Achter de muur is een grote tuin met hoge palmen en bomen, er staan ook bananenpalmen. Er is een hoefijzervormig zwembad en een theetuin. Via een gangetje door het hotel , met een mooi plafond, kom je in een binnentuin met fontein die niet werkt. Rondom de tuin zijn de hotelkamers gesitueerd, de deuren van de kamers zijn beschilderd met verschillende motieven. Via weer een gangetje kom je in weer een binnentuin met dezelfde opzet als de eerste.

               de 2 linker foto's zijn de deuren naar de hotelkamers , op de andere foto's zie je wat van het interieur van het hotel Palais salam

Omdat we al de nodige jaren in Taroudant zijn geweest, weten we dat er in deze tijd van het jaar altijd de beste temperaturen van Marokko zijn, altijd tussen de 20 en 25º. Aangezien het dit jaar een erg koude winter is , zijn de temperaturen gematigd maar vandaag werd het nog 18º. Ook met de neerslag zit je hier wel goed, we hebben geen regen gehad de afgelopen dagen op een paar spetters na zondagavond. De Hoge Atlas vormt een barrière en de regen die van de oceaan komt, bereikt Taroudant vaak niet.

 

Taroudant 07-02-2018, woensdag

Gisterenavond dan echt een afscheidsborrel gedronken bij Marita en Henk, leuk als je mensen ontmoet waar het mee klikt.

Hennie en Aad vertrokken vanmorgen naar Marrakech en Marita en Henk naar de kust, wij zijn nog een dagje gebleven omdat het weer hier het beste was, ook vandaag. De temperatuur was weliswaar maar 15º maar de wind was zwak geworden. En we hebben, nadat we stad waren in geweest, tot 13.00 uur buiten kunnen zitten toen werd het bewolkt. En vanaf 14.00uur regende het , de temperatuur was om 17.00 uur nog maar 7º.

Naast ons staat een stel, begin 50,  uit Australië die met een reis van 2 jaar door Europa en Marokko bezig zijn. We hebben wat ervaringen uitgewisseld en tips voor Taroudant gegeven. 

Aan het begin van de middag kwam Arjan, die we kennen van het camperforum, hier op de parking. Over een week haalt hij zijn vrouw van het vliegtuig in Agadir, zij werkt nog. We hebben vanmiddag nader kennis gemaakt bij een kopje koffie, zo werd het , ondanks de regen, toch nog een leuke middag.

Nog even iets over de prijzen van voedsel. Uit eten gaan daar val je niet gauw een buil aan maar gisterenavond  was het helemaal goedkoop.We hebben broodjes gekocht (en meegenomen) met als vulling viskoekjes, wat frieten, olijven en pikante saus, kosten €0,55 per broodje. Geen culinaire hap maar wel lekker.

Tifnit 08-02-2018, donderdag

We zijn vanmorgen eerst naar Agadir naar de Carrefour gereden en vervolgens doorgegaan naar de camping Bakanou in Tifnit. Nu hadden we wel kunnen verwachten dat we daar Henk en Marita zouden zien, hetgeen ook gebeurde. We waren nauwelijks op de camping of zij kwamen langs om te vertrekken, snelle babbel en tot ziens maar weer.

Eerder op de ochtend: Agadir een miljoenenstad en toen we een rotonde opdraaiden reed ons een Nederlandse Laika voorbij. Jan en Ria riep ik en we reden hun voorbij, zwaaien, wat een toeval. Zij reden ons weer voorbij en een snelle portierraambabbel maakte duidelijk dat zij op weg waren naar de camping in Agadir en wij naar de Carrefour.

Moeilijk om daar een parkeerplaats te vinden , uiteindelijk toch gelukt. Een vrij kleine Carrefour maar wel met een alcoholafdeling, we wilden wat wijn kopen. Het werd nog gekker, want wie stonden daar op het punt van naar binnengaan: Peter en José die op de camping in Agadir blijken te staan.

Na de inkopen op weg naar de camping , TomTom stuurde ons een andere weg in dan wij gewend waren bij Inezgane. Nu hebben we een nieuwe kaart van Marokko in onze TomTom, net aangeschaft en toen we over een aantal nieuwe wegen reden bleef onze aanvankelijke scepsis toch bestaan omdat er vrijwel geen verkeer was. ‘Sla over 200m rechtsaf’, ja doei, daar waren ze een brug aan het teren en die was daarom afgesloten. Uiteindelijk dwars door het centrum van Inezgane en daarna Aït Melloul, de instructies van de TomTom negerend, toch op de juiste weg, de NI Agadir-Tiznit, beland. Vanaf die weg een afslag genomen richting zee, naar Tifnit waar we op de camping Bakenou staan.

Na de regen van gisteren is er vandaag weer veel zon maar helaas ook veel wind zodat het met 15º niet echt aangenaam aan voelde maar de was (wasmachine 40dh) droogde goed omdat cliché maar weer eens  te gebruiken.

Tifnit 09-02-2018, vrijdag

De camping ligt in een gebied met veel groente verbouw in kassen, dus wel het nodige plastic. Toch kun je hier nog wel aardig wandelen door een klein dorpje richting Tifnit, dat ligt aan zee, 4 km verder. Tot voor een paar jaar geleden kon je daar nog mooi vrij staan totdat er veel Franse campers kwamen te staan en het uit was met de pret.

  de camping met daarachter de kassen,                       om 12.00 uur hebben de arbeidsters middagpauze,          wij krijgen een rondleiding door de kassen

We hoorden gisteren van een Duitse vrouw dat je heel goedkoop groenten kon kopen vlakbij de camping bij een kassencomplex. We rammelden aan een ijzeren deur en er kwam een knaap die ons binnenliet, Vervolgens kwamen er nog 2 jongens en ze gaven ons ongevraagd een rondleiding over het bedrijf dat 5 hectare telt. We zagen paprika’s, courgettes en tomaten in kassen en overal plukten de jongens wat van, waarbij we telkens zeiden dat het genoeg was, zoveel wilden we immers niet kopen. Toen we het waterbassin hadden gezien en de excursie ten einde was wilden we afrekenen. Daar wilden ze niets van weten en omdat de Duitse vrouw vertelde dat ze 20dh had betaald voor de groente hebben wij ook maar 20dh gegeven voor de rondleiding. We hadden kilo’s groente bij ons en ze vroegen of we morgen weer wilden komen maar dat doen we maar even niet. Dus vanavond eten we Thaise groenteprut met filet pur ( biefstuk van de haas à €14,- per kilo), we eten binnenkort dezelfde groenten maar dan Frans en vervolgens nog eens op z’n Marokkaans en het kan ook nog in een tortilla, op z’n Spaans dus.

De waterpomp functioneert omdat er 6 gasflessen aan elkaar zijn gekoppeld, alles is oud, het waterbassin oogt ook niet fris,  de groenten gelukkig wel   

Nog even over gisteren toen TomTom ons de verkeerde kant opstuurde in Agadir. Het valt niet mee om daarna de juiste weg te vinden , TomTom wilt dat je omdraait maar dan kom je bij dezelfde brug. We weten wel dat we richting Tiznit moeten maar zien nergens verkeersborden en links en rechts auto’s zodat je niet kunt stoppen om de weg te vragen. Bij stoplichten wordt de weg dan van 3 baans 2 baans en niemand wacht op elkaar maar dringt links en rechts langs je heen. Een verkeerschaos die nog vergroot wordt als het licht op groen is en er geparkeerde auto’s op de rechterrijbaan staan, ezelkarren zich langzaam voort bewegen, een bus de weg opdraait en als klapper een man met een handkar op de middelste baan, waar wij rijden, zich tegen het verkeer in worstelt. Toch komen we zonder een schrammetje te hebben opgelopen op de goede weg, vertraging door het gedoe naar schatting een half uur. Blijft toch heel apart dat Marokkaanse verkeer, we vinden het niet gek maar wel bijzonder moet je geloof ik tegenwoordig zeggen.

 

Tifnit 10-02-2018

We hebben besloten om nog een dag langer hier te blijven, het bevalt ons wel hier en we hebben aardige Franse buren uit de buurt van Caro.

We hebben hier gisteren propaan bij laten vullen en de eigenaar zei dat er nog butaan in de fles zat, hij kan met een nanometer het verschil in druk zien. We zeiden dat we de fles hadden laten vullen met propaan, oh zeker door die man in het witte bestelautootje, dat is een oplichter, die verkoopt het veel goedkopere butaan als propaan.

We hadden het kunnen weten, ongeveer 7 jaar geleden in Taghazout hebben we al eens ruzie gehad met deze man die onze gasfles ook gevuld had toen zgn met propaan maar dat bleek butaan. Toen kon je het verschil duidelijk ruiken, butaan stonk bij verbranding door de koelkast behoorlijk en het roette ook, (nu is butaan van wat betere kwaliteit en het stinkt niet meer) Maar op de terugweg in Langres(Fr.) vroor het en hadden we geen gas en wisten we het zeker: butaan. Het jaar erop hebben hem toen er stevig op aangesproken.

Toen we in Aourir op de camping stonden kwam de man weer langs met zijn nieuwe bestelauto, hij had goed geboerd, het blijkt dat misdaad soms loont. Hij haalde weer gasflessen op om ze te laten vullen met propaan bij de fabriek in Agadir, daar lieten we de gasfles vroeger zelf vullen maar dat mag sinds een jaar of 8 niet meer. We hebben de fles meegegeven en zijn er weer ingetrapt, blijken we toch te goed van vertrouwen te zijn geweest, klinkt wat beter dan naief.

Propaan is moeilijk verkrijgbaar in Marokko en duurder, daardoor voor Marokkanen te duur. Alleen in Marrakech mag je de fles nog bij de fabriek nog laten vullen, verder weten we geen adres voor propaan, ja hier op de camping dus.

                                          de eksters hier in Marokko hebben een blauw oog, het is een ondersoort (Mauritanica) ,  rechts de  roodborsttapuit

Vanmorgen weer gewandeld en zagen en hoorden tekenen van de lente. Een kudde schapen met lammetjes, een leeuwerik die al zingend tot grote hoogte steeg en heerlijk weer met weinig wind. Vanmiddag stak er een matige wind van zee op en toen voelde het toch fris aan, het was ook maar 15º ondanks de onafgebroken zonneschijn.

We zijn even wezen buurten bij Wil en Cor en bij Gerard en Margot, de laatsten hebben we een paar jaar geleden in Tiznit ontmoet, zij zijn hier vanmiddag op de camping gekomen. Zij willen ook naar Mhamid naar het nomadenfestival, dus we zien elkaar ongetwijfeld weer.

Sidi Rbat 11-02-108,zondag

Tomtom wilde ons via een 20km lange smalle piste van Tifnite naar Sidi Rbat laten rijden, iets wat ons geen goed idee leek. We hebben nog even in Tifnite gestopt op de plek waar we een paar jaar geleden stonden met uitzicht op de vissersbootjes en het schilderachtige dorpje, nu borden dat het verboden was voor campers tussen 18.00uur en 6uur.

We zijn omgedraaid en zijn via de NI naar Sidi Rbat gereden, een rit van ruim een half uur. 

Geweldig om hier te staan, we hadden de plek gezien op de site van Piet en Elly. En het is niet druk hier, er staat hier een Franse camper en een Ierse omgebouwde kleine vrachtauto en binnen de muren van het hotel staan nog 3 campers aan de stroom.

Omdat de golven vandaag te hoog zijn kunnen de vissersbootjes, er zijn er hier 2,  vandaag niet uitvaren, morgen maar eens kijken want ze hebben 3 netten uit liggen die ze niet binnen kunnen halen.

Vanmiddag hebben we in het restaurant een voortreffelijke tajine kip gegeten, heerlijk gekruid.

Het weer was weer zonovergoten, omdat door het koude weer overal in Zuid Europa het zeewater ook nog koud is, was het weer maar 16º. Maar als je een beetje beschut tegen de zeewind zit is het heerlijk, de zon staat hoog en heeft kracht, de thermometer wijst in de zon 43.2º aan.

        Links het leuke dorpje Tifnite                                   de vissershutjes in Sidi Rbat                                               de zee was wat onrustig

Aan het begin van de avond kwam het Franse stel hier die we voor het eerst in Safi hebben ontmoet, Stephany, Thierry en hun dochtertje Ima. Ze komen hier voor het natuurpark.

Gisterenavond zei ik tegen Everdien dat de eigenaar van de camping wel erg aardig was, misschien wel wat tè, hij komt zo overdreven over. Met Thierry had ik het over die camping, zij waren er ook geweest, en ik zei dat de eigenaar wel aardig was. Als je Fransman was geweest had je ontdekt dat het een toneelspeler is, volgens Thierry, tja.

Het was wat heiig vandaag, op de linker foto zie je vaag een streep zeemist aan de horizon, op de rechterfoto verdwijnt de ondergaande  zon bijna achter de zeemist

Sidi Rbat 12-02-2018, maandag

We zijn vanmorgen naar het natuurpark Souss Massa gewandeld, maar we werden tegen gehouden door een militair, zonder gids kom je er niet in. Nu zijn we al eens met een gids in het park geweest dus daar hadden we niet zo’n behoefte aan. Het park is bijzonder omdat er een kolonie van de zeer zeldzame heremiet ibissen is gevestigd. Nu zijn we deze, lelijke vogels, als eens tegen gekomen hier in de buurt op een vuilnisbelt in Tifnite, dat was in 2015. Daar hebben we foto’s van op onze site gezet, zie hier(13-02-2015):

 

https://www.camperreisverslagen-thole-everdien.nl/onze-camperreizen/marokko-deel-1

 

 

      de vissershutjes in de rotsen worden deels nog bewoond, zijn in gebruik als bv theehuisje maar doen ook dienst als opslagplaats voor hengels 

Er kwam vanmiddag bewolking van zee binnen zetten, waar de zon maar af en toe doorheen prikte. Geen weer om buiten te zitten lezen dus zijn we hier door het kleine dorp gewandeld. Veel boeren wonen hier te midden van hun beesten, er hangt dan ook een mestlucht in het dorp en er liggen ook mestopen overal.. ’s Morgens lopen de kuddes schapen en geiten hier langs om wat te gaan grazen. Er is één klein kruidenierswinkeltje maar ’s morgens komt er een man met brood aan de camperdeur. Die heeft trouwens hetzelfde stokbrood als bij het hotel en is nog goedkoper ook.

                 wat foto's uit het dorp vanmiddag, op de rechterfoto zie je  dat er overal mest ligt, zelfs een mesthoop voor de moskee

Sidi Rbat dinsdag 13-02-2018

De dag begon al leuk, toen ik douchen was fotografeerde Everdien een vogeltje voor de camper ,vermoedelijk een vrouwelijke diadeemroodstaart. Kuifleeuweriken vlieg hier rond de camper en ook de roodborsttapuit zat vlakbij.

 

Vanmorgen was er dikke sluierbewolking dus een prima weertje om een wandeling te maken. Het blijkt dat je namelijk wel zonder gids naar binnen mag, we spraken een parkwachter en die zei dat het geen probleem was als je maar op de paden bleef. En het bleek ook nog eens gratis.

de lagune richting het binnenland                                     hier richting zee                                                 lagune, eigenlijk de rivier Souss, komt in de oceaan

Het park Souss Massa is mooi, het is een soort langgerekte lagune. De heremiet ibissen zitten hier in 2 kolonies maar we hebben er geen een gezien. Wel genoeg kleine vogeltjes die, verscholen in het struweel, lustig zaten te zingen maar die moeilijk of niet te fotograferen waren. Maar de wandeling op zich was al prachtig. En zoon Martijn appte dat Kjeld Nuis de 1500m had gewonnen (Roest 2e), waren we daar ook weer van op de hoogte, zo’n wandeling is toch leuker dan om het live op tv te zien.

           een paartje groenlingen                     ws een oeverloper                                een Europese kanarie           na overleg vriend John , vrouwtje brilgrasmus 

Naast ons zijn Marlies en Willem komen te staan, zij zijn over de piste hierheen gereden, 20km, wel mooi. Vanmiddag hebben we bijgepraat, wij zijn nog en beetje debet aan het feit dat ze hier zijn, ze lazen op ons blog dat je ook via Barcelona naar Tanger kon.

Het weer klaarde ook op en werd het nog een mooie dag, met niet te veel wind werd het 17º. We genieten hier van de rustige plek met het mooie uitzicht en blijven morgen ook nog hier.

Sidi Rbat 14-02-2018, woensdag

Vanmorgen zijn we de andere kant dan het natuurpark opgewandeld, eerst over het strand en later over de piste. De zee was vrij kalm zodat er een 15-tal vissersbootjes, formaat roeiboot , uit diverse dorpjes oa Tifnite vermoeden we, hier voor de kust visten. In die bootjes zitten dan 4 of 5 mannen die moeten leven van de visvangst. Die hebben dan in ieder geval nog werk.

Je ziet nogal wat mannen in groepjes bij elkaar zitten in theehuizen of gewoon op straat op de grond zoals gisteren hier in het dorpje. Hebben die mensen niets beter te doen dan zomaar rond te hangen? Nee, er is vaak geen alternatief.               Door groei van de Marokkaanse economie kwamen er 80.000 nieuwe banen bij vorig jaar in Marokko. Tegelijkertijd waren er 135.000 nieuwkomers op de arbeidsmarkt, geen wonder dus dat de werkloosheid stijgt.

In Marokko heerst grote werkloosheid, in 2017 was het werkloosheidspercentage 10,2%, dat betekent dat er bijna 1,2 miljoen werklozen zijn. De jeugdwerkloosheid in Marokko is een groot probleem, maar liefst 42,8% van de jongeren tussen de 15 en 24 jaar is werkloos in de stedelijke gebieden. En omdat Marokko geen financieel vangnet voor werklozen kent, lonkt het rijke Europa. Mede omdat een deel van de werkloze jongeren van het platteland komen, de familie in hun studie heeft geïnvesteerd en de jongeren nu wat terug willen doen. Helaas komt door de armoedige omstandigheden een deel van de jongeren in de criminaliteit terecht.

iedere ochtend de man met het brood                                foto's van de wandeling vanmorgen langs het strand

De Fransman Thierry is ook geïnteresseerd in vogels, hij is net zoals ik geen echte kenner, maar liefhebber van vogels. We hadden gisteren een vogeltje gefotografeerd waarvan we niet wisten welke soort het was, hij ook niet , vriend John vermoedt dat het een vrouwelijke brilgrasmus is (zie gisteren). De foto is niet helemaal scherp, van afstand genomen. Buurvrouw Marlies suggereerde om de site Avibase te raadplegen, die kende ik niet. De site inmiddels gevonden, moet er maar eens mee aan de slag, ziet er goed uit.

https://avibase.bsc-eoc.org/avibase.jsp?lang=NL

Tiznit 15-02-2018, donderdag

We zijn vertrokken van de fraaie plek bij het hotel waar je een prachtig uitzicht had over de oceaan. Het was jammer dat veel trekvogels die normaal in het park Souss Massa overwinteren, door de kou van de afgelopen weken naar Senagal zijn vertrokken. Desondanks een paar heerlijke dagen daar gehad.

We hebben afscheid genomen van onze buren Marlies en Willem en van het Franse stel Thierry en Stephany en hun dochtertje Ima.

Omdat er 2 dagen bewolking werd verwacht wilden we in Tiznit kijken of er bij het hotel Assllaf op de cp nog plaats was, Tiznit is zeer geliefd bij Fransen dus dat was  nog maar de vraag

 

Nu staan we geheel onverwacht midden in het centrum van Tiznit op de camping daar. We waren van plan om boodschappen te doen in Tiznit en kwamen onderweg wel 15 campers tegen die naar het noorden gingen. Stel dat er plaats is zei Everdien , dan gaan we wel daar in het centrum op de camping staan. En jawel hoor , er was nog een plaats waar je eigenlijk niet wilt staan maar wij wel , zo half weggestopt aan de rand van een pad. Voor 2 nachten wel, dan zijn we niet kieskeurig, lekker in het centrum, kort erna hing er een bordje ‘complet’ aan de poortdeur.

Je wandelt hier zo de stad in , dat hebben we vanmiddag dan ook gedaan. Tiznit mag dan minder leuk zijn dan Taroudant, we komen er graag. Al wat meer Afrikaans, de vrouwen dragen over het algemeen fleurige gewaden. En het valt niet mee om een foto te nemen zonder dat er een camperaar op staat, er zijn hier 4 campings. Fransen domineren hier duidelijk. We kwamen vanmiddag Ger en Tineke tegen, die blijken op een camping iets buiten Tiznit te staan. Het grappige is dat we alle mensen ontmoet hebben van de 5 Nederlandse campers die in Ounagha stonden.

Er kwam vandaag hoe langer hoe meer sluierbewolking, de zwakke wind kwam uit de Sahara dus werd het 24º. En we genieten hier van de stad, net zo veel als we van de stilte de afgelopen dagen bij het natuurgebied aan zee hebben gedaan, we hebben het vaker gezegd, we houden van die tegenstellingen.

Tiznit 16-02-2018, vrijdag

Vanmorgen kwam de campingbeheerder vragen of we een andere plek wilden: nee dank u, erg aardig maar we vertrekken morgen weer, er staan genoeg anderen buiten de poort te wachten. Wij blijven hier wel in het ‘verdomhoekje’ staan met naast ons een hautaine Fransman met een aardige vrouw en voor ons een aardige Fransman die een praatje kwam maken. Hij was in zijn jeugd naar Amsterdam gelift, kende Paradiso en had in het Vondelpark geslapen.

Vanmorgen kwam Arjan ook nog even gedag zeggen, hij had oa een zonnepaneel laten bijplaatsen en ging vandaag naar Agadir om zijn vrouw op te halen.

De stad Tiznit is nog niet zo oud, hij werd pas in 1882 gesticht. De 5 km lange muren om de stad zijn dan ook nog in een redelijke staat. Tiznit staat bekend om zijn zilveren sieraden die eerst door joden werden vervaardigd en nu door berber zilversmeden. Er is een coöperatie die buiten de medina is gevestigd, hier kun je sieraden kopen maar ook bv dolken met ingelegde handvatten, iets wat niet bepaald onze interesse heeft. Wel zilveren ringen maar we hebben niet echt iets bijzonders gezien.

links een zilversmid met sieraden in zijn winkeltje in de coöperatie                                      de overdekte souk met links de overdadig verlichte zoethoek

Vlakbij de coöperatie is de overdekte soek waar ze zoetwaren zoals dadels, koekjes en snoepjes, groente en fruit en kip, vis en vlees verkopen, altijd leuk om daar doorheen te wandelen.

Bij het rechthoekige centrale plein El Méchouar, ooit het parade- en ontvangst terrein van de pasja ( die werd verslagen door de Fransen en stierf op 42-jarige leeftijd) is aan de zuidkant de Souk des Bijoutiers gevestigd, met talrijke juwelenwinkeltjes waar vooral Marokkaanse vrouwen zilveren en gouden bling bling sieraden komen kopen.

                                                                                           de overdekte Souk des Bijoutiers

Rondom het plein  El Méchouar zijn wat terrasjes waar we jus d’orange hebben gedronken. Jammer is dat in het midden een parkeerplaats is, dit doet afbreuk aan zijn charme want het plein is wel omgeven door arcaden die dus nu deels door auto’s aan het zicht worden onttrokken.

 

                                                    nog wat foto's uit Tiznit                                                                         de binnentuin van A L'ombre du Figuier

We hebben wat fruit gekocht en toen we richting camping wandelden kwamen we Willem en Marlies tegen. Die wisten een leuk restaurantje waar we koffie hebben gedronken. Het zit in een achterafstraatje en heet “A l'Ombre du Figuier’ een naam om te onthouden want ze serveren Bastilla met duif op bestelling.

Toen we in de camper kwamen het begin van de avond kregen we een appje van Simonne en Jan dat iedereen die bij Sidi Bou Ifedail vrij staat daar morgen voor 9 uur weg moet zijn. Dan kunnen we die plek waar we een paar x gestaan hebben dus overslaan.

Aglou Plage 17-02-2018, zaterdag

Toen we gisterenavond vernamen dat Sidi Bou Ifedail vanmorgen ontruimd moest zijn, hadden we weinig hoop dat we nog in Aglou Plage zouden kunnen staan. Echter we kregen een appje van Simonne en Jan die uit Sidi B waren vertrokken dat ze nu in Aglou Plage stonden. Dus zijn we bijtijds vertrokken van de camping en waren we voor 10 uur op de parking van het hotel waar nog ruimte genoeg was.

 

Jan en Simonne hadden ons al uitgenodigd in Sidi bou Ifedail op de koffie als we daar zouden passeren op weg naar Sidi Ifni. Nu hebben ze hier getrakteerd op een kopje koffie bij het hotel en hebben we bijgepraat.

Daarna hebben we een heerlijke wandeling gemaakt, eerst over de boulevard die al weer iets langer was geworden en de terrasjes zijn ook uitgebreid. We kwamen de 2 sieraden makers die hier met hun stalletje staan ook weer tegen, we kennen ze al een aantal jaren.

      de boulevard                         de sieradenmakers                         een beetje zeemist, maar de zon wist er doorheen te komen, het werd stralend weer

We zijn tot voorbij de roze granieten rotsen gewandeld en hebben vanmiddag in de zon zitten lezen want het was weer helemaal zonnig na de sluierbewolking van de afgelopen 2 dagen en het was 18º. Een half uur was er wind met lage zeebewolking maar dat mocht hem de pret niet drukken.

                                                                           nog wat foto's van de roze granieten rotsen

En dan nu iets geheel anders: bij de DWDD zagen we van de week dat gisterenavond de finale was van ‘the Voice’. Omdat we zo ongeveer de enigen zijn die nog nooit een uitzending van ‘the Voice’ hebben gezien hebben we gisteren gekeken . Ach ,er wordt natuurlijk mooi gezongen, maar voor ons echt niet zo boeiend om hier weken naar te kijken, daar hebben we niet veel aan gemist. En als die Samantha had gewonnen was ik voor de afschaffing van het raadgevend referendum geweest. Nienke vond ik goed, de beste vanavond, daar waren we het onderling niet over eens, Everdien koos voor Jim. Maar we hebben Nieuwsuur laten schieten voor een zangwedstrijd waar we nu in ieder geval een voorzichtige mening over kunnen hebben.

En weer terug naar Marokko, we blijven ons verbazen dat er maar 10 campers hier staan, wij vinden dit een leuke plek waar we sinds de eerste keer in 2008 menigmaal zijn terug geweest.

Aglou Plage zondag, 18-02-2018

Gisterenavond een pizza laten bezorgen door het hotel, Pizza Aglou met oa zeevruchten, kaas en merguez, kosten 70dh min 20dh die we niet voor de overnachting hoeven te betalen dus €2,25 p.p.

lente: een zingende diadeemroodstaart,    ws een zingende zwarte roodstaart,           een kleine lagune onderaan de parking en een bloeiende gele bremraap

Aglou is ’s zomers een druk bezochte badplaats , er zijn onlangs bungalowparken in de omgeving gebouwd en er wordt nog steeds gebouwd. En er staan hier grote huizen die alleen ’s zomers worden bewoond door rijke mensen elders uit het land. Dat niet iedereen het zo goed geschoten heeft in het leven zien we hier vlakbij de camper. Daar staat een vuilcontainer waar het hotel en de camperaars hun vuilnis droppen. We hebben zeker 5x een arme sloeber de vuilnis zien uitpluizen op zoek naar iets bruikbaars zoals plastic flessen voor een zeer schamel statiegeld of groenteafval voor het vee.

                              op het strand veel mooie stenen, het eerste jaar dat we hier kwamen hebben we er een aantal mee naar huis genomen

In het weekend en vooral nu op zondag komen er mensen uit Tiznit en wijdere omgeving met auto’s en taxi’s om zich te verpozen op de boulevard of het strand. Net zoals in andere Mediterrane landen worden er tentjes neergezet om te picknicken en weldra gaat de theepot rond en staat de tajine te pruttelen.

Het uitzicht vanaf de parking op de oceaan is voor een deel weg omdat er een grote, voor dit dorp erg grote moskee wordt gebouwd, een 3-jaren project. Op 50m afstand van de camper hangt de luidspreker waarmee de imam 5x per dag zijn oproep tot gebed laat horen. Nou 4x want om 6 uur vroeg in de ochtend zwijgt hier de luidspreker wat door hotelgasten en camperaars niet betreurd wordt. Evenzogoed was ik om 6 uur wakker, ik ben kennelijk al goed geprogrammeerd maar gelukkig ben ik wel weer in slaap gevallen.

Vanmorgen zijn we de andere kant op gewandeld, eerst boven over de kliffen naar de vrij nieuwe visafslag ten noorden Aglou Plage. Evenals vorig jaar stonden nu ook weer campers hier vrij. Terug zijn we onderlangs gewandeld, langs de zee en ook hier weer huisjes van vissers gedeeltelijk in de rotsen.

Bouizakarne 19-02-2018, maandag

Vanmorgen om 6 uur weer wakker, de imam zit echt in mijn systeem. Niet meer ingeslapen maar wel het plan voor vandaag veranderd. We wilden richting Sidi Ifni, en eerst nog ergens vrij staan aan zee. Maar omdat men in Sidi Bou Ifedail al was weggestuurd en bovendien in Mirleft zullen de paar plekjes waar je nog vrij kunt staan overvol zijn. En ook in Sidi Ifni zijn de campings vol, alleen op El Barco schijnt nog plek te zijn maar dat zijn de plaatsen waar de zon pas laat boven de klif uitkomt. Dus bedacht ik om naar Bouizakarne te gaan en bij het ontwaken vond Everdien dat een goed idee. Bouizakarne ligt zuidelijker en een stukje landinwaarts.

Nadat we afscheid hadden genomen van Simonne en Jan zijn we eerst terug gereden naar Tiznit om daar via de NI naar het zuiden te rijden De totale afstand was 85km waar bij de route van Tiznit naar Bouizakarne mooi is als je over de pas Tizi Mighert gaat, en vervolgens over een hoogvlakte rijdt. Vlak voor Bouizakarne volgt dan een 6km lange afdaling met ontelbare bochten . Dan kun je de camping al zien liggen die een paar km buiten het stadje ligt.

Omdat de camping nogal afgelegen ligt hebben we eerst nog wat boodschappen gedaan in het centrum , die altijd een wat rommelige indruk maakt maar waar de mensen er kleurrijk uitzien.

Alle campinggasten, er staan een stuk of 10 campers en een caravan, waren om 17.00 uur uitgenodigd om een kopje thee te drinken, wat dan een hele ceremonie is. Lahcen zelf was toen naar Guelmim, naar later bleek naar het ziekenhuis..

Het weer was warmer dan aan de kust , het werd 24º bij weinig wind en wat wolken in de bergen. De camping ligt in een dal en het weer is hier altijd wat aangenamer. We hoorden dat op de pas voor het eerst in 70 jaar sneeuw is gevallen een dag of 10 geleden en dat de weg toen een tijdje geblokkeerd was en bij gebrek aan sneeuwschuivers ( het sneeuwt hier immers nooit) is de weg sneeuwvrij gemaakt met bulldozers.

Bouiazakarne 20-02-2018, dinsdag

De camping hier is goed onderhouden en het is hier leuk vertoeven. Hij ligt in een mooie omgeving waar je kunt wandelen door de steenwoestijn. Af en toe moet je door kloven waar tijdens hevige regenval het water doorheen kolkt dat vanuit de bergen naar beneden stroomt. Er zijn niet veel vogels in deze omgeving, een enkele klapekster en kuifleeuweriken.

 

                                                                                           de steen woestijn met kloven waar als het regent water door stroomt

Het stadje Bouizakarne heeft ongeveer 15.000 inwoners en is de grootste stad in de omgeving. Er is een klein ziekenhuis maar voor de ingewikkelder ingrepen en onderzoeken moet je naar de grotere stad Guelmim zoals Lahcen gisteren en ook vandaag. Die heeft nog het geluk om een auto te hebben, anders moet je met de bus. En als er geen openbaar vervoer is moet je maar zien hoe je in het ziekenhuis komt, we hebben ooit een oude man meegenomen naar het ziekenhuis in Tagmoute.

Marokko heeft 33.000.000 inwoners en er is slechts 1 ziekenhuis per 760.000 inwoners, in Nederland ongeveer 1 ziekenhuis per 100.000 inwoners. De ziekenhuizen in Marokko zijn vooral in de grote steden, daar zijn ook particuliere ziekenhuizen. De gebrekkige gezondheidszorg treft vooral de armen in Marokko op het platteland. Daarom hebben kinderen daar 2x zo veel kans te sterven voor hun 5e levensjaar dan stadskinderen.

Morgen nog wat meer over de gezondheidszorg in Nederland. En wie nog eens wil nalezen hoe het Everdien 2 jaar geleden verging in het streekziekenhuis van Azilal toen ze haar knie had gebroken kan dat hier nalezen 26-03-2016:

Marokko deel 3

Het weer was vandaag niet helemaal stabiel, meer wind en in de bergen ontstond een bui waar we slechts een paar druppels van mee kregen, wel 22º.

Aan het begin van de avond kwamen Thierry, Stephanie en hun dochtertje Emma hier, leuk om die weer te zien. Ze zijn hier omdat hier een Frans stel staat met 2 dochtertjes zodat ze met elkaar kunnen spelen.

Bouizakarne 21-02-2018,woensdag

We kijken vanaf de camping op het begin van de pas, je ziet vrachtauto’s moeizaam aan hun klim beginnen of voorzichtig afdalen. En de nodige campers komen hier voorbij, omdat in Bouizakarne een afslag is van de NI. De NI gaat verder naar Guelmim en de west Sahara richting Dahkla en de afslag gaat verder als de N12 richting Tata en Zagora. Nu was er vanmorgen politie op de camping en we zagen veel Marokkaanse vlaggen wapperen langs de weg richting de pas.

Nu zie je af en toe politie op de campings: je moet op een camping of in een hotel altijd een formuliertje invullen met persoonlijke gegevens en het politienummer wat je krijgt als je voor de 1ste keer Marokko in komt. Tevens moet je invullen waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat, zodat je altijd traceerbaar bent.

 

Nu is de minister van verkeer ook minister van ruimtelijke ordening of zoiets en als hij ziet dat er een camping is kan dat verkeerd uitpakken. Het kan zijn dat iedereen morgen tijdelijk de camping moet verlaten om er later weer terug te kunnen keren. Nu willen wij morgen toch weggaan, we zien wel. Het is nu wel veel drukker op de camping dan toen wij kwamen. Er staan hier vnl Fransen , een Zwitser en nu 3 Nederlandse campers want in de loop van de middag kwamen Ria en Johan met hun mooie Afrikawagen hier staan, de 3e keer dat we ze ontmoeten in Marokko.

Nog wat over de gezondheidszorg: 

Marokko besteed maar 1% van het BNP aan de gezondheidszorg, dat is laag in vergelijking met andere landen, in bv Nederland is dat 12%. In Marokko ontbreekt het aan een goed zorgsysteem, hierdoor hebben veel, vooral arme, mensen geen toegang tot goede gezondheidszorg. Marokko kent geen algemene of verplichte ziektekostenverzekering. Slechts 16% van de Marokkanen heeft een medische dekking, hieronder vallen 11% Marokkanen die via hun werkgever verzekerd zijn en die hiervoor samen met de werkgevers premie voor betalen. Rijke Marokkanen kunnen een particuliere ziektekostenverzekering betalen en kunnen het zich veroorloven in particuliere ziekenhuizen zich te laten behandelen die er zijn in de grote steden. 

De kosten van zowel de gezondheidszorg en farmaceutische producten zijn hoog in vergelijking met het gezinsinkomen. De gemiddelde kosten van een recept is 250 MAD, ongeveer gelijk aan vier dagen werk tegen het minimumloon. De gemiddelde kosten van een bezoek aan een specialist is 150 MAD, ongeveer 2,5 dag werk op minimumloonniveau. Voor mensen die verzekerd zijn deze kosten te betalen en voor bv toeristen is de Marokkaanse gezondheidszorg goedkoop vanwege de veel hogere levensstandaard die zij kennen in bv Nederland of Frankrijk.

Het tegenstrijdige is dat op papier alles goed geregeld is wat medische zorg betreft. In staatsziekenhuizen wordt iedereen die bij de eerste hulp binnenkomt gratis behandeld. En als je voor een poliklinische behandeling een specialist nodig hebt, hoef je niets te betalen als je een vrijstelling hebt die de autoriteiten afgeven als je een laag of geen inkomen hebt, deze zorg is echter wel beperkt.
Alleen duurt het in bureaucratisch Marokko even voor je die hebt dus in de praktijk komt hier vaak niet veel van terecht.

En vorig jaar hoefde Everdien niets te betalen voor het ziekenhuis, hoe krom kan het zijn in Marokko. Buitenlandse organisaties proberen hulp te bieden bij de gebrekkige gezondheidszorg zoals bv de  non-profit organisatie ‘Santé pour Tous’.

 

Het weer viel vandaag eerst iets tegen, vanmorgen bewolkt, vanmiddag zonnig en aan het eind van de middag weer een matige tot krachtige wind en met 19º wat frisser dan gisteren.

Amtoudi 22-02-2018, donderdag

Niemand hoefde de camping te verlaten, kennelijk als compromis waaide fier de Marokkaanse vlag van de watertoren van de camping. Toen we de piste die naar de camping gaat weer terug waren gereden stond er een busje met muzikanten die de opening van de werkzaamheden door de minister luister moesten bijzetten.

              de muzikanten                                                                               onderweg langs de N12

 

                                                                 de laatste 30km naar Amtoudi

Via de N12 zijn we eerst vanaf Bouizakarne via een redelijke weg richting Tata gereden. 40km door een breed dal met aan weerszijden middelgebergte en af en toe passeerden we een dorpje, een mooie route om te rijden. Vlak na Tagmoute, een wat groter dorp in een mooie oase, zijn we linksaf geslagen en was het nog 30 km naar Amtoudi. Hier was de weg een zgn one way lane zodat je bij een tegenligger beiden met de rechterwielen van het asfalt moest om elkaar te passeren. Ook hier weer mooie bergen die de wat slechtere weg, daar waar een rivier (nu droogstaand) de weg kruist was het asfalt soms wat weggeslagen, ruimschoots compenseerden. Onderweg namen we nog een lifter mee, een wat oudere man die naar Amtoudi moest. Kort daarvoor had ik nog gezegd tegen Everdien dat we 9 jaar geleden een lifter hadden meegenomen, een jonge man. Daarna zijn we trouwens nooit meer hier geweest, eigenlijk onbegrijpelijk want de omgeving hier is werkelijk schitterend.

We staan op de camping Amtoudi Id Aissa (N29.24348 W9.19163)aan de voet van de prachtige Agadir. Een agadir is een versterkte gemeenschappelijke graanopslagplaats zoals je die in Zuid Marokko op meerdere plaatsen aantreft , er is zelfs een stad naar vernoemd….

Deze agadir hier ligt zeer mooi bovenop een hoge rots, strategisch gelegen om aanvallen van vijandelijke stammen af te slaan, in het verleden natuurlijk. Hij kon ook dienen als schuilplaats en de agadir van Amtoudi heeft nog tot de onafhankelijkheid van 1956 dienst gedaan

Er loopt een smal pad naar boven naar de Agadir en het duo deuk en kreuk heeft de stoute (wandel)schoenen aangetrokken en is aan de klim begonnen onder het motto we zien wel hoe hoog we komen.

De foto's hierboven tonen het fantastische uitzicht vanaf de topvan de agadir, de camping zie je in het midden van de foto's. De foto's hieronder zijn van delen van de agadir.

We hadden niet verwacht dat we de top zouden halen ivm de knie van Everdien but we dit it! Wel een hele klim met als beloning een werkelijk adembenemend uitzicht, eigenlijk al gedurende de hele klim. Eerst richting de camping , daar kon je een heel eind wegkijken en vervolgens aan de andere kant van de rots richting de kloof waarin het dorp Amtoudi ligt in de oase met groene veldjes. We konden niet op het plateau bovenop komen, de deur was gesloten.

We zijn afgedaald via de andere kant , daar zag je af en toe torentjes van gestapelde stenen langs het pad, om in het dorp uit te komen.

              de afdaling gaat wat makkelijker,                                het dorp Amtoudi in de kloof                                         de torentjes van gestapelde stenen

                                                                                  de agadir van de kant van het dorp

 Na een wandeling van op een kwartier na 2 uur, wat voor ons doen lang is, kwamen we op de camping aan waar we vanmiddag in de zon hebben gelezen. Het was stralend weer, af en toe wat windvlagen en 20º. In alle opzichten een prachtige dag.

Amtoudi (Amt’di) 23-02-2018,vrijdag

Na een koude nacht , 10,5º in de camper en 5º buiten, hebben we bij een snorrende kachel, het lekkerste stokbrood gegeten wat we tot nu toe in Marokko gehad hebben althans het zag er uit als Frans stokbrood en dat bepaald mede de smaak. En dat voor zo’n klein dorp, de bakker kwam langs op de camping.

Het dorp Amtoudi ligt in de oasa van Id Aïssa ( de camping heet ook zo) en zo heet ook de andere agadir die je hier bij het dorp vindt, De agadir die we gisteren hebben beklommen heet trouwens de Aït-Aguelouy.

We hebben eerst langs de akkertjes onder bij de rivier gelopen waar je diverse fruitbomen hebt die in bloei staan. Vogels fluiten , het is geen straf om hier te wandelen. In het dorp Amtoudi stonden 2 bestelauto’s die hun waren hadden uitgestald, de ene had kleding en de andere kruiden en andere kruidenierswaren. Verder zijn er nog 2 kleine kruidenierswinkeltjes in het dorp en 2 restaurantjes.

We wilden eigenlijk naar de bron lopen die ergens in de kloof moet zijn waarin Amtoudi ligt. We liepen langs de droge rivierbedding over een klein paadje , af en toe kwamen we een boer tegen die zijn veldje had bewerkt. Het paadje werd af en toe wel erg modderig en we hadden al bijna een uur gelopen en nog geen bron. Omdat we gisteren ook al een flinke klim in de knieën hadden en we nog weer terug moesten lopen hielden we het wel voor gezien. Wel hebben we de agadir Aït-Aguelouy van verschillende kanten kunnen bekijken, hoog boven tegen de rotswand.