langs de rivier de Berkel: een reiger,              torenvalk(vrouwtje),                                       fuut met jong                                  meerkoet met jong

Ondertussen via de huisarts bij de orthopeed beland met mijn knieklachten die ik heb aan mijn rechterknie sinds begin maart. Er is een röntgenfoto gemaakt en samen met de MRI die in Spanje was gemaakt was de conclusie dat ik weliswaar artrose heb maar niet meer dan leeftijdgenoten, dat kan haast de oorzaak van de pijnklachten niet zijn. Misschien dat er een kraakbeensplinter een beetje rondzwerft, daarnaast heb ik ook overbelaste buitenste kniebanden , misschien wel veroorzaakt omdat ik zo’n scheve houding heb. Langzaam het fietsen weer opbouwen was het advies.

Dat hebben we gedaan, we fietsen nu iedere dag een uur hier in de omgeving en als we een enkele keer niet fietsen dan wandelen we. Dat wandelen doen we dan langs de Berkel die op 500m van ons huis loopt. Een mooi wandelgebied waar futen, meerkoeten, eenden en waterhoentjes zwemmen, al dan niet voorzien van jongen. En tijdens onze fietstochten komen we bijna elke keer wel ooievaars tegen die in de weilanden foerageren.

Helaas heeft het fietsen nog niet geleid tot een klachtenvermindering aan mijn knie, (gelukkig beleven we wel plezier aan het fietsen zelf). Daarom maar weer een afspraak gemaakt met de orthopeed voor a.s. vrijdag, beter dan misschien in Griekenland weer naar een specialist te moeten gaan.

Kornwerderzand 07-08-2018, dinsdag

Nee we zijn nog niet op weg naar Griekenland maar we zijn zomaar aan een mini vakantie in eigen land bezig, iets wat we nog nooit gedaan hebben al die jaren dat we al camperen, hoogstens 2 of 3 dagen hebben we ergens gestaan in Nederland, meestal in Amsterdam.

Maar we hebben nu, deels door ‘omstandigheden’, dan een vakantie in eigen land. Die is vorige week donderdag begonnen in Groningen, mijn zuster was toen jarig. We hebben de camper op de cp in Kardinge gezet, daar is een busstation en je bent zo in de binnenstad. Mijn zuster Edith vierde haar verjaardag met een paar vriendinnen in een restaurant die mooi in het Noorderplantsoen ligt. Daar hebben we op het terras gegeten en gedronken, dat was erg gezellig. Omdat het prachtig weer was zaten er mensen op het gras in de plantsoenen en waren terrassen bezet met veel mensen, er heerste een leuke sfeer.

Omdat we in Amsterdam een vriend wilden bezoeken die alvleesklierkanker heeft, besloten we vrijdag naar Kornwerderzand te rijden om daar te overnachten. We hadden al regelmatig over deze gedoogplaats gehoord en het blijkt een hele leuke plek te zijn, een kolfje naar onze hand. Gelegen op een braak liggend stuk grond bij de Lorentzsluizen, met een geweldig uitzicht over het Wad waar kleinere en grotere zeilboten varen. Toen we kwamen stonden er wel 70 campers, de mooiste plekjes aan het water waren natuurlijk al bezet maar we waren tevreden met het uitzicht.

De volgende dag, zaterdag, zijn we richting Amsterdam gereden, naar een erg grote cp in Vijfhuizen bij Haarlem. Dit omdat in Amsterdam geen plek meer te vinden was vanwege de Canal Parade. Vanaf de cp zie je vliegtuigen van Schiphol opstijgen, soms wel om de minuut. We hebben in ieder geval ’s nachts geen geluidsoverlast gehad. Even overwogen om met de trein naar de Canal Parade te gaan maar het leek ons toch te druk. Daarom zijn we naar Haarlem gegaan, een mooie stad met mooie gevels aan veel huizen en aardige hofjes. Terrassen zaten overvol, op de Grote Markt waren tijdelijke restaurantjes ingericht omdat het Haarlem Culinair bleek te zijn.

Zondag zijn we naar vriend Rien gegaan die met een opmerkelijk geestelijke veerkracht met zijn ziekte om weet te gaan.

Omdat er weer 2 tropische dagen voorspeld waren besloten we weer naar Kornwerderzand terug te rijden omdat dit toch een verrassend mooie, eigenlijk on-Nederlandse, gedoogplaats is.

Toen we daar gisteren aankwamen was het wat minder druk met campers zodat we een plek aan het water konden vinden. Dat verhoogt alleen maar de feestvreugde, we kunnen nu beter naar de zeilboten, waar prachtige 2- en 3 masters en veel skûtsjes tussen zitten, koekeloeren. Al die boten moeten door de Lorenzsluizen hier naar en van het IJsselmeer varen, er komen honderden boten voorbij, het is natuurlijk hoogseizoen.

Op deze geweldige plek staan ook Atie en Peter die naast ons stonden in Cullera, een maand of 3 geleden. Zij vertelden ons ook enthousiaste verhalen over Kornwerderzand, leuk om hen hier dan te treffen want het blijkt dat zij aan het eind van het jaar naar Marokko gaan, we hebben elkaar dus wederzijds geïnspireerd.

Weer in Kornwerderzand, een mooie plek aan het water, opnieuw veel campers,  de hele dag door boten te zien, het is avond, eb , het wad valt gedeeltelijk droog

Aan de andere kant van de dijk is een strandje, een Waddencentrum ( met tentoonstelling over de wadden) en in hetzelfde gebouw zit ook een restaurant. Iets verder staat het kazemattenmuseum, er staan hier dan ook nog diverse kazematten die werden gebouwd in 1931 ter verdediging van de dijk en de sluizen. De Duitsers hebben nog meer kazematten gebouwd.

En er ligt het gehucht Kornwerderzand, dat oorspronkelijk een werkeiland was voor de bouw van de afsluitdijk tussen 1928 en 1932. Er zijn nu zo’n 30 bewoners die werkzaam zijn aan de dijk of bij de sluizen.

Er zijn werkzaamheden gepland aan de Afsluitdijk, de dijk gaat tussen 2018 en 2022 versterkt worden omdat er door de klimaatverandering meer water door de rivieren naar het IJsselmeer zal worden gevoerd. Door deze werkzaamheden zal de gedoogplaats hier verdwijnen, er zijn wel plannen om een officiële camperplaats aan te leggen.

Vanavond kunnen we nog genieten van het wad wat hier voor een gedeelte droogvalt bij eb en van de lichtjes van de stad Harlingen in de verte.

En we hebben geen spijt dat we hier heen zijn gegaan, was het in onze woonplaats Warnsveld 36º, op de Afsluitdijk kwam het kwik niet boven de 30º. Morgen gaan we naar huis, het wordt koeler, we moeten nog wat dingen doen want volgende week willen we richting Griekenland gaan.

Magdeburg 15-08-2018, woensdag

Vanmorgen zijn we kort na half tien vertrokken. Het was tamelijk druk op de weg, vooral met vrachtauto’s. In Duitsland waren er veel wegwerkzaamheden, vooral rondom Hannover. Daardoor leek het dat we er tamelijk lang over deden maar in werkelijkheid deden we over de 421km ruim 5 uur wat slechts een half uur vertraging betekende.

We staan nu in Maagdenburg op een cp aan de Elbe, niet ver van het centrum, er staan hier bijna 25 campers. Achter ons liggen enigszins verfscholen de Petrikerk en de Walloner kerk

Onze eerste stop in Maagdenburg is niet alleen omdat het mooi op de route naar Praag ligt en ook ongeveer halverwege, maar ook omdat daar de ‘Groene Citadel’ staat van de Weense schilder/architect Hundertwasser.(1928-2000).

Zijn gebouwen spreken ons aan, hoewel hij een unieke bouwstijl heeft , is hij oa geïnspireerd door Gaudì en we menen ook wat terug te zien van studiereizen die hij in de jaren 50 naar oa Marrakech en Tanger heeft gemaakt. Hij stond bekend als voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze.

Maagdenburg moet een mooie stad zijn geweest vol barokke gebouwen.

In 1944 is een groot gedeelte van de oude binnenstad weggebombardeerd, enkele kerken en het oude en neuwe raadhuis zijn bewaard gebleven. Niet de mooiste gebouwen, dat vinden wij althans. Verder is er nieuwbouw waarbij sommige gebouwen een klassieke uitstraling hebben gekregen, daar moet je van houden. Er staan een paar grote warenhuizen, een groot overdekt winkelcentrum.

             De Groene Citadel van Hundertwasser. Foto's van de buitenkant en de laatste 2 foto's van de binnentuin van dit prachtige gebouw.

De Breiter Weg was ooit de straat met de mooiste barok gevels van Duitsland, daar is vrijwel niets van terug te vinden. Maar ook aan de Breiter Weg staat de Groene Citadel, het werkelijk prachtige gebouw door Hundertwasser hier neer gezet. Roze, een beetje sprookjesachtig, met rondom keramieke, kleurige geglazuurde pilaren en op sommige torentjes een gouden bol.

Het weer was overwegend bewolkt en met 24º uitstekend geschikt voor een stadswandeling.

Praag, 16-08-2018, donderdag

De dag begon iets later dan we gewend zijn, we werden om 8.45 uur pas wakker., een uur later dan we doorgaans ontwaken.

Onderweg waren er weer wegwerkzaamheden, vooral bij Dresden wat vertraging maar om 15.00 kwamen we op een kleine camping in Praag. Deze ligt in een straat waar ooit iemand in de achtertuin een kleine camping is begonnen, de buren dachten dat kunnen wij ook en nu zijn er een stuk of 8 campinkjes vlakbij elkaar, onder de appelbomen. Er staan hier wat tentjes en campers en het is helemaal vol, net als de andere campings.

We hadden ons een beetje geïnstalleerd en overwogen of we wel of niet de stad in zouden gaan toen we ontdekten dat de zonnepanelen niet laadden. Er bleek na enig gezoek een zekering doorgebrand, een verbindingsstekker was ook gesmolten. We hadden wel een zekering maar niet zo’n stekkertje dus een garage in de Tomtom gezet en ook in Kaarten van Apple, dit omdat TomTom het adres niet herkende, wel iets in de buurt. Daarom zijn we fout gereden, we konden niet door smalle straatjes waar Apple ons door wilde sturen en op het adres van TomTom was geen garage. In het spitsuur dwars door Praag gecrost waar bij we 2x het station passeerden en 1x vlak langs de Karelsbrug reden. Uiteindelijk hebben we een kleine garage gevonden, die heeft provisorisch de zaak weer verbonden met gebruik van isolatie tape, ze hadden geen stekkertje zo hadden we het zelf ook kunnen doen , maar goed we hebben weer stroom.

In 1991, dat was vlak na de val van het communistische regime in 1989. In die tijd hadden we tijdelijk geen camper en geen auto omdat ik door een tumor operatie in mijn rug een aantal jaren niet kon auto rijden. We maakten in die jaren stedentrips in Europa ( en daarbuiten) per vliegtuig.

Wat we ons herinneren van Praag is dat een mooie stad is maar waar wel de nodige monumenten in de steigers stonden. Veel mensen liepen in spijkerpakken of een soort stofjassen. Uit eten gaan was spotgoedkoop. En Praag was toen nog de hoofdstad van Tsjecho-Slowakije, in 1993 werd het land weer gesplitst.

Morgen dan met de tram of de metro de stad weer in.

Praag 17-08-2018, vrijdag

Net toen we aan het eind van de ochtend naar de stad wilden vertrekken, kwamen Karel en Marie José de camping op rijden. We wisten dat ze vandaag naar Praag zouden komen maar hadden niet verwacht dat ze op deze camping zouden belanden, leuk om ze weer te zien.( na in april in Spanje)

We zijn vanmorgen met de tram naar het oudste gedeelte van Praag gegaan en zijn vlakbij de Karelsbrug uitgestapt . We hebben een keus gemaakt omdat we lang niet alles kunnen zien nu, in 1991 zijn we er een week geweest.

De Karelsbrug dateert uit 1357 en is erg beroemd, hij overspant de Moldau over een afstand van 520m. Aan weerszijden van de brug staan brugtorens en op de brug staan een 30-tal beelden en beeldgroepen, uit de 17e tot de 19e eeuw, goed voor de nodige selvies. Op de brug staan souvenirstalletjes, spelen muziekgroepjes en er zijn sneltekenaars aan het werk en het krioelt er van de toeristen..

We zijn doorgelopen naar de Praagse Burcht, een toeristische trekpleister en tevens blikvanger van Praag omdat het op een heuvel ligt. Op het plein voor de Burcht , het Burchtplein, staat niet alleen het aartsbisschoppelijk paleis maar ook een prachtig gebouw , het Schwarzenberg paleis, wellicht het mooiste gebouw van Praag in Renaissance stijl. De gevels zijn mooi versierd doordat kunstenaars er motieven in  hebben uitgehakt.

Het Burchtplein. Links het aartsbisschoppelijk paleis, op de achtergrond de burcht en erboven de torens van de st Vituskathedraal

Middenin de burcht staat de St Vituskathedraal die in 1344 in opdracht van Karel IV werd gebouwd. Hij staat gedeeltelijk in de steigers en het interieur bevat oa mooie gebrandschilderde ramen met bijbelse voorstellingen. We hebben de kerk niet uitgebreid bezichtigd, we moesten weer naar buiten om in de brandende zon in de rij gaan staan om een kaartje te kopen.

Aan de achterzijde van de kathddraal staan nog de St George kerk en het St Joris klooster. Het beroemde Gouden straatje moet je tegenwoordig voor betalen en daar kon je met hetzelfde kaartje in als in de kathedraal maar die hadden we dus niet.

Alvorens de trappen af te dalen naar de Moldau hebben we eerst nog genoten van het uitzicht over Praag vanaf de Burcht. We wilden naar het astronomische uurwerk in de toren van het oude raadhuis maar die werd gerestaureerd en werd door doeken aan het oog onttrokken.

We hebben wel de st Nicolaaskerk bezichtigd die door barokke kunstenaars van schilderingen en plastieken is voorzien. Er is veel marmer en goud gebruikt, er hangt een enorme kroonluchter en fraai is ook het hooggelegen orgel.

De kerk ligt aan het schitterende Malostransképlein ( Oude Stadsplein)met in het midden een standbeeld van Jan Hus en er staan prachtige huizen en paleizen met versierde gevels, een mooi staaltje van renaissance vermengd met Jugenstil, rococo, gotiek etc.

Het was bijna half 4, ons flesje water leeg evenals onze magen dus streken we neer op het terras van een Italiaans restaurantje bij het plein met uitzicht op een mooie gevel. We zaten middenin het toeristische centrum en toen we de overigens lekkere pizza en pasta afrekenden, waren het ook toeristische prijzen, met 2 halve liters bier €42,. We zijn weer richting tram gewandeld en zagen toen buiten de drukte wel prettiger prijzen in diverse restaurantjes.

Praag is echt een prachtige stad, heel veel cultuurgoed is bewaard gebleven. Het was 31º dus warm om de stad te bezichtigen maar het was te doen, we hebben echt genoten.

Praag 18-08-2018,zaterdag

Gisterenavond onder het genot van en drankje bij gekletst met Karel en Marie José. Het koelde wel af in de loop van de avond en de nachten zijn hier ook niet benauwd.

Hebben we gisteren vooral de pracht en praal van de Barok en de Renaissance gezien, vandaag wilden we ook wat gebouwen in Jugendstil (Art Nouveau)gaan bekijken. Omdat we ons nog het station herinnerden zijn we eerst daarheen gegaan.

Eerst met de bus naar de metro, daar een dagkaart openbaar vervoer voor Everdien gekocht, €2,20, omdat ik 72 ben heb ik gratis reizen.

Het station viel wat tegen, het oude gedeelte is verwaarloosd, het mooiste gedeelte, de stationsrestauratie ,stond op instorten en was gesloten. Gelukkig was de mooie hal met het koepelplafond nog wel goed bewaard gebleven en de wanden zijn versierd met Jugendstil elementen

                        Een muurschildering aan een gebouw Wenceslasplein, er valt genoeg te bewonderen aan en op de gebouwen

We zijn weer op de metro gestapt omdat we het Nationaal Museum wilden zien. Rondom bleek het een bouwput te zijn, het museum zelf stond grotendeels in de steigers maar gelukkig was de voorgevel aan de werkzaamheden ontkomen. Deze grenst aan het Wencelasplein, toen we in 1991 op het plein waren was er een grote mensenmassa op de been om de Praagse lente van 1968 en de student Jan Palach die omkwam toen hij zichzelf in brand stak als protest tegen de communistische onderdrukking. Aan het begin van het plein, die eigenlijk meer een brede boulevard is staat het standbeeld van de vorst Wenceslas. Langs beide zijden van het plein staan indrukwekkende gebouwen, oude en modernere architectuur door elkaar. Een bekend Jugendstil gebouw is Hotel Europa, maar dat is zeker niet het enige gebouw waarbij je je ogen uitkijkt.

                                                                                     het nationale Theater

We zijn richting het nationale theater gewandeld, onderweg ons vergapend aan mooi gebouwen en/of gevels.

Het Nationale theater zelf was gesloten maar het neo renaissance gebouw ligt statig aan de rivier de Moldau.

                                                                    interieur van de  barokke  St Jacobskerk

We hebben weer de tram gepakt en zijn via het Oude Stadsplein naar de St Jacobskerk gewandeld. De façade

wordt versierd met barokke beeldengroepen., de oorspronkelijk gotische kerk werd in 1689 na een brand herbouwd in barokstijl, de bouwstijl in Bohemen in die tijd. Het interieur is mooi maar je kunt slechts een klein stukje de kerk in lopen, de rest was afgesloten.