De parking lag ook hoog, de poort om het dorp binnen te gaan lag dichtbij, dus weinig geklim wat ook wel eens prettig was. Binnen de muren van het pittoreske dorp was het dragen van een mondkapje verplicht omdat in de over het algemeen nauwe straatjes , 1,5 afstand houden niet goed mogelijk was. En die nauwe straatjes met hun erkers en mooie huizen met in de hal kleine steentjes , die vormen eigenlijk de aantrekkingskracht van dit dorp op vele toeristen. Want echte bezienswaardigheden heeft het niet , het geheel vormt de schoonheid. Het centrum is vrij klein en na 1,5 uur hadden we het wel gezien en terug bij de camper was het druk en heet geworden, buiten zitten was niet mogelijk. Jammer van het mooie uitzicht maar we wisten nog een ander plekje bij het voetbalveld, daar kun je wel buiten zitten en bovendien kun je fietsen rondom een paar kleine meertjes.  Want dat fietsen missen we wel, het is te steil om te fietsen en er zijn geen gescheiden fietspaden. Nadat we hadden geluncht was het inmiddels 3 uur geworden en we stonden daar wel zo ver van de bewoning en helemaal alleen dat we niet goed durfden te gaan fietsen en de camper dan alleen te laten. Onder het motto van 3x is scheepsecht zijn we naar het 16km verder gelegen wijndorpje Oyon, gereden, 10km boven Logroño, daar kunnen we wel buiten zitten wat prettig is met 30º. Een cp die aardig gelegen is, dit keer niet naast wijngaarden maar naast een olijfboomgaard en naast de ligweide en speelterreintje van het plaatselijke zwembad.

De klok bij het gemeentehuis. ieder uur komen er een maannetje en vrouwtje uit de deurtjes tijdens het klokkenspel

We waren vroeg in Laguardia, de zon stond nog laag en door de nauwe straatjes was er veel schaduw. Ook waren veel huizen van een geel soort natuursteen waardoor de foto's donker uitvallen. Daarom zijn we niet zo tevreden over de kwaliteit van de foto's, we kunnen de camera wel beter instellen, maar we kiezen voor de automatische stand op on ze bridgecamera

Het dorp hebben we nog  niet bezocht, het kleine centrum is niet zo ver maar er staat nauwelijks wind dus zijn we, nadat we hadden zitten lezen, op een terrasje niet het eerste, dat is naast de cp bij het zwembad maar te druk, gaan zitten voor een koele versnapering.

We staan hier met nog een Duitse camper , de man is alleen, zijn vrouw komt naar Bilboa met het vliegtuig binnenkort. Dus hij vindt het wel héél erg leuk om een praatje te maken met mensen die wat Duits praten.

Oyon 13-09-2021, maandag

Vanmorgen zijn we naar het dorp gewandeld , daar ben je vrij snel uitgekeken. Er staat een aardige kerk met karakteristieke toren voor deze regio, een Plaza Mayor die best sfeervol is en een paar restaurantjes daaromheen en dan heb je het dorp wel gezien.  Maar leuke dorpen en stadjes hebben we al gezien, we staan op deze aardige cp o.a. om weer eens een wasje te doen.

Het was stiller op straat  nu de scholen vandaag zijn begonnen, je mist de jongeren in het straatbeeld. 90% van de Spaanse leerkrachten zijn nu gevaccineerd.

                            Elk dorp of stadje heeft wel een Plaza Mayor. Dit is dan ook de Plaza Mayor in Oyon.

We hebben net 2 belangrijke en ook beroemde  wijnstadjes bezocht in la Rioja, Elciego en Laguardia.  Ook in het dorp waar we nu staan zijn een aantal bodega’s , wellicht is die van de  Coto Vintage  de bekendste.

Het wijn maken in Rioja kent een eeuwenlange traditie, al in de 1ste eeuw werd in deze streek wijn gemaakt. Met de komst van de Romeinen in die tijd werden de technieken echter verbeterd. Eeuwen later, in de 19e eeuw, werden door de toenmalige directeur van Marques de Riscal die aan de universiteit van Bordeaux had gestudeerd, verdere belangrijke nieuwe technieken geïntroduceerd.  Toen werden de wijnen afgerijpt in eikenhouten vaten wat nog steeds wordt gedaan door de kleinere traditionele bodega’s.

Vanaf 1970 werd hoe langer hoe meer gebruik gemaakt van gisting op roestvrij stalen vaten en minimaal lageren op eikenhout. We hebben het over de rode wijnen van de druivenrassen als Tempranillo, Garnacha. In mindere mate worden er in Rioja ook witte wijnen gemaakt van de rassen Viura en Garnacha Bianca.

We hebben vanmiddag wat gelezen , er stond aardig wat wind dus de was droogde goed. Er was veel bewolking , we waren net op tijd binnen voor de bui die om 17.00 losbarstte. In een groot deel van Spanje is het de komende dagen door een depressie buiig weer volgens de voorspelling.

Arguedas, 14-09-2021, dinsdag

Gisterenavond heeft het een tijdje matig geregend, We kregen een staartje mee van de zware buien die boven het zuiden en midden van Spanje zijn gevallen. Het zorgde er wel voor dat door de hevige stortregens de bosbrand, die al een week woedde in de omgeving van Marbella, onder controle is. Vannacht hebben we niet met z’n tweeën maar ook nog een Franse en Spaanse camper overnacht.

We zijn eerst naar Logronõ gereden , 8 km verwijderd van Oyon, waar we bij de Carrefour boodschappen hebben gedaan. Een enorme hypermarché die zelfs voor mij, ik ben gek op grote buitenlandse supermarkten, een beetje too much was. Te veel keus, neem alleen al de wijnafdeling, het leek of de wijnen van  alle wijnhuizen  in Rioja, en dat zijn er nogal wat, verkrijgbaar waren. Niet goedkoop trouwens , Carrefour zit in het hogere segment w.b.t. de supermarktketens in Spanje. Je hebt wat meer tijd nodig om goed in zo’n winkel te kunnen rondneuzen maar het was nog zo’n 115 km rijden naar Arguedas waarop tijd wilden zijn omdat we nog een plekje op de cp wilden hebben. We hebben La Rioja verlaten en staan nu in de regio Navarra.

We staan nu in Arguedas, achter de cp zijn in de rotsen tientallen grotwoningen die nog bewoond waren in de vorig eeuw.

Gelukkig was het vrij rustig toen wij er kwamen, in de loop van de middag liep de cp wel vol met campers van verschillende nationaliteiten ( vooral Fransen) tot aan een Zweedse buurman aan toe. De cp hier is gewild omdat die niet ver van het natuurgebied Bardenas Reales ligt wat ook de reden is dat wij hier zijn. Overigens willen we daar morgen naar toe, vandaag was het heel somber weer en er viel in de loop van de middag wat lichte regen wat vanaf een uur of 5 overging in een gestage regen.

We zijn even het dorp ingewandeld en zijn langs de grotwoningen gelopen die hier achter de cp in de rotsen zijn uitgehakt. Deze grotwoningen zijn tot en met de 20e eeuw bewoond geweest door dorpelingen die een normale woning niet konden betalen. Er zijn nog tien-tallen grotwoningen waar je een blik in kunt werpen, een aantal zijn ingestort.

Overigens zijn we hier min of meer op herhaling, we zijn hier een keer hopeloos verdwaald, 5 jaar geleden op 13-09-2016.

Frankrijk Spanje deel 2

Het komt erop neer dat we van het park  toen vrijwel niets hebben gezien en via een eigenlijk niet te rijden weggetje in de arena van Arguedas belandden, een tamelijk hachelijke onderneming waarover we trouwens wel over verhaald hebben de afgelopen jaren onder het genot van een glas wijn. We hebben vanmiddag  ontdekt dat dat weggetje wordt aanbevolen voor voetgangers en fietsers.

Overigens merk je de nabijheid van het natuurpark goed, de hele dag door klinken knallen vanaf het militaire oefenterrein wat hier ook in dit prachtige gebied ligt, schandalig!

Zoals gezegd , vanaf een uur of 5 regen, de temperatuur die eerst nog 25º was, ging toen ook dalen maar we zaten toch binnen.

A: Irun , B: Balmaseda, C: Laredo, D: Santander, E La Población, F: Pedresa de Valdeporres, G: Vitoria Gasteiz, H: San Vicente de la Sonsierra, I: Elciego, 

J: Oyon

Op verzoek maar weer eens een routekaartje gemaakt, bijgewerkt tot gisteren.

Los Fayos 15-09-2021, woensdag

We zijn vanmorgen via een van de ingangen het park Bardenas Reales ingegaan. Eerst langs het voorlichtingscentrum waar we een route hebben gehaald, we wilden niet weer verdwalen.(!)Het park is groot Bardenas Reales beslaat een oppervlakte van 42.500 hectare.

We moesten over een piste rijden en na een km of 5 kwamen we bij het gedeelte wat interessant is, la Blanca Baja. Daar hebben we op 2 plaatsen gestopt, oa bij  de iconische Castildetierra, symbool voor Bardenas Reales.  Een belangrijk stuk was afgesloten en alleen toegankelijk van 12.30-13.30uur, wat natuurlijk jammer was. Maar dat was omdat in de overige uren daar soldaten spelen in het prachtige gebied. We hebben toch voldoende gezien van het natuurgebied en ervan genoten.

We rijden het park Bardenas Reales binnen en hebben gelijk al een prachtig uit zicht, de opklaringen komen er ook aan .

Bardenas Reales is een semi-woestijnachtig landschap dat bestaat uit ravijnen, hoogvlakten en steile rotsen in bizarre vormen. Het is een kaal en onherbergzaam gebied, waarin de rivierbeddingen het grootste deel van het jaar droog staan en waar vegetatie schaars is.

Bovendien hebben water en wind er in de loop van miljoenen jaren mooie, vreemde vormen uitgeslepen in de klei-, kalk- en zandstenen grond waaruit het landschap bestaat. Hierdoor is er een bijna maanachtig landschap ontstaan, dat vormt  natuurlijk de aantrekkelijkheid van dit gebied. Het is over het algemeen droog maar als het regent zijn het vaak hoosbuien, vandaar die vormen in het landschap.

                 Deze iconische rots, Castildeterra, is door zijn bijzondere vorm het symbool van Bardenas Reales.

Al honderden jaren is Bardenas Reales de overwinterplek voor herders uit de Pyreneeën. Eind september trekken ze met hun grote kuddes schapen naar Bardenas op zoek naar voedsel. Om in maart weer terug te keren naar de dan bloeiende bergweides. Enkelen leggen de honderden kilometers nog te voet af, de meeste schaapherders gebruiken inmiddels vrachtwagens. Op 18 september wordt de "Sanmiguelada" gehouden, een speciale dag gewijd aan de schaapskuddes.

Door de extreme droogte en constante werking van de wind, is het gebied ongeschikt voor landbouw. Maar het is niet altijd zo droog geweest. Volgens wetenschappers bevond zich hier miljoenen jaren geleden namelijk een binnenzee. Zo nu en dan worden er fossielen van zeeschildpadden, krokodillen en andere zeedieren gevonden als bewijs.

Omdat we er al vroeg waren hadden we geen zin meer om het uur wat nog restte tot half half een te wachten tot we naar binnen konden in het afgesloten gedeelte want het was gelukkig prachtig zonnig weer geworden en het was windstil dus voelde het warm. Daarom besloten we op weg te gaan naar een cp die 50km verder ligt.

                                                   De kade en daarachter 2 kerken in Tarazona

 Eerst hebben we een tussenstop gemaakt in de prachtige stad Tarazona,  er zijn enkele kerken kerken waarvan 1 hele mooie , fraaie gebouwen en leuke straatjes. Er is een parking waar je kunt overnachten maar het begon te bewolken en toen we in de camper waren viel er een bui. Dus zijn we doorgereden naar Los Fayos waar we via de  app Pverde  in Tarazona al een reservering hadden gemaakt. We konden pas om 18.00 uur op de cp terwijl we er al om 14.00 uur voor de poort stonden. Gebeld met de Pverde organisatie , een dame aan de lijn die alleen Spaans sprak. Het is ons toch gelukt om op de parking te komen, met steenkolen Spaans lukte het.

Even later kwam een Franse camper , die hadden hetzelfde probleem, toen zij belden was er een dame die wel Engels sprak en zij niet, dus heb ik getolkt, zij staan nu ook  hier. Er zijn hier 8 plaatsen, ruim genoeg  en je mag buiten zitten, op kunstgras, wat dan wel weer merkwaardig is. Wat hier gratis is zijn de gieren die af en toe hoog over zweven.

Al met al een heel geslaagde dag, we zijn even het dorp in geweest om een terrasje te pakken maar de enige bar/restaurant was gesloten, morgen gaan we het dorp wel beter bekijken. Afgezien van die bui was het verder mooi weer met af en toe wat wolken en 25º.

Los Fayos 16-09-2021, donderdag

De dag begon uitstekend vandaag! Everdien wilde de was in de week zetten toen ze riep: “Thole, snel, pak het fototoestel, een gier boven de camper.” En jawel hoor, misschien op 70 m afstand van de camper zat een gier bovenop de rotspartij achter de cp. Zo dichtbij zullen we er in het wild wel nooit meer een zien.

                    Een buitenkansje vanmorgen toen deze gier op zo'n 70m van de camper achter ons op een rots zat

We hadden gisteravond al  een paar gieren ontdekt op de rotsen die steil boven het dorp Los Fayos uitstijgen. Eerst dachten we dat ze wellicht in het Iberisch randgebergte en m.n.  bij de Moncayo huisden, de kale berg die de omgeving  domineert maar ze zitten dus ook hier . De berg ligt in  het Nationale park Moncayo, we zijn in de regio Aragon, provincie Zaragoza. De top van de Moncayo is 2340m hoog en het Iberisch randgebergte is een scheidingsgebergte ( het water loopt naar de oceaan en aan de andere kant naar de Middellandse Zee. die van noordwest naar zuidoost over Spanje loopt. Ongeveer van Burgos tot in het zuiden van de regio Valencia.

In deze regio ligt het gebergte aan de rand van de Spaanse hoogvlakte, waar wij volgende week ook over zullen rijden naar het oosten.

Vanmorgen zijn we eerst langs een soort VVV gegaan, het Centro de Visitantes' in dit gehucht van nog geen 200 inwoners. Het centrum is maar heel beperkt open, wel  kregen we wat info, er zijn hier meerdere grotten waar in een ervan een klein kasteeltje is, althans een ruïne daarvan. Een andere zijn we naar toe geklommen via trappen, de Cueva del Caco het was een grote zaal, alleen  interessant om zijn grote afmetingen, met een diameter van meer dan 14 m. en een hoogte van 17 m. Het deed  in de prehistorie al dienst als toevluchtsoord wanneer er gevaar dreigde.

                         Het kleine kasteeltje in een grot gebouwd in de 12e eeuw, er rest nu slechts een ruïne.

                       Een paar foto's van dit leuke sfeervolle gehucht met aardige inwoners

Los Fayos is een leuk gehucht met nauwe , sfeervolle straatjes. Er hing een regenboogvlag aan een waslijn bij een van de huizen, die vlaggen zien we wel meer. De jongeman die vorige week woensdag bekend heeft dat hij gelogen heeft door het doen van een valse aangifte  zoals we reeds schreven, blijkt tijdens sex met een partner dat woord in zijn billen te hebben laten kerven. Dit  sado-masochisme kan schadelijk zijn voor de emancipatie van de lhbt+ gemeenschap. Niet de SM op zich maar wel het doen van valse aangifte, 3 dagen lang stonden er commentaren in kranten en was er aandacht voor in actualiteitenrubrieken op de tv. Hopelijk loopt het nu met een sisser af , de laatste jaren was er juist begrip voor seksuele anders geaardheid en was Spanje na Nederland en Zweden het land waar het homohuwelijk het meest geaccepteerd is. In Catalonië is een wet aangenomen waardoor  het mogelijk  zal zijn onderzoeken te openen naar gevallen van pestgedrag of discriminatie op op het gebied  van ras , religie of afkomst. Dan gaat het bijvoorbeeld om het ophangen van haatdragende boodschappen, symbolen of posters in het straatbeeld. Het is m.n. bedoeld om  LHBT+ een morele steun te geven omdat naast begrip, ook het (verbale) gender-geweld toeneemt in Spanje.

Het weer viel tegen vandaag, er dreven telkens wolken over  vanaf de Moncayo , het werd dan ook maar 22º.

Trasmoz 17-09, vrijdag

Begon de dag gisteren heel leuk met gieren, vandaag eindigde de dag ook bijzonder leuk maar op een heel andere manier waarover later meer.

Toen we vanmorgen weggereden uit Los Fayos bleek het kleine kruidenierswinkeltje open en kon ik brood kopen terwijl Everdien nog wat gieren op de foto zette. Het was maar 11km naar Trasmoz en het gehucht is nog kleiner dan Los Fayos, er wonen hier maar ongeveer 65 mensen. En toch een cp hier die er ongeveer net zo uitziet als die in  Los Fayos, ook met kunstgras waar je op mag zitten met je stoeltjes. Het blijkt dat de regio Aragon deze cp’s gefinancierd heeft, dat hoorden we van een gemeentewerker. Trasmoz is mooi gelegen aan de voet van de kale berg Moncayo op  en er is een kasteel, althans de ruïne ervan. En wat uniek is aan dit gehucht, het is het enige vervloekte dorpje in Spanje. Ooit was Trasmoz een welvarende stadje met wel 10.000 inwoners, een mengelmoes van rijke christenen, joden en arabieren. Er deden zo omstreeks de 14e eeuw spookverhalen rondom het kasteel in de regio de ronde en bewoners begonnen verhalen te verspreiden over hekserij. Ze waren rijk geworden door de goud en zilvermijnen in de buurt en deden aan valse munterij en hoopten zo nieuwsgierige ambtenaren uit de buurt te houden.

           Toen we aan kwamen rijden zagen we Trasmoz fraai liggen  op een heuvel met de berg Moncayo op de achtergrond.

Omdat het gebied rond Trasmoz niet verbonden was met de katholieke kerk en de inwoners geen belastingen betaalden aan de kerk, waren de ambtenaren van de kerk nooit zo blij met de mensen in het dorp. Toen de geruchten over hekserij in het dorp verder verspreid raakten, maakte de aartsbisschop van Tarazona van de gelegenheid gebruik om de hele gemeenschap van Trasmoz uit de kerk en de rest van de maatschappij te excommuniceren, waarbij bekering de enige manier was om deze toestand te overwinnen. Deze vloek werd in in opdracht van paus Julius II, in 1511  over het dorp uitgesproken en alleen een paus had het recht en de macht om de vloek weg te nemen wat tot nu toe niet is gebeurd.

                                                  Een straatje in Trasmoz die bijna Grieks aandoet.