Zutphen,  de Houtmarkt met het Bolwerk en de Drogenapstoren 

Proloog , Warnsveld december2015

We zijn inmiddels 2,5 maand thuis na onze vorige reis en hebben de gebruikelijke bezoeken aan de specialisten achter de rug. Het blijkt dat het geringe uithoudingsvermogen van Everdien en de kortademigheid bij inspanning niets te maken heeft met haar hart zoals aanvankelijk werd gedacht en onderzocht is , maar ze heeft een vorm van astma. Dit ten gevolge van de ontstekingen in haar longen van 2 jaar geleden toen ze in het ziekenhuis werd opgenomen.

Ze moet 4x per dag een puf met de inhaler nemen en het gaat al stukken beter. We worden ouder, jawel, dan komen er ook meer klachten.

Omdat we het afgelopen jaar geen vertrouwen meer hadden in onze accu's, althans het laden ervan, hebben we in Sneek bij Aqua Solar er nieuwe accu's in laten plaatsen.

Het zijn 2 accu's van 110AH geworden en ook hebben we een zonnepaneel laten vervangen en dikkere bedrading laten aanleggen. We hebben nu 300w aan zonnepanelen op het dak en ons vertrouwen is weer terug, met onze vorige camper zijn we bij hetzelfde bedrijf geweest. We zijn 2x kort met de camper weggeweest, naar Amsterdam en naar een treffen met campervrienden in Meppel.

We zijn ook bezig geweest om de reis voor 2016 voor te bereiden. Aanvankelijk wilden we vanuit Marokko naar Italië met de ferry en dan afzakken naar Sicilië. Inmiddels hebben we dat plan voor een deel laten varen. Voor een deel want we hebben een ferry geboekt op 5 april van Tanger Med naar Livorno. Dan reizen we in een dag of 10 door Italië naar Ancona. We hebben een ferry geboekt van Ancona naar Igoumenitsa in Noord Griekenland. We blijven in Griekenland om een rondje Peloponnesos te maken , we nemen dan op 7 juli vanuit Patras, Midden Griekenland, de boot weer terug naar Ancona.

Het is dus Griekenland geworden i.p.v. Sicilië. We lazen weer een reisverslag van iemand , zagen de foto’s van ons eigen reisverslag en het begon te kriebelen en toen dat over ging in jeuken hebben we de knoop maar doorgehakt.

We hebben nog nooit zover van tevoren een boot geboekt en nu maar liefst 2. Dat komt omdat begin april er naar ons vermoeden wel de nodige campers vanuit Tanger , na het overwinteren, naar Italië zullen gaan , vandaar die vroege boeking. En omdat we vervolgens een vroegboeking naar Griekenland hebben gedaan krijg je vroegboekkorting en scheelt dat 30% oftewel zo’n €200,-.

Het wordt wel een beetje een dure reis, maar ja, we hebben daarvoor ons hele leven gewerkt zullen we maar zeggen en bovendien word ik in 2016 70 jaar dus hoelang we nog kunnen camperen is onzeker.

De bedoeling is dat we half januari naar Marokko zullen vertrekken, eerst nog de

feestdagen en wat afspraken, daarna naar het zuiden.

Pont à Mousson 12-01-2016, dinsdag

Vanmorgen zijn we om 9 uur vertrokken, een dag eerder dan we vorige week nog van plan waren. Dat omdat er sneeuw verwacht wordt vanaf woensdag in Frankrijk. Daarom gaan we ook via de tolweg, we hadden aanvankelijk het plan om die te vermijden.

Dat hebben we eigenlijk ieder winter wel maar dat lukt ons nooit: of het sneeuwt (de tolweg wordt prima schoongehouden) of het regent en dan zijn de natte dorpjes triest en de rotondes vervelend. ‘s Zomers is het meestal een ander verhaal.

                                       Cp Pont à Mousson, N48.90218º  E6.06123º      

We zijn in ruim 6 uur naar Pont à Mousson gereden. Aanvankelijk hadden we lichte buitjes, maar in Luxemburg en Noord Frankrijk vielen plensbuien waardoor het zicht beperkt was, we zijn in Nederland maar gezegend met het ZOAB.

Voorbij Metz waren er dan ook 2 ongelukken gebeurd binnen 10 km, gelukkig op de andere baan zodat we door konden rijden, er stonden flinke files. Er was een vrachtauto van de weg geraakt en die log op zijn kop in de berm en iets verder stond er een bestelauto dwars over de weg met de lading verspreid over het asfalt.

We staan op de cp in de regenbuien en gaan daarom de stad niet in. We zijn hier vaak geweest en er staan hier altijd wel campers, nu ook zo’n 20. Er zijn voorzieningen en het kost €9,50, dan heb je er stroom en wifi bij.

Donzère, 13-01-2016 , woensdag

Het was koud vanmorgen, + 2º en er vielen wat buitjes. Toen we om 9 uur vertrokken werd het al snel droog. Bij Beaune kwam de zon door en het werd vanmiddag zelfs vrij zonnig.

Het was redelijk druk ,vooral met vrachtauto’s die af en toe in een lange rij reden. Maar omdat we net onder de 100 km p.u. reden, hadden we daar geen last van mede omdat de tolweg voor het grootste deel 3 baans is.

                                         mix parking Donzère N44.44084 E4.71893

We zijn tot iets voorbij Montélimar gereden en staan nu op een parking waarvan een deel voor campers gereserveerd is, aan de rand van het dorp Donzère. Er is hier water en een toilet en het is gratis. We hebben 600km gereden vandaag.

Girona 14-01-2016, donderdag

We ontdekten vanmorgen dat ik mijn korset vergeten ben. Bij mij is er bijna 30 jaar geleden een tumor uit mijn rug verwijderd en nu heb ik ,als ik ga wandelen of dingen moet dragen, een korset nodig. Mijn broer heeft hem al verstuurd, hij wordt bezorgd op camperplaats La Finca in Tavernes bij vriend Bram waar we volgende week toch al naar toe wilden.

Morgen gaan we wel de stad in, nu zijn we wat moe. OP de parking afgelopen nacht kwamen af en toe vrachtwagens, er is een toilet, en dat zorgde voor lawaai.

                             Girona, kunstwerk op rotonde

Bij de grens stonden Spaanse agenten met kalasjnikovs het verkeer te controleren, wij mochten doorrijden. Het weer veranderde ook toen we Spanje in reden, in Frankrijk eerst motregen en later zon, hier tamelijk bewolkt en 11º.

We hebben ons eerste Spaans weer geb(r)abbeld, leuk om weer even in Spanje te zijn op doorreis naar Marokko, we weten nog niet hoeveel dagen we hier zullen blijven.

Girona 15-01-2016 , vrijdag

Overal zie je hier Catalaanse vlaggen hangen, ook van de balkons aan de flats rondom de camperplaats, de Catalaanse afscheidingsbeweging is springlevend.

Het was met 12º en een zonnetje door de sluierbewolking heen, uitstekend weer voor een stadwandeling . Dwars door de stad Girona stroomt de rivier de Onya die de stad in een modern en een middeleeuws gedeelte splitst. Over de rivier zijn een paar bruggen waaronder een rode ijzeren brug van Eiffel. De huizen aan de rivier zijn kleurrijk en zo beeldbepalend voor Girona.

                           Girona met de rivier de Onya en de kathedraal

Het middeleeuwse gedeelte wordt ommuurd door stadswallen uit de 14e eeuw waarover je kunt wandelen. We zijn eerst bij de basiliek San Feliu geweest, vlakbij zijn nog gedeeltes oude Romeinse muren uit de 1ste eeuw . Daarna kwamen we bij de kathedraal de tussen de 11e en 16e eeuw werd gebouwd en zodoende verschillende bouwstijlen kent. De kathedraal zie je overal in de stad boven de huizen uittorenen. In de buurt van de kathedraal bevindt zich de Joodse wijk uit ongeveer de 13e eeuw. Het is een van de best bewaarde in Europa met smalle straatjes met bogen en trapjes.

                                            gedeelte stadsmuur

De middeleeuwse wijk ligt deels tegen een heuvel gebouwd, ook daar af en toe trappen lopen over kleine keitjes, nog de oorspronkelijke bestrating, althans zo lijkt het.

Leuk was daarna de wandeling over de middeleeuwse stadsmuren uit de 14e eeuw,. Je hebt vanaf de muren, met af en toe nog een torentje, een prachtig uitzicht over de stad en over de omgeving. In de verte zie je de besneeuwde topen van de Pyreneeën.

          zicht vanaf de stadsmuren op middeleeuwse wijk van  Girona

Een mooie brede straat, met wat Jugendstil huizen, die langs de oude wijk en de rivier loopt is de Rambla de Libertad, oorspronkelijk een markt. Dat zie je nog aan de arcaden bij de huizen waaronder de marktkooplieden hun waar konden uitstallen. Nu zijn er leuke winkeltjes en veel restaurantjes met terrassen.

             gevel Jugendstil huis Rambla met Catalaanse vlaggen

Girona is een mooie stad. Verbazingwekkend hoe vol de restaurantjes, barretjes en de terrassen zijn, zelfs bij 12º zitten er mensen buiten, dat mede maakt dat de stad een levendige uitstraling heeft.

Girona 16-01-2016, zaterdag

En zo staan we onbedoeld nog in Girona.

Toen we vannacht de satellietschotel wilden inklappen, gebeurde er niets. Ook bij het starten van de motor vanochtend, geen reactie van de antenne die anders meteen inklapt.

We hebben 2 zekeringen vervangen, we hebben een bedrijf gebeld hier in de buurt maar daar is pas maandag weer iemand aanwezig.

Ook hebben we een vraag gesteld op het camperforum wat er aan de hand kan zijn. We beginnen te denken dat het Oyster sturingskastje, kapot is. We hebben alvast geïnformeerd bij BMSat in Rijssen wat een nieuw kastje kost, geen kattenpis maar wel €450,- . Als hij inderdaad kapot is, dan moeten we maar een nieuwe laten opsturen als hij in Spanje niet verkrijgbaar is.

Eerst maandag de Spaanse monteur maar afwachten.

                           een erg nauw straatje in de Joodse wijk

Vanmiddag zijn we weer de oude stad in geweest. We wilden het Arabische badhuis bezichtigen maar die bleek ’s middags gesloten te zijn. Het dateert uit de 12e eeuw en is gebaseerd op Romeinse baden. We hebben nog wat gewandeld door de middeleeuwse wijk door een gedeelte waar we nog niet geweest waren, een mooie wandeling.

                               de Eiffelbrug over de rivier de Onya

Er stond een stevige gure noordenwind wat het koud maakte in de schaduwrijke nauwe straatjes waar de volop schijnende zon niet binnenkomt.

Girona 17-01-2016 , zondag

Het was een koude nacht met 7º vorst en in de camper 4º. We hebben inmiddels een adres achterhaald van een Oyster dealer bij Barcelona, daar zullen we morgen wel heen gaan, eerst maar bellen. De antenne kunnen we zelf wel inklappen door 2 bouten los te draaien, zo kunnen we in ieder geval rijden.

Vanmiddag was het zonnig en maar 8º maar met weinig wind voelde het goed. We zijn nu de ‘nieuwe ‘ stad ingewandeld om wat gebouwen te bekijken. O.a. van de architect Rafael Masó die zijn bouwstijl Noucentisme noemde als reactie op het Modernisme. Had Barcelona Gaudí, Girona had Masó.

                                                         Farinera Texidor van Rafael Masó

We zijn naar 2 gebouwen geweest die dicht bij elkaar stonden, La Punxa en de voormalige fabriek de Farinera Texidor. De laatste sprak ons het meest aan als een fraai staaltje van Modernisme, pardon, Noucentisme. Een mooi bouwwerk uit het begin van de 20ste eeuw, met een gevel van keramieken tegels.

We zijn ook naarbij het voormalige Santa Caterina ziekenhuis gewandeld, oorspronkelijk een Barokgebouw uit de 17e eeuw. In het begin van deze eeuw is er een modern gebouw omheen gebouwd maar wij vinden dat moderne jasje niet zo staan. Alleen een binnenplaats sprak ons aan. Tegenwoordig zetelt er in het complex de Catalaanse regering van Girona. 

Platja D’Aro 18-01-2016, maandag

Eerst maar leuk beginnen. Gisterenavond stonden onverwacht Christine en Jos voor de deur van de camperplaats. Dat zijn vrienden uit Zutphen die ook op weg zijn naar Marokko. We dachten dat die in de buurt van Valencia zouden zitten maar ze hebben vrijdag een dag vastgezeten in de Ardennen in de sneeuw. Ze hadden gelezen dat we in Girona stonden, ook langer dan de bedoeling was, met een schotelprobleem en kwamen zodoende bij ons op bezoek.

Zodoende hebben we elkaar niet ergens in Marokko maar al in Girona ontmoet. We hebben gezellig reiservaringen uitgewisseld onder het genot van een wijntje en een hapje.

Vanochtend de antenne ingeklapt door 2 moeren los te draaien.

                          Christine en Jos naast ons , klaar voor vertrek met ingeklapte schotel

Op naar het camperbedrijf in Barcelona waar de overigens aardige man , die zichzelf als Oysterspecialist afficheerde, na een poosje ouwehoeren met anderen (Spanjaarden oh’en er wat af) zich over het probleem boog.

Het blijkt dat òf het sturingskastje òf de motor van de antenne kapot is.

Nu hebben we een antenne met een automatische skew en het blijkt dat ze deze onderdelen niet in Spanje hebben. Dus moeten ze door de firma Ten Haaft (van Oyster) uit Duitsland opgestuurd worden. Dat kan wel 10 dagen duren, wel een teleurstelling. We hebben toch ieder jaar weer de pech aan onze kont hangen.

                                         camperplaats Platja d'Aro , het weer is grauw

We zijn een stuk teruggereden naar Platja d’Aro, daar is een gratis camperplaats met voorzieningen, niet ver van zee. Het is niet onze 1ste keus , er staan hier meer dan 40 campers, je kunt de zee niet zien en het is ook nog eens bewolkt en het is maar 10º.

Dat wordt geen DWDD meer zien en geen nieuws voorlopig, maar b.v. Homeland op de laptop kijken. Bovendien hebben we nog internet om de krant te kunnen lezen.

Platja d’Aro 19-01-2016, dinsdag

Het went snel. Toen we hier gisteren kwamen dachten we wat moeten we op zo’n parkeerplaats. Maar er heerst hier een gemoedelijke sfeer, waarschijnlijk omdat iedereen voldoende plaats heeft. Er staan hier vooral Fransen, Nederlanders en Duitsers. Je maakt af en toe eens een babbeltje , naast ons staat een alleenreizende Engelse vrouw en aan de andere kant Spanjaarden met een off road camper. De Nederlandse buren tegenover ons maken een eerste reis met hun net gekochte camper en ontdekken al reizende van alles. Ook dat ze geen tv-ontvangst hebben omdat de verkoper niet heeft verteld dat je een kaart van Canal Digitaal moet hebben.

een erg klein vogeltje en nog ver weg ook, een overwinterende rietzanger(met dank aan John)

Platja d’ Aro is gewoon bewoond en niet zo’n spookstadje aan zee waar ’s winters geen kip is. Er zijn veel winkels en in de brede hoofdstraat zijn de nodige kleding- en schoenenzaken en dat zijn zeker geen discount winkels. Ook op loopafstand is een Carrefour en iets verder een Mercadona supermarkt.

Platja d’Aro 20-01-2016, dinsdag

Op iets meer dan 5 min. lopen blijkt ook nog een Lidl hier te zijn, daar hebben we o.a. ons brood gehaald en hebben we dus iedere dag dat we hier zijn een andere supermarkt bezocht. Niet uit verveling maar omdat we lopen nemen we niet te veel te sjouwen mee. En het is geen ramp om naar Spaanse delicatessen niet alleen te kijken, maar ook wat van aan te schaffen.

We hebben op 5 april een Ferry geboekt vanuit Tanger naar Livorno bij Grimaldi Lines. Gisteren lazen we op een Duitse site dat de boten van Grimaldi enige maanden niet zouden varen tussen Livorno en Tanger v.v. Het zal toch niet waar zijn! Dus gisterenavond een mailtje gestuurd naar de maatschappij met de vraag hoe het zit.

Vanmorgen meteen een mailtje terug gehad: de boten varen inderdaad niet t/m 31-03-2016, uw reis op 5 april kan gewoon doorgang vinden. Zo hebben we gelukkig niet alleen maar tegenslagen te vermelden in dit verslag. 

Hoewel, op de 1ste dag van ons vertrek was de balg van onze luchtvering leeg, diegene die was vervangen (nog onder garantie) omdat hij langzaam leeg liep door een lekje. Nu doet hij dus helemaal niets meer, hij wil niet meer opgepompt……

Maar het was vandaag een mooie dag, veel zon, weinig wind en met 13º voelde het prima aan . We hebben o.a. over de boulevard gewandeld en in de zon zitten lezen. 

Sant Feliu de Guixols 21-01-2016, donderdag

We zijn vandaag nog geen 10km verder gereden langs de kust naar Sant Feliu de Guixols naar een gratis camperplaats 10min. van zee. Stonden we vannacht met wel 60 campers, hier staan er ongeveer 25. De cp is gelegen op niveaus en wij staan op het hoogste niveau waar ook de meeste campers staan. Ongeveer de helft is Nederlander hier.

Sant Feliu de Guixols, gratis cp met voorzieningen  N 41.78023,  E 3.02306

We zijn expres eerst in Platja d’Aro gaan staan en daarna naar Sant Feliu, andersom was het wat teleurstellend geweest. Deze cp spreekt ons wat meer aan en het stadje Sant Feliu is heel aardig en heeft meer karakter dan Platja d’Aro.

Er zijn hier langs de boulevard in de pijnbomen veel zgn. Argentijnse papegaaien. Het zijn eigenlijk monniksparkieten (28-31cm) en zijn midden jaren 70 in gevoerd als kooivogel. Ze zijn of vrijgelaten of ontsnapt. Eind jaren 70 zagen we ze al veel in Cubelles toen we daar vrij stonden met ons toenmalige campertje. Luid schreeuwend vliegen ze als kwajongens in groepend door de bomen.

                                             Argentijnse papegaai oftewel een monniksparkiet.

Ze vormen nu een ware plaag in bepaalde delen van Spanje. Net als bij andere exotische diersoorten en planten, veroorzaken de Argentijnse papegaaien een verstoring in flora en fauna. De fauna heeft zwaar te verduren, want andere vogels en lokale diersoorten worden door de papegaaien verjaagd en in hun voortbestaan bedreigd. Jonge aanwas van bomen en planten wordt in rap tempo aangevreten waardoor er minder flora groeit omdat de natuuur het niet kan bijbenen.

Het was vandaag een prachtige dag, veel zon en wat warmer, 16º.

Sant Feliu de Guixols, 22-01-2016 vrijdag

Vanmorgen was er op het plein bij de overdekte mark een kleine groentemarkt, morgen moet er een grote markt zijn op de boulevard. We hebben bij een Bodega voordelig wijn en cava gekocht. Zo kostte een liter Emporda reserva, wijn van de streek hier, €1,85 van het vat. Wat je noemt een goede koop want het is heel redelijke wijn.

We hebben wel een boodschappenwagentje met 4 wielen , inklapbaar, gekocht, niet alleen handig om wijn te vervoeren maar ook voor spullen van de markt. 

                                   detail gevel Casa  Patxot aan de boulevard, er zit nu de KVK in

Vandaag een goede koop, gisteren een miskoop. Bij de Lidl zag ik een doosje in de diepvries ‘San Jacoba’. Everdien , ik heb Sint Jacobsschelpen uit de diepvries gepakt. Thuis gekomen , leesbril op, zie ik dat het gepaneerde ham/kaas plakjes zijn en toen ik de prijs zag, €0,99, wist ik dat je daar geen schelpen voor kunt verwachten, volgende keer de bril niet vergeten. Het smaakte redelijk.

Sant Feliu de Guixols 23-01-2016 zaterdag.

De markt is dus zondag, vandaag was er weer een groentemarktje waar ook wijn verkrijgbaar was maar daar hebben we al een prima adres voor. 

Het belangrijkste monument in Sant Feliu de Guixols is het klooster die nog delen bevat uit de 10e eeuw. Het is eigenlijk een kloostercomplex waarin ook nog een kerk gevestigd is.

Voor het klooster staat de Romeinse poort ‘Porte Ferruda’, ook uit de 10e eeuw.

                                                      Porte Ferruda, Sant Feliu de Guixols

Naast ons staan leuke Nederlanders, Irma en Dick en Martin. Zij zijn langzaam op de terugreis naar Nederland nadat ze 6 maanden in Portugal en Spanje zijn geweest. Grote kans dat we ze de komende dagen weer tegenkomen, zij willen naar Caldes de Malevella waar wij ook willen gaan staan zolang we nog geen bericht hebben dat de schotelonderdelen zijn gearriveerd.

Het kan verkeren , ook met het weer. Was het gisteren nog bewolkt met een frisse wind en maar 12º, vandaag weer zonnig, niet veel wind en 17º.

Sant Feliu de Guixols 24-01-2016, zondag

We hadden gisteren nog even met de gedachte gespeeld om vandaag hier te vertrekken naar Caldes de Malevella nadat we naar de markt waren geweest. Maar toen we zagen hoe gisteren de cp hier vol liep met hoofdzakelijk Spanjaarden, hebben we dat plan snel laten varen. De kans dat de slechts 5 plaatsen in Caldes bezet zouden zijn is behoorlijk groot nu er toch tamelijk veel Spanjaarden in het weekend er met de camper op uittrekken.

De markt vandaag viel ons wat tegen. Er was wel weer een groentemarkt bij de Mercat op het plein en op de boulevard was het andere gedeelte van de markt. Veel kleding en goedkope lelijke schoenen en opvallend veel lingeriekramen. Maar geen worst of kaas laat staan andere delicatessen te bekennen. Wel was het in de stad gezellig druk in de winkelstraten.

                cp Caldes de Malavella, N41.839919  E2.81197, gratis cp en gratis stroom

Caldes de Malavella 25-01-2016, maandag.

We zijn vanmorgen 27 km verder gereden en staan nu in de buurt van Girona op een cp , 5 plaatsen, aan de rand van het dorp Caldes de Malavella een gratis cp, zelfs met gratis stroom.

Er stond hier al een Nederlandse camper en een tijdje na ons kwamen Irma en Dick en Martin, die zijn weer een stukje verder op weg naar huis, we kunnen ons beroerder gezelschap voorstellen.

Dus er staan er nu 4 Nederlandse campers hier.

                                                                     ruïnes Romeinse baden

In Caldes de Maravella draait alles om water . Dat is al begonnen in de Romeinse tijd, uit die tijd dateren nog de Romeinse termen die hier zijn. Veder zijn er warmwaterbronnen en zijn er 2 mineraalwater fabrieken, waaronder de bekende Vichy Catalan.

Er staan ook een paar huizen in de modernistische bouwstijl uit het begin van de vorige eeuw. Al met al is Caldes de Malavella een leuk dorp.

Vrienden van ons, Christine en Jos, die vorige week zondag bij ons op bezoek waren in Girona op weg naar Marokko, hebben flink pech met hun camper. In Zuid Spanje begon hij slecht te trekken dus zijn ze in Marokko naar de eerste de beste garage gegaan waar bleek dat de versnellingsbak moest worden vervangen. Toen dat gebeurd was ging de motor op weg naar Asilah weer kuren vertonen. We kregen vanmiddag een mailtje dat het nu mee viel, er hoefde slechts een verstuiver te worden vervangen, gelukkig maar. 

                          één van de modernistische huizen in Caldes de Maravella

Vic 26-01-2016, dinsdag

Nu loopt er een vrij drukke weg achter de cp langs maar we hadden gelezen dat het ’s nachts rustig is. Dat was het ook totdat al voor zessen het verkeer op gang kwam. Dus kon ik niet meer slapen en ben om 7 uur opgestaan, Everdien ik zoek al vast een andere plek.

Daarom zijn we in de loop van de ochtend naar Vic vertrokken, 66km verder het binnenland in. Eerst afscheid genomen van Irma en Dick, Martin sliep nog, die had kennelijk geen last van het verkeer. We hadden ook het weerbericht geraadpleegd en er zouden zonnige perioden zijn en met 16º leek dat niet verkeerd.

                                                          gratis cp in Vic,  N41.93523  E2.24005

Via de goede 4-baansweg C25 richting Vic gereden waarbij je ook door de bergen Montseny rijdt. Daar werd het aardig mistig en in Vic was het zelfs dicht van de mist en maar 4º Maar na 13.00 uur kwam de zon er voorzichtig doorheen en werd het toch nog een aardige middag met veel zon en inderdaad 16º.

We hebben hier in mei ook gestaan op deze gratis cp, die mooi en rustig gelegen is met zicht op de Pyreneeën . We staan hier met 4 campers, officieel kunnen er 5 staan maar in mei stonden er veel meer.

                                                                zingende zanglijster

We zijn niet de stad in geweest maar hebben buiten zitten lezen. Er waren een paar zanglijsters aan het zingen alsof het volop lente was en er lachte af en toe een specht.

Vic 27-01-2016, woensdag

Het parkje, waaraan de cp ligt is niet alleen een geliefde honden uitlaatplek , maar er wordt ook nog eens massaal gesport, vooral ’s avonds. Nu was dat in mei ook al zo maar omdat het nu donker is hebben de hardlopers lampjes op hun voorhoofd en sommige honden lampjes om hun nek. Dus zie je voortdurend groepen dwaallichtjes voorbijkomen of wat lager bij de grond heen en weer schieten.

En omdat er ook groepen onder leiding van een instructeur grondoefeningen doen, zit er soms niet alleen hondenpoep onder schoenen maar ook op de handjes vermoeden we.

                Plaça Major, de mist is net opgetrokken, het plaveisel in de schaduw is nog nat

Vanmorgen zijn we de stad in geweest. Nu was er geen markt zodat we de Plaça Major, waar in het midden nog zand ligt, mooi konden zien omdat de mist ook was opgetrokken

Er zijn fraaie gebouwen rondom het plein, opgetrokken in verschillende bouwstijlen omdat ze uit verschillende periodes stammen. De arcades die bij de huizen moesten, volgens een plaatselijke verordening, hoog genoeg zijn om een man te paard beschutting te bieden tegen slechte weesomstandigheden.

                                                  'slager laat mij je worst eens zien'

Vic kent enkele gastronomische lekkernijen zoals de zwarte truffel en worstsoorten zoals de Somolla en de Llonganissa. Deze laatste worst, met o.a. zwarte peperkorrels, hebben wij in een winkeltje aangeschaft. 

Vic 28-01-2016, donderdag

Nu hebben we gisterenmorgen een mailtje gestuurd naar het Spaanse bedrijf met de vraag of ze al wisten wanneer de onderdelen voor de antenne zouden komen. Daar hebben we echter nog geen antwoord op gekregen. Als dat in Nederland zou gebeuren of de man zou de Engelse taal machtig zijn, dan hadden we een volgend mailtje gestuurd. Maar met mijn geringe kennis van de Spaanse taal kun je zo’n mailtje niet zo mooi vriendelijk en toch wat dwingender formuleren om een antwoord te krijgen , al was het maar ‘we weten het niet’. En met Google Translate krijg je toch wat kromme zinnen.

Bovendien kennen we de Spaanse mentaliteit onvoldoende om te weten of het normaal is om niet te antwoorden als je het zelf ook niet weet.

En zei de man van Ten Haaft (Oyster) uit Duitsland niet: ‘Ende nächste Woche’ dat zou dan morgen of zaterdag kunnen zijn, houden we ons maar voor. In het laatste geval zouden we pas maandag geholpen kunnen worden, het bedrijf is op zaterdag gesloten.

                                            beeldengroep in nis bij het gebouw voor toerisme

Na een prachtige dag gisteren en een koude nacht met een graadje vorst, was het vandaag geen ‘buitenzit’ weer. Er kwam dikke sluierbewolking en met een matige wind voelde het wat fris aan. Maar gelukkig nog geen regendag gehad en het humeur blijft goed ondanks het feit dat we nu toch zin krijgen om verder te reizen en we wat minder goed beginnen te slapen doordat we wat onrustig worden, het is niet onze vrije keus om  op cp's rondom Barcelona te cirkelen.

La Colonia de Güell 29-01-2016, vrijdag

Vanmorgen kregen we een mailtje dat de onderdelen aangekomen waren.

Wij naar Barcelona , althans een voorstad ervan, waar de garage is.

Bleek dat men , op de schotel na (die niet veel kost), alle onderdelen opgestuurd had omdat een crash van het besturingskastje tevens gezorgd had voor een crash van de motor van de antenne.

De schrik sloeg ons om het hart want we weten nog al te goed wat we voor de Oyster betaald hebben, meer dan €3000,-

Maar ja wat moet je dus men begon voortvarend de onderdelen te vervangen. Na een uur was dit gepiept en de school klapte open. Kon die de satelliet niet vinden, bleef maar draaien.

Uiteindelijk belde men met Oyster in  Duitsland waar na ik de Spaans/Duits sprekende man ook aan de lijn kreeg.

Hij vertelde dat men de coax kabel ook ging vernieuwen, hopelijk zou dat het probleem oplossen. Maar ze gaan nu eten , het is siësta tot 16.00 uur.

Nog even een vraagje aan de meneer van Oyster, hoe lang zit er garantie op de Oyster?

3 Jaar meneer, in principe hoeft u niets te betalen.

Dat gaf dus een heel prettig gevoel in de buik, het hoofd en de portemonnee .

We kunnen het nog niet echt geloven, we hebben wel papieren bij ons waarin staat dat de Oyster in nov. 2013 is aangeschaft. 

                                                                         de klus is bijna geklaard

Het is voor elkaar, er zat een foutieve connector (pinnetje krom) aan de kabel, we hoefden inderdaad niets te betalen .

Fotokopie van de aanschaf factuur was voldoende.

Alleen moeten we nu de satelliet handmatig van Astra! naar Astra 3 zetten op het bedieningspaneel , eerst ging dat automatisch, daar worden we nog over gemaild.

Het schijnt een extra optie te zijn, die wij dus hadden, er wordt geïnformeerd bij Oyster.

Kunnen we eindelijk verder .

We zijn wel blij dat we naar een officiele dealer zijn gegaan. En nu zijn we moe van het hangen de hele dag en het rijden in de schemering in de avondspits in Barcelona.

We staan op de camperplaats bij Barcelona bij La Colonia de Güell (zie verslag vorig jaar , Marokko reis 2015, deel 1 19-01-2015.) waar een prachtig kerkje van Gaudi staat.

Tavernes la Valdigna 30-01-2016,zaterdag

We zijn vandaag via de tolweg naar Tavernes de Valdigna gereden, ruim 400 km. We hadden gisteren een financiële meevaller gehad, het kon het dus wel lijden, oftewel hoe reken je jezelf rijk.

De weg liep voor een deel langs de zee en aan de rechterkant bergen of naaldbossen. Af en toe zag je fraai roze bloeiende amandelbomen als was het een compensatie voor de amandelbomen in Marokko die wel uitgebloeid zijn als we daar komen.

                                           cp La Finca, Tavernes de Valdigna ,  N39.08090  W0.21365

We staan nu op de cp la Finca in Tavernes naast Bram en Marianne die een soort waarnemend beheerder is. We kennen hen al jaren van Plage de Piemanson.

De cp kost €7,- en bestaat uit een gedeelte met jonge palmbomen die helemaal volstaat en een overloopgedeelte waar een paar campers staan. Verder zijn hier alle voorzieningen, ook douches en wifi. Er zijn hier wasmachines, €3,-, waar we nu dankbaar gebruik van maken want we hebben aardig wat achterstallige was te draaien en zelf kunnen we ook wel een uitgebreide douche gebruiken.

We zijn hier natuurlijk ook om Bram en Marianne te bezoeken en om het korset op te halen wat hier door broer Willem naar Bram gestuurd is. 

                facetimen met onze zoon Martijn op de cp: 'zitten jullie in een washok of zo?' 

Tavernes de Valdigna 31-01-2016

We dachten gisterenavond een borrel te gaan drinken bij Bram en Marianne, bleek tot onze verrassing Marian ook nog eens heerlijk gekookt te hebben. We hebben gezellig bij gekletst en gehoord over de gedragingen en misdragingen van sommige camperaars en dan met name diegenen die, vaak met grote dure campers, hier in de buurt vrij staan. Water gappen, douchen, illegaal de cassette legen en dat alles om de €3,- die je alleen voor service betaald als je niet op de camping staat, te ontlopen. Dit alles op een smeuïge wijze door Bram opgedist. Vanmorgen nog waren er 4 Fransen die op de parking hadden overnacht voor de camping en pas na discussie wensten te betalen voor het douchen.

                                                                 strand in Tavernes voor de cp

Tavernes de la Valdigna is zo’n spookstadje waar niets te beleven valt in de winter. Het grootste deel van het dorp bestaat uit hoogbouw vakantieappartementen, die nu leeg staan. Aan het begin van de winkelstraat is een supermarkt die wel de hele winter open is en waar je brood kunt krijgen.

Maar het was vandaag een leuke dag met wat kletsen, wandelen en in de zon zitten lezen, er was 20º voorspeld en het werd uiteindelijk 22º. 

Velez Rubio 01-02-2016 , maandag

3 Jaar geleden was er een grote brand bij de gedoogplaats in Tavernes waar nu de cp is. Er is toen veel bamboeriet en struikgewas verbrand en er liepen ook enkele huizen gevaar.

Vanmorgen vlak voordat we wilden vertrekken, dwarrelden er witte asdeeltjes naar beneden en bleek dat er opnieuw brand was , als was het een afscheidscadeau voor ons . Toen we wegreden zagen dat het ongeveer 2 km van de cp brandde.

We zijn vandaag naar Velez Rubio gereden wat net in Andalucia ligt. De 335 km reden we in 4 uur over tolvrije 4-baanswegen zodat we vanmiddag heerlijk in de zon konden zitten lezen. 

                                            gratis cp in Velez Rubio, N 37.65233   W 2.07386

Het stadje Velez Rubio met zijn historische centrum hebben we vorig jaar al bezichtigd toen we hier 2 nachten gestaan hebben. Het is een gratis cp met voorzieningen, vorig jaar was er ook gratis stroom, nu niet meer. Stonden we hier vorig jaar met 4 campers , nu is het helemaal vol met wel 12 campers. Dit heeft alles te maken met het fraaie weer, het is hier ook 20º , camperaars gaan nu wat meer van de kust het binnenland in, althans sommigen. Er staan hier voornamelijk Nederlanders en Engelsen.

We zijn maar een paar dagen later hier dan vorig jaar, hadden we toen zicht op kale fruitbomen voor het stadje gelegen, nu staat alles prachtig te bloeien. Door het te zachte weer van de afgelopen maanden is de natuur een paar weken voor.

La Cala de Mijas, 02-02-2016, dinsdag

We zijn vanmorgen weer ruim 300 gereden via de 4-baanssnelweg door het mooie landschap van Andalucia. We staan nu dichtbij zee op een grote parking die een gedoogplaats voor campers is. 

                                  gedoogplaats  La Cala de Mijas, N36. 50535 W4.68297

Je mag hier 2 dagen staan, er zijn voorzieningen. Je moet je op het gemeentehuis registreren, dan mag je 2 dagen staan. Wij hebben ons niet laten registreren omdat we morgen verder gaan, Je mag hier officieel niet buiten zitten, de politie rijdt regelmatig langs, als er te veel mensen buiten zitten wordt er wat van gezegd. Er staan hier meer dan 50 campers waaronder hele grote met slide outs. Dat zijn de Engelse campers.

La Cala de Mijas is een toeristisch dorpje waar het niet onaardig is omdat de terrasjes lekker vol zitten.

                                                            Europesche kanarie

Op loopafstand zit een supermarkt, de Aldi, komen we daar ook eens. We hebben daar gamba’s gekocht die we vanavond met een knoflooksaus eten. We zijn nog ruim 100km van Algeciras, daar doen we morgen de laatste boodschappen en kopen daar de kaartjes voor de oversteek van donderdag.

Algeciras 03-02-2016 woensdag

We hebben eerst een stukje tolvrije A7 gereden die langs de kust loopt. Je komt langs allemaal campings, golfclubs en door bebouwing en die weg was ram druk. Daarom hebben we bij Marbella de tolweg AP7 genomen en voor €5,10 konden we rustig naar Algeciras rijden. Daar hebben we eerst LPG getankt, deze volle fles dient als reserve. In Marokko kopen we er een volle gasfles erbij die we omwisselen als hij leeg is. Er is een Engelstalige site met alle LPG stations in Spanje:

http://www.mylpg.eu/stations/spain/

   Nieuwe gedoogplaats Algeciras :N 36.17950º W 5.44061º

We hebben tickets voor de boot gekocht en staan nu vlakbij het boekingskantoortje op een parking met een 20 andere campers. Dit is kennelijk de nieuwe gedoogplaats, bij de Factory stonden maar 2 campers. De tickets zijn voor een enkele reis (5 april varen we van Tanger naar Livorno) in verhouding duur met een retour, nu betaalden we €160,- terwijl een retour €220,- kost.

Tegenover ons is een enorme Carrefour, daar hebben we de laatste Spaanse boodschappen gedaan o.a een paar Bag In Boxes (BIB) van 5ltr ,wijn om mee te nemen naar Marokko.

De diesel kost €0,818 bij de Carrefour, de laagste prijs die we in Spanje hebben gezien, dat zijn prettige prijzen.

Er is dikke sluierbewolking gekomen en er staat een aardige bries, 18º, morgen gaan we oversteken en dan wordt er 50km wind voorspeld.

Er zijn hier geen restaurantjes in de buurt, wel een McDonalds, gaan we daar maar eten, ook geen straf overigens. 

Air de repos bij Tanger Med, donderdag

Uiteindelijk vertrokken we om 16.45 nadat we ruim 6 uur in de haven hadden gestaan. Voordeel van een camper is dat je kunt lezen of internetten en je hebt naast je eten en drinken ook een wc, die is daar verder niet beschikbaar voor als je met een auto bent.

De zee was tamelijk onstuimig maar het stampen en slingeren viel ons nog mee. Om 18.00 uur reden we in Tanger Med de boot af en 3 kwartier later waren we het haventerrein af nadat de douaneformaliteiten vervuld waren.

Het was al aardig aan het schemeren en dan weet je meteen dat je in Marokko bent: veel auto’s rijden in het half donker nog zonder licht aan, met 1 achter- of voorlicht, er staan vrachtwagens onverlicht langs de snelweg, er zijn vrachtwagens die tergend langzaam een fikse helling opkruipen of in zijn 1 of 2 de berg weer af sukkelen omdat de remmen onvoldoende werken.

Omdat verder rijden in het donker in Marokko gevaarlijk is, vinden wij ( er vallen veel verkeersslachtoffers in Marokko) zijn we zo’n 30km van de boot bij een air de repos bij een benzinestation gestopt. Daar hebben we vaker overnacht en dat doen meerdere mensen. Er is ook een restaurantje bij waar je aardig kunt eten. We hebben daar pannini met kip en kaas erop gegeten met frites, ook fastfood zou je kunnen zeggen. Het begon steeds harder te waaien en om 12 uur gingen we naar bed nadat we het horloge hadden teruggezet en het dus een uur vroeger was.

Asilah 05-02-2016 vrijdag

De storm heeft een groot deel van de nacht doorgestaan, de camper stond niet alleen flink te schudden, hij kraakte af en toe in zijn voegen. Daar was de bootreis peanuts bij, je zou zeeziek in de camper worden. Het moet zo’n 90 km per uur gewaaid hebben, we vergelijken een storm altijd met de mistral, daar hebben we ervaring mee. We hebben dan ook erg weinig geslapen.

Nog even over dat slapen bij een benzinestation: we zouden dat in Europa nooit doen, daar halen we ons dat niet in ons hoofd. Zoals gezegd hebben we dat in Marokko meerdere malen gedaan en zeker bij deze air de repos, hier komen meerdere mensen overnachten die van de boot komen ’s avonds laat, het restaurant is de hele nacht open, hier voelen we ons wel veilig. Meestal staan hier ook meerder campers, nu waren we de enige, wel een paar busjes en auto’s.

                                                Asilah N35.46804 W6.03676

Vanmorgen was het nog maar 60km naar Asilah waar we nu staan op de gedoogplek aan het haventje bij de stadsmuur, 40 dh te betalen aan de parkeerwacht, de gardien. We hebben hier een mooi uitzicht op Asilah en over het water.

We hebben een Marokkaanse gasfles gekocht en bij dezelfde winkel ons Marokkaanse simkaartje laten opwaarderen. Wat denk je, geen internet! Nu leek de wat oudere winkelbaas al wat bijziend dus we dachten dat hij wellicht een verkeerd cijfer ingetoetst kon hebben. Daarom langs de officiële Maroc telecom winkel gegaan en ja hoor het werkt nu, 100 dh voor 12GB, een koopje of eigenlijk niet helemaal want ik had ook al 100dh betaald.

Aan het eind van de middag  nog even door het stadje gewandeld om de sfeer op te snuiven. Het voelt  goed om weer in Marokko te zijn.

We staan hier met 10 campers, vlakbij ons staan Finnen waar we even mee gesproken hebben, ze zijn voor de 3e keer in Marokko.

Asilah 06-02-2016 zaterdag

We zijn al diverse malen in Asilah geweest omdat we het een prachtig stadje vinden. Vooral de oude medina, die binnen de muren ligt die uit de tijd van de Portugese overheersing zijn, is heel mooi. Witte huizen met af en toe felblauwe muren liggen aan smalle straatjes Sommige huizen hebben smeedijzeren traliewerk aan de gevels wat het een Zuid Spaanse uitstraling geeft. Naast de muren stamt ook nog een kerktoren uit de Portugese tijd.

Er zijn muurschilderingen in de medina, sinds de laatste keer dat we hier waren, 2 jaar geleden, hebben kunstenaars nieuwe muurschilderingen gemaakt.

Op de plek hier hebben zo’n 15-tal campers overnacht uit allerlei landen en heel verschillende types. Zo staan er 3 grote Engelse campers met slide outs, 2 grote concordes maar ook 2 Franse kleine vrachtwagens met freaks.

Dezelfde tegenstelling als bij de buitenlandse campers kwamen we gisteren onderweg hierheen ook al tegen. We haalden oud bestelbusjes in en werden op onze beurt ingehaald door dure SUV’s zoals een Porsche Cayenne maar ook door een nieuw model Maserati Ghibli die meer dan een ton kost.

Je kunt hier bij het toiletgebouwtje je cassette legen voor 5 dh, water kost 2 dh. (10 dh is €0,93). 

Asilah is een vissersplaatsje, het heeft een vrij kleine haven die lang niet zo bedrijvig is als die van bv El Jadida of Essaouira . Er zijn maar enkele grote vissersboten, het merendeel is vrij klein, het type roeiboot nauwelijks ontgroeit.

El Jadida 07-02-2016, zondag

We zijn vandaag via de tolweg 400km zuidelijker naar El Jadida gereden, dat kostte 265dh.

We staan daar op de camping International waar we bijna ieder jaar wel komen, de camping met het verouderde , smerige sanitair maar met de mooie bomen en struiken. Naast ons staan de Finnen die eergisteren ook naast ons stonden in Asilah.

                     camping International El Jadida, N33.24144 W8.48649

We zijn vandaag door een vruchtbaar deel van Marokko gereden met veel landbouw en veeteelt en dan vooral koeien. Ook werden er op veel plaatsen bananen geteeld onder plastic. Af en toe reed je door een bos met eucalyptusbomen en vlak voor Rabat kom je door het grote kurkeikenbos van Memoura. Je rijdt door Rabat via de rondweg met wisselende toegestane snelheden, we hebben geleerd van 2x een bekeuring daar, een paar andere automobilisten nog niet want die werden staande gehouden bij één van de vier lasergun controles die we zagen.

We zijn vanmiddag over de boulevard van El Jadida gewandeld waar het extra druk was op het strand omdat het zondag is. Vooral veel voetballende jongens waarvan er één een voetbalshirt droeg met no. 11, Huntelaar

                                  het strand van El Jadida met op de achtergrond de Portugese wijk.

Het weer was de afgelopen dagen na de storm half bewolkt en vannacht begon het weer wat te waaien en er vielen eerst een paar kleine buitjes. Maar hier scheen de zon en was het met 21º heerlijk weer. 

El Jadida 08-02-2016 maandag

Zaterdag merkte ik bij het lezen dat ik met mijn rechteroog wat wazig zag. Omdat het gisteren ook zo was dachten we aan een bacteriële infectie omdat ik dat al eerder heb gehad. Nu dacht Everdien al dat de apotheken op zondag gesloten waren en dat was in Asilah ook zo. Toen we in El Jadida kwam reden we langs de apotheek met de niet erg toepasselijke naam ‘California’ en die bleek open te zijn. Daar kochten we antibiotica oogdruppels en op hun advies wat tabletten tegen allergie, maar kijken of het werkt, deze zelfmedicatie. 

                                                    een  ? boom met mooie bloemen

Bij de boulevard is een park met daarin, voor ons althans , bijzondere bomen, sommige bloeiden erg mooi.

We zijn in de loop van de middag de Portugese wijk ingewandeld. De wijk op zich heeft een wat trieste uitstraling maar zo als een winkelier ons aansprak: “Hallo Amsterdam, de Portugese wijk heeft 3 bezienswaardigheden, de cisterne, de muur en mijn winkel”. De winkel hebben we niet bezocht, de cisterne hebben al 2x bezocht en de muur hebben we wel beklommen vanwege het fraaie uitzicht over de oceaan en de vissershaven van El Jadida.

                                                            Portugese wijk El Jadida

Tegenover de Portugese wijk ligt de souk van El Jadida, daar hebben we een tijdje doorheen geslenterd. We hebben gegeten in één van de restaurantjes tegenover de haven, boulettes (sardineballetjes), gegrilde sardines en frites, 45dh, daar kun je je geen buil aan vallen.

Ounagha 09-02-2016 dinsdag

Via de NI, die op een klein stukje na in goede staat verkeerd, 235 km naar het zuiden gereden ,naar Ounagha. Aanvankelijk was het landschap vlak met landbouw en veeteelt. Verder naar het zuiden werd het landschap glooiend en wat bergachtig , het Marokkaanse landschap waar wij van houden. Gaandeweg maakten olijfbomen plaats voor arganbomen waarvan de vruchten worden gebruikt voor oa de heerlijk arganolie.

Is El Jadida een grote stad met een shopping center , een casino, 3 grote supermarkten, een Mc Donalds, fonteinen etc, Ounagha is een dorp met een paar honderd inwoners. Het maakt echter geen ingeslapen indruk, het ligt op een kruispunt van wegen. Daardoor zijn er taxis, paard en wagens en zijn er winkeltjes en restaurantjes waar de tajineschotels staan te pruttelen.

                                       Ounagha, camping Des Oliviers,  N31.53210 W9.54753

We staan op camping Des Oliviers, een prettige, kleine camping met goed verzorgde bloeiende struiken zoals bougainville en hibiscushagen. En ze hebben een wasmachine waar we morgen gebruik van gaan maken.

Door het geloop en geslenter in El Jadida heeft Everdien onder beide voeten blaren waardoor ze bijna niet kan lopen omdat het pijnlijk is. Dan maar 2 dagen lezen in de zon op de camping wat zeker geen straf is. Zeker met dit prima weer, bij een matige oostenwind werd het vandaag 25º. We zitten een stukje landinwaarts, daardoor hebben we onze 1ste zomerse dag te pakken in Marokko.

Ounagha 10-02-2016, woensdag

Komende vanuit het noorden via de NI is hier in Ounagha de 1ste coöperatie, voor zover wij weten, waar je arganolie en andere -producten kunt kopen . Ook is hier een wijngaard, Domaine du Val D’Argan waar lekkere wijnen maken maar wel aan de prijs voor een doordeweekse dag, €7,- per fles. Ook verkopen ze er biologische olijfolie. 

In 2014 is er een wet aangenomen om van de vervuilende grand taxi’s, de Mercedes 240 D, af te komen. Bij aanschaf van een nieuwe taxi krijgt de eigenaar 80.000dh subsidie, mits hij voldoet aan bepaalde voorwaarden. Het blijft een behoorlijke investering en het loopt nog niet storm maar we hebben al wel wat nieuwe taxi’s gezien. In de regio Asilah waren dat de Dacia Lodgy, hier zien we een enkele Nissan Evalia.

Omdat er op de camping zoveel bloeiende struiken zijn, zijn er ook veel vlinders, ook wat andere soorten dan je bij ons ziet maar niet makkelijk te fotograferen. 

Essaouira 11-02-2016, donderdag

We zaten maar 25 km af van Essaouira waar we nu staan. Eerst zijn we langs de nieuwe Carrefour gegaan om wat voorraad aan te vullen. Ze hadden een vrij grote Aziatische afdeling waar we oestersaus konden kopen, wat ons in Spanje niet gelukt is.

                Essaouira, parking bij de haven met zeezicht N31.51078º W9.77231º

Omdat Everdien nog moeilijk kan lopen wilden we niet eerst naar de cp aan de rand van de stad maar wilden we bij het centrum parkeren. Daar stonden overal verbodsborden dus maar eens aan een agent gevraagd. Die verwees ons naar de cp, nou mijn vrouw kan moeilijk lopen, probeer het dan maar bij de haven. Daar staan we nu op de parking vlakbij de visrestaurantjes waar het dus officieel voor campers verboden is sinds 3 jaar en kunnen we voor 50DH overnachten. Tot voor een paar jaar geleden hebben we altijd hier gestaan. We kijken op de visrestaurants met daarachter ze oceaan.

Het fijne van deze plek is dat je zo de bedrijvige haven inloopt, altijd leuk.

En loop je de andere kant op dan loop je zo de binnenstad in, dat is het voordeel van deze plek. Essaouira is een leuke maar ook toeristische stad, er zijn hier toeristen uit allerlei landen. We vinden er altijd een leuke sfeer heersen.

Je hebt een soort hoofdstraat, autovrij, met in de zijstraten souks, zoals de groente, vis , kippen en sieradensouk. In een straatje parallel daaraan hebt je de straat met souvenirwinkeltjes en die straat heeft ook weer zijstraatjes.

Marjorie en Jan staan hier op de cp en die zijn aan het eind van de middag een wijntje komen drinken. We kennen hen van het forum en hebben ze 2 jaar geleden ook op Plage de Piemanson ontmoet. Leuke mensen waar we dan ook gezellig mee gebabbeld hebben.

Om 20.00 uur hebben we een visschotel met 2 Marokkaanse salades aan de camper laten bezorgen. Voor 100DH hadden we 2 dorades, 2 gamba’s, 2 langoustines, 4 sardientjes, 2 tongetjes , een zee-egel, 2 Marokkaanse salades ((1 teveel, bleek een vergissing)  en 3 stokbroden. Het smaakte wel een beetje hetzelfde maar  lekker waarbij de gamba’s en de dorades het lekkerst waren. Maar goed dat we niet in een restaurantje gegeten hebben, het was teveel, morgen eten we er weer van.

Al met al weer een leuke dag in Marokko.

Aourir 12-02-2016, vrijdag

Het voordeel van de plek bij de haven en de visrestaurantjes bergt meteen het nadeel in zich: talrijke meeuwen. Vonden ze ’s middags het dak van de camper al een uitstekende pleisterplaats waarbij ze en passant de camper onderscheten wat vooral zichtbaar was op de ramen aan de uitgelopen witte plakkaten, ’s nachts landde er af een toe een grote mantelmeeuw op het dak met een bons en begon meteen te krijsen, eigenlijk meer een soort lachen afgewisseld met iets wat op een klagende miauwende maartse kat leek. Everdien heeft er niets van gemerkt, ik was voortdurend wakker.

We hadden de verduistering nog niet open of een parkeerwacht vroeg of hij de camper mocht wassen. Nee maar wel de ramen, 20dh, nee 10dh, oké en we hadden de ramen schoon en konden vertrekken. 

We zijn via een landschap met veel arganbomen zuidelijker gereden, af en toe stonden er stalletjes met arganproducten . We hebben nog geen arganolie gekocht ( we hebben nog iets) want we konden niet voldoende afdingen. Wat later reden we ook met uitzicht over de oceaan.

Uiteindelijk zijn we zo’n 170km zuidelijker belandt op een camping in Aourir, 5 km buiten het dorp en van de zee. Ongeveer 10km van de vrije plek in Taghazout waar we meerdere malen leuk aan zee gestaan hebben waar nu volop bouwactiviteiten en verbodsborden zijn, met wat weemoed reden we er langs.

                              mooi gelegen camping Aourir N30.49625º W9.62437º

De camping is mooi gelegen in een dal, nog wat kaal omdat hij vrij nieuw is maar wel midden in de natuur en heerlijk rustig . Wel een contrast met de plek van gisteren in het bruisende Essaouira maar beide plekken hebben zo hun charme die ons kan bekoren.

Op de camping staan ook Adrie en Jannie die we al enkele keren in Marokko ontmoet hebben, de eerste keer jaren geleden. Goed om ze hier weer eens te treffen.

Aourir 13-02-2016, zaterdag

Nu Adrie en Jannie hier vanmorgen vertrokken zijn, zijn wij nog de enige Nederlanders op de camping, verder zijn er Fransen, Duitsers en ook een aantal Engelsen. De camping is niet helemaal vol, er kunnen er honderd staan, maar er staan toch behoorlijk wat campers.

                                                      zingende diadeemroodstaart

Omdat de camping midden in de natuur ligt zijn er aardig wat verschillende vogelsoorten: de buulbuul, de diadeemroodstaart, atlasvink en de roodborsttapuit. Ook zijn hier veel vlinders waaronder de kolibrievlinder.

                                         roodborsttapuiten, links een vrouwtje, rechterfoto het mannetje

Door het verdwijnen van de vrije plek bij Taghazout zijn er veel ambulante handelaren, kleine schnabbelaars, hun broodwinning kwijtgeraakt. En dat waren er aardig wat die allerlei producten, je kunt het zo gek niet bedenken, probeerden te verkopen aan camperaars. Een paar hebben het overleefd en komen hier en op andere campings. De herkenning is wederzijds van oa het ‘gasmannetje’ die lege gasflessen met propaan laat vullen bij de gasfabriek in Agadir, de groenteman die in Taghazout met groenten op een handkar kwam en hier met een autootje en de schilder die cliché tafereeltjes van Marokko op campers schildert.

Het was vandaag ,evenals gisteren, weer schitterend weer met volop zon en weinig wind werd het 23º.

Taroudant 14-02-2016, zondag

Om 9 uur reden we al van de camping af, die ons goed bevallen is. Het enige nadeel was dat er alleen ’s morgens internetverbinding mogelijk was, we zaten daar te ver van de zendmast af.

Het plan was eerst vandaag naar Tiznit te rijden. Maar we hoorden van Jannie en Adrie dat je, ondanks dat er verbodsborden staan, je toch bij hotel Salam in Taouradant mocht staan. Kennissen van hun hebben daar een paar dagen geleden gestaan, de verbodsborden schijnen door de campingeigenaar er geplaatst te zijn. Dus staan we nu op de parking bij hotel Salam in Taroudant, er staan inderdaad verbodsborden, maar volgens de gardien ‘pas de problème monsieur’ 

                  parking hotel Salam N30.47365º W8.87041º                      de stadsmuur rondom Taroudant

We staan hier met een tiental campers voor 20dh per nacht,het merendeel  Fransen ,4  Duitse , 1 Spaanse camper en wij. Om de hoek bij het provinciehuis is het gratis en daar staan meer dan 30 Franse campers.

We komen ieder jaar wel in Taroudant, we vinden het een leuke overzichtelijke stad, er is een grote souk op zondag. En we maken een beetje van de nood een deugd want ik moet toch naar een oogarts, ik bleef troebel zicht houden met mijn rechteroog.

Taroudant is helemaal ommuurd, de lemen muur is 8km lang en stamt uit de 18e eeuw. Wij staan aan de voet van de muur op de parking.

                                               waterverkoper

We zijn aan het eind van de ochtend naar de souk gewandeld waar we tegen twaalven aankwamen. Een beetje aan de late kant, het was al niet zo druk meer. Eerst heb je een gedeelte beestenmarkt waar op allerlei manieren het gekochte vee vervoerd wordt.

Er is een hele grote groenteafdeling , we hebben sinaasappels gekocht voor nog geen €0,30 per kilo. Altijd leuk om zo’n kleurrijke souk te bezoeken.

Vanmiddag zijn we de stad in geweest en we vielen meteen met de neus in de boter oftewel de religieuze extase. Toen we het plein El Ouatian naderden klonk er luide muziek, van trommels en blaasinstrumenten die ons wel heel bekend in de oren klonk, erg opzwepende muziek. Twee jaar geleden hebben we hier een moussem meegemaakt van een religieuze beweging waar de ware islam niet zo van gecharmeerd is. Compleet met de rituele slachting van een koe, muziek en dansende mannen die in trance raakten op het El Ouatian plein en een enkele viel in katzwijm.

De muziek, Hmachada, kwam uit een moskee en we werden uitgenodigd om naar de binnenplaats te komen waar de muzikanten en weldra ook een paar dansers druk in de weer waren. Geen diepe trance dit keer maar wel heel leuk om het weer mee te maken. We vermoeden dat de moskee aan de religieuze beweging behoort, de moussem is in april.

We zijn naar het El Ouatian plein gewandeld en daar waren muziekgroepen, verhalenvertellers, een medicijnman etc bezig, daarom wordt Taroudant ook wel klein Marrakech genoemd. Er heerste een relaxte sfeer en we hebben het bruisende leven vanaf een terrasje nog gade geslagen.

Toen het schemerig werd zijn we naar de camper gewandeld niet nadat we broodjes met kefta en frites hadden gekocht om mee te nemen. Dat is een beetje een traditie geworden , ieder jaar dat we in Taroudant zijn, ook nu dus houden we deze makkelijke maaltijd in ere.

Taroudant 15-02-2016, maandag

Vanmorgen vroeg was ik al om 7.45 uur bij de oogarts waar toen al aardig wat mensen zaten. Toch was ik al vrij snel aan de beurt en na onderzoek blijkt dat ik een ontsteking in mijn oog heb, het is niets ernstigs volgens de arts. Ik moet 10 dagen oogdruppels gebruiken en 1x per dag moet Everdien zalf aan brengen in het oog. Dan moet het over zijn, anders moet ik weer naar een oogarts in de plaats waar we dan zijn.

Ook heb ik zgn. nastaar,vertroebeling van het lenskapsel, iets wat soms voorkomt na een staaroperatie. Ik heb een 10-tal jaren geleden een staaroperatie gehad, nastaar is goed te verhelpen met een laserbehandeling, een kleine ingreep. Dat laat ik tzt doen als we weer thuis zijn.

Er waren hier in Taroudant altijd 3 aardige parkeerwachters die om beurten dienst deden, die zijn er niet meer. Bij het hotel Salam staan voor de ingang protestborden, het schijnt dat alle 44 werknemers ontslagen zijn of worden vanwege een salarisconflict. Daar zullen ‘onze’ gardiens ook wel bij zijn.

Het weer was vandaag een stuk minder aangenaam dan gisteren toen het 25º was. Vandaag begon het stevig te waaien, 60 à 70 km p.u., en de temperatuur was maar net 20º. Maar wel zon en we hebben buiten kunnen zitten lezen in de luwte van de muur. Toen de wind toenam en het begon te stuiven zijn we naar binnen gegaan waar het ook al stoffig was geworden. In heel Marokko is vanuit Spanje koude lucht binnengestroomd, in de bergen gaat het flink sneeuwen.

                                                         over smaak valt wel te twisten

In de loop van de middag zijn we naar de overdekte souk gegaan. Het was niet zo leuk als anders, door de harde wind waren er minder mensen en de golfplaten dakdelen klepperden in de wind wat een beetje onheilspellend was. We zijn dan ook niet zo lang gebleven.

Takat 16-02-2016, dinsdag

Het nadeel van de plek bij de muur, evenals de andere plek iets verderop , is dat het vlak aan de weg ligt. Voor zessen komt het verkeer op gang en met name oude vrachtauto’s, zoals Berlitz, maken het nodige lawaai en brommen door de oropax heen. Het voordeel van deze camperplaats is dat je zo het centrum van Taroudant in wandelt. 

camping Takat N30.25337 W9.58525

We zijn vanmorgen naar een camping gereden in Takat bij Sidi Bibi. De camping ligt 4 km van zee waar je voor 5dh heen kunt met een shuttle. We wilden eigenlijk naar Tiznit om een wasmachine te gebruiken maar we kregen een mailtje dat Pieter en Greta, leuke mensen die we al jaren geleden voor het eerst ontmoet hebben in Marokko en de nodige keren daarna, in Takat op de camping staan sinds gisteren. Nu ligt dat op de route, slechts een kleine omweg, ze hebben een wasmachine daar , dus zijn we erheen gereden. Een mooie , vrij nieuwe camping die voldoet aan Europese maatstaven, ook mooie bloeiende struiken .

Leuk om Pieter en Greta weer te zien, we hebben vanmorgen koffie gedronken en bij gekletst.

En aan het het eind van de middag  komen ze bij ons een drankje drinken.

Mirleft, Plage Marabout 17-02-2016, woensdag 

Gisteren gezellig een apéro gedronken met Greta en Pieter. Vanmorgen zijn we vertrokken , eerst naar Tiznit waar we wat boodschappen hebben gedaan. Op het braakliggende stuk grond naast de supermarkt hebben we meerdere malen overnacht. Ook nu stonden er een paar campers, mag je overnachten was onze vraag aan een Franse vrouw .Nee, 300dh boete als je pech hebt en de politie komt.

De route van Tiznit naar Mirleft ging door een laaggebergte , een hele mooie omgeving met roestbruine aarde, cactussen op de berghellingen en wat struiken en af en toe nog arganbomen. De laatste 10km ging vlak langs de oceaan.

                                    Plage Marabout N29.56953º  W10.05139º

We staan nu 2 km voorbij Mirleft op Plage Marabout , op een parking bij het strand. We hebben een schitterend uitzicht over de baai en de oceaan. Een geweldige plek dit. Op het strand wordt druk gevoetbald en gekuierd.

Je kunt hier links en rechts van een restaurantje staan, wij staan hier rechts omdat dat wat hoger gelegen en je een fraaier uitzicht hebt. Er is hier een gardien, geen vastgestelde prijs, we geven hem morgen 20DH.

Er is hier vlakbij een marabout en een moskee, vandaar de naam van het strand. Ook is er een rots waarin de zee een doorgang heeft uitgehold .Bij de marabout is een kleine souk vandaag, er wordt echter geen groente en fruit verkocht.

Net als op sommige plaatsen onderweg zie je ook hier nog schade van de overstromingen van eind november/begin december 2014. Hier zie je nog de resten van een weggeslagen brug en is er een nieuwe gemaakt.

Sidi Ifni 18-02-2016, donderdag

Hoewel de kustweg achter ons liep hebben we van verkeer vannacht geen last gehad, dat was er namelijk niet. Waar we wel last van hadden was een mug, althans Everdien want die is een paar keer gestoken en had muggenbulten op haar linkerarm, de eerste van dit jaar.

Werd er gisteren tot zonsondergang, 18.25 uur, dus bijna half acht Europese tijd, gevoetbald, vanmorgen vroeg om half acht was dat al weer het geval. Het was nog wat frisjes dus hadden de jongens djellaba’s aan. 

Het weer is sowieso de laatste dagen wat frisser geworden, gisteren nog maar 16º Dit is de plek met het mooiste uitzicht waar we tot nu toe hebben gestaan.

We hadden er nog wel langer kunnen blijven maar er wordt voor vandaag regen voorspeld. Bovendien hebben we afgesproken met onze Zutphense vrienden Christine en Jos, die zullen we in Sidi Ifni ontmoeten.

                de kustweg naar Sidi Ifni,  nog een beetje heiig 's morgens vroeg

Via de mooie kustweg die pal langs de zee loopt was het maar 30km naar Sidi Ifni. We staan op camping El Barco, door een 1m hoge muur van het stand gescheiden met mooi zeezicht. De laatste keer dat we in Sidi Ifni waren, in 2012 , hebben we hier ook gestaan. Vanmorgen zijn we even Sidi Ifni in geweest voor wat boodschappen en om de sfeer weer op te snuiven. Het is leuk om hier weer terug te zijn.

                  Sidi Ifni, camping El Barco N29.38306 W10.17584º

Hoe zuidelijker we in Marokko zijn gekomen, hoe droger het werd. Er is dan ook al lange tijd geen regen gevallen in het zuiden van Marokko. Er is in december en ook in januari gebeden in moskeeën in het hele land om regen. En koning Mohammed VI heeft bevolen dat afgelegen dorpen door tankwagens van water moeten worden voorzien.

Het weer is de afgelopen dagen zonnig gebleven maar wel frisser geworden, zo werd het gisteren nog maar 16º maar , omdat de zon scheen die al vrij hoog aan de hemel staat voelde dat warmer aan bij niet te veel wind. Vandaag was er aanvankelijk zon en 21º maar vanmiddag begon het te betrekken. De voorspelde regen is hard nodig vanwege de droogte.

Jos en Christine kwamen halverwege de middag, leuk om ze hier weer te ontmoeten na Girona en we zullen straks een apéro gaan drinken.

Sidi Ifni 19-02-2016 , vrijdag

Aan het eind van de middag kwamen Christine en Jos bij ons een borrel drinken. Het werd erg gezellig, Jos heeft heerlijk voor ons gekookt. Het werd behoorlijk laat en de nieuwe dag was al begonnen voordat we het bed in doken.

Het begon gisterenavond te regenen en ook vandaag vallen er af en toe buien. Er is zo’n 15mm gevallen, bij lange na niet genoeg om een einde aan de droogte te maken maar de dag is nog niet voorbij en de regen ook niet. In de loop van de middag werden de buien zelfs zwaarder De zee is aardig onstuimig met hoge golven en een onrustige branding.  

Sidi Ifni is een voormalige Spaanse enclave en is sinds 1969 weer Marokkaans. Sidi Ifni heeft brede straten overgehouden aan de Spaanse bezetting en ook nog een Spaans aandoende uitstraling. Er is een militair garnizoen gelegerd en er is een groot militair vliegveld. Daardoor speelde Sidi Ifni een belangrijke rol bij de bezetting en annexatie van de Westelijke Sahara, die is strijd is met internationale regels en veroordeeld wordt.

De naam van een gebouw, de ‘Salle de la Marche Verte, herinnerd aan de ‘groene mars’ van 1975 toen 350.000 Marokkanen de Westelijke Sahara inliepen, opgehitst door koning Hassan II om Marokkaanse aanspraken op deze toen nog Spaanse kolonie te onderstrepen. Spanje deed afstand van de kolonie en Marokko nam de rol over en bezet nog steeds 2/3 deel van de Sahara. De oorspronkelijke bewoners, de Saharawi zitten voor een deel nog in vluchtelingenkampen in Algerije gevestigd zijn, 90.000 ‘wonen’ zo al decennia . Een deel van de Saharawi collaboreert met de bezetter en hebben belangrijke openbare functies gekregen en onderdrukken daardoor mede de eigen bevolking. De Marokkaanse regering stimuleert Marokkanen om in de Westelijke Sahara te gaan wonen door het verstrekken van vestigingssubsidies en subsidie op o.a. brandstof die daardoor spotgoedkoop is.

Sidi Ifni 20-02-2016, zaterdag

Hoewel de wekelijkse souk op zondag is, wordt hij al voor een deel opgebouwd op zaterdag en konden we wat groenten en fruit kopen. Gelukkig was het vandaag weer totaal ander weer dan gisteren, nu was het weer zonnig en weinig wind en werd het 19º.

We hadden wel wat camping-irritaties vandaag. Gisteren kwamen hier een Portugese en Belgische camper tegenover ons staan. Beiden hadden hetzelfde soort schoothondje bij zich die erg schel keften. Nu zaten we vanwege de buien gisteren veel binnen dus hadden we daar niet zo’n last van. Maar vandaag was het bar en boos, de hele dag keften de honden zo erg dat je naar een hondenvrije camping ging verlangen. En de honden konden nog gillen ook, de eigenaars zeiden niets over dit voor anderen oervervelende gekrijs van die beesten.

Aan het eind van de ochtend bleek dat we nieuwe Franse buren hadden gekregen. Ze hadden de camper andersom geplaatst zodat we met de deuren naar elkaar stonden, wij hadden de deur naar de zonkant en daar was onze zitplek. Ze zullen wel niet van zon houden en in de schaduw van hun camper willen zitten dachten we. Nu worden de plekken van elkaar gescheiden door kalklijnen en de buren zaten te eten op ons erf. Het zei zo. Maar toen we even weg waren geweest en weer terug waren zat de buurvrouw te zonnen op haar ligstoel die pal naast de onze stond, ongevraagd op onze plek. Dat werd ons wel wat te gortig dus we spraken haar aan: mevrouw, mevrouw! MEVROUWWWW! Ze bleek doof ,evenals haar partner, maar daarom hoef je nog geen merkwaardig gedrag te vertonen. Beetje moeilijk communiceren maar als je in de zon wilt zitten draai dan de camper en kom niet bij ons op schoot zitten, dat bepalen we liever zelf. Verontwaardigd gingen ze boodschappen doen en toen ze terugkwamen hadden ze kennelijk moed verzameld en ging de buurvrouw weer op ons erf zitten. Omdat we minder goed assertief kunnen zijn in gebarentaal zonder dat het grof wordt hebben het er maar bij gelaten, verbaal kunnen wij  in een geval als dit subtieler uitleggen wat ons niet aanstaat.  En ze hadden ook nog een blafhond.

Maar de zon scheen, Jos en Christine kwamen een borrel drinken , de buurvrouw 50cm van ons af met de rug naar ons toe, we hadden er geen last meer van. En toen  de zon zakte werd het koud en hebben we nog een afzakkertje genomen Bij Jos en Christine in de camper wat  leuk was en als het donker is zitten de honden ook binnen op schoot.....

Abaynou 21-02-2016 , zondag

Vanmorgen hebben we de zee voorlopig achter ons gelaten en zijn de richting van Guelmim opgereden. Ook hier aan deze weg zag je nog de weggeslagen bruggen door de overstroming van eind 2014 die in het zuiden toen aan 53 mensen het leven heeft gekost. Sidi Ifni is enkele dagen van de buitenwereld afgesloten geweest, de hulpverlening gebeurde via boten over zee. 2 Campings zijn volkomen weggevaagd, campers konden tijdig wegkomen en konden op het vliegveld staan.

Daar waar de bruggen zijn weggeslagen is een omleiding door de droge rivierbedding. Maar de bruggen lagen enkele meters hoger en door de regen van eergisteren stroomde er water op één plek over de weg, schade ligt al weer in het verschiet. 

De andere ligt aan de rand van het dorp binnen de muren van een binnenplaats van een hotel. Daar staan wij nu, het is maar voor 1 nacht. Overigens staan Christine en Jos hier nu ook, ze hadden nauwelijks internet in Sidi Ifni en wilden proberen of het aan de locatie lag. En jawel hoor, hier werkt het prima.

Bij het hotel horen 2 zwembaden gevoed door een warmwaterbron, die voor mannen is tegenover ons, die voor vrouwen is buiten de muren. We wagen ons maar niet in de warmwater baden, in de boeken wordt het uit oogpunt van hygiëne ontraden.

We hebben een wandeling door de vallei gemaakt. Omdat het zondag is waren er overal mensen aan het picknicken op kleden of bij geïmproviseerde tenten. Sommigen maakten muziek met trommeltjes en er werd gezongen en ritmisch geklapt, een leuke sfeer.

Het weer vandaag is wat gematigd, ’s middags werden de wolken wat dikker maar de voorspelde onweersbuien bleven uit en er bleef nog genoeg ruimte voor de zon. Het werd nog wel 21º.

Aan het begin van de avond nog even met een groepje muzikanten staan praten. Het waren jonge mannen uit Guelmim, collega's die in de visverwerkende industrie werkzaam waren.

                                                filmpje

Asrir 22-02-2016, maandag

We zijn vanmorgen eerst langs de een jaar geleden geopende Marjane gereden. Het is gewoon vermakelijk om te zien hoeveel personeel er rond loopt, haast net zoveel als klanten want die waren er niet veel. Je snapt niet hoe dat uit kan, sommige Marjanes lopen goed maar we hebben in andere wel hetzelfde beeld gezien als in Guelmim.

Asrir, camping Touareg N28.94290 W9.94983

Dat is trouwens evenveel als we vanmorgen moesten afrekenen in Abaynou, wat de goedkoopste camping tot nu was en de duurste kostte 85dh.

Maar ondanks de geringe afstand weer een verschil met gisteren. Toen was het druk, vooral met jongeren die gingen zwemmen. Nu staan we in de rust van de oase, af en toe onderbroken door het geluid van de motor van een waterpomp die water oppompt voor de bevloeiing van de akkers onder de palmbomen. We hebben een paar jaar geleden ook in deze oase gestaan, toen op een andere camping.

                                                  huisgors

We hebben een wandeling door de oase gemaakt oa naar een ander dorp dan Asrir. Veel huizen zijn ingestort, ze zijn van pisé(leem met stro) die te lijden hebben onder de weersomstandigheden. We zagen maar weinig mensen in het dorp, af en toe werd er een akker bewerkt. We zijn ook langs een marabout(plaats waar een plaatselijk erkende heilige begraven ligt) gelopen, soms worden deze graven bezocht door mensen die genezing zoeken.

                                     Marabout, op de voorgrond nog een ander graf

Toen we weer terug waren op de camping bleken dat hier ook Jannie en Adrie stonden. Dat was wel grappig, niet alleen omdat we ze vaker ontmoet hebben zoals deze reis ook in Aourir, maar het eerste jaar dat we elkaar ontmoet hebben was o.a. ook hier in deze oase. We hebben even bijgepraat en na het eten zijn we in de zon gaan zitten lezen. Het was stralend zonnig weer en hoewel het boven de 20º was stond er nog wel een frisse NW wind. 

Asrir 23-02-2016, dinsdag

Sinds de opening staat hier op de camping een jong Duits stel, Doreen en Sven. Zij nemen de honneurs waar voor Mohamed de campingeigenaar die er niet zo vaak is. Ze zijn helemaal verknocht aan deze prachtige oase waar ze al een paar jaar komen.

De oase Tighmert is een grote oase waar maar liefst 5 dorpjes in liggen. In Asrir waar we nu staan wordt een moussem gehouden, een jaarlijkse bedevaart ter ere van een plaatselijke heilige. Tijdens zo’n moussem vinden er altijd ook feestelijkheden plaats.

We zijn vandaag de andere kant opgewandeld de oase in. We kwamen zo bij de rivier de Tighmert, die allang geen water meer heeft gekend, waarnaar de oase vernoemd is. Ook kwamen we bij een kashba waarin een museum gevestigd is die we de vorige keer al bezocht hebben.

 We werden in een gehucht uitgenodigd op de thee door Abdu, die in één van de weinige huizen woonde die niet ingestort zijn. Hij is een keuterboer maar door de droogte kan hij zijn land nu niet bewerken. Dus probeert hij kennelijk of hij nog wat van toeristen kan vangen want bij de thee kwamen ook de vragen: “hebben jullie kleren, mobieltje of een liter wijn misschien.” “Nee die hebben we niet”. “Dan kan ik wel met jullie naar Guelmim rijden, daar zijn 2 kruideniers waar je allerlei drank kunt kopen”. “Nee dat doen we niet”. Als we arm waren geweest hadden we wellicht hetzelfde geprobeerd.

Het was vandaag een warme, zonovergoten dag, bij weinig wind werd het 27º.

Bouizakarne 24-02-2016 woensdag

Omdat we naar verwachting zeker 5 weken niet meer bij de Marjane komen, hebben we nog wat dingen gekocht die we elders moeilijk of niet kunnen kopen zoals kalkoenham met peper, blauwaderkaas en surimiworst met garnalensmaak. We waren er om half 10 en toen waren er 3x zoveel personeelsleden als klanten.

camping Tinnougba N29.18649º W9.94983

De eigenaar is Lahcen die beheerder is geweest van camping Bab Sahara in het centrum Van Bouizakarne die nu gesloten is. Het is een uitermate vriendelijke man, neerbuigzaam zelfs, dat zal hij wel van zijn vorige baas, de campingeigenaar van Bab Sahara hebben overgehouden.

                                                                   zwarte tapuit

                  woestijntapuit vrouwtje                                              mannetje

De camping ligt in een mooie steenwoestijn omgeven door bergen. Op en rondom de camping zijn verschillende vogelsoorten zoals kwinkelerende leeuweriken en er zijn op de camping veel vlinders waaronder 2 kolibrievlinder soorten die op de bloemen af komen.

                                            Bouizakarne

Er staan hier een 6-tal campers waaronder een Belgische van Noël en Rita. Ze zijn een van de weinige  Belgische campers die we ontmoet hebben en ze blijken ons al enkele jaren te volgen via ons verslag. Zelf zijn ze al 11 keer in Marokko geweest.

Het was vandaag evenals gisteren 27º bij stralend weer en weinig wind. Morgen gaan we naar Tafraout in de bergen waar het in het weekend gevoelig kouder zal worden. 

Tafraout 25-02-2016 donderdag

Via de P1919 zijn we vanmorgen naar de Col de Kerdous gereden. Een goede weg wel met wat rafelranden en ook smal. En door een mooi landschap. Onderweg hebben we nog een lifter meegenomen, een oude man in het wit die we 50km verder afgezet hebben bij een moskee, hij wekte de indruk de imam te zijn. Na de Col de Kerdous een km of 9 over een hoogvlakte en daarna linksaf de R104 op om via Tahala Tafrout te bereiken. Was het landschap mooi, de laatste 45 km via de R104 ging door een schitterend berglandschap met hier en daar een dorpje tegen de berghelling. In totaal hebben we vandaag 105 km gereden.

We staan in het keteldal in Tafraout omringd door bergen met rotsen in de meest fantastische vormen. Het is hier een plek die bewaakt wordt ’s nachts door een gardien in dienst van de gemeente , die betaal je 10dh. We komen elk jaar in Tafraout omdat we het een van de mooiste plekjes van Marokko vinden.

Er zijn hier ook altijd campervrienden van ons zoals nu Marie José en Karel, Judith en Charles en Hannie en Cor.

En in het begin van de middag kwamen Jos en Christine die in Amtoudi waren geweest. Kofffie gedronken en bijgekletst. En de rest van de middag lezen en koffie gedronken bij Karel en Marie José. We blijven hier in ieder geval tot na de amandelfeesten die eind volgende week beginnen.

                           de ondergaande zon kleurt prachtig de bergen bij Tafraout 

Het was met 23º vandaag wat minder warm dan de 27º die we de afgelopen dagen hadden. Maar gevoelsmatig merk je dat niet, we zitten op 1100m hoogte.

Tafraout 26-02-2016,zaterdag

Ook Co en Lia  de Keizer staan hier niet ver van ons vandaan. Zij reizen samen met Hannie en Nanda, 2 dames die doof zijn. Ik werd terecht op mijn vingers getikt omdat ik in mijn verslag de term doofstom had gebruikt. Toen ik het opschreef vond ik het al merkwaardig, iemand die doof is en niet kan praten is natuurlijk niet stom. Ik dacht dat doof spreekt voor zichzelf maar dat stom? Het praten is verstomd, daar moet het  vandaan komen zoals met stomheid geslagen zijn. Stom is wat anders dan dom, het is voor meerdere uitleg vatbaar. Maar doof dekt kennelijk de lading en ik heb het natuurlijk veranderd in het verslag want het kan stigmatiserend overkomen. 

                                                             zuidelijke klapekster

Omdat je vrij hoog in de bergen zit , zijn de nachten ook koud. Vannacht viel het mee, in de camper was het 10º, buiten 4. Maar omdat de zon al even na half 8 boven de berg uitkomt en op de camper schijnt, hoeft de kachel maar een kwartier aan en de zon doet de rest.

De ontvangst van Maroc Telecom 3G internet is slechter hier dan andere jaren. ‘s Ochtends gaat het nog wel, maar ’s avonds is het hopeloos. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het grote aantal campers wat hier momenteel staat en die ook van internet gebruik willen maken. In het keteldal staan er ongeveer 160 volgens de gardien en in de palmerai staat het ook helemaal vol, zo druk hebben we het nog nooit gezien ook omdat de 3 campings vrijwel vol staan. De Fransen hebben een alternatief voor Taghazout ontdekt.

We hebben vanmorgen een wandeling door het keteldal gemaakt en zijn met een grote boog naar het dorp gewandeld. Leuk om daar weer doorheen te wandelen en even op een terrasje te zitten. Een glas vers geperste jus d’orange kost nog steeds 10dh, een sapje voor de prijs van een overnachting hier.

Tafraout 27-02-2016, zaterdag. 

Aan het eind van de middag hebben we met 10 mensen een borrel gedronken. Een aanwakkerende wind was de enige dissonant en beloofde niet veel goeds voor vandaag. En inderdaad er staat een harde tot stormachtige wind en het voelt koud aan wat het met 12º dan ook is.

In Tafrout en omgeving zoals het Ammelndal, de naam zegt het al, woont de Berberstam de Ammeln, een van de zes Berberstammen in de Anti-Atlas . De Ameln staan bekend als ondernemende mensen en ze hebben zich als handelaren in kruiden en als kruideniers door heel Marokko en ook wel in Europa gevestigd. Van het geld dat ze zo verdienen worden o.a. grote huizen gebouwd die je bv tussen het dorp Tazka en Tafraout kunt zien liggen.

De handelsgeest van de Ammeln ligt w.s. ten grondslag aan het bestaan van de 2 camperplekken hier. In het keteldal mag je vrij staan voor 10dh zolang als wij hier komen, sinds 2008, in de palmerai stonden altijd een handvol campers. Echter toen vorig jaar het vrij staan bij Taghazout werd verboden kwamen daar al veel campers staan. Dit jaar is het helemaal druk en heeft de gemeente hier ook een gardien aangesteld.

Een flinke vinger in de pap in Tafraout heeft de baas van garage Fahrid, Mohamed. Hij heeft belang dat er hier campers komen want dat zijn zijn inkomsten die hij in een paar maanden moet verdienen. Toen we gisteren langs zijn garage liepen stonden er een 12-tal campers, voornamelijk voor spuitwerk. Hij zorgt ervoor dat de cp in het keteldal open blijft, ook nadat de school er gebouwd is. Hij geniet wat aanzien in het dorp, zo is hij ook betrokken bij de organisatie van de jaarlijkse amandelfeesten. Dat beleid van het gedogen van campers werpt zeker zijn vruchten af voor de plaatselijke middenstand, het betekent een bron van inkomsten in de wintermaanden.

Zo kan het dus ook, gedogen en het vrij staan niet verbieden zoals in Taghazout is gebeurd waar heel veel kleine handelaren brodeloos zijn geworden.

We hebben vanmorgen een wandeling door het keteldal gemaakt. Af en toe stoof het stof op door de harde wind. Wat opviel was dat er nu maar liefst 5 tenten stonden waar mensen met kinderen in woonden met wat kippen of geiten terwijl andere jaren er maar 1 of 2 stonden.

Vanmiddag hebben we gegeten bij restaurant Le Marrakech. Daar hadden we in het verleden nogal enthousiaste verhalen over gehoord en als we daar wilden gaan eten zat het altijd vol. Maar vanmiddag konden we er terecht en hebben we Marokkaanse salade, brochette frites en kefta frites gegeten. We hadden misschien te hoge verwachtingen, het was lekker maar niet buitengewoon en vergelijkbaar met andere restaurants waar we gegeten hebben.

In de loop van de middag kwam Jos S. op de koffie. Jos hebben we een aantal jaren hier in Marokko ontmoet. Hij blijft hier een week tot na de amandelfeesten.

Het was vanmiddag en vanavond vrijwel onmogelijk om op internet te komen, misschien storing bij Maroc Telecom? 

Tafraout 28-02-2016, zondag

Gisteren was er veel wind met zeer zware windstoten. De windstoten waren zo hevig zo af en toe dat de camper kraakte. we hebben de schotel niet uitgeklapt gehad, we hadden toch géén of blokjesbeeld gehad, zo hard waaide het.

Vandaag was er wat minder wind maar nog wel van dien aard dat het  niet zo prettig was om buiten te zijn. We zijn naar Tafraout naar een internetcafé geweest om met onze zoon Martijn te skypen. We hadden al gelezen dat een regeringsinstantie bellen via diverse apps zoals viber en whats ap en skype had geblokkeerd. Maar ook gewoon skypen of face timen bleek niet meer mogelijk. We vinden dit een grove inbreuk op de vrijheid van internet. 

Vanmiddag wel pétanque gespeeld met zijn vieren. De wind was wat afgenomen en dan was het goed te doen buiten omdat je toch wat in beweging bent.

Tafraout 29-02-2016, maandag

Gisteren een afscheidsborrel gedronken met Jos en Christine, die zijn vandaag vertrokken richting Tata. Ook Karel en Marie José zijn weg, zij zullen een broer van Karel ontmoeten in Marrakech.

We zeiden bij het vertrek van Christine en Jos dat we elkaar misschien nog zouden zien in het noorden begin april. Hoe anders liep het . We kregen een sms’je dat ze bij de garage van Mohamed stonden, voor de derde keer hadden ze pech met de 4e versnelling. We zijn er heen gegaan en Mohamed zei dat het waarschijnlijk niet aan de versnellingsbak lag maar dat het probleem in het ‘systeem ‘ zou moeten zitten. Hoe dan ook hij morgenochtend kan de camper om 9 uur daar weer naar toe gereden worden en zal men zich over het probleem buigen.

Omdat de wind gisterenavond ging liggen en het windstil werd was het afgelopen nacht erg koud, het heeft 2 graden gevroren. In de camper was het 8 º om half 8 en de kachel moest aan. Dat ging mooi niet door, de kachel sprong telkens uit en een rood lampje ging branden wat duidt op narigheid. We dachten foute boel totdat we ons realiseerden dat we butaan in de gasfles hebben en dat dit gas bij lagere temperaturen niet goed werkt, je moet eigenlijk propaan hebben maar dat is moeilijk verkrijgbaar in Marokko.

Vanmiddag waren we uitgenodigd op de verjaardag van Judith, eigenlijk was ze gisteren jarig maar omdat het toen hard waaide heeft ze het vanmiddag gevierd. We waren met z’n tienen en hebben weer wat nieuwe mensen ontmoet.

Nog even over dat Pétanque spelen: er wordt hier niet alleen massaal gebouled, ook is er ochtendgymnastiek in groepsverband en worden er allerlei (kaart)spelletjes gespeeld, neem daarbij de gemiddelde leeftijd van de camperaars in acht en de vergelijking met een openlucht bejaardentehuis ligt voor de hand. Maar er is niets mis mee om hier te staan, integendeel we vinden het hier , evenals de voorgaande jaren weer geweldig.

Tafraout 01-03-2016,woensdag

We zijn een dag verder en het probleem met de versnellingsbak van de camper van Christine en Jos is nog niet opgelost. Ze moesten om 9 uur bij de garage van Mohamed zijn, de monteur die hun zou helpen was weggeroepen door de politie voor een ongeluk . Hij kwam om 2 uur maar kon uiteindelijk niets beginnen en om half 5 moesten ze bij een andere garage vlakbij zijn, die had een put.

                                                                                 interieur garage

Dat wel maar de monteur kwam tot de conclusie dat hij niets kon doen omdat het een automatische versnellingsbak is. Daarvoor moesten ze toch echt naar Agadir. Teleurgesteld reden ze weer terug naar de camperplaats waar al snel Mohamed verscheen. Die stelde voor een vriend in Agadir te bellen die had een garage en veel Mercedes ervaring. Die komt morgen met de bus vanuit Agadir en als hij het hier niet kan repareren rijdt hij met Christine en Jos naar Agadir, wordt vervolgd. Erg jammer voor hun dat het zou moet lopen.

Ondertussen zijn Adrie en Jannie hier ook gearriveerd die we nu voor de derde keer ontmoeten deze reis dus weer even bijgepraat.

                                                  even een visje kopen op de markt

Morgen is de echte marktdag maar vandaag was er ook al souk. Het is dan minder druk dan op woensdag, maar het is klein en leuk, ook veel camperaars die groenten kopen.

We hebben fruit en een nieuwe schapenvacht gekocht, goedkoop dit keer, €7,50. Die leggen we in de camper, (de andere is wat minder geworden) ’s winters lekker warm aan de voeten, ’s zomers koel.

Was het gisteren al weer goed weer, vandaag nog iets warmer met 22º en volop zon.

Tafraout 02-03-2016, woensdag

Vanmorgen om 10 uur zou de chauffeur komen maar om 9.15 uur kwam hij al, heel on-Marokkaans. Dus zijn ze naar Ait Meloul (bij Agadir) vertrokken om te kijken of ze daar in de garage het probleem van de 4e versnelling kunnen oplossen. 

Wij zijn vandaag 2x naar de souk geweest. Die is op woensdag erg druk, boeren en buitenlui uit de wijde omgeving kom dan naar de souk. Die heeft mede een sociale functie, mensen ontmoeten elkaar hier, het is in het dorp ook druk. Overal zie dat mensen bekenden ont moeten en in groepjes praten. Vrouwen komen vaak in een groepje naar de markt in hun traditionele kleding die hier uit zwarte doeken bestaan met een gekleurde band afgebiesd. Een enkele keer zie je ook vrouwen met een zwarte rok en witte omslagdoek.

                                             luisteren naar de verhalenverteller

Op de markt zijn groente, fruit, huishoudelijke artikelen, gereedschap, kippen, sieraden etc. te koop. Er was 1 verhalenverteller en 2 medicijnmannen

Vanmorgen gingen we naar de souk om wat groente te kopen en vanmiddag hebben we op en terrasje heerlijk koele verse jus d’orange gedronken, het was 25º.

Tafraout 03-03-2016, donderdag

Helaas is het foute boel met de camper van Christine en Jos. De monteurs weten er geen raad mee. Ze hebben nu contact opgenomen met de ANWB en de camper gaat gerepatrieerd worden. Niet nadat er een analyse/diagnose is gemaakt door een garage. Er is een man van de ANWB naar hun onderweg en zij staan ondertussen op de parkeerplaats bij de Marjane in Agadir.

                                                                       de Ammelnvallei

We hebben vanmorgen een mooie rit door de Ammelnvallei gemaakt. Dat was er nooit van gekomen, het was tot nu toe gebleven om bij wandelingen over de bergwand heen te vallei in kijken en zeggen dat het zo’n mooi uitzicht is.

In het begin ging het even fout, het was onduidelijk welke afslag we moesten nemen naar de vallei. Op een vraag aan een oude man of dit de goede weg was, ja hoor, maar na 100m reden we over een piste in zeer slechte staat bonkend over boerenerven, Everdien wilde al omkeren . Maar na 1 km kwamen we op de goede asfaltweg die goed en later zelfs prima te berijden was.

De Ammelnvallei wordt tot de mooiste natuurgebieden van Marokko gerekend. In het dal en tegen de berghellingen liggen 28 Berberdorpen waar de Ammeln wonen. De bergen bestaan uit graniet en de hellingen vormen de zuidflank van de berg de Djebel Lekst die zich over 15km oost-westwaarts uitstrekt. Het is de berg waartegen we kijken vanaf de camperplaats en die zo mooi kleurt vooral bij zonsondergang. Het is een prachtig ruig landschap met in het dal amandel- en arganbomen. 

Af en toe rijd je door dorpjes, vaker zie je ze in de verte liggen in de blakende zon. Wat opviel was dat hoe dichter we bij Tafraout kwamen, des te groter de huizen werden.

Tafraout 04-03-2016, vrijdag

Gisterenavond is de camper van Christine en Jos naar de Mercedes garage gesleept. De conclusie is dat de bak kapot is een derde keer een andere bak is begrijpelijkerwijs voor hun geen optie. Tot overmaat van ramp blijkt uit hun polis dat ze alleen verzekerd zijn voor repatriëring van campers jonger dan 8 jaar. De camper wordt naar Nederland vervoerd door de ANWB en zij gaan terug met het vliegtuig. Erg jammer en vervelend voor hun dat hun reis zo moet stranden.

Aan het eind van de ochtend hebben we een buurtrondje gedaan. We zijn ook bij Jannie en Adrie beland waar hun vrienden Wilma en Gerard ook zaten. Die hebben we vorig jaar ook een paar maal in Marokko ontmoet dus we hebben gezellig gezeten om ervaringen uit te wisselen.

De officiële opening van de amandelfeesten was gisterenmiddag. Dat hadden we 2 jaar geleden al eens mee gemaakt, daar zijn wij niet heen gegaan.

Vanmiddag zijn we wel naar het festivalterrein gegaan. Daar staat en grote tent met standjes en daarbuiten kleinere tenten met standjes. Het is een soort Marokkaanse braderie. Op een braderie in Nederland zul je ons niet tegen komen, hier is het net iets anders maar eigenlijk ook niets aan. Het is namelijk teveel van hetzelfde. Het zijn voornamelijk vrouwencoöperaties met arganproducten zoals argancosmetica in allerlei verschijningen van zeep tot bodylotion, ,couscous en ook veel amandelproducten zoals amlou ( zeg maar amandelpindakaas). En ook standjes met haakwerk, lelijk beschilderd glaswerk, kleding en sieraden en 2 bruidsstands met huwelijksbenodigdheden zoals trouwjurken en een foeilijke protserige troon voor het bruidspaar.

Wat bij ons wel letterlijk in de smaak viel was het standje met naast koeienkaas ook 2 soorten geitenkaas. Voor het eerst in Marokko dat we lekkere geitenkaas kunnen kopen en als het er is is het zachte kaas maar dit was harde geitenkaas, bijna net zo lekker als de Franse en flink goedkoper nl 10DH.

Vanavond zijn er optredens van zang- en dansgroepen, om een uur of negen gaan we maar eens kijken.

Er zijn nu duidelijk minder campers aanwezig dan ruim een week geleden toen we hier kwamen, er staan er misschien nog 100. De campergemeenschap hier telt een paar nationaliteiten. Zoals gewoonlijk zijn de Fransen veruit in de meerderheid. Daarna komen Engelsen, Italianen, Nederlanders, Duitsers en Belgen. We vinden dat er dit jaar meer Engelsen en Italianen zijn dan andere jaren en minder Duitsers. 

Tafraout 05-03-2016, zaterdag

Kort na negenen zijn we gisterenavond naar het plein gegaan waar de optredens plaatsvinden, het was er bomvol. We zijn naar de mannenafdeling gegaan en stonden tussen de jongeren. We hebben nog een tijdje staan praten met 2 Finse jongeren die op hun rondreis door Marokko hier waren beland. Ze waren ongeveer even oud als wij waren toen we voor het eerst in 1971 naar Marokko gingen.

De 2 Finse jongens: heb je een hipster baard, doe je een tulband om , lijk je toch een Marokkaan. Ook wel : een tevreden roker is geen onruststoker

De eerste band die we zagen was tamelijk populair, er werd door de jongens enthousiast gedanst, met elkaar vanzelfsprekend. Deze muziek was best aardig maar de 2e band die we zagen, nadat een tijdje pauze was geweest, vonden we minder.

Maar we zijn verwend door het nomadenfestival met veel Afrikaanse blues en rock. We kunnen dat niet vergelijken, hier vooral regionale bands en in Mhamid, dankzij subsidie (oa prins Claus fonds) bands uit heel Marokko andere Afrikaanse landen die tamelijk bekend zijn.

Af en toe was de sfeer een beetje opgefokt, we hebben de zoon van de campingeigenaar wat moeten sussen ( hij had ’s middags de was bij ons nog opgehaald) toen hij op de vuist dreigde te gaan met andere jongeren. Er waren naar ons idee meer politieagenten en soldaten op de been dan andere jaren. Misschien heeft het met de dreiging van IS (of DAESH zoals het hier genoemd wordt) om aanslagen te plegen op Marokkaanse doelen te maken.

Om kort na half elf hielden we het voor gezien en waren nog op tijd voor Pauw op BVN die dankzij het uur tijdverschil om 23.00 uur Marokkaanse tijd begint.

de delegatie met hoogwaardigheidsbekleders komt bij de school aan 

Vanmorgen zijn we het dorp ingelopen om babouches te kopen. Het is vandaag hotemetotendag in Tafraout, we moesten even wachten om de stoet hoogwaardigheidsbekleders zoals de gouverneur van de provincie te laten passeren die naar het gemeentehuis liepen. En later nog een keer toen er een hele stoet auto’s begeleid door motoragenten met loeiende sirenes stopte bij de school bij de camperplaats. Het gezelschap ging de school bezoeken die nog niet zo lang geleden geopend is.

We kopen de babouches en Everdien haar slippers al jaren bij dezelfde man waardoor we vaste klantenkorting krijgen. Flauwekul natuurlijk maar het klinkt wel aardig. Overigens zijn het zeker ook de autochtonen die de babouches kopen , naast natuurlijk de toeristen.

Aan het eind van de middag was het gezellig druk op het festival terrein. Er waren wat spelen, er was een rommelmarkt en de ‘braderie’ was in volle gang. Nog maar even wat geitenkaasjes gekocht, morgen kan dat wellicht niet meer omdat de Fransen de stand natuurlijk ook ontdekt hebben.

                     flink druk op het festival terrein

Het was vandaag een frisse dag, iedere dag is de temperatuur sinds woensdag naar beneden gegaan met vandaag nog maar 17º en een koude wind.

Tafraout 06-03-2016, zondag

Gisterenavond ben ik alleen naar het festivalterrein gegaan. Het was al 21.15 uur en we hoorden nog steeds geen muziek. Everdien had geen zin want misschien is de geluidsinstallatie wel kapot.

     de dichtertjes worden geëerd                            

Het bleek dat er erg jonge dichters hun gedichten declameerden, daarom was er nog geen muziek. Het was bomvol en toch was het publiek stil tijdens de optredens van de kinderen. Er is niets van te verstaan door westerse oren dus ben ik een eindje verder het plein opgelopen. Ook daar was het heel druk, veel drukker dan aan het eind van de middag. Er werden enkele gokspelletjes gespeeld bij het licht van gaslantaarns, je kon schieten met een bal op een autoband die in een doel hing en er was prijsschieten met een luchtbuks. Er heerste een soort sprookje ‘Duizend en één nacht sfeer, dit omdat het vrij donker was en door de aanwezigheid van de zwart gesluierde vrouwen en mannen met puntmutsen en tulbanden. Er werd trouwens aardig geflirt met de jongens door de ogen vanachter de sluier.

luchtbuksschieten en rechtsonder 1 van de 2 gokspelletjes (dobbelsteen onder blik met corresponderende cijfers op plankje, het andere spel moet je muntjes in  een cirkel met cijfer gooien, lukt dat dan krijg je x maal het bedrag uitgekeerd, afhankelijk hoe hoog het omcirkelde cijfer is)

Na de dichters begon een band te spelen en hoewel het veel drukker was dan gisterenavond heerste er een prima sfeer. De muziek was goed te noemen en tamelijk opzwepend. Er waren nu niet alleen vrouwen op het linker vrouwengedeelte maar er waren ook mannen en vrouwen met elkaar naar de muziek aan het luisteren, veel meer ouderen ook dan gisteren. Uiteindelijk tegen elven naar de camper gegaan, in je eentje swingen is ook niet alles en kon er aan Everdien verslag worden uitgebracht van deze hele leuke avond.

We hebben onze plannen wat gewijzigd. We wilden naar het diepe zuiden, naar het nomadenfestival in Mhamid in de Sahara. Daar zijn we al 2x geweest en we vinden de optredens van de groepen en zeker ook de sfeer erg leuk.

Maar we hebben wat minder tijd nu door de 2 weken vertraging door de crash van de satellietschotel en we hebben de boot geboekt naar Italië op 5 april.

Bovendien wil ik nog een keer naar mijn oog laten kijken in Tiznit door een oogarts. Ik zie troebel met mijn rechteroog, heb nastaar maar wil de zekerheid hebben dat de ontsteking weg is.

Dus niet naar Mhamid maar met een omweg weer naar de zee toe, als het weer het toelaat.

Aan het eind van de middag hebben we bij Judith en Charel een afscheidsborrel gedronken met z’n tienen ( + nog even Mohamed van de garage en een jonge werknemer van hem), Judith en Charel gaan morgen vertrekken. Er gaan nog meer mensen weg hier deze week, wij denken morgen ook te vertrekken.

In het begin van de avond de Maroc Telecom simkaart weer opgewaardeerd, 100dh, 12 GB, daar kunnen we weer mee tot 5 april, toevallig de datum dat we de boot naar Livorno nemen. Het was nog redelijk druk op het festivalterrein maar volgens Mohamed van de garage zou er vanavond meer 'un peu' muziek zijn omdat het de laatste avond van het Amandelfeest is. We zijn de rest van de avond gewoon in de camper gebleven.

Souk-Tita-Tagmout 07-03-2016, maandag

Vanmorgen afscheid genomen van vrienden en bekenden door te knuffelen of respectievelijk handen te schudden alvorens we op pad zijn gegaan. We waren niet de enigen die vertrokken, we hebben het vaker geconstateerd, maandag wegrijdag.

Omdat we vandaag zouden vertrekken hebben we de afgelopen dagen nog wat dingen in Tafraout gedaan/laten doen:

-we hebben de was hier laten doen door de moeder van de zoon van de campinghouder, die zoon kennen we nog als lief kereltje van een jaar of 10. Nu is hij 18 en het lieve is er wel af maar de was is gedaan.

-we hebben de watertank met bronwater laten vullen en ook wat wat jerrycans, 130 liter in totaal voor 25dh. De tankwagen is van de gemeente, op zondag zijn de 2 mannen die ermee rondrijden vrij.

-en omdat we weer wat ruimte in de diepvries hebben we biefstuk van de haas, filet pur, gekocht en ingevroren. Daar betaal je hier €1,60 per ons voor een schijntje als je dat vergelijkt met Nederland.

Vanmorgen hebben we nog wat boodschappen gedaan en gas gehaald voor 40dh (€3,80) voor een 11kg fles. Daarna zijn we richting Igherm gereden en gelukkig was het eerste stuk weg nu geasfalteerd, vorig jaar moesten we 20km piste rijden toen er aan de weg werd gewerkt. Omdat niet de hele weg naar Igherm verbeterd is en er nog hele slechte stukken zijn , hebben we een weg gereden die we vorig jaar ook hebben gedaan( zie kaartje verslag 1 maart 2015 met coördinaten voor diegenen die hem ook willen rijden).  Op enkele kleine stukken na een goede weg deels over een hoogvlakte, verlaten met geen dorpen, maar het laatste stuk ging door de bergen en was prachtig.

Voordat we daar kwamen wisten we bij een splitsing niet welke kant we op moesten. We hadden vergeten de coördinaten in te voeren van het dorp Isafen waar we op de R109 zouden komen.Gelukkig kwam na 5 minuten een busje aanrijden die we onderweg gepasseerd waren. Daar bleken, behalve de chauffeur, wel 10 vrouwen in te zitten, dat niet alleen, maar ze wisten ons de juiste kant op te sturen.

De berghellingen bestaan uit plooigesteente, het is net of iemand er met een reusachtige kam patronen in heeft gemaakt.  De bergen hebben verschillende kleuren bruin, soms groenachtig of bijna zwart. We kwamen voordat we op de R109 kwamen wemaar 2 tegenliggers tegen, nota bene Nederlandse campers. Op de R109 naar Igherm hebben we een lifter meegenomen.

Bij Igherm hebben we de weg naar het zuiden naar Tata genomen. Ook hier was het laatste stuk het mooist. Eerst 10km door schitterende bergen en daarna afdalend via talrijke haarspeldbochten naar de rivier de Tata die droog staat.

                                                                                     Tagmout N29.97035  W8.25079

We staan aan de overkant van de weg van een gîte op een parking, nou ja, een braakliggend stukje grond grenzend aan de oase met zijn palmen. We betalen 20dh per overnachting en kunnen water nemen en de cassette legen.

Er komen hier weinig toeristen dus krijg je er zeurende kinderen bij cadeau, ze zingen wel mooi af en toe en soms worden ze weggejaagd door volwassenen als ze te opdringerig worden. Everdien heeft een vrouw die kwam klagen over haar droge huid met kloofjes en wondjes,  Argan crème gegeven wat in dank aanvaard werd, niet nadat ze nog om een dirham had geschooid.

We hebben voor vanavond brochettes met frites en salade besteld, het gaat 60 dh kosten, voor de zekerheid maar eerst gevraagd om verrassingen uit te sluiten. Dit is natuurlijk een heel schappelijke prijs oftewel goedkoop.