en er vlogen nog meer vlinders dan de afgelopen dagen. En er bloeit nog van alles , niet alleen in de bermen maar ook in bomen en struiken. 

(Platja de) Pals, 28-10-2016, vrijdag

Vanmorgen hebben we afscheid van Karel en Marie José genomen en zijn 40 km noordelijker gereden, niet nadat we nog even eerst wat boodschappen hadden gedaan, wellicht voor de laatste keer in Spanje. 

                     vrij staan in (Platja de) Pals N41.98274 E3.20574

We zijn naar het strand van Pals gereden en staan daar op een plekje met een fantastisch uitzicht. We staan weliswaar gewoon op een kleine parking tussen 2 appartementsgebouwen ( die maar 2 verdiepingen hoog zijn) maar tegen het strand aan. We kunnen dus op het strand zitten en de zee is maar 50m verwijderd. Het mooie uitzicht dat we hebben is op Estartit en een eilandje daar voor de kust Cap de La Barra. In de verte zie je de Pyreneeën liggen. We zijn niet ver van de monding van de rivier de Ter.

We hebben dus heerlijk op het strand voor de camper kunnen zitten lezen maar omdat je dicht aan zee staat heb je een wat frisse bries bij 19º en zonnig weer.

             links ligt Estartit, rechts Cap de la Barra en midden achter de Pyreneeën 

Als we uit de camper kijken, kijken we dus over zee maar de andere kant op zie je mooie heuvels met dennenbomen waar fraaie villa’s staan.

Omdat het herfstvakantie is zie je wat vakantiegangers, hoofdzakelijk Fransen en Nederlanders met hun kinderen. En vlakbij is een café/restaurantje die het hele jaar geopend is. 

Figueres 29-10-2016, zaterdag

Gisterenavond is er nog een VW camper bij gekomen en vanmorgen vroeg kwam de politie een rondje op de parking rijden, het wordt hier ,buiten het seizoen althans, wel gedoogd.

Het is aan de ene kant jammer dat we te ver van het dorp Pals hebben gestaan, dat moet nog een mooi laat Middeleeuws centrum hebben. We zagen het dorp wel fraai op een heuvel liggen toen we er langs reden.

                   zwarte roodstaart, mannetje ,ondersoort die hier voorkomt

Maar we zijn vanmorgen richting de monding van de rivier de Ter gewandeld, een mooie wandeling over een pad tussen de duinen en dennenbossen. De monding van de Ter was te ver maar de wandeling was er niet minder om.

Aan het eind van de middag zijn we naar Figueres gereden waar we op de parking staan van Hipermercat Esclat, een bekende overnachtingsplaats van en naar het zuiden waar we al meerdere malen gestaan hebben.

Zo hebben we voor de laatste keer goedkoop getankt (€O, 989 per ltr) en voor de laatste keer nog wat boodschappen gedaan bij de supermarkt hier.

Figueres is de hoofdstad van de Empordà, een gebied waar land- en wijnbouw wordt bedreven, er komen DO wijnen vandaan. Sant Feliu de Guíxols valt ook onder deze regio die we morgen verlaten want dan gaan we de Pyreneeën over.

Peyriac de Mer 30-10-2016, zondag

Er stonden vannacht 6 campers bij de supermarkt van diverse nationaliteiten. We zijn de Pyreneeën overgestoken, hebben maar 100km gereden en we staan nu in Zuid Frankrijk in Peyriac de Mer.

                                 cp Peyriac de Mer, N43.09385 E2.9614

De cp kost €5,-, heeft voorzieningen en is aardig gelegen bij een rugbyveld en vlakbij waar de meren Étang de Bages en Étang de Doul bij elkaar komen, ongeveer 10 km van de Middellandse Zee .

Rondom de meren kun je wandelen, er is een wandelroute over aangelegde dijkjes en een houten vlonder pad . Aan gezien we morgen pas wifi hebben, op zondag kan dat niet geregeld worden, dachten we na de wandeling in een aardig café in het dorp te kunnen internetten maar ze hadden er geen wifi. Overigens is Peyriac een leuk dorp waar enige wijnchateaux gevestigd zijn , we zijn in de Corbières wijnstreek.

Maar dan merk je dat wat je niet hebt ook behoorlijk kan missen, wifi! Een paar keer vandaag gehad dat ik dacht ik zoek het even op , maar nee hoor. En de eerste keer dat we op reis zijn deze keer dat er geen ‘vers’ verslag ’s avonds online staat.

 bovenste foto ooievaars maar hoger vlogen tegelijkertijd geen ooievaars maar kraanvogels (met dank aan Ruud)

Maar er vlogen hoog in de lucht 2 keer grote groepen kraanvogels over (en ook wat ooievaars, dat zette me op het verkeerde been, aanvankelijk dacht ik dat het om ooievaars ging, maar gelukkig reageerde Ruud om me te corrigeren), je hoorde het  rauwe keelgeluid wat ze maakten al van verre , eerst  waren ze rondjes aan het cirkelen ( juiste thermiek vinden)en vervolgens vertrokken ze in V-vorm richting de Pyreneeën.

En bovendien hebben vandaag nog genoten van het heerlijke weer, veel zon en 21º . Morgen beginnen we echt aan de terugreis.

                                    putters naast de cp in Peyriac

Montpeyroux 31-10-2016 ,maandag

We waren al vroeg op pad vanmorgen, voor ons doen althans, voor half negen al. We hebben eerst een kilometer of 40 tolweg genomen en zijn toen de gratis snelweg A75 opgereden. We kwamen al snel bij Clermont Hérault en daar is ook het Lac du Salagou waar we vaak geweest zijn, een collega van mij is daar ooit een camping begonnen nadat hij op het onderwijs was uitgekeken. De bergen zijn van vulkanisch gesteente en hebben een prachtige donkerrode kleur. Daarna klim je vrij steil omhoog van ongeveer zeeniveau via de pas de L’Escalette naar ongeveer 750m . Dan kom je op de hoogvlakte Causse de Larzac, die kennen we nog uit de jaren 70 toen het Franse leger daar grote oefenterreinen wilde maken. De schapenboeren waren daar fel op tegen en hun protesten werden ondersteund door pacifisten en milieuactivisten, als PSP’rs in die tijd waren we natuurlijk solidair. Nu kennen we de Larzac vooral om zijn heerlijke schapenkazen , de fromage de Larzac en de bekende Roquefort.

Via de mooie (tol)brug van 2,5 km over het dal van de Tarn bij Millau kom je op de volgende hoogvlakte , het Massif Central. Daar is vooral de dal van de Lot mooi en later voor St. Flour de door Eiffel gebouwde brug van Garbarit. En voor het eerst hebben we prachtige herfstkleuren gezien.

                                 cp Montpeyroux N45.62466 E3.20093

We staan nu op een cp bij het mooie dorp Montpeyroux, 1 km van de snelweg waar je weinig last van hebt omdat die lager ligt, gratis, met voorzieningen. We hebben 361km gereden. Er staan hier ook nog een Franse en een Engelse camper. De omgeving is hier erg mooi, heuvelachtig en ook bergen.

omgeving Montpeyroux, het werd wat heiig 

Het dorpje Montpeyroux is een dorp wat vroeger geheel van de wijnbouw (Auvergne) en de winning van Arkose bestond, nu nog voor een deel van de wijnbouw. Arkose of arkoze is een afzettingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit kwarts en meer dan 25% veldspaat. Het is, door zijn grote hardheid en druksterkte, een bijzonder duurzame steensoort. Hierdoor is het bruikbaar voor diverse toepassingen in de huizenbouw.

Het dorp Montpeyroux heeft een middeleeuws gedeelte en heeft het predikaat ‘les plus beaux villages’. En omdat het nog herfstvakantie is zijn er nogal wat gezinnen met kinderen die een bezoek aan het dorpje brengen. Het weer was vandaag nog zonnig maar met 17º al frisser dan gisteren maar we hebben nog buiten zitten lezen.

Auxerre 01-11-2016, dinsdag

Na een koude nacht, het was 4º, zijn we vandaag ruim 300 km noordelijker gereden. Eerst nog een stukje via de A75, daarna binnendoor via D- wegen, veel meer dan de bedoeling was ,maar er was een wegafsluiting . Dus reden we ruim 100km over smalle weggetjes door vrij dichte mist tussen landerijen door wat een beetje troosteloos was. Gelukkig kwamen we af en toe door een aardig dorp of stadje , dat maakte wel weer wat goed.

En weinig vrachtauto’s maar campers des te meer, meer dan vrachtauto’s en veel hadden een auto bij zich, die gaan duidelijk overwinteren.

Als we voor de camper staan zien we aan de overkant van de rivier de kathedraal St Etienne die de stad domineert doordat ze op een heuvel ligt. Er liggen hier boten en jachten in het water en via een loopbrug ben je zo in het centrum.

                             kathedraal Saint Etienne

 Auxerre is een mooie oude stad met oude vakwerkhuizen, kerken , pleinen en leuke straten en is bekend om zijn handel in Chabliswijnen, we zijn in de Bourgogne.

           Auxerre aan de Yonne met links de kathedraal en rechts de abdij Saint Germain

Eerst zijn we naar de kathedraal(1215-16e eeuw) gegaan die veel bijzonder gebrandschilderde ramen ( uit de 13e) en vensterrozetten (uit de 16e eeuw) heeft.

Aan de buitenzijde zijn 3 portalen met fraai beeldhouwwerk waarvan de 2 portalen van de hoofd façade uit de 13e en 14e eeuw zijn.

Vlak bij is de Tour de l'Horloge, in de 15e eeuw gebouwd op een oude Gallo-Romaanse stadspoort. Het uurwerk heeft twee wijzerplaten: een normale klok aan de ene kant en een astronomisch uurwerk aan de andere zijde.

                                                    Tour de L'Horloge

En toen was de batterij van het fototoestel leeg, we waren die vergeten te verwisselen. We wilden dat gaan doen maar toen we om 5 uur bij de camper kwamen werd het al donker. De mist was overgegaan in bewolking vandaar dat het al vroeg begon te schemeren. Jammer, er waren nog mooie vakwerkhuizen te fotograferen en het postkantoor is ook mooi. Omdat we het ook koud hadden, het was maar 10,5º met een windje, besloten we binnen te blijven. In 2 dagen van kortebroekenweer naar nu met een jas aan.

Lac du Der-Chantecog 02-11-2016, woensdag

We zijn 170km in n.o. richting gereden naar het Lac du Der, 20km meer dan we gereden hadden als er niet weer een omleiding was geweest. 

We wilden aanvankelijk via Antwerpen terugrijden maar we werden door campervriend Ruud getipt dat er zich op dit moment wel 40.000 kraanvogels ’s nachts bij het Lac du Der ophouden. Omdat dit slechts een kleine omweg voor ons betekent, zijn we daar naar toe gereden.

Overdag zijn er niet veel kraanvogels te zien, ze foerageren op velden in de omgeving. Het betreft hier noord Europese broedvogels die vanaf Scandinavië via west Europa en de Pyreneeën naar het zuiden trekken met als bestemming Extremadura in Spanje en Marokko. De vogels doen zowel op de voor- als op de najaarstrek massaal het Lac du Der-Chantecoq aan, meestal kortweg Lac du Der genoemd.

We zagen al kraanvogels op 15 km afstand van het meer , 2 x een grote groep van een paar honderd exemplaren die op afgemaaide maisvelden foerageerden. Een beetje ver weg maar toch nog wat foto’s gemaakt. Kraanvogels zijn erg schuw en laten zich maar tot op ongeveer 400m benaderen.

Vanmiddag hebben we over de dijk gewandeld die rondom het meer is aangelegd. Overal zie je groepjes vogelaars met imposante telelenzen als fallussymbool, dan heb ik toch maar een eenvoudig amateurtoestelletje waar ik overigens wel tevreden mee ben. Af en toe vliegen er groepjes kraanvogels over die het zo kenmerkende rauwe geluid, een soort trompetteren, laten horen.

Tegen zonsondergang kwamen er telkens groepen aanvliegen om vervolgens te landen maar je hebt wel een telelens nodig om ze dan in de bijna schemering te kunnen fotograferen.

Al met al weer een geweldige ervaring om dit eens mee te maken.

                        kraanvogels beschenen door de ondergaande zon

Morgenochtend als de zon opkomt gaan ze weer bij het meer vertrekken om te foerageren maar of ik dan mijn bed uitkom, Everdien in ieder geval niet, is twijfelachtig want de temperatuur zal dan rond het vriespunt zijn.

Er staan hier nu trouwens erg veel campers, ongeveer 70, naast Fransen ook de nodige Belgen, België is natuurlijk niet zo heel ver weg.

Bastogne 03-11-2016 donderdag

Vanmorgen al vroeg wakker terwijl het nog donker was, dus genoeg tijd om na te denken of ik het bed uit zou komen of niet. Opgestaan om 7 uur om te kijken of het mistig was, nauwelijks, maar wel koud, 2,5º . Alles was wit bevroren maar de roep van de kraanvogels was letterlijk en figuurlijk krachtig dus besloot ik om me aan te kleden ondanks de kou , ook in de camper. Door de vorst deed de kachel het ook nog niet , het gas stroomde niet (LPG is een mengsel van propaan en butaan en butaan wordt een vloeistof beneden de 0º ).

            en ze vliegen de andere kant op , beschenen door de opkomende zon

Telkens vlogen er groepen kraanvogels op om naar de velden te gaan om te foerageren en ze vlogen voor de opkomende zon langs en werden er prachtig door beschenen. Overal langs de horizon en dichterbij stegen de vogels op onder een luid getrompetter van jewelste. Heel indrukwekkend om dit mee te kunnen maken, geluk gehad want gisteren zat het potdicht met mist hoorde ik van Belgen.

Ik heb ongeveer 3 kwartier van het schouwspel genoten, moest me er toe zetten om naar de camper terug te keren, Everdien was wel wakker maar verkoos het in het warme bed te blijven, en ik voelde toen pas hoe koud het was.

We zijn tamelijk vroeg vertrokken en rondom het meer werd het heel mistig, zicht zo’n 75m. Maar na verloop van tijd trok de mist op en zijn we via Bar-le-Duc , Verdun en Longwy via rustige wegen naar Bastogne gereden. Met name het stuk tussen Bar le Duc en Verdun was mooi w.b.t. natuurschoon. En dan te bedenken dat het een ‘schuldig landschap’ is , in 1916 heeft hier de grootste veldslag aller tijden plaats gevonden tussen de Fransen en de Duitsers die aan 700.000 mensen het leven heeft gekost.