Warnsveld 27-12-2017, woensdag

Het jaar zit er bijna op en het was een jaar waarin we een mooie gecombineerde Marokko/Griekenland reis hebben gemaakt en in het najaar een reis door Spanje. Al met al zijn we 9 maanden met de camper op pad geweest en dat terwijl Everdien nog wel te kennen had gegeven dat ze wat vaker thuis wilde zijn.

De camper is niet helemaal ongeschonden door de laatste reis gekomen. We hebben een mislukte poging tot inbraak gehad al in de 2e week van onze reis en in de laatste week kregen we een steentje tegen de camper van een grasmaaimachine in Vic.

De schade gemeld aan de verzekering en de camper naar de fa Bruggink gebracht in Borculo.

Daar werd de schade van de inbraak op €2000,- geschat en van de steen op €1000,-. Daarvoor zou een schade-expert van de verzekering komen kijken en moest de camper op 13 december in Borculo staan.

Nu hadden we problemen met onze kachel/boiler, die schoot in storing (rood lampje knipperen) en zou aan de computer moeten worden gehangen om hem door te lichten. Dat zou dan mooi kunnen gebeuren als de camper toch daar stond. Echter de oorzaak van het probleem werd niet gevonden en de kachel moest worden uitgebouwd. Daar heeft men enkele kleine gebreken ontdekt, enkele onderdelen moesten worden vervangen, o.a. een of andere lekke pakking. Net voor kerst heeft de kachel weer proefgedraaid en het ziet er naar uit dat het probleem is opgelost. Maar men wil hem iets uitgebreider testen, de zaak is deze week wegens kerstvakantie gesloten, dus dat wordt pas 2 januari. Hopelijk is het euvel verholpen anders zullen we een nieuwe combi kachel moeten kopen.

En de tijd begint ook wat te dringen, we willen omstreeks 10 jan. vertrekken want we hebben een ferry geboekt op 19 jan. van Barcelona naar Tanger. Dit hebben we vorig jaar ook gedaan en is ons uitstekend bevallen. Het is een enkele reis want in april willen we op de terugreis uit Marokko naar Andalusië.

                                                                                          boomklever

Warnsveld 03-01-2018, woensdag

Over ongeveer een week vertrekken we voor onze 10e camperreis naar Marokko sinds onze (pré) pensionering.

Gisteren hebben we onze camper weer opgehaald en de combi kachel is weer gerepareerd. Er zijn enkele (kostbare) onderdelen vervangen omdat die (bijna) versleten waren. Al met al een flinke kostenpost maar we weten dat camperen geld kost en dat dingen slijten bij intensief gebruik.

We wilden langs de Middellandse Zee onderlangs het Rif gebergte naar de Algerijnse grens rijden en vandaar naar Ouzda.
Het is nu na de onrust in de Rif wat rustiger dus we durfden dat wel aan.
Nu was het vorige week de hele week onrustig in Jerada omdat 2 mijnwerkers , die onder erbarmelijke omstandigheden illegaal steenkool delven in gesloten mijnen, zijn omgekomen. De tienduizenden mensen die protesteren in het arme stadje eisen nu verbetering van hun leefomstandigheden om te zorgen voor werkgelegenheid en door het verlagen van energieprijzen. Een groot deel van de bevolking is werkloos sinds de sluiting van de mijnen eind jaren 90.

Omdat er geen ander werk is gekomen, heerst er grote werkloosheid en dientengevolge armoede. Daarom werken nog veel mensen uit het dorp, merendeel jongeren , illegaal in de mijnen waarbij regelmatig doden vallen. De mijnen hebben de bijnaam ‘mijnen des doods’ gekregen.

Nu schijnt een minister al wat toezeggingen hebben gedaan om wat aan de werkloosheid te doen maar de vraag is of dat genoeg is om de ontstane woede te temperen.

Deze week hebben we  nog geen berichten gelezen over nieuwe onlusten, dus misschien is het voorbij.

Jerada is niet zover van Ouzda en de vraag blijft of nieuwe onlusten ook naar andere steden in de buurt zullen overslaan. Daarom houden we natuurlijk de situatie in de gaten en gaan misschien naar Torres de Alcala ( nog voor El Hoceima) om vandaar door het Rif naar het zuiden naar de R2 te rijden en vervolgens via Ketama naar Fez. Misschien is dat helemaal nog niet zo’n slecht idee omdat sowieso te doen.

Als het weer tegenvalt in het noorden, we houden niet van kou en regen, dan gaan we snel richting het zuiden van Marokko.

                                                       ondergelopen uiterwaarden bij Zutphen, 08-01-2018

Bulgnéville 10-01-2018, woensdag

We zijn vanmorgen om 9.00 uur vertrokken. Dat had een half uur eerder kunnen zijn, ware het niet dat het slotje van de koelkast het niet meer deed, van het schuifje scheurde en er brak ook nog een stukje plastic af . Dat gebeurt vaker maar we hadden gelukkig een reserveschuifje en die heeft Everdien er aan gezet.

Het eerste deel van de rit vandaag was meteen het mooist, we reden over de Ijsselbrug bij Zutphen en genoten van het weidse uitzicht over de ondergelopen uiterwaarden, het water had vandaag de hoogste stand bereikt.

Bovendien regende het nog niet wat de rest van de reis wel het geval was, behalve in de Ardennen. Hier zelfs een glimpje van de zon maar voor de rest (mot)regen, echt begrafenisweer zou Karel, één van onze campervrienden, zeggen.

We gaan dit keer via de Autoroute du Soleil, de tolweg, naar het zuiden. Vorig jaar hebben we tolvrij gereden maar we hebben toen vreselijk gebaald van (aanvriezende) mist en regen en dan ook nog talrijke rotondes.

En om te testen of we wel stressbestendig genoeg zijn, hebben we geen internet: het KPN simkaartje doet het niet. We hebben eergisteren nog een bundel gekocht om weer een maand te kunnen internetten, maar er is kennelijk iets verkeerd gegaan. Vanochtend konden we nog wel in Nederland internetten, nu in Frankrijk is het niet mogelijk!

Via onze zoon het tel. nr van de klanten service van KPN gekregen maar het lukt niet om die vanuit het buitenland te bereiken.

Tournon sur Rhône 11-01-2018, donderdag

Het is nog best vervelend om een avondje geen internet te hebben, niet appen met familie/vrienden, geen email checken , nieuws of op het camperforum even koekeloeren om maar eens wat te noemen. Voor het vermaak hebben we wel tv dus hebben we ons aan Jort Kelder bij Jinek kunnen ergeren.

Omdat we gisteren een eind waren opgeschoten, besloten we het vandaag wat kalmer aan te doen, in die zin wat minder kilometers te rijden. Het was niet al te druk op de autoroute, die vanaf voor Dijon 3 rijstroken heeft en omdat we 105 op de teller( 100 op de TomTom) reden, konden we mooi vrachtauto’s passeren die vaak in een treintje rijden.

Het weer viel vanmiddag mee, af en toe zon nadat we vanmorgen flinke mistbanken hadden.

Omdat er bij veel benzinestations wifi is, wilden we daar gebruik van maakten toen we tankten om met de KPN te chatten. Toen we de camper verlieten konden we die niet op alarm zetten, we zijn toen maar verder gereden. Criminelen beschikken over soft ware ( jammers), waarmee ze op afstand het alarm of GPS trackers kunnen uitschakelen, misschien dat dit nu het geval was. We hebben dat eerder meegemaakt een jaar of 8 geleden bij het Guggenheim museum in Bilboa, het is bij een poging tot inbraak gebleven toen.

Voorbij Lyon was bij een tankstation een LeClerc supermarkt en daar hebben we van de wifi gebruik gemaakt nadat de camper gewoon op het alarm ging.

Gechat met de KPN, samen instellingen nagelopen, niets te vinden, hij moet het doen. Toen maar eens de simkaart in de iPhone van Everdien gedaan en zie, hij werkt! We accepteren maar dat het raadselachtig is, verklaren kunnen we het voorlopig niet.

Dus kunnen we dit verslag on line zetten.

Je kunt trouwens wel merken dat we nu zo’n duizend km. zuidelijker zitten, het blijft hier ’s avonds een uur langer licht.

La Jonquera 12-01-2018, vrijdag

We zijn vandaag vlot naar Spanje gereden, alleen het stuk van Bollène naar de grens was wat drukker, vnl. met vrachtauto’s.

Aanvankelijk wilden we naar Le Boulou rijden, nog net in Frankrijk. Maar er stond een stevige mistral, die richting de Pyreneeën trouwens Tramontane heet , dus zijn we de Pyreneeën over gestoken. Maar aan de Spaanse kant waait het ook nog aardig maar de zon schijnt bij 12º.

We hebben onze eerste Spaanse boodschappen gedaan waaronder cava, die zijn we natuurlijk niet vergeten, en een tortilla, wat sla erbij, lekker makkelijk vanavond.

De supermarkt is druk met Fransen die hier goedkoop drank komen kopen. En er staan hier nog wat campers om te overnachten, de politie patrouilleert regelmatig, het is hier veilig om te overnachten. Want dat doen we, het was al laat dat we de lunch op hadden en we hadden 410km gereden en vonden het wel genoeg voor vandaag. 

We hadden al gelezen dat de dieselaccijns in Frankrijk met €0,11 verhoogd was per 1 jan. Tankten we nog goedkoop in Luxemburg, langs de autoroute was de diesel het goedkoopst bij een onbemand station voor €1,51 en in Tournon bij een supermarkt hebben we gisteren voor €1,35 getankt. Dan is het in Spanje vergelijkbaar met Nederland, we tankten hier bij een supermarkt voor €1,249 per ltr.

En nu we het toch over geld hebben , de Autoroute heeft ons €113,80 gekost, ook die is duurder geworden sinds 1 jan.

Girona 13-01-2018, zaterdag

Het was koud vanmorgen, het had 2 gaden gevroren vannacht. Maar we hebben goed geslapen, wel kort. Het was rustig op de parking, de plek is zeker geschikt voor een overnachting, er stonden 7 campers. Echter om een uur of 6 was er een flinke klap te horen op de NII die vlakbij loopt, alsof er een laadbak van een vrachtwagen viel. Daar werden we wakker van en hebben daarna niet of nauwelijks meer geslapen.

Vanaf nu kunnen sommige foto's vergroot worden door er op te klikken, dit om de pagina's niet te lang te laten worden zodat men veel moet scrollen ,bv onderstaande foto en die van de sneakers.

We hoefden maar een klein stukje te rijden naar Girona, ongeveer 50km. We wilden aanvankelijk naar Navata om daar bij een restaurant te gaan staan op de cp. In het restaurant is in het weekend een 'buffet libre' , je kunt dan voor weinig geld vis, vlees en groentes eten, onbeperkt.

                                    Rondom het Plaça de La Independència zijn allemaal terrassen waar altijd mensen zitten

We vinden Girona een leuke stad, ook een reden om hier weer te zijn. We zijn vanmiddag naar het centrum gewandeld en ondanks het bewolkte, frisse (11º), winderige weer zaten er vrij veel mensen op de (verwarmde) terrassen te eten, drinken en vooral te kletsen, de favoriete bezigheid van de Spanjaarden. Nu zijn Spanjaarden nogal luidruchtig en dempen hun gesprek niet zodat men aan het naastliggende tafeltje het gesprek zouden kunnen volgen ware het niet dat die ook druk in gesprek zijn. En omdat iedereen de klep open heeft klinkt het al gauw of er 50 mensen zitten terwijl er dat in werkelijkheid misschien maar 15 zijn.

Het was redelijk druk in de stad en veel winkels hadden opruiming. Er zijn trouwens opvallend veel schoenenwinkels in Girona.

Vanavond gaan we uit eten bij Jim’s bar, dat klinkt niet erg Spaans maar is ons aangeraden door de beheerder van de parking hier. We kunnen daar vanaf half negen terecht, hopelijk is het dan nog droog, er kunnen vanavond al buien vallen.

Girona 14-01-208, zondag

We hebben gisterenavond lekker en ook nog eens betaalbaar tapas gegeten. En wat prettig was, het bleef droog tot we vlakbij de camper waren. Het heeft gisterenavond laat en een deel van de nacht geregend maar vandaag bleven de vele buien, die ze gisteren voorspeld hadden, uit.

Er hangen nog volop Catalaanse vlaggen en Spandoeken aan de huizen hier in Girona, ex premier Puigdemont heeft hier dan ook gewoond en is een tijdje burgemeester geweest van Girona en is nog immens populair hier. Er is nog steeds geen oplossing voor de ‘Catalaanse crisis’, de verkiezingen van 20 dec. hebben niets opgelost. Hoewel ze wat verloren hebben zijn de partijen die voor een afscheiding van Catalonië zijn, nog steeds een meerderheid in het parlement. De 2 grootste van deze partijen , PDeCAT en ERC, willen dat Puigdemont weer regiopremier wordt.

Nu wil het feit dat hij om aan zijn arrestatie te ontkomen, naar Brussel is gevlucht. En als hij terug zou keren om beëdigd te worden als premier van Catalonië, zal hij in opdracht van de Spaanse regering op het vliegveld worden gearresteerd. Daarom wordt er nu overgedacht om hem via Skype of een andere videoverbinding te beëdigen. Daar zitten nog de nodige haken en ogen aan maar er is wel haast bij omdat het allemaal op 17 januari moet gebeuren.

                                                                                             ook deze foto's zijn te vergroten

Het was weliswaar bewolkt en net zo fris als gisteren maar het voelde aangenamer om te wandelen omdat er maar weinig wind was. Naast de vele uitingen van protest tegen de 2 gevangen leden van het voormalige Catalaanse parlement en de 2 Jordi’s viel ons het grote aantal restaurantjes in de binnenstad op, veel daarvan waren goed bezet.

Cassa de la Selva 15-01-2018, maandag

Het was maar 15 km rijden naar Cassa de la Selva waar we nu staan op een cp die aan de rand van het dorp ligt. Er is een zwembad naast de cp.

Cassa de la Selva is bekend om de kurkindustrie die hier in de 17e eeuw is ontstaan. Er worden nog steeds oa.kurken geproduceerd uit de kurk van de bast van kurkeiken. Er werken nog steeds ongeveer 500 mensen in de verschillende fabrieken die hier in de omgeving staan.

                             Huis in Modernistabouwstijl, het Can Nadal uit 1906, glas in lood raam op de benedenverdieping

                                                                                      het Can Trixeira (1897)

Rijke fabriekseigenaren lieten hier Modernista (Spaanse Jugendstil) huizen bouwen, er staan in het dorp een aantal van deze huizen. Iedereen die wel eens een verslag van ons van Spanje heeft gelezen, weet dat we nogal gecharmeerd zijn van deze bouwstijl die zo rondom 1900 in zwang was in Spanje, de bekendste architect is natuurlijk Gaudì.

Verder is er niet veel te beleven in het dorp, er is een kerkje uit de 15e eeuw maar die was gesloten.

Gelukkig was het een zonnige dag maar met 13º nog wat aan de frisse kant.

San Feliu de Guixols 16-01-2017, dinsdag

Op nieuw een dag dat we maar een klein stukje gereden hebben, slechts 20km was het naar San Feliu de Guixols. Daar zijn we al een paar x geweest, we vinden het een aardig stadje aan de Middellandse Zee.

We hebben in een bodega hier in het centrum wat dozen wijn gekocht om mee te nemen naar Marokko, daar is wijn wat moeilijker verkrijgbaar, zeker op het platteland.

                                                                        het voormalige klooster van San Feliu

Morgen zou er een premier beëdigd moeten worden in Catalonië Gisteren heeft Rajoy nog maar eens duidelijk gemaakt dat een premier benoeming via Skype, Face Time o.i.d niet aanvaardbaar is en dat dan artikel 155 ( de centrale regering heeft conform dit wetsartikel de bestuurlijke macht in Catalonië overgenomen) onverminderd van kracht blijft. En Rajoy heeft benadrukt dat wanneer Puigdemont naar Spanje komt hij gearresteerd zal worden. De andere grote afscheidingspartij, de ERC, heeft ook wel een premiers kandidaat , voormalig vice premier Oriol Junqueras, maar die zit nog steeds in de gevangenis wegens zijn rol in het afscheidingsproces van Catalonië. Met spanning wordt nu in Catolonië uitgekeken wat Puigdemont morgen zal doen , komt hij wel of niet etc.

Het was vandaag een schitterende dag, volop zon en vrijwel windstil en met 18º voelde het warm. We hebben vanmiddag dan ook buiten zitten lezen.

San Feliu de Guixols 17-01-2018

Het was vandaag grotendeels bewolkt en met 14º heel ander weer dan gisteren. Wel goed wandelweer en we zijn dan ook naar de stad en naar het kerkhof gewandeld. Het kerkhof is overigens dichtbij de cp en is wel de moeite waard om een kijkje te nemen. Je ziet hier de muren waarin de Spaanse overledenen zijn bijgezet, de kist wordt in een nis geschoven. Vaak worden deze gehuurd van de gemeente en als na verloop van tijd niet meer wordt betaald wordt de nis geruimd om plaats te maken voor de kist van een andere overledene. De graven in de muren zijn in meerdere verdiepingen en je ziet her en der op de begraafplaats aluminium ladders om de graven te verzorgen die zich op de hogere verdiepingen bevinden. Er zijn ook een paar praalgraven van de rijkere families.

                                                              de begraafplaats in San Feliu de Guixols

Gisteren heeft een ferry van GNV, de maatschappij waarmee wij vrijdag naar Tanger varen, bij het manoeuvreren in de haven van Barcelona, een Zweeds cruiseschip geramd. Er was alleen materiele schade , we weten niet of het dezelfde boot is waarmee wij gaan varen.

Het Catalaanse parlement is vandaag voor het eerst weer bijeen gekomen na de verkiezingen heeft een nieuwe voorzitter gekozen, de 38 jarige Roger Torrent van de radicale afscheidingspartij ERC. De machtsverhoudingen in het parlement zijn na de verkiezingen van 20 dec jl. niet echt veranderd, de afscheidngspartijen hebben de meerderheid behouden. De ERC en de PDeCat zijn voor Puigdemont als nieuwe premier. De parlementsleden hebben tot 6 februari de tijd om te debatteren over een nieuwe premier en deze moet dan voor 7 april gekozen worden.

En hier moet ik mezelf corrigeren, ik had verkeerd begrepen dat er vandaag een nieuwe Catalaanse premier gekozen zou worden maar dat bleek om een nieuwe parlementsvoorzitter te gaan. Dat heb je als je Spaans maar een beetje beheerst en Google Translate bij vertaling van stukken uit de krant met soms wel een heel vreemde vertaling komt. Wel is het zo dat Puigdemont mogelijk naar Spanje zou komen om mee te stemmen vandaag maar hij is in Brussel gebleven.

San Boi 18-01-2018, donderdag

De dag begon met motregen maar in de loop van de ochtend brak de zon door en werd het een zonnige dag. We zijn via de C35 naar Barcelona gereden, eerst was het een tamelijk smalle bochtige weg door de heuvels, later breder. Het verkeer rondom Barcelona stroomde lekker door, vrachtwagens rijden op de 4 stroken van de snelweg tegen de 100km, wij net iets harder en de personenauto’s op de linkerbaan 120km.

Morgen gaan we om 10 uur met de ferry naar Tanger vanuit de haven hier in Barcelona, dat wordt een beetje vroeg opstaan, we moeten er een uur van tevoren zijn en het is spitsuur als we er naar toe rijden.

Deze week werd bekend dat 257 mensen die gewond zijn geraakt door het politieoptreden tijdens het referendum van 1 okt, een officiële klacht hebben ingediend. In totaal raakten er toen 991 mensen, over het algemeen licht, gewond. Ook werd bekend dat de aanwezige politiemacht rondom het referendum, €87 miljoen heeft gekost. Er waren duizenden agenten vanuit heel Spanje aangevoerd. Wij waren 1okt. in Spanje en hebben een deel van de ongeregeldheden live op de tv gevolgd, vandaar dat deze krantenberichten nog steeds onze interesse hebben, we hebben een stukje moderne geschiedenis van dichtbij meegemaakt, van de afgelopen 5 maanden zijn we 3 maanden in Spanje geweest .

Barcelona 19-01-2018, vrijdag

Sinds we niet meer werken , hoeven we eigenlijk nooit meer vroeg op te staan. Als dat al eens het geval is, hebben we thuis nog wel een wekker. Hadden we vroeger een wereldradio met wekfunctie, nu hebben we de smart Phone daarvoor. Die hadden we dan ook om 7.00 uur gezet maar we wisten eigenlijk al dat het niet nodig was. Wel gewoon om 12.00 uur naar bed, maar toch om 5.30uur al klaar wakker, dat gebeurt ons altijd sinds we niet meer werken en we moeten eens vroeg opstaan.

Door het spitsuur verkeer richting haven gereden, erg druk maar we reden door, geen stilstaande file. In de haven bleek dat de luchtvering het niet meer deed. Die pompen we altijd hoog op zodat je minder kans hebt met het oprijden van de boot dat je met de achterkant de oprijklep raakt. Everdien heeft een zekering, die onder de motorkap zat, verwisseld, dit onder bewonderende blikken niet alleen van mij maar ook van Marokkanen die net als wij in de rij stonden te wachten.

Asilah 20-01-2018, zaterdag

De boot vertrok gisterenochtend om 11.15 uur, dat viel mee, maar ruim een uur vertraging. En omdat de zee kalm was verliep de overtocht rustig en hebben goed geslapen. Het eten aan boord was niet geweldig maar het kon er mee door. We kwamen na 26 uur varen om 13.15 uur in Tanger aan en konden we  de klok een uur terug zetten.

Alleen duurde het 2 uur voordat we door de douane waren, veel Marokkanen moesten alles uitpakken, dat hield aardig op. Aanvankelijk was het plan om eerst door de Rif te rijden maar we zagen 2 dagen geleden de weersverwachting en die was niet zo gunstig. We hadden vanochtend geen internet en konden de verwachtingen niet zien. Daarom hebben we besloten om eerst naar Asilah te gaan en wellicht op de terugweg door het Rif gebergte te gaan.

     cp Asilah,  naast restaurantje, N35.474000 W6.026890, 40dh(€3,60), mogelijkheid om de cassette te legen. We hebben zeezicht.

In Asilah zijn we al vaak geweest voor de eerste stop, het is ruim 80km van Tanger Med. De camperplaats bij de muur is niet meer dus zijn we naar een cp gereden die aan de boulevard aan de rand van het stadje ligt. Komen we de cp opgereden , zien we daar Johan en Ria aan de koffie achter hun mooie off road camper zitten. Dat was een verrassing omdat we wel verwacht hadden kennissen te ontmoeten in Marokko maar niet gelijk de eerste dag al.

Het toeval wil dat we ze ook al eind okt. in Cullera (Sp) hadden gezien.

We hebben even bijgepraat en zijn toen naar een kiosk te gaan om ons Marokkaanse simkaartje op te waarderen zodat we internet hebben. Maandag moeten we naar de winkel van Maroc Telecom hier om een klein simkaartje te kopen voor de iPhone zodat die als hotspot kan dienen. Morgen zijn we toch nog hier om het leuke stadje te bezoeken.                  

We hebben vanaf deze cp een mooi uitzicht over het strand en de zee, het was vandaag licht bewolkt en 17º met weinig wind voelde het lekker. De cp staat hier nu vol en ook de beide campings zijn goed gevuld , er zijn veel campers hier.

Asilah 21-01-2018, zondag

Vanmorgen zijn we het stadje ingelopen, het is ongeveer 20’ lopen naar de geheel ommuurde medina. Onderweg zagen we enkele ‘bekenden’, wat handelaren in sieraden, telefoonkaarten en houtsnijwerk die we al enkele jaren aan de deur hebben gehad toen we nog bij de muur stonden. Er stonden nog wel enkele campers vlakbij de medina maar daar sta je aan de weg geparkeerd en heb je geen zeezicht.

Asilah heeft een wat Griekse uitstraling door de witte huizen en de gedeeltelijk blauwe muren maar aan de smeedijzeren ramen lees je de lange Spaanse bezetting af. Later is het stadje veroverd door de Portugezen en uit die tijd stammen de stadsmuren. Er zijn 3 poorten in de stadsmuren die toegang geven tot de medina. Behalve smeedijzeren ramen zie je ook houten traliewerk, donkerbruin gekleurd, , mooi om te zien vanwege het contrast met de witte muren.

We hebben wat rondgewandeld en foto’s gemaakt en zijn toen terug naar de camper gegaan om te lezen. Het raakte echter grotendeels bewolkt dus was het prettiger om binnen te zitten. Ria en Johan zijn vandaag wat zuidelijker gereden, wij gaan morgen een stukje verder.

Marokko heeft ook zijn schaduwzijde: vooral als het om (vermeende) seksualiteit gaat heeft het land een andere moraal dan we in het westen gewend zijn. Deels wordt dit bepaald door de islam, deels is dit ook cultureel bepaald. Zo is kussen in het openbaar verboden, een Brits stel werd hierop deze week gewezen door een verkeersagent in Marrakech. En op homoseksualiteit ( zgn. tegennatuurlijke seksuele relaties) kan een gevangenisstraf staan van maximaal 3 jaar.

Ook een deel van de eigen bevolking wil een wat lossere moraal, zo zijn er homoactivisten maar aan de andere kant voelen homoseksuele mannen ( en ook vrouwen) zich zo bedreigd dat onlangs een 30-tal van hen asiel hebben aangevraagd in Spanje.

En nadat in 2013 twee tieners wegens kussen in het openbaar tijdelijk in een jeugdinstelling werden geplaatst, hebben 10-tallen jongeren een zoenprotest gehouden voor het parlement in Rabat. Ook werd er in het hele land gedemonstreerd en zijn ze uiteindelijk door de rechter vrijgesproken en kwamen ze er met een berisping vanaf.

En 2 kussende meisjes is natuurlijk dubbel op: ‘schending van de openbare zeden‘ en ook nog eens een ‘tegennatuurlijke relatie.’ Ze werden aanvankelijk veroordeeld tot 3 jaar maar nadat er flink wat activisten hadden geprotesteerd, zijn ze aan hun ouders overgedragen. Nb één van de moeders van de meisjes had ze aangegeven bij de politie.

In Asilah mogen kunstenaars muurschilderingen maken die vervolgens enig jaren blijven zitten. Dit jaar staan er weer een serie nieuwe muurschilderingen, leuk om te zien.

El Jadida, 22-02-2018, maandag

Gisterenavond hebben we ‘eten aan huis’ laten bezorgen door het restaurant. We hadden sardines, calamares, Marokkaanse salade en frites en we hebben lekker gegeten.

Vanmorgen hebben we eerst een simkaartje voor de iPhone gekocht zodat we weer kunnen appen. Het simkaartje, 4G , kost 59dh, nog geen €6,50 en dan zit er al 4GB op. Meteen extra GB’s aangeschaft, 10GB kost 100dh= €9,15.

We wilden naar Moulay Bousselham maar het was wat mistig en maar 11º dus besloten we door te rijden en zijn we uiteindelijk via de tolweg 400km zuidelijker in El Jadida beland. Daar was het zonnig en 17º met niet te veel wind.

Onderweg hebben het oprukkende plastic gezien in de vorm van tunnels waaronder groenen worden verbouwd. Er werd druk op het land gewerkt en omdat er niet zoveel machines zijn gebeurt het zware werk in groepjes.

Nog even een cijfer, ook hier is de diesel duurder geworden en kost nu €0,91 per liter.

We zijn niet de stad in geweest , we hebben wat bijgepraat met Henk en Suus (kennen we al een paar jaar vanuit Tafraout) en met Johan en Ria die naast hun staan.

De bedoeling is dat we morgen hier ook nog staan, we moeten hoognodig wat wassen, als we tenminste niet uit onze slaap worden gehouden door een blaffende hond achter de campingmuur die al een paar nachten zijn best doet om uitermate vervelend te zijn. Daarom zijn we aan het begin van de avond bij de andere Nederlanders gaan staan , wat verder van de muur met de hond verwijderd.

El Jadida 23-01-2018

De Nederlandse campervrienden zijn vertrokken zodat we een zee van ruimte om ons heen hebben maar dat is niet zo gebleven vandaag, tegen de avond kwam er een dikke Concorde naast ons staan en later werd er nog een camper tussen gepropt. Toen ik vanmorgen brood haalde bleek dat Jan en Ria Luesink uit Zutphen hier stonden. We werden gelijk uitgenodigd op de koffie en hebben gezellig zitten praten. We wisten dat ze in Marokko waren maar de ontmoeting met onze plaatsgenoten was toevallig en leuk.

Kwamen we in het noorden veel Engelse en Italiaanse campers tegen, hier in El Jadida staan veel Fransen waaronder een aantal die hier langer staan, compleet met voor- en of partytenten. Toch ook nog wel een stuk of 5 Engelse en ongeveer evenveel Nederlandse campers . Het staat nu ’s avonds bomvol met campers

Vanmiddag zijn we de stad ingelopen. Eerst zijn we over de boulevard gelopen waar het niet zo druk was omdat het weer tegen viel, het was bewolkt en maar 15º hoewel er zon was voorspeld. Wel waren de gebruikelijke voetbalwedstrijden van jongeren op het strand.

En een oudere man deed kunstjes op zijn fiets wat weer grappig was.

Ook leuk was het om door de medina met zijn souks te lopen. Het begon al met stoepverkoop van schoenen en kledingstukken, daarna kwamen karretjes met fruit en groente en daar kwamen wij voor. Een pond slabonen, een paprika en een grote tomaat voor omgerekend precies een euro niet heel goedkoop maar mooie groentes. En we kregen er een stukje Marokkaanse cultuur gratis bij want we houden ervan om tussen de kraampjes door te scharrelen.

Safi 24-01-2018, woensdag

Vanmorgen even getwijfeld of we zouden blijven of vertrekken maar het feit dat we ingebouwd stonden tussen de campers en dat het bewolkt was, deed de weegschaal doorslaan naar vertrekken. We hebben afscheid genomen van Henk en Marita die we vorig jaar in Zagora hadden ontmoet, misschien dat we elkaar nog elders treffen deze reis. We zijn naar Safi gereden, het was 150 km in totaal en we hebben we de tolweg genomen die nog niet zolang af is . Voor de 133 km moesten we 71dh (€6,40)betalen wat we niet duur vonden. Er was maar weinig verkeer op dit stuk tolweg.

 De camping is redelijk goed onderhouden en niet te duur. Er lopen hier een 10-tal pauwen op de camping, prachtige vogels die lelijk kunnen krijsen.

Waarom er nooit veel campers staan kunnen we niet verklaren, alleen misschien dat de afstand naar de oude stad tamelijk ver is om te lopen.

We gaan morgen wel naar de stad, vanmiddag hebben we in de zon voor de camper zitten lezen, het was gelukkig weer helemaal zonnig en 17º.

Er bloeien overal al bloemen en struiken, ook hier op de camping.

Safi 25-01-2018, donderdag

Vanmorgen zijn we naar de medina afgedaald, het is ongeveer een half uur lopen. Omdat Safi, evenals bv El Jadida en Essaouira in het begin van de 16e eeuw door de Portugezen bezet is , zie je daar nog een aantal overblijfselen van. Je ziet al een deel van de Portugese muren als je naar de medina afdaalt. Er is een Portugese vesting, de Borj El Dar waarin een aardewerkmuseum gevestigd is. Ook is er een kasteel die te bezichtigen is.

Wat we in andere jaren nog niet gezien hadden is de ‘Portugese kathedraal’ zoals het genoemd wordt op de bordjes, ook wel de Portugese kapel. Er is eigenlijk nog maar één ruimte over en dat is het oorspronkelijke koor van de kathedraal uit 1519. Oorspronkelijk had de kathedraal een oppervlakte van 2000 m2, het overgebleven koor is een vierkante ruimte met ribben die een achtpuntige ster vormen. Aardig om te zien maar we zouden er geen omweg voor maken.

De medina is niet al te groot en je ziet veel aardewerk/keramiekwinkeltjes. Dat is geen wonder want Safi staat bekend om zijn aardewerk, dit wordt vervaardigd in de wijk Bab Chaba. Hier liggen de pottenbakkerswerkplaatsen bij elkaar en ze kunnen ook bezichtigd worden. Er staan ovens die voor een deel nog op hout gestookt worden maar dat is slecht voor het milieu.

Oorspronkelijk kwam er blauw op wit aardewerk uit Safi, vn.l gebruiksvoorwerpen maar nu zie je allerlei kleuren en vormen, vaak foeilelijk maar er zal wel een markt voor zijn. Het is in ieder geval kleurrijk om te zien.

                                                                       de pottenbakkerswijk Bab Chaba

Safi heeft een grote haven waar sardines worden verwerkt en geëxporteerd en via de haven worden ook fosfaten uitgevoerd.

We hebben de taxi, €1,35, terug genomen naar de camping.

We hebben niet alleen contact met Nederlandse camperaars, toen we vanmiddag in de zon zaten te lezen, 18º, raakten we in gesprek met een tamelijk jong Frans stel. Ze reizen een jaar rond met hun dochtertje van 8 die onderwijs krijgt van de moeder en die zo nodig om ondersteuning kan vragen.

Ounagha 26-01-2018, vrijdag

Het was ongeveer 125 km naar Ounagha, over de NI die in een goede staat verkeerd. Omdat er niet veel verkeer was schoot het lekker op. In een dorp was een souk waar de weg dwars door heen ging dus was het stapvoets rijden tussen de voetgangers, handkarren, paarden- en ezelwagentjes en wegrijdende auto’s door. Dan weet je weer dat je in Marokko bent. 

Ounagha ligt in de buurt van Essaouira , 25km landinwaarts en we staan op camping Chez Oliviers waar we vrijwel ieder jaar komen. De camping is goed onderhouden en niet onbelangrijk, er is een wasmachine. Die willen we graag gebruiken en dat is dan ook één van de redenen dat we hier zijn. De andere reden is dat we hier redelijk beschermd staan tegen de harde wind, windkracht 6 uit het N.O., achter de muur hier hebben we er minder last van.

Leuk is dat José en Peter hier staan, zij zijn een dag later dan ons in Marokko gekomen. We hebben elkaar een jaar geleden hier op de camping ontmoet (eigenlijk al op de boot) en hebben vanmorgen eerst koffie gedronken en aan het eind van de middag een apéro tot wat later in de avond, dus we zijn weer helemaal bijgepraat, erg gezellig.

Naast ons staan andere Nederlanders, Ger en Tineke, met Ger heb ik vorig jaar gebouled in Tafraout.

Er waren brede zonnige perioden vandaag,16º, en met die wind droogde de was in ieder geval goed, is het nog ergens goed voor.

Ounagha 27-01-2018, zaterdag

Het dorp Ounagha stelt niet zo veel voor, in de hoofdstraat, wat de doorgaande weg van Essaouira naar Agadir is, heerst altijd wel bedrijvigheid. Er staan taxi’s , er rijden bussen en paardenwagentjes en er zijn restaurantjes. Ounagha ligt op een kruising van wegen, ook de NI , de belangrijke tolvrije noord-zuid verbinding loopt hier door het dorp. Er zijn wat restaurantjes en  winkeltjes waar  je groente, fruit en vlees kunt kopen.

Een paar dagen geleden hebben we het al het al over Marokkanen en seksualiteit gehad. Hier een merkwaardig staaltje fake news over seks. Vorige week vrijdag had een radiostation, Chada FM , een Fkih ( prediker) uitgenodigd om over buitenechtelijke seksualiteit te praten. Deze man beweerde dat tot baarmoederkanker leidde en hij had zelfs een verklaring waarom dit zou was.

Na een heftige antiwesterse tirade en de aanbeveling om de boerka te dragen, legde de fkih uit dat bij een vrouw, wanneer ze voor het eerst geslachtsgemeenschap heeft, het sperma van haar man in haar vagina wordt geregistreerd. In geval van een buitenechtelijke relatie wordt deze "code" niet herkend en krijgt de vrouw onvermijdelijk baarmoederkanker...

Deze uitspraak heeft nogal wat ophef veroorzaakt. Een Marokkaanse sociologe, Soumaya Guessous, schrijfster van verschillende boeken over seksualiteit is op face book in de tegenaanval gegaan om deze kwalijke kolder te weerleggen.

Het is trouwens wel typerend dat alleen de vrouw gestraft wordt voor buitenechtelijke seks, de man komt er mooi mee weg.

Er zijn vandaag weer wat Nederlanders bijgekomen, Jan en Ria kwamen vanmorgen en Henk en Marita vanmiddag, het is  bijna een Hollandse enclave geworden.  En we hebben een apero gedronken bij Peter en José. Er was wat minder wind en met een stralende zon en 18º kon je uitstekend buiten zitten lezen.

Ounagha 28-01-2018, zondag

Vanmorgen zijn we met z’n zessen in een taxi naar Had Drâ gereden, 5 km hier vandaan, kosten 10 dh p.p. wat eigenlijk te duur is , maar €0,90, daar val je je geen buil aan.

In Had Drâ is een bekende souk, de grootste in Midden Marokko. Hij wordt heel druk bezocht, voornamelijk door mannen. Mensen komen naar de souk om spullen of vee te kopen maar het is tevens een ontmoetingsplek voor boeren uit de wijde omgeving.

De toegangsweg naar de markt is een gezellige chaos waar iedereen naar de markt loopt en ondertussen mensen met met hun aankopen op handkarren, pick-ups met vee, bestelbusjes, handkarren, ezelwagentjes tegen de stroom in proberen te komen waardoor er voortdurend opstoppingen ontstaan. Toch bleef de sfeer relaxed, wel chaotisch maar niet opgefokt. 

We zijn eerst naar de beestenmarkt geweest waar ezels, koeien , schapen en geiten van eigenaar verwisselden en vervolgens hoog op vrachtwagens belandden. Dit keer waren er geen kamelen ( lees dromedarissen), slechts een kleintje hebben we gezien.

Op het andere deel van de markt vormt de overdekte afdeling met de vele slagers het centrum waarom heen gekocht vlees je kunt laten roosteren in stalletjes, het ziet er blauw van de rook. Wie ook profiteren van de vleesverkoop zijn de messenslijpers, daar zijn er een aantal van die met hun door de voet aangedreven slijpsteen, messen en bijlen slijpen. Vlakbij zijn dan ook de smeden die op een klein vuurtje, opgestookt door een blaasbalg die door een jongetje wordt bediend.

Verder is er natuurlijk van alles te koop op de souk , van groente tot gereedschap, van tajines tot vloerkleden, van kleding tot noten en dadels tec. Maar er worden ook diensten aangeboden, er zitten niet alleen schoenmakers maar er is ook een ‘straatje’ waar een 10-tal barbiers in tentjes mannen knippen en scheren.

Na ruim een uur slenteren hadden we het wel gezien en zijn we weer per taxi teruggereden. Het was ondertussen bewolkt geworden en met een wind die uit de richting van de besneeuwde Atlas kwam was het niet aangenaam genoeg om buiten te zitten. We hebben bij Ria en Jan binnen een apero gedronken (oa Grolsch bokbier!), wat weer erg gezellig was.

Wat heel vervelend was is dat de iPhone van Marita gerold is op de markt, we hoorden het vanavond pas. Henk en Marita zijn nog even op bezoek geweest bij ons, hopelijk wordt het plezier voor hun  door deze gebeurtenis niet verknald.

Sidi Kakouki 29-01-2018, maandag

Vanmorgen zijn we vertrokken na afscheid van de ons bekende Nederlanders te hebben genomen, die trouwens vandaag ook verder gaan.

We zijn vandaag eerst naar Essaouira gegaan, niet om het stadje te bezoeken wat we al heel vaak hebben gedaan, maar om inkopen te doen bij de Carrefour. Daar hebben we wat artikelen gekocht die je niet in kleine winkeltjes kunt kopen zoals Marokkaanse kruidenkaas ( een soort Boursin) en als broodbeleg gerookte kalkoendijfilet met peper (dun gesneden) . En de Carrefour is de enige grote winkelketen waar je nog wijn kunt kopen ( je hebt in de grotere steden ook een soort slijterijtjes) omdat de Marjane gestopt is met de verkoop van Alcohol toen die een paar jaar geleden in Saoedische handen is overgegaan.

Sidi Kaouki , camping Le Soleil, N31.34980 W9.79470, 50dh , elektra 10dh maar schijnt niet goed te functioneren

Het was toen nog een km of 20 rijden naar Sidi Kaouki, een surfersdorp met een groot strand. Het is al een tijdje geleden dat we hier zijn geweest en er is een nieuwe camping bijgekomen die nog een beetje in een opbouwfase verkeert. Hij ligt naast de andere camping en is van een vroegere werknemer die daarom onder de prijs van zijn vroegere werkgever is gaan zitten. Op de camping staat een ‘surf truck hotel’ een vrachtauto met slide outs waarin surfers een ruimte kunnen huren. Vlakbij ons staan Ger en Tineke die hier gisteren zijn gekomen vanuit Ounagha.

Het was aanvankelijk lekker weer met zon en een graad of zeventien maar er kwam sluierbewolking die dikker werd en de wind nam ook nog eens toe. We zijn toen gaan wandelen, langs het strand maar wel over de weg. Later viel de wind weg en scheen de zon weer, we hebben toen een tijdje met Ger buiten staan praten, ervaringen uitgewisseld.

We noemen nog wel eens wat namen van mensen die we ontmoeten. Moeten die nu zo nodig vermeld worden? Ja dat moet, zo kunnen we tenminste nog onthouden wie en waar we ontmoet hebben, ons ouder wordende brein slaat het wel op maar we kunnen het niet altijd meer reproduceren , het is dus een hulpmiddel voor onszelf.

Aourir 30-01-2018, dinsdag

Sidi Kaouiki vinden we een leuke sfeer hebben, met name omdat er jonge surfers zijn, zie je weer eens wat anders dan alleen maar leeftijdsgenoten. Toch zijn we vanmorgen vertrokken, het was zwaarbewolkt en er vielen al een paar druppels, geen weer om aan zee te zitten.

We zijn via een smalle, bochtige weg , 20km lang, naar de NI gereden en zagen onderweg de eerste bloeiende amandelbomen.

       Amandelbloesem,          het landschap met arganbomen,   een arganverkoper en de arganvruchten, van de pit wordt  arganolie gemaakt.

De NI tussen Essaouira vinden we een erg mooie route door de heuvels met arganbomen en je ziet dan af en toe ‘stalletjes’ met arganolie verkopers, daarvan hebben we nog een flesje van vorig jaar bij ons.

                                                      hier daalt de NI af naar zee maar door het slechte weer is de zee moeilijk te zien

Er volgt op een gegeven moment een sterke afdaling via talrijke (haarspeld)bochten naar de zee toe. Had het eerst af en toe wat gespetterd, daar begon het te plenzen wat jammer was, je kijkt anders erg mooi over de oceaan uit. Maar voorbij Taghazout werd het droog en loopt de weg nog een stukje bovenlangs de zee, weer  een ander mooi  landschap.

     camping Aourir N 30.49475  W 9.62374,             op de camping een grijze buulbul  en een kuifleeuwerik die een hond ziet naderen

We willen naar Taroudant maar we hebben een tussenstop gemaakt na 3 uur rijden op de camping in Aourir, niet ver van Agadir verwijderd. We staan op de camping 5km buiten het dorp, midden in de natuur, we hebben hier al vaker gestaan en het is aardig vol hier. Voor het eerst hebben we internet, eerst lag de camping te ver van een zendmast af.

Het is hier gelukkig droog en met af en toe wat zon en 17º konden we nog buiten zitten, zelfs nog tot bij half zeven met Wim en Wobie. Wim en Wobbie, die we al een aantal keren in Marokko ontmoet hebben staan hier namelijk ook, daar werden voor een glaasje port uitgenodigd, we hebben gezellig bijgekletst.

Aourir 31-01-2018, woensdag 31 januari 18

We zijn nog een dag op de camping gebleven, hier staan we aan de stroom want het is niet zo zonnig en in Taroudant heb je maar even zon totdat die achter de stadsmuur verdwijnt. En het is nog steeds te koud in Marokko, vandaag maar 15º. Afgelopen dagen heeft het gesneeuwd in een groot deel van Marokko, zelfs in Zagora ( niet meer gebeurd sinds 1964) en in Ouarzazate en Taroudant waar het een dag of 10 geleden nog maar liefst 27º was.

We staan hier op deze camping trouwens aan het begin van de ‘Vallée du Paradis ‘zo genoemd door de hippies uit Europa en Amerika die over Marokko eind jaren 60 en begin 70 uitzwermden, aangetrokken door de hasj en wiet uit het Rif gebergte en de cultuur. Hier in de vallei zwommen ze naakt in het riviertje tot ontzetting van de bevolking. Jimmy Hendrix heeft in 1969 Essaouira bezocht en in diverse winkeltjes zie je nog zijn portret hangen. Ook de Amerikaanse experimentele theatergroep “The living Theater’ was in die tijd in Essaouira en Mick Jagger heeft een huis in de Ourika vallei gehad. En jawel, ook wij zijn begin jaren 70 2x in Marokko geweest, beide keren 6 weken in de zomer, want we waren braaf aan het werk en de studie. Maar sinds die tijd hebben we iets met Marokko, iedere keer weer fijn als we er komen hoewel het land natuurlijk erg veranderd is de afgelopen decennia.

Vanmiddag kwamen Henk en Marita ook op de camping hier en hebben we een Cloosterbitter bij hun gedronken, een kruidenbitter die verwarmend was bij deze gematigde temperaturen.

Taroudant 01-02-2018,donderdag

Toen we vanmorgen vertrokken naar Tarourodant werden we door de TomTom de ‘Vallée du Paradis’ ingestuurd terwijl we dachten via Agadir te rijden We lieten ons maar verrassen en na een 6-tal kilometers werden we via een wit weggetje de bergen ingestuurd, de weg via Oulma naar Agadir. Een hele mooie route met vergezichten en we kwamen op de NI een stuk buiten het centrum van Agadir uit, we zijn om het centrum heengereden.

het was wel wat heiig maar toch prachtige vergezichten toen we hoger klommen, op de rechterfoto een buitenwijk van Agadir aan de horizon

We hebben getwijfeld of we wel naar Taroudant moesten omdat de mooi gelegen cp, tegen de poort naar de medina aan, dit jaar is opgeheven na 1 jaar. Dit ws vanwege protesten van de eigenaar van camping du Jardin die toch minstens 5km buiten Taroudant ligt. Maar omdat na de sneeuw de temperatuur in Taraudant weer rap omhoog is gegaan en omdat we altijd toch aardig bij de muur hebben gestaan bij Palais Salam zijn we er naar toe gereden. Toen we er kwamen was er plaats genoeg en werden we hartelijk ontvangen door de bewakers die ons nog kennen van de jaren dat we hier al komen.

cp Taroudant, Palais Salam , N30.47349 W8.87048, 20dh  ,        deur hotel Palais Salam                       demonstratie ambtenaren                       cassette legen 10dh door jongen 's morgens    

We stonden nog maar net toe we om de hoek luid leuzen werden gescandeerd. Het bleek om een demonstratie van overheidsambtenaren te zijn die betere arbeidsvoorwaarden eisten, die waren toegezegd door de regering maar bleven uit, het was een beschaafde demo, honderden ambtenaren keurig op een rij.

Het duurde langer dan in onze herinnering alvorens de zon achter de imposante stadsmuren verdwenen was, pas na half 3. Zodoende hebben we heerlijk buiten gezeten , het was stralend weer en bij weinig wind en een hoogstaande zon voelde het warmer dan de 23º die het was. En de zon verdween pa om 14.30uur achter de stadsmuur, later dan we ons herinnerden.

In de loop van de middag zijn we de stad ingewandeld, we houden van Taroudant, druk maar niet opgefokt oftewel levendig maar relaxed. In de Arabische souk werden we meteen al aangesproken door een oude man en zijn zoon waar Everdien 4 jaar geleden een ring heeft gekocht. We ‘moesten’ mee naar een winkeltje van een familielid waar ons diverse sieraden werden vertoond maar we hebben niets nodig, nog niet althans.

Wel interessant was dat de jongen ons meenam naar een oude synagoge, de mellah (joodse wijk)die nu een expositieruimte was voor antiek en duur huisraad, heel luxe allemaal maar een mooi gebouw. Veel joodse winkeltjes waren gesloten op last van de gemeente, waarom is onduidelijk. Tot slot hebben we een glas jus d’orange gedronken op het grote plein waar van alles te doen is, optreden van muziekgroepjes, waarzeggers, kruidendokters etc. Rondom alle optredens zie je dan groepjes mannen staan

Één zwaluw maakt nog geen zomer maar wel een beetje verdrietig, we hadden er een in de gril van de camper zitten. Kan gebeuren maar we hadden dat niet van een zwaluw verwacht , die vliegen altijd zo behendig.

Taroudant 02-02-2018 , vrijdag

Het is vandaag vrijdag, de heilige dag voor de moslims. Men gaat wel regelmatig naar de moskee, de winkeltjes zijn dan bv rondom 16.00 uur even gesloten. Maar op vrijdag zijn winkeltjes soms de hele dag dicht; of in ieder geval tijdens het grote vrijdagmiddaggebed.

Het valt ons op dat je in het straatbeeld van Taroudant meer zwaar gesluierde vrouwen in het zwart met dito handschoenen en mannen met baarden ziet dan een aantal jaren geleden. We nemen aan dat het salafisten zijn. Marokkanen zijn soennieten en salafisme is een stroming van het soennisme die terug wil naar de basis, het ware geloof. Dit kan ons niet zo bekoren, gelukkig zie je hier ook moderne jongeren, jongens met snelle kapsels en meisjes zonder hoofdbedekking in spijkerbroek.

In de straat voor de camper kwam een begrafenisstoet voorbij, een 50-tal mannen gekleed in traditionele djellaba’s , de capuchon op. En een paar mannen duwden de baar voort, een lijkkist met een doek erover op een onderstel met wielen

Vanmiddag zijn we wezen eten, gegrilde kippendij met wat rijst en frites en ik had gebakken tongetjes met frites. We hadden een cola en een water erbij en kregen nog een schoteltje linzen en 2 tamelijk zoete drankjes erbij , wat bietensap zou zijn en volgens ons zat er rozenwater bij. Het smaakte allemaal goed, niet overdreven lekker maar als je voor dit alles maar €8,10 moet betalen dan is het zeker waar voor zijn geld.

op het El Alaouyine plein zie je van verre groepen mannen staan, ze staan naar een optreden te kijken van een straatartiest

Aan het eind van de middag zijn we via de berber souk naar het grote plein gewandeld, altijd leuk om daar een glas jus d’orange te drinken en naar de groepen mannen te kijken die rondom het optreden van een of anders straatartiest of muziekgroepje. We hebben geen slangenbezweerder gezien maar de laatste 2 jaar zijn er in Marokko 2 slangenbezweerders overleden aan de beet van de zeer giftige zwarte cobra, die  beroep sterft zo letterlijk uit.

Marita en Henk zaten ook op een terrasje , ze zijn met een van de 5 Nederlandse campers die hier bij Palais Salam staan, op een totaal van 15 campers.

Taroudant 03-02-2018, zaterdag

We zijn vanmorgen naar de leerlooierijen gewandeld, dwars door de stad naar de andere kant. We kwamen door een wijk waar vooral vis vanuit stalletjes en koelpickups werd verkocht.

De leerlooierij ligt net buiten de stadsmuur, een eindje bij een woonwijk vandaan vanwege de stank. Tijdens het looiproces veranderen huiden van allerlei dieren in duurzaam leer.

Als je binnenkomt in de looierij krijg je een takje mint om tegen de stank onder je neus te houden, wij vinden dat wat overdreven. Niet dat we op die stank kicken maar we vinden het snel wennen. De huiden worden van de vacht en eventueel vleesresten ontdaan en dan worden ze in diverse bekkens gedaan.

Allereerst in een kuip gevuld met een mengsel van duivenpoep en een aftreksel van de bast van mimosa of granaatappel. Daarna gaan ze in met kalk gevulde bekkens om het leer soepel te maken. Vervolgens worden ze gespoeld en daarna worden de vellen te drogen gehangen. De gedroogde huiden worden goed gespoeld en daarna nog eens met vet behandeld om het leer nog soepeler te maken.

      de ambachtsman maakt tasjes                                        wat je allemaal niet met huiden kunt doen.......

Rondom de bekkens bevinden zich werkplaatsen waar van het leer gebruiksvoorwerpen en jasjes worden gemaakt. In winkeltjes ernaast worden ze te koop aangeboden, ook vachten zijn daar te koop . Nu zijn we er naar toe gegaan omdat we een schapenvacht voor Everdien wilden kopen en een schoudertasje voor de telefoon en portemonnee voor mij. Na het nodige afdingen kostte de vacht €6,50 en het tasje €10,50, daar konden beide partijen vrede mee hebben.

Taroudant 04-02-2018, zondag

Vannacht was al te merken dat vandaag de souk zou zijn, vanaf 5 uur begonnen er vrachtwagens met hooi, beesten en allerhande spullen te rijden. Van slapen kwam daarna weinig meer, Everdien had er weinig last van.

We zijn dan ook vanmorgen naar de souk geweest, altijd leuk dat spektakel wat al begint met het gekrioel op de toegangsweg. De souks lijken wel op elkaar maar we zitten een stuk zuidelijker dan vorige week zondag , de mensen zijn hier wat anders gekleed. En er is hier een hele grote groente en fruitafdeling waar sommige handelarenkunstig stapels van hun producten maken, haast jammer als er wat verkocht wordt of als het niet verkochte weer moet worden ingeladen. We hebben oa mandarijnen voor €0,36 per kilo en bananen voor €0,65 per kilo gekocht.

In de omgeving van Taroudant zijn veel sinaasappelplantages dus waren er ook  heel veel sinaasappels te koop. ’s Middags om een uur of 2 zie je af en toe een pick up voorbij rijden met in de laadbak misschien wel 15 arbeiders die van de plantages terugkomen.

De muur hier bij hotel Palais Salam waar nu staan is onderdeel van de 8km lange stadsmuur die rondom Taroudant ligt. Hij is over het algemeen okerkleurig en 80cm dik. Er zijn 5 verschillende poorten in de muur, de poort bij de leerlooierij, Bab Targhout, vinden we de mooiste. Een deel van de muur stamt uit de 18e eeuw en er zitten op sommige plaatsen scheuren in van de grote aardbeving in Agadir in 1960 (15.000 doden). Het stucwerk brokkelt hier en daar af en de muur wordt stukje bij beetje gerestaureerd.

Vanmiddag kwamen Aad en Hennie hier ook op de cp, we ‘kennen’ ze van het camperforum en hebben een tijdje bijgepraat.

Het weer is nog steeds van slag in Marokko, er komt een nieuwe koudegolf met veel sneeuw in bepaalde gebieden. Hier was het vandaag nog 19º maar er was wel wat wind vanmiddag.

https://www.bladna.nl/koudegolf-marokko-sneeuwval,20089.html

Taroudant 05-02-2018

We zouden een afscheidsborrel drinken met Henk en Marita, het werd wel een heel gezellige borrel maar geen afscheid. We hadden nog eens de weersverwachting bekeken en besloten nog in Taroudant te blijven en op grond van dezelfde afwegingen hadden zij ook besloten hier nog te blijven. We staan hier prima, wat beschut tegen de wind die windkracht 4 haalde , en we staan bij het leuke stadje.. We hebben geen haast omdat we al vaak in Marokko zijn geweest.

In de ochtend was het stralend weer en we konden tot 14.00 uur buiten zitten, daarna kwam er af en toe wat bewolking maar het bleef droog. De temperatuur is wel gekelderd naar 16º.