Warnsveld 02-01-2019, woensdag

Een nieuw jaar waarin we nog steeds reizen denken te gaan maken, hoewel Everdien meermaals te kennen heeft gegeven dat ze iets meer thuis wil zijn dan een paar maanden per jaar. Dat heeft ze al eerder gezegd, dus wellicht dat het dit jaar zo uitpakt. Als we eenmaal op reis zijn verdwijnt dat gevoel bij haar meestal wel, aan mij om wel goed naar haar te luisteren zodat we een goede modus vinden, we hebben het veel te leuk samen om te gaan kibbelen.

Het afgelopen jaar hebben we weer mooie reizen gemaakt en Marokko trekt nog steeds dus over een week of 2, 3 zullen we wel die richting op vertrekken. Als het weer meewerkt gaan we weer eens uit Algeciras( Zuid Spanje) en niet vanuit Barcelona naar Tanger zoals we de afgelopen jaren hebben gedaan.

De afgelopen 2 maanden hebben we familie en vrienden bezocht en op bezoek gehad, we hebben daarnaast het huis ook flink opgeruimd. Een mens verzamelt heel wat spullen in de loop der jaren waar je eigenlijk nooit meer naar omkijkt. Dus weg met sentimentele gevoelens en radicaal dingen opruimen, daar ben je een aardige tijd mee bezig.

Verder blijkt dat de camper wat ouder wordt (2004), voor het eerst hebben we flinke onkosten gehad. Er moesten o.a. fusee kogels worden vernieuwd, de stuurstang, een stuk van de remleiding alsmede de uitlaat. Ook moest de ISRI bijrijdersstoel gerepareerd maar nu is de camper klaar voor vertrek.

Warnsveld 13-01-2019, zondag

Zoals het er nu naar uitziet, vertrekken we niet alleen a.s. woensdag, maar gaan we inderdaad door Spanje reizen om in Algeciras de boot naar Tanger te nemen.

Vorige week wilden we nog even LPG en diesel tanken, we stonden bij het tankstation en toen we we wilden wegrijden wilde de camper niet starten. Een geluk was dat aan de overkant van de weg de Mercedes garage is waar we de camper in onderhoud hebben. Al snel was een busje ter plaatse en de monteur dacht aan een accuprobleem. De accu leek op spanning, 13,2v, dat hadden we al gezien. Ook de monteur kreeg de motor niet aan de praat dus werden we naar de garage gesleept.

Na onderzoek bleek de volgende dag dat de accu toch defect was, er is een nieuwe in geplaatst en we konden de camper weer ophalen. Toch blij dat het bij de garage gebeurde en niet onderweg.

De camper is ingepakt op de koelkast na, als het droog is dan is dat zo gepiept.

                                                2 van de torens van Zutphen op één van de spaarzame zonnige dagen van de afgelopen weken

Langres 16-01-19, woensdag

Vanmorgen de wekker om 7 uur gezet, iets wat we zelden doen, de wekker zetten. We reden iets voor half negen van huis weg terwijl het licht motregende. Maar in Zuid Nederland werd het droog en dat is het de rest van de dag ook zo gebleven.

In de Ardennen was het af en toe 0º maar glad was het niet.

We zijn doorgereden tot Luxemburg, daar hebben we goedkoop getankt, voor €1,05. En we hebben meteen geluncht, terwijl er een waterig zonnetje door de bewolking was gekomen.

Dat was ook voor het eerst dat we campers zagen, we stonden met 5 campers op de parking.

Het was niet zo druk op de weg in Noord Frankrijk dus we konden lekker door rijden terwijl de zon steeds meer door de sluierbewolking kwam. We hebben bij Toul, voorbij Nancy, de tolweg genomen en zijn doorgereden tot Langres. We hadden van tevoren een paar plaatsen geprikt, deze was de verste en we hadden niet gedacht dat we er al om 16.00 uur zouden zijn. We hebben de 668km in ruim 7,5 uur gereden, we hadden een kruissnelheid van 100km p.u.

We staan in Langres op een nieuwe cp, is nog wat kaal maar wel een mooi uitzicht. Er kwamen na ons nog 2 campers, het is niet druk op deze grote plek. We hebben al vaak in Langres gestaan, we zijn daarom het centrum, wat dichtbij is, niet ingegaan.

         De nieuwe cp in Langres, met voorzieningen, als je electra neemt kost dat €10,50. N47.85497 E5.33496. Vooral 's zomers zal het uitzicht mooi zijn.

We hoorden dit weekend dat door het zachte weer van de afgelopen maanden, de natuur een maand voor loopt. Daarom zagen we waarschijnlijk veel wit bloeiende struiken in de bermen onderweg in Noord Frankrijk. Nu zijn we al heel wat keren in de winter naar het zuiden gereden , maar dit hebben we nog nooit gezien. Geen idee trouwens welke struiken het zijn, we konden nergens stoppen om ze van dichtbij te zien.

Bollène 17-01-2019,donderdag

Vandaag hebben we het wat rustiger aangedaan. Niet voor dag en dauw op maar gewoon om 8.15 uur. Nadat we in het stadje getankt hadden, €1,45, vertrokken we om 9.45 uur. We zijn weer via de autoroute gegaan, de tolweg vinden we in de winter het fijnst. Natuurlijk betaal je aardig wat maar we hebben geen zin om met minder fraai weer de talloze rotondes te moeten nemen.

Het weer was vannacht slecht, talrijke buien en veel wind, maar toen we vertrokken was het droog en zelfs de wind ging in de loop van de morgen liggen. Het was wel meestendeels zwaarbewolkt met af een toe een drup regen.

We zijn dwars door Lyon gereden via de tunnels, dat doen we meestal zo. Het verkeer stroomde goed door, geen opstoppingen, de hele dag niet trouwens. We waren dan ook halverwege de middag op de cp die we van tevoren uitgezocht hadden. Een plek die niet de schoonheidsprijs verdient, het is nl een gedeelte van de parking van een winkelcentrum waar een Leclerc Hypermarché in zit. En dan staan we ook nog letterlijk onder de rook van de kerncentrale Tricastin, hoe romantisch wil je het hebben. Maar wel praktisch, eerst hebben we getankt voor €1,37 bij Leclerc. Daarna zijn we boodschappen gaan doen, m.n. ik vind het een feest om likkebaardend en kwispelstaartend door zo’n grote supermarkt te lopen. We hebben , naast wat delicatessen, ook al vast wat dozen wijn (Bag in Box), voor Marokko gekocht.

We werden door iemand van het camperforum, (bedankt nog Toon), er op gewezen dat de mooi bloeiende struiken die we gisteren zagen, w.s. sleedoorns zijn. Dat zou zo maar kunnen. In de tijd dat ik zelf wijn maakte, werd de wijn die tegenviel gestookt tot sterke drank.

Daar maakten we o.a. likeurtjes van maar ook 'sloa gin' van , jawel, de vruchten van sleedoorns, de sleepruimen.

We hebben , evenals gisteren, geen geel hesje gezien, wel 2x een stuk of 30 politiebusjes die naar het noorden reden. Maar met die dieselprijzen , we zagen al een prijs van €1,61 langs de autoroute , zou je bijna een geel hesje aan trekken.

We staan hier met 7 campers, afgezien van wij, allemaal Fransen.

Quart 18-10-2019, vrijdag.

Je hebt zo van die dagen, waarover later meer.

De dag begon goed maar koud, het was 2º boven nul en in de camper 8º. Gelukkig deed de kachel het nog, we hebben wel eens gehad dat bij temperaturen rond het vriespunt de kachel in storing springt , w.s. omdat dan het gedeelte propaan van de LPG al opgestookt is. Nu dus niet en met een Mistral light in de rug vertrokken we om half 10.

Iets over half 1 waren we vlakbij de Spaanse grens en we reden door het tolpoortje en toen we al betaald hadden zagen we dat we i.p.v. klasse 2, voor klasse 4 waren aangeslagen, waardoor de rit meer dan 2x zo duur was. We gaan wel proberen het teveel betaalde bij de tol maatschappij terug te vorderen, het gaat om €42,10.

We waren iets na half 2 in Quart, bij Girona, voor vandaag het doel van onze reis. In Girona zijn we al meerdere malen geweest, nu staan we op een eenvoudige gratis cp met voorzieningen dichtbij het bescheiden centrum van Quart waar we 1 kroeg telden en een gesloten pizzeria.

            de besneeuwde  toppen van de Pyreneeën komen in zicht                          cp Quart, gratis, met voorz. N41.93963 E2.83960, max. lengte camper 6,45m

Na de rit van bijna 380km vonden we dat we wel een kop koffie hadden verdiend maar daar moesten we nog even op wachten, er kwam geen water uit de kraan. Everdien heeft eerst het terugslagklepje vervangen, nada, toen de pomp, maar nog steeds geen water. Aansluitingen nagelopen , ondertussen had ik op internet ontdekt dat er hier 700m vandaan een camperverhuurbedrijf zit. Toch nog een keer de kraan geprobeerd en na wat gepruttel kwam er voorzichtig wat water en toen de lucht uit de leiding was hadden we weer water. Ergens moet een luchtbel hebben gezeten, kosten van de garage weer uitgespaard en de koffie hebben we toen gedronken, 1,5 uur later.

We hebben de kou meegenomen zo lijkt het wel. Het was hier vanmiddag maar 9º en vannacht moet het rond het vriespunt worden. Ook de komende dagen worden temperaturen beneden normaal voorspeld.

Barberá de la Conca 19-01-2019, zaterdag

Hoewel er maar 4 officiële plaatsen zijn in Quart, stonden er vannacht een stuk of 10 campers, de plek is dan ook geschikt voor op doorreis, meer ook niet.

Na getankt te hebben voor €1,25, onderweg zagen we een discount pomp waar de diesel €1,06 kostte, zijn we vertrokken om via de gratis snelweg, de C25, naar Barberá de la Conca te rijden.

Normaal gesproken is dit een mooie route door een prachtig bergachtig landschap, nu begon het al snel erg mistig te worden, zicht ongeveer 100m. Dat maakte het rijden er niet leuker op, je moet ingespannen turen om de weg te kunnen volgen. Het vroor ook 2º, de bermen en struiken waren wit door bevroren mistaanslag.

Even brak de zon door maar toen trok het weer dicht. We hadden geluk dat vlak voor Barberá de la Conca de zon opnieuw doorbrak zodat we het dorp mooi konden zien liggen.

Nu staan we dan op een cp naast een wijncoöperatie, niet alleen hebben we een prachtig uitzicht( de zon bleef schijnen!) maar de coöperatie is gevestigd in een gebouw in modernista stijl. Het is één van de zgn. kathedralen,2 jaar gelden zijn we in Nulles( Spanje najaar 2017 deel 3 , 01-11-2017) bij een andere geweest die mooier was. De camperplek ligt naast de enorme wijntanks die elk 1020 hl bevatten.

Het gebouw is van de architect Cèsar Martinell en werd in 1920-1921 gebouwd. De architect liet zich inspireren door de gotische kerk van het dorp, vandaag kon je het interieur, op de winkel na, niet bezichtigen.

Het gebouw, de cava en het uitzicht waren de reden dat we hier naar toe zijn gereden, de cava moeten we nog proeven vanavond later, maar de andere reden zijn meer dan oké.

De vallei waar we over uitkijken, staat vol met wijngaarden, de streek hier heet Conca de Barberá. Naast uitstekende cava, worden er ook hoe langer hoe meer DO witte en rode wijnen geproduceerd.

                                                                                 De wijncoöperatie in modernista stijl .

Mede omdat we vandaag maar 170km hebben gereden, hebben we nu het vakantiegevoel goed te pakken, de eerste dagen was het vooral kilometers vreten. We hebben ook het pittoreske dorpje met zijn nauwe straatjes bekeken, het telt ongeveer 480 inwoners. Helaas was het restaurantje in het dorp gesloten, dan morgen maar ergens uit eten.

We hebben gisteren trouwens meteen een keurig mailtje van de tol maatschappij gehad, onze aanvraag is in behandeling genomen.

De zon heeft de hele middag geschenen, het werd 8º. Wel nam de sluierbewolking toe, een voorbode van de regen die voor vannacht en morgen voorspeld wordt.

Vinaros 20-01-2019, zondag

Het is ’s ochtends en ’s avonds koud, gelukkig doet de kachel het prima na de laatste reparatie toen we uit Griekenland tergkwamen.

We hebben nog wat dozen wijn gekocht om mee te nemen naar Marokko en de cava die we gisteren dronken, een rosé brut, smaakte uitstekend.

Het heeft de hele nacht geregend en het regende nog steeds flink toen we om 10.00 uur vertrokken. We zijn via de C14  gereden, door een mooi landschap wat met die regen niet tot zijn recht kwam. Toen we bij de kust kwamen, ging de regen over in gedruppel en  tussen Cambrils en de Ebro Delta stond er een stormachtige wind.

Het was maar 150km naar Vinaros, daar zijn we al meerdere malen geweest. De gedoogplaats is nu iets naar achteren verplaatst, eerst stond je aan de boulevard, nu op een veldje daarachter. Je ziet nog wel de zee maar voor de plek zelf, daarvoor hoef je er niet naar toe. Maar het ligt vlak bij de boulevard en het aardige stadje dus voor ons een leuke tussenstop.

Vanmiddag kwam er een camper naast ons staan , die mensen zwaaien naar ons, kennen we die, zei Everdien. Verrek het zijn Toon en Coby. Die kennen we ongeveer 10 jaar, het laatst zagen we ze 1,5 jaar geleden in Spanje. We hebben onder het genot van een drankje bij gekletst, gezellig zo’n onverwachte ontmoeting.

Op de boulevard zijn nog diverse restaurantjes open, Everdien heeft zin in pizza, die hebben we voor 20.30uur besteld. Het centrum oogt wat verlaten nu op zondag, de winkels zijn gesloten. Op de boulevard flaneren niet alleen mensen maar zitten ze zelfs nog op de terrasjes hoewel het bewolkt en winderig is en 13º.

Onda 21-01-2019, maandag

We stonden vannacht met een twaalftal campers waarvan de helft Nederlandse. We zijn om een uur of 10 vertrokken, het was 120km rijden naar Onda.

De weg van Castellon naar Onda stond over ongeveer een afstand van zo’n 10km, aan weerskanten vol met industriële keramiek- en porselein fabrieken waar ze azulejos, allerlei soorten tegels tot wc potten aan toe fabriceren.

Onda is van oudsher bekend om zijn keramiek productie waarbij het handwerk heeft plaatsgemaakt voor de industrie. Onda is zo ongeveer de grootste tegelproducent van Europa. Er is hier een azulejos museum, die willen we morgen bezoeken.

Onda heeft een hele aardige, ongeveer 2 jaar oude , camperplaats waar we nu staan. Rechts voor ons staan tegelfabrieken maar achter ons is een natuurgebied waar wat vogels zijn en er staan wat amandelbomen in bloei. En er bloeien al heel veel bloemen waar bij geel de hoofdkleur is.

We hebben wat gewandeld en omdat er vooral vanochtend veel zon was en het 14º werd, hebben we nog even, voor het eerst dit jaar , buiten gezeten.

                                                                                 zwarte roodstaart

           cp Onda, gratis, met voorzieningen N39.96770 W0.27174                                                           amandelbloesem

In de loop van de middag zijn we naar de stad gewandeld die niet ver van de camperplaats ligt. Er is een klein historisch centrum, het middelpunt vormt het oude kasteel. Hier is Onda ooit ontstaan, bewoond door eerst Iberiërs al voor onze jaar telling en vervolgens door Romeinen. Maar tijdens de tijden van het Moorse kalifaat, van de 10- tot de 13^e eeuw, groeide de aanvankelijk nog primitieve vesting uit tot een burcht, een stad met 300 torens.

Na de herovering van Valencia door de Christenen, werd het kasteel eigendom van koning Jaime I. Het kasteel heeft bij verschillende oorlogen altijd een belangrijke rol gespeeld, is meermaals verbouwd en van de 300 torens zijn er nog maar een paar over.

We zijn naar het kasteel omhoog geklommen, je hebt er een prachtig uitzicht over Onda en de omgeving. Er is een museum bij het kasteel maar we waren wat aan de late kant, ze gingen net sluiten.

We zijn weer via nauwe straatjes met balkonnetjes waar veel geglazuurde bloempotten staan, naar beneden gewandeld. Daar is nog een heel aardig pleintje met rondom arcades en een fontein in het midden, Plaça de l'Almodí (het plein Almudin) waar oorspronkelijk een graanmarkt werd gehouden. Almudin is afgeleid van het Arabische woord Almud wat een maateenheid voor graan is.

                                                                                     Onda,  Plaça de l'Almodí  ( het plein Almudin )     

Onda 22-01-2019,dinsdag

Je zier hier zoals gezegd veel azulejos en porselein fabrieken.

Azulejos, wat zijn dat eigenlijk? Kort gezegd zijn het siertegels die in Spanje en Portugal worden gebruikt om bv gebouwen te verfraaien. Het zijn keramieken tegels met schilderingen erop. Dit kan natuurlijk in allerlei kleuren maar blauw wordt erg veel gebruikt. Je ziet in Spanje vaak dat straatnaambordjes van azulejos gemaakt zijn. Ook religieuze afbeeldingen aan de buitenkant van kerken bestaan vaak uit azulejos.

Het woord azulejo stamt uit het Arabisch, al zulaydj betekent keramische tegel. Azulejos kwamen via Moren ongeveer in de 12e eeuw naar het Iberisch schiereiland en verdrongen daar geleidelijk het Romeinse mozaïek. De siertegels werden onderdeel van de mudéjarstijl.

In Portugal werden de azulejos pas van ongeveer 1500 geïntroduceerd door de toenmalige koning die na een bezoek aan Spanje erg gecharmeerd was van de siertegelkunst. De siertegelproductie in Portugal is nu de belangrijkste van Europa geworden. Lissabon is de stad met de meeste azulejos ter wereld.         

, 

                                 Vlakbij de camperplaats staan enige tegelfabrieken, zoals deze leegstaande met het fraaie reclamebord 

Vanmorgen zijn we naar het Azulejos museum geweest, dat was echt de moeite waard. In een zaal was een expositie van een hedendaagse kunstenaar die azulejos beschilderd, zijn werk kon ons niet zo bekoren. Interessanter was een andere zaal waarin de geschiedenis van de tegelkunst werd beschreven en er voorbeelden uit diverse periodes in de geschiedenis te zien waren.

De eerste toepassingen van keramiek in de architectuur kwam men tegen bij de eerste vaste nederzettingen in de Nijl vallei en in Mesopotamië. Later, zo ongeveer in de 3^e eeuw voor de jaartelling, werden tegels in ovens gebakken en geglazuurd.

In Spanje werd gebakken klei langzamerhand gebruikt als baksteen. Ten tijde van de Visigoten, grofweg van 417 tot aan 720 werden bakstenen gebruikt in bouwwerken zoals bogen, delen van muren, balken etc,

                                                                een voorbeeld van de Modernista oftewel Jugendstil

Toen begon de invasie van de Moren en ontstond er geleidelijk aan een Spaans-Moorse keramische stijl. Azulejos werden gebruikt in fonteinen, en in voetpaden in tuinen en patio’s. In Onda is nog een Moors huis uit de 12^e eeuw met een voetpad van Azulejos.

Na de Moorse periode ontstond de Mudéjarstijl waarin veel gebruikt gemaakt werd van azulejos. Verder waren er in het museum voorbeelden van Renaissance, Barok en Modernista (Jugendstil) azulejos te zien. Die werden nog weer onderverdeeld in seculiere en religieuze en huishoudelijke (bv keukens) azulejos afbeeldingen. Ook waren er voorbeelden van grafstenen die met azulejos betegeld zij, ook fonteinen en bankjes.

In de 19^e eeuw kwam de industriële productie van de azulejos goed op gang, in een aparte afdeling zag je die ontwikkeling. Er stonden de eerste machines en een primitieve lopende band. We vonden het een heel interessant bezoek aan het museum, mede omdat we altijd al wel in Spanje en Portugal foto’s maken van straatnaambordjes, afbeeldingen aan huizen etc.

En omdat het zwaarbewolkt was en 13º was het ook nog eens een keer goed weer voor een ‘binnen activiteit’.

Murcia 23-01-2019, woensdag

Er was voor vandaag een stormachtige wind voorspeld met windstoten tot 80km p.u. Daar hadden we rekening mee gehouden. Ter hoogte van Alicante begon het steeds harder te waaien , de wind stond op de zijkant dus er moest flink tegengestuurd worden. We kregen op een gegeven moment te maken met stofstormen en gedurende een korte tijd zelfs een soort zandstorm, zicht beperkt tot 50m en er zaten fijne steentjes in het zand die tegen de camper sloegen. Met moeite was de camper op de weg te houden, het was best eng. Ook vrachtauto’s reden niet harder dan 60km p.u. Zeker 1,5 uur die stofstormen en  stormachtige wind gehad, dichter bij Murcia ging het wat minder waaien.

Na 390km staan we nu in Murcia op een enorme camperplaats achter de IKEA in een groot winkelcentrum met allerlei winkels van de bekende Spaanse winkelketens. Voor de verandering zijn we maar eens boodschappen gaan doen bij Alcampo, de 2^e grootste Spaanse winkelketen. Met recht een Hypermarché met de afmeting van wel 2 voetbalvelden.

Stonden we vannacht met 3 campers , hier staan er ongeveer 80. Campers mogen hier max. 72 uur staan, het is  gratis hier en er zijn voorzieningen. Er staan hier meerdere nationaliteiten, Nederlanders zijn goed vertegenwoordigd .Van hieruit kun je de bus nemen naar het centrum van Murcia. Wellicht dat we op de terugweg hier weer gaan staan en dan het centrum gaan bezoeken, de kathedraal schijnt mooi te zijn

We hadden een mailtje verwacht van de Franse tolweg maatschappij ( zie afgelopen vrijdag) dat ze het teveel betaalde geld zouden terugstorten. Gisterenavond keken we even bij de creditcard maatschappij op onze rekening en het bleek dat ze meteen vrijdagavond al het teveel betaalde hadden verrekend. Dat is dus boter bij de vis, heel correct!

In Murcia waaide het wel hard maar met 60km p.u. geen storm meer, en het werd bij wat sluierbewolking 18º.

Velez Rubio 24-01-2019

Vannacht was alles rustig rondom de camperplaats in Murcia, geen last gehad van de verkeersweg die vlakbij is. De cp is uitstekend geschikt voor een overnachting, echter dat mensen het leuk vinden om hier langere tijd te staan, ons kopje thee is dat niet.

We zijn om 10 uur vertrokken omdat we maar een klein stukje wilden rijden vandaag en er was eerst weinig wind. In de loop van de rit trok de wind aan en de laatste 10km (van de 120) was de wind weer stormachtig, we zaten toen ook op ongeveer 850m hoogte. Dat is ook aan de temperatuur hier te merken, die is een graad of 5 lager dan in Murcia.

Niet alleen wind maar omdat er bloeiende fruitbomen aan weerskanten van de snelweg stonden, vlogen er talrijke bijen tegen de camper, het leek wel of het hagelde. Everdien heeft na aankomst de voorkant van de camper schoon moeten maken.

We staan in Velez Rubio op de camperplaats aan de rand van het stadje. Dit is de 3^e keer dat we hier staan, erg rustig gelegen met wat bloeiende fruitbomen voor ons.

In het begin van de middag kwam er nog een camper, we staan hier nu met z’n tweeën, een heel verschil met afgelopen nacht.

Nu is hier niet veel te beleven, er is een historisch centrum maar met een paar kerken en een enkel modernista gebouw , heb je het wel gehad.

Die andere camper is van een Nederlands echtpaar uit Noord Holland , voormalige bloemenkwekers. Ze zijn voor een maandje in Spanje en nu op weg naar Granada, aardige mensen.

Was eerst de wind wat gaan liggen, in de loop van de middag nam hij weer flink   toe en kwamen er zware windstoten die flink wat stof deden opwaaien. Het werd niet warmer dan 13º met een zonnetje die door de sluierbewolking heen scheen.

La Cala de Mijas 25-01-2019, vrijdag

Een mooie route door de bergen gereden vanmorgen. Een stuk langs de Sierra Nevada waar de afgelopen dagen verse sneeuw is gevallen en de sneeuwgrens duidelijk te zien is.

We wilden aanvankelijk naar Riofrio, een dorp 50km voorbij Granada. Maar aangezien we daar al om half twaalf zouden zijn , zijn we maar doorgereden. We hebben onszelf zo wel wat door de neus geboord, Riofrio staat niet alleen bekend om de forel maar ook om de kaviaar, er wordt steur gekweekt.

We staan nu in La Cale de Mijas, na 325km rijden , op een erg grote camperplaats. Onduidelijk hoe lang je hier mag staan, de politie komt om je te registreren maar die was al geweest in de rij waar wij staan. En er stond niets aangegeven hoe te handelen.

We hebben hier 4 jaar geleden ook gestaan maar er is wel wat verbeterd. Het grote terrein is nu geëgaliseerd en er is fijn grind gestort. Er kunnen wel 100 campers staan, er staan er bijna 90. Allerlei nationaliteiten, waarbij opvallend veel Engelsen. Die overwinteren hier ook in appartementen , op terrasjes aan de overkant van de snelweg bij de zee en op de boulevard hoor je veel Engels praten.

We staan nog op 100km van Algeciras, waar we mogen naar toe rijden. Mogelijk kunnen we dan zondag oversteken naar Marokko.

We hebben wat kalm aan gereden door Spanje, ik moest eerst nog wachten op een uitslag van een gastroscopie die ik gehad heb. Groen licht van de specialist en we kunnen naar Marokko.

Om 18.00uur kwam de politie, iedereen die geen vergunning had moest het terrein verlaten op straffe van boete. Waar kun je een vergunning krijgen? Op het politie bureau die van maandag t/m vrijdag open is maar nu is gesloten Waar kunnen we dan staan, overal meneer, maar niet hier.

Dus reden we weg een paar honderd meter verder, we staan nu in een straat achter de Aldi en er staan nog veel meer weggestuurde campers. En we hebben zicht op de camperplaats waar we heel wat campers zien wegrijden, net zulke losers als wij.

Wat een heerlijk weer vandaag, voor het eerst de korte broek aan. Een strakblauwe lucht, zwakke wind en 21º, we klagen niet vandaag, zelfs niet over het kinderachtige gedrag van de politie die pas komt als het bureau gesloten is en je geen vergunning meer kunt krijgen.

Gelukkig hebben we vanmiddag buiten kunnen zitten lezen en om hier in de straat te staan is voor een overnachting niks mis mee.

Het gevolg van dit merkwaardige bureaucratische optreden is dat de omliggende straten nu vol met campers staan i.p.v. op het grote terrein waar ze niemand tot last zijn. Er staan nu nog enkele tientallen campers die wel een vergunning hebben.

Algeciras 26-01-2019, zaterdag

Toen we vanochtend wegreden telden we in de straten rondom ons alleen al 33 campers, dat onderstreept nog eens de belachelijkheid van de politieactie gisteren. We kunnen best begrijpen dat ze wildgroei tegen willen gaan maar er stond een Nederlander, met vergunning, die niet zonder enige trots vermeldde dat hij er al ruim 2 weken stond. Nu kunnen camperaars die daar willen staan wachten tot maandag ochtend tot ze weer op het bureau terecht kunnen voor een vergunning.

We waren snel bij Algeciras, het was nog geen 100km.

We hebben nog even LPG getankt omdat dat in Marokko niet verkrijgbaar is. In Marokko kopen we altijd een Marokkaanse fles met inhoud, de LPG fles is de reserve. Het tankstation (N36.204136 W5.412049) is trouwens 5km voor het ticketbureau van Carlos Gutierrez, Viajes Normandie, (N36.17930 W5.44116). We hebben een ticket voor morgen 11.00uur met de maatschappij FRS, een open retourticket voor €180,-

We staan op een parkeerplaats vlakbij Carlos en er staan hier enkele tientallen campers, erg veel Fransen en 4 Nederlandse campers.

We hebben maar eens uitgerekend wat nu goedkoper is , over de weg naar Algeciras en van hieruit naar Tanger Med of via Barcelona naar Tanger Med., we denken dat via Algeciras toch zo’n €150,- goedkoper is.

Vandaag was het een mooie dag, veel zon, 17º, voor morgen wordt er windkracht 5 voorspeld.