Het is altijd leuk om over een souk te slenteren en je ogen de kost te geven. Hoewel souks op elkaar lijken zit het verschil erin dat de mensen in de verschillende delen van Marokko anders gekleed gaan.

De souk is deels ommuurd en buiten de muren vind je de veemarkt voor schapen en geiten. Ook buiten de muren zijn er kraampjes met moderne potten en pannen en cosmetica. Ook is er een afdeling waar hooibalen verkocht worden, ze liggen hoog opgestapeld op vrachtwagens.

Binnen de muren zijn eettenten, de koeienmarkt, een soort rommelmarkt, groenten- en fruitmarkt en een kledingsouk , de laatste zijn we niet naar toe geweest. We hebben wat olijven en olijfolie gekocht en zijn weer terug gewandeld naar de cp.

We hadden gisteren 2 Italiaanse campers naast ons gekregen. Waren de Italianen gisteren heel gereserveerd, vandaag waren ze als een blad aan een boom omgeslagen en begonnen ze een praatje te maken. Één man sprak 3 woorden Frans, Engels en Spaans en die tolkte en zo konden we nog aardig communiceren.

In de loop van de middag kwamen Pieter en Greta hier maar de cp was vol en zij zijn bij Palais Salam gaan staan. Aan het eind van de middag kwamen ze een borrel drinken en dat was heel leuk net zoals de andere keren dat we elkaar ontmoet hebben. De eerste keer zal ongeveer 5 jaar geleden zijn hier in Marokko. Ze zijn de eerste ‘oude bekenden’ die we ontmoet hebben in Marokko, over een week of 2 in Tafraout verwachten we er nog meer te zien.

Taroudant 30-01-2017, maandag

Volgens het KNMI in de Bilt is het een zomerse dag als de temperatuur 25º is. Dat was het gisteren bijna maar vandaag bij een stralende zon aan een strakblauwe hemel was het 26º waarmee de eerste zomerse dag van dit jaar een feit is.

Dat was , nadat de huishoudelijk werkzaamheden gedaan waren, zoals nu het wassen van de handdoeken, lekker luieren en lezen in de zon. Zo heb ik het nieuwe boek gelezen van A.F.TH. v/d Heijden , ‘Kwaadschiks ‘ , 1024 bldzn. over hoe het leven van een alcoholische psychopathische reclameman in 1 dag ontspoord, een geweldig boek.

                                                                    huisgors

Morgen willen we richting Tiznit en woensdag door naar zee. Omdat we daar geen sandwiches kunnen kopen hebben we hier ons gisteren en vandaag maar op getrakteerd, resp. sandwich gehakt met groenten en frites en vandaag panini met gemengd vlees en gevogelte met frites. Dat scheelt weer koken met deze temperaturen en voor de prijs €2,50 hoefden we het niet te laten en met name vanmiddag was het erg lekker gekruid.

Aan het eind van de middag wilden we naar het Al-Alaouyine plein glopen (de nieuwe Arabische naam, de oude Berber naam is Assarag) om naar de straatartiesten daar te gaan kijken. Maar omdat Everdien wat last van haar been kreeg toen we vanmiddag na het eten terug liepen naar de cp leek het ons niet verstandig om naar het plein te gaan, ook al hadden we een taxi kunnen nemen.

Nu gaat het over het algemeen goed met Everdien’ s been met het lopen maar vandaag dus even niet. Of het aan de warmte lag van vandaag, we weten het niet, toch maar even kalm aan gedaan.

Op verschillende plaatsen in de stad zie je muurschilderingen, dat ziet er fleurig uit. Ook zijn er speelveldjes en speeltuintjes gekomen en is er minder zwerfvuil. Zelfs op de souk gisteren kregen we geen plastic zakken meer maar gekochte spullen in een papieren- of ook wel in een soort vilten zak.

Tiznit, 31-01-2017, dinsdag

Vanmorgen eerst gas gekocht en toen zijn we vertrokken. Eerst naar Agadir om boodschappen bij de Marjane te doen. Vervolgens zijn we doorgereden naar Tiznit waar we op een cp staan achter een benzine station, met voorzieningen 30 Dh. De weg naar Tiznit, de NI , is nu bijna helemaal 4-baans, alleen de laatste 25 km zijn ze nog mee bezig wat voor wat oponthoud zorgt.

We zijn Tiznit niet ingegaan, daar zijn we vorig jaar nog geweest, we gebruiken deze cp alleen voor een overnachting, morgen gaan we door naar zee.

                                               cp Tiznit N29.71376 W9.70877

Vlak na ons kwamen Piet en Riet Voogel de cp oprijden. Jaren geleden hebben we elkaar een keer vluchtig ontmoet op Plage de Piemanson en vorig jaar wilden ze voor het eerst in 20 jaar weer naar Marokko en hadden toen wat vragen aan ons gesteld over o.a. het gas in Marokko. We werden voor een wijntje uitgenodigd en ze hebben veel te vertellen. Ze reizen de halve wereld over met hun camper, niet alleen overal in Europa maar ook in Amerika, Mexico, Canarische eilanden en tot voor kort gingen ze ook nog backpacken in Cambodja en Thailand en dat op een leeftijd van nu 82 en 78!

Het was vandaag heel ander weer dan gisteren, vanmiddag werd het zwaar bewolkt en was het 21º. En we hebben vanavond enkele fikse onweersbuien gehad, dat frist de boel een beetje op want het was stoffig hier.

Aglou Plage 01-02-2017

TomTom stuurde ons vanmorgen via een smalle weg langs de muren van Tiznit die 5km lang zijn. We reden rechts om Tiznit heen en hebben langs 2km muur gereden. Bij een poort was een groentemarktje, zag er leuk uit maar we zijn doorgereden omdat we niets nodig hadden en het modderig was door de buien van gisterenavond.

We zijn naar Aglou Plage gereden waar je nog steeds bij het hotel kunt staan op de parking die nu voor een deel bestraat is.

Wij staan op het einde van de parking omdat we vandaar een mooi uitzicht over de oceaan rechts van ons hebben. Je kunt ’s avonds laat de cassette legen bij het hotel en je kunt er water nemen. Het hotel heeft een nieuwe eigenaar en je mag hier gratis staan als je een keer eet, dat gaan we morgen doen.

                                                                Aglou Plage, parking hotel   N29.80510 W9.83210

Beneden voor ons, de parking ligt een paar meter hoger, wordt een nieuwe moskee gebouwd tussen 2 marabouts in. Er stond altijd al een marabout (gebouwtje waar een heilige begraven ligt) en nu de oude moskee is afgebroken is een 2e zichtbaar die eerst door de muren van de moskee aan het zicht onttrokken werd.

                                                 de beide marabouts, er tussen wordt de nieuwe moskee gebouwd

Het was vandaag zonnig weer met een zwakke bries uit zee en hoewel het 17º was voelde het lekker aan omdat de zon al hoog aan de hemel staat en veel kracht heeft dus we hebben een strandwandeling gemaakt en daarna buiten zitten lezen.

Aglou Plage, 02-02-2017,donderdag

Er hebben hier vannacht een 13-tal campers gestaan, 6 Franse, 1 Engelse, 1 Zwitserse, wij en 4 Duitse. We waren nog niet veel Duitse campers tegen gekomen dit jaar vandaar dat dit aantal op viel omdat ze niet bij elkaar hoorden. Een jong Duits stel had een zoontje van 1 jaar bij zich, dat herinnerde ons aan 1979 toen wij met onze toen 5-jarige zoon Martijn naar Marokko zijn geweest in ons Renault Estafette campertje.

                         ondanks de zandhopen van de moskee bouw toch een mooi uitzicht vanuit de camper

Aglou had al een vrij lange wandelboulevard voor zo’n klein dorpje maar daar is weer een stuk bijgekomen. Er is namelijk een wijk met vakantiebungalows gebouwd, tamelijk luxe bungalows overigens, en daarvoor langs is er een stuk boulevard gekomen die men vorig jaar nog aan het aanleggen was. Er zijn een paar restaurantjes langs de boulevard waarvan één ook pizza’s serveerde. Aangezien we in Marokko, voor zover we ons herinneren , nog nooit een pizza hebben gegeten, wilden we dat wel eens proberen. Nu blijkt het hotel ook pizza’s op de menukaart te hebben, dat komt goed uit omdat we vanwege onze overnachtingen hier een keer in het restaurant moeten eten. We hadden al met een goed Engels sprekend meisje van de receptie gepraat en ook met de hoteleigenaar.

Gisterenavond, het was al donker , kwam er een militair aan de deur om te zeggen dat het verboden is om hier te staan. Waarop wij zeiden dat we volgens de hoteleigenaar hier mochten staan als we wat aten. De hoteleigenaar kwam er aan, handen schudden en het was in orde. Overigens hebben we vorig jaar voor 3 nachten 3 x 20Dh = 60Dh betaald en de pizza’s kosten 65Dh( 30 en 35Dh, geen verkeerde deal lijkt ons.

                                                           de hutjes in de rotsen waar de vissersspullen liggen

Vanmorgen zijn we naar het vissershaventje gewandeld waar totaal geen activiteit van vissers was. Geen bootjes op zee, noch in de haven, geen visverkoop, slechts een paar vissers met de hengel op de rotsen. Merkwaardig want de zee was wel rustig. We zijn onder de vissershutten, waar ze visspullen hebben, en de kleine vissershuisjes in en tegen de rotswand aan doorgewandeld.

                                                                                    de vissershuisjes

De pizza is een grote pizza geworden, quatre saisons met o.a. kefta, kaas en groente, i.p.v. 2 kleine verschillende. Kleintjes verkochten ze niet en toen we 2 grote wilden bestellen zeiden ze dat 1 grote voor 2 personen is, 60Dh. En de smaak was lekker, dunne bodem, goed gekruid.

Aglou Plage 03-2-2017 vrijdag

Er waren vanmorgen hoge golven, daar was ook voor gewaarschuwd op gewaarschuwd op Windguru. Toch waaide het hier niet hard, integendeel, dat zal wel ver op de oceaan zijn.

                                de bungalows hebben evenals de vissershuisjes zeezicht en bovendien nog een zwembad

We zijn vanmorgen de andere kant opgewandeld en dan kom je weer langs het pas gebouwde vakantiedorp. Wat een tegenstelling toch zijn de bungalows toch met de schamele vissershuisjes waar we gisteren langs zijn gewandeld, het oude Marokko versus het moderne. Op de boulevard liepen en zaten veel mensen naar de kolkende, bruisende branding te kijken. Het werd nauwelijks eb, het water bleef hoog en de golven bleven over het strand rollen, een spoor van schuim en –vlokken achter latend.

We zijn voorbij de ‘roze’ rotsen gewandeld en zagen niet alleen schuim maar ook veel kleine plastic deeltjes die langs de grillige vloedlijn lagen, nog aan het  het begin van het proces naar de plastic soep. Want je mag dan minder plastic zakken zien liggen sinds het verbod vorig jaar maar je hebt nog wel plastic zwerfvuil, plastic flessen b.v. En decennia lang overmatig plastic gebruik in Marokko betekent een belangrijke bijdrage aan de plastic soep in de oceaan.

                                                    stukjes plastic op het strand, het begin van de plastic soep

Vanmiddag kwam hier een Nederlander staan met zijn personenauto. Hij woont in Spanje, zijn vrouw is nog daar, hij reist alleen door Marokko omdat hij het in Spanje te koud vindt in de wintermaanden. Hij gaat ’s avonds om half acht slapen en slaapt 12 uur per dag, meer een winterslaap dan overwinteren lijkt het wel.

Ook tegen de avond was de vloed hoger dan anders, er stroomde water over het strand de kleine lagune naast ons in, iets wat we hier nog niet eerder hebben gezien. 

Het was weer heerlijk weer net zoals de afgelopen dagen en met een zachte zeebries werd het 18º bij stralend weer.

Sid Boulfdail, 04-02-2017

Het was nog geen 25km over de kustweg vlak langs de oceaan naar Sidi Boulfdail waar we nu vrij staan. We hebben hier vorig jaar ook gestaan en we vinden het uitzicht over de zee hier zo mooi dat we er nu weer staan.

                                         vrij staan in Sidi Boulfdail, N 29.66765 W9.98114

Er staan nu een stuk of 40 campers, wat meer dan vorig jaar maar toen waren we hier half maart, wat later in het seizoen dus.

We zijn gaan wandelen ten noorden van het haventje over de steile kliffen en omdat er nog steeds hoge golven zijn beukten die op de rotsen, een fascinerend gezicht.

In het vissersgehucht zijn een paar nieuwe huizen bovenaan, meer naar beneden stonden misschien 15 woningen maar een aantal zijn gesloopt of onbewoonbaar gemaakt, w.s. omdat ze ooit illegaal gebouwd zijn. Er zijn 2 winkeltje waar je eerste levensbehoeften kunt kopen, o.a. brood. En er zijn 2 viswinkeltjes maar omdat de vissersboten al een paar dagen niet uit kunnen varen is daar niets te koop.

Het was weer een prachtige dag en omdat we hier nu eerder zijn dan vorig jaar eerder hier zijn bloeien er andere bloemen en zijn er veel vlinders, vooral kleine gele en geeloranje soorten. En de zwaluwen vliegen rondom de camper , de tekla leeuweriken zingen (die zingen op de grond of  laagvliegend maar niet al opstijgend zoals de veldleeuwerik), kortom als je daar geen blij gevoel van krijgt……..

Naast ons staan aardige Fransen uit Bretagne en een stukje verder op staan Nel en Anne die we uit Tafraout kennen en waar we vanmorgen even mee hebben bijgepraat. Aan het eind van de middag kwam Anne op bezoek en hebben we een apero gedronken.

Sidi Ifni 05-02-2017, zondag 5 februari 17

Vandaag weer een klein stukje zuidelijker gereden, 45 km naar Sidi Ifni. De weg was het grootste deel nieuw geasfalteerd dus prima om te rijden. Het uitzicht over de oceaan was wat minder omdat het heiig was.

                                            ook heiig op Plage Marabout, onderweg naar Sidi Ifni, hier hebben we vorig jaar gestaan

We hebben nog wel even een foto gemaakt van het uitzicht op Plage Marabout waar we vorig jaar hebben gestaan. Onderweg hebben we in Mirleft wat boodschappen gedaan in een kruidenierswinkeltje

We vonden het wel jammer om maar 1 dag in Sidi Boulfdail te blijven maar dit heeft alles met de weersverwachting voor volgende week te maken. We willen nl een paar dagen op Plage Blanche gaan staan en daar zijn we al een keer na 1 dag weggewaaid. Volgende week vrijdag wordt een weeromslag voorspeld, voor die tijd willen we een aantal dagen naar Plage Blanche.

                                                                                           In het centrum van Sidi Ifni

Maar nu staan we in Sidi Ifni op camping Gran Canaria om op de camping wat te wassen, water te vullen en om nog groente en fruit te kopen omdat Plage Blanche 60km van de bewoonde wereld ligt. De laatste weersverwachting valt trouwens wel weer mee, minder wind en veel minder neerslag wordt er nu voorspeld.

                                                                                                    de souk in Sidi Ifni

Sidi Ifni is een leuke stad en een prima sfeer omdat er ook nogal wat Europese jongeren zijn dan loop je niet altijd tussen leeftijdgenoten afgezien van de autochtonen hier dan.

Er was vandaag souk, daar zijn we pas vanmiddag naar toe gegaan, dan is het niet zo druk en is er toch voldoende te koop. Je ziet aan de fleurige kleding van de vrouwen dat we behoorlijk zuidelijk zitten. 

Plage Blanche 06-02-2017, maandag

De 55km lange weg van Sidi Ifni naar Guelmim was in een slechte staat met gaten en stukken afgesleten asfalt, maar het landschap was mooi met veel cactussen tegen de berghellingen. Van Guelmim naar Plage Blanche was het 60km via een goede weg maar een minder aansprekend landschap met kale heuvels.

                                                                        Plage Blanche, verboden te overnachten, maar...... N28.96083 W10.60694

Des te mooier is het op Plage Blanche met een prachtig uitzicht vanaf een plateau, een paar meter boven zeeniveau waar we staan met een 20-tal campers. Wat ook leuk is dat Karel en Marie José naast ons staan, die hebben we een aantal jaren geleden in Marokko ontmoet, we zien ze ieder jaar wel en afgelopen oktober hebben we ze nog in Spanje ontmoet.

Je krijgt hier wel het ultieme vrijheidsgevoel wat we nog kennen uit de beginjaren van het camperen van ons, 37 jaar geleden en wat je zo af en toe nog hebt als je op een mooie plek vrij staat.

De vorige keer dat we hier stonden, een paar jaar geleden, stonden we nog een niveau hoger vlakbij een militaire post. Nu staat er een nieuw bord verboden te kamperen.

Beneden ons op het strand staan 5 jongeren uit Guelmim met 2 tentjes. Ze nodigden ons uit om tajine te eten maar we hadden net geluncht.

We staan naast een rivier die in de zee uitmondt, 500m verder. We wilden om een uur of half 4 naar de zee wandelen maar we waren net onderweg of er kwam zeemist opzetten en toen hebben we rechtsomkeert gemaakt.

We hebben hier internet, dit komt w.s. vanwege die militaire post , het dichtstbijzijnde gehucht is 25 km verwijderd.

Tot zover goed, het was al weer te mooi om waar te zijn, om een uur of half zes kwam een oudere militair om te zeggen dat je ’s nachts niet mocht overnachten en dat iedereen weg moest, overdag kun je er wel staan. We zijn een paar km verderop iets van de weg op een stuk grond in de steenwoestijn gaan staan, er staan hier al een paar campers.

                                                    vanmorgen vroeg , onze overnachtingsplek in de steenwoestijn

Plage Blanche, 07-02-2017,dinsdag

Vanmorgen zijn we weer vertrokken van het rustige plekje in de steenwoestijn en weer naar het strand gereden. De meeste campers waren blijven staan, ook de jongens in hun tentjes. Toen Karel en Marie José wilden wegrijden werd hun verteld door Fransen dat die de politie hadden gebeld en dat die hadden gezegd dat men er kon blijven staan.

 We staan naast een rivier die 500m verder in zee uitmondt, we kijken niet alleen naar zee maar ook stroomopwaarts.Tijdens een strandwandeling vanmorgen kwamen we langs een hutje die van aangespoeld hout en andere spullen was gebouwd, dat zag er leuk uit. Tegenover ons aan de andere kant van de rivier staan een 10-tal schamele vissershutjes op het strand, de vissers komen hier met vis langs de deur. 2 km verderop stroomopwaarts laat een sjeik uit Quatar een kasteel bouwen, er rijden vrachtwagens af en aan met bouwmaterialen.

                                                                     de vissershutjes aan de andere kant van de rivier

Een ander waanzinnig plan is gelukkig niet doorgegaan. !0 jaar geleden werd het plan Azur gelanceerd, er werd gemikt op kapitaalkrachtige toeristen en men wilde hier hotels met een totale capaciteit van 5.000 bedden bouwen in dit natuurgebied, het plan is tot op heden gelukkig niet doorgegaan.

Er waren vanmiddag af en toe velden met laaghangende bewolking die  van zee overdreven waardoor het met 17º wat frisser was dan de afgelopen dagen.

                                                                we kijken uit op zee en de ander kant op over de rivier

Oase de Tighmert 08-02-2017, woensdag

Vanmorgen kwam er een jongetje op een ezeltje met nog warm Berberbrood aan de deur, (€0,47, brood in de winkel kost €0,12 maar deze broden zijn 2x zo groot en even dik) je maakt er een arm gezin blij mij. Er kwam ook iemand met eieren langs maar die hebben we nog.

                                                                     de broodverkoper

Plage Blanche is met 52km het langste strand van Marokko en dankt zijn naam aan de beroepspiloot en schrijver (Le petit Prince) Antoine de Saint-Exupéry die toen luchtpostpiloot was. Hij zag het enorme lange strand en de naam die hij toen daar aan gaf is de officiële naam geworden.

                                                                         drieteenstrandloper

Vanmorgen hebben we langs de rivier gewandeld en hebben daar een zwarte ooievaar gezien die verschrikt opvloog de 1ste keer dat we die gezien hebben. Toen we terug waren bij de camper bleef er bewolking van zee binnendrijven en we besloten om , via de Marjane supermarkt, naar Bouizakarne te rijden als tussenstop op weg naar Icht. We namen afscheid van Karel en Marie José die bleven en morgen naar de oase willen ( “tot over ruim 2 weken in Tafraout”), grote kans dat we die morgen weer zien blijkt nu.

                                                                         zwarte ooievaar, niet zo scherp wel heel bijzonder

Toen we van de Marjane kwamen ontdekten we dat het maar 12km naar de oase van Tighmert was, een prachtige oase waar we al 2x eerder zijn geweest. Dus besloten we om daar naar toe te gaan. We wilden naar de camping Fort Akabar maar hadden verkeerde coördinaten waardoor we ons vast reden in een pad.

                                           Asrir, oase de Tighmert, camping l'Oasis, N28.94494 W9.94483

Een jongen op een brommer wilde ons wel naar de camping brengen maar bracht ons naar camping l’Oasis. Daar staan we nu,  de camping ligt aan de rand van de oase met zicht op een bergrug, een mooie omgeving. De 3e keer in de oase, telkens op een andere camping.

En schitterend weer, warmer dan aan zee, 23º, strakblauwe hemel en een matige wind.

Oase de Tighmert, 09-02-2017, donderdag

We hebben vanmorgen door de oase gewandeld, deze wordt nog bewoond door zo’n 650 gezinnen. Onder de palmen zijn veldjes waar graan voor de couscous wordt verbouwd en groenvoer voor het vee en overal zijn irrigatiekanaaltjes die vroeger van leem waren maar hoe langer hoe meer door betonnen gootjes worden vervangen.

Hier en daar zie je resten van ingestorte huizen die door de regen het loodje hebben gelegd in de loop der tijd. We zijn door het dorp gewandeld dat vlakbij de camping ligt waar we vorig jaar hebben gestaan en hebben daar brood gekocht.

In het begin van de middag kwamen Karel en Marie José hier en daar hebben we koffie mee gedronken. Karel had gevochten tegen de bierkaai om de plek op Plage Blanche om de omgeving schoon te houden. Iets goed bedoeld had zich in het tegendeel gekeerd: afgelopen weekend waren er jongeren uit Guelmim wezen picknicken en hadden niet alleen hun eigen rommel maar ook de hele omgeving opgeruimd. Ze hadden van Karel vuilniszakken gekregen om het afval in te doen en hadden de zakken vervolgens op een hoop gegooid, helaas niet in hun auto’s meegenomen. Daar werd door camperaars, de te beroerd waren om hun eigen afval mee te nemen , dankbaar gebruik van gemaakt door i.p.v. hun rotzooi mee te nemen die ook op de hoop te gooien.

Zo wordt de natuur daar verpest en het vrij staan vrijwel zeker onmogelijk gemaakt door een stel onbenullige Fransen en Italianen met geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel voor hun omgeving. In een poging het tij te keren sprak Karel ( en ik in mindere mate )de camperaars aan op hun gedrag en heeft Karel vervolgens alle vuilnis begraven, vanmorgen hoorden we dat sommigen toch wel erg hardnekkig volhardend waren om hun eigen nest te bevuilen, ze hadden vannacht er gewoon weer vuilniszakken neer geflikkerd.

Ondertussen is het hier een rustig plekje in de oase, de 3 kinderen van de eigenaar Hassan , van 1 tot 6 jaar keutelen wat op de camping rond. Verder hoor je alleen maar vogels zoals de palmtortel( die de laatste jaren in aantal toenemen in Zuid Marokko, grauwe buulbuuls en theklaleeuweriken en af en toe Fransen die zo nodig op een quad moeten rijden om de omgeving te verkennen.

                                                       theklaleeuwerik

Aan het eind van de middag nodigde Hassan alle camperaars uit op de thee met een wafeltje. Daarna vroeg Marie José of we een afscheidsborrel kwamen drinken, wij gaan morgen verder, van dat aanbod hebben we dankbaar gebruik gemaakt, gezellig.

Icht, 10-02-2017,vrijdag

Nadat we vanmorgen afscheid hebben genomen van Karel en Marie José ( het krijgt al iets van Heintje Davids-achtig zo) zijn we vanmorgen om 9.30 uur vertrokken in oostelijke richting. Het eerste stuk van de route naar Tagmoute was mooi , tussen bergketens door, de weg was smal maar goed. Bovendien kwamen we de eerste 30 km maar 3 auto’s tegen en de laatste 25 km geen één. Het was aanvankelijk bewolkt maar naar het oosten toe werd het helemaal zonnig. 

Van Tagmoute naar Icht, 60km , was er meer verkeer waardoor we af en toe op de smalle weg met de rechterwielen even naast het asfalt moesten rijden om tegemoet komend verkeer te laten passeren. We zijn zelfs even gestopt voor een militaire colonne met diepladers waarop tanks, die waren wel erg breed.

We konden onderweg geen brood krijgen maar op de camping , Amerdoul in Icht, waar we nu staan wilde de campingbaas op de fiets in het dorp wel even brood halen. Maar het is vrijdag, de winkeliers zitten kennelijk in de moskee, geen brood te krijgen maar we kregen toen brood van de familie hier, gratis ook nog.

                                      camping Amerdoul, Icht, N29.04660 W8.84566

We staan voor de 3e keer op deze camping die op de oost-west route ligt, eenvoudig maar voor ons hier prima vertoeven onder de palmbomen. 1,5 km hier vandaan heb je een grote camping gedreven door een Fransman, die is luxueuzer, geef ons deze maar , we staan hier trouwens alleen.

De camping prijzen in Marokko blijven al jaren op hetzelfde niveau. Zo betaalden we in Sidi Ifni 60Dh (€5,70), afgelopen nacht kostte 50Dh, beide zonder stroom en nu betalen we 50Dh, met of zonder stroom. We staan aan de stroom want hoewel je het vandaag niet zou zeggen, de lucht is strakblauw, wordt er voor morgen en overmorgen regen voorspeld en zullen de zonnepanelen weinig laden. Er kwam vanmiddag veel wind, veel stof in de lucht, de voorbode van de weersverandering, toch nog 21º.

Vanmiddag zijn we het dorp in geweest, het was er bijna verlaten, geen kip op straat tot dat er al toeterend een truck met bruiloftsgasten voorbij kwam, dat was een vrolijk gezelschap, met z’n allen in de laadbak.

                                                                   het was volle maan afgelopen nacht (11-02)

Icht 11-02-2017, zaterdag

Voor brood moet je nu in het oude dorp zijn, via de brug de rivierbedding over en daar zijn 2 winkeltjes op ongeveer 20 min. lopen van de camping.

Het oude dorp Icht is ook het meest karakteristieke deel van het dorp. Er is een kashba (versterkt dorp) maar die is grotendeels ingestort. We zijn er vorig jaar door heen gewandeld en ook op geklauterd.

Nu zijn we via de grotendeels droge rivierbedding terug gewandeld. Je komt langs een verhoogde betonnen plaat in de rivier wat de slachtplaats blijkt te zijn en er zijn wat vrouwen die de was doen in het beetje water wat er is. Ook zijn er vogels die er komen drinken , zo hebben we o.a. de Spaanse mus gezien.

                                                                                      Spaanse mus

Toen we bij de camper kwamen zat er een briefje met een groet van Karel en Marie José achter het raam, zij waren langs geweest op doorreis naar Tata. En we staan niet meer alleen op de camping er is nog een Franse camper bij gekomen.

Het weer zit in een dip, de temperatuur is nog wel 18º geworden maar er was weer veel wind bij zonnige perioden maar later trok het dicht en aan het begin van de avond vielen er de eerste regendruppels.

                                           Een vinkachtige maar welke soort is het ? W.s. een vrouwelijke woestijnmus (met dank aan Ginie) 

Icht 12-02-2017, zondag

Gisteren tijdens de wandeling zagen we niet alleen een Spaanse mus maar ook een onbekend vinkachtig vogeltje (zie foto boven). We hebben vogelaar en vriend John geraadpleegd maar die kwam er ook niet uit. Inmiddels een 3-tal suggesties gehad op de foto (oer-kanarie, vrouwelijke Spaanse mus, vrouwtje woestijnmus) maar volgens mij zijn ze het alle drie niet, bepaalde details kloppen niet. Het dichtst in de buurt komt nog de suggestie van Ginie, de vrouwelijke woestijnmus. Nu is het moeilijke dat je in Marokko weer ondersoorten hebt van de Europese vogels en heb je hier met een winter- dan wel een zomerkleed te maken. En bovendien als ze zingen wordt het weer wat makkelijker, we hebben een vogel app op de tablet Geen ramp, het is wel een vrouwtje.

Zo is ook het volgende vogeltje die bij dezelfde plek zat water te drinken moeilijk te determineren, is het een orpheusspotvogel of wellicht een vale spotvogel?.

Vannacht zijn er lichte buitjes gevallen en in de loop van de ochtend ging het even motregenen. Ook in Marokko gebeurt het wel eens dat we een (deel van de ) dag vanwege regen binnen in de camper moeten lezen, ook geen ramp overigens. Maar vanmiddag klaarde het op maar begon het flink te waaien maar we hebben nog wel gewandeld naar de rivier. Het poeltje waar gisteren veel vogels zaten , daar was er nu geen een , wel liepen er 2 katten rond. Aan het eind van de middag werd de wind stormachtig, het is nog wel 18º geworden.

We hebben wat deuren gefotografeerd, bloemen groeien hier nauwelijks, weer eens wat anders dan vogels.

Vanmiddag kwamen Huub en zijn vriendin (jaren geleden hebben we Huub in Sidi Wassay ontmoet met nog een stel vrienden hier de camping op rijden. En in de loop van de middag ook nog 4 Duitse campers, geen Franse camper meer wat weer bijzonder is.

                           westelijke blonde tapuit   (vreouwtje)                                                               hier op de camping, de wikruintapuit 

Tata, 13-02-2017, maandag

Huub en Jaap reden eerder dan wij de camping af maar omdat ze een verkeerd pad hadden genomen kwamen we gelijk op de N12 zodat we bijna in colonne naar Tata reden. Een route die door een vlak landschap voerde met links van ons een bergketen waar op een gegeven moment de ‘waaibomen ‘ verschenen.

De eerste 40km was de weg nog smal maar daarna werd hij 2 baans zodat wij de 145 km in 2 uur hebben gereden. Huub en Jaap zijn naar de stadscamping gegaan, wij naar camping Palmier waar we vorig jaar ook hebben gestaan.

                                                                       Tata, camping  Palmier N29.75398  W7.97463

De camping staat helemaal vol, wij kregen bijna de laatste plaats, niet verkeerd, in de zon en vlakbij de sanitaire voorzieningen die op dit gedeelte van de camping nieuw zijn. De camping kost 65Dh, stroom bij in begrepen.

                                                        Berbervrouwen dragen in Tata een blauwe rok met zwarte doek

In de loop van de middag wilden we wat boodschappen doen maar gingen even op de andere camping kijken om gedag te zeggen. Blijkt dat de verjaardag van Jaap werd gevierd, we vielen met de neus in de boter want we konden aanschuiven bij de hapjes en de drankjes en het aangename gezelschap. Die bestond niet alleen uit de jarige Jaap en Diana, Huub en Ria maar ook waren er Rob en Petra die we in oktober in Spanje ontmoet hadden. Dat werd een hele leuke middag, enigszins gehaast hebben we nog wat fruit gekocht.

Het is aardig druk in Tata, 3 campings vol en ook bij het zwembad staat het vol, zo druk hebben het nog niet eerder hier gezien.

Het weer heeft zich helemaal hersteld, zonnig en 20º.

Tata 14-02-2017, dinsdag

Op de camping staan we vlakbij een muur waarachter een boerderij ligt. Je hoort dan ook hanen, koeien en schapen, je ruikt ze ook af en toe wat echter niet hinderlijk is. Iets meer last hebben we van de moskee op 100m afstand, ’s nachts omstreeks half 6 wordt je gewekt door de gebedsoproep van de imam maar we hebben het idee dat de volumeknop van de geluidsinstallatie ’s nachts niet zo ver open staat en bovendien duurt het niet lang. Naast Fransen staan hier ook tamelijk veel Italianen, wij zijn de enige Nederlanders. Aan de ene kant naast ons staat ‘de fluiter’ die de godganse dag loopt te fluiten. Aan de andere kant de ‘poetser’ , die is al 2 dagen bezig zijn camper te wassen, af te stoffen en poetsen. Iedere naadje krijgt een beurt evenals vanmiddag de complete motor en de uitlaat, de man heeft een dwangneurose.

                                                   de afstammelingen van de slaven dragen kleurrijke kleding

Gisteren onderweg hierheen zijn we een kleine militaire collone gepasseerd, je hebt in de buurt militaire bases, de Algerijnse grens is niet ver weg. Tata is een oude garnizoensstad, je ziet nog redelijk wat militairen in het straatbeeld. Leuker om te zien zijn de vrouwen met hun kleurrijke kleding, de berbervrouwen dragen hier lichtblauwe rokken met een zwarte doek (zie foto’s gisteren) en de afstammelingen van de slaven zuidelijker uit Afrika, de donkergekleurde Haratin dragen kleurrijke kleren.

                                                                            de arcaden in de winkelstraten

De straten in Tata zijn veelal voorzien van arcaden aan beide kanten van de straat. Hieronder zijn de winkeltjes, het kan ’s zomers bloedheet zijn, Tata is één van de warmste steden van Marokko.

Aan het eind van de Middag kwam Jos ,die we een aantal jaren kennen, met zijn reisgenote Carina bij ons de camping opgelopen. We wilden net naar de stad om uien te kopen en we hebben op het grote plein gezellig wat gedronken, zij reizen morgen weer verder.

Tata 15-02-2017,woensdag

Rondom Tata liggen in de oase een 30-tal ksour (m.v. van ksar, een versterkt dorp). We zijn vanmorgen naar de andere kant van de rivier de Tata gewandeld naar zo’n ksar.

Een groot deel van het dorp was ingestort omdat de huizen van pisé (leem met stro) in de strijd tegen de weersomstandigheden het loodje moesten leggen. Als je door het dorp wandelt is het of de tijd er eeuwen heeft stilgestaan. Voor een deel loop je door een gang onder de huizen door, sommige steunbalken van palmbomenhout zijn zo laag dat je je hoofd moet bukken. Het is wel genieten in deze verstilde omgeving, aan de rand van het dorp vind je de akkertjes onder de palmbomen. Deze akkers worden geïrrigeerd via een bepaald systeem. In een nabijgelegen dorp, Agadir Lhene, hebben we vorig jaar een eeuwenoud wateruurwerk gezien dat het water verdeelde.

Op de terugweg ging er net een lagere school uit en het bonjour klonk uit vele kinderkeeltjes. En een enkel brutaaltje vroeg om een bonbon. Ook volwassenen in Marokko zijn vriendelijk en de meesten groeten met een bonjour, Ça Va ?

We gaan aan het eind van de middag even naar de dagelijkse souk aan de rand van de stad in een brede straat, dan begint het daar levendig en kleurrijk te worden door de groepjes vrouwen die langs de kraampjes scharrelen.

Het was weer prachtig weer vandaag en met 23º een graadje warmer dan gisteren. Ook was er niet veel wind waardoor het warm aanvoelde.

Omdat we nu in de stad zijn zie je weinig bloemen en vogels. Wel vlinders en genoeg bloeiende bomen en struiken  langs de weg staan. Sommige kennen we wel andere soorten zijn ons niet bekend. 

 16-02-2017,Tissint, donderdag

Het was 70km , een uurtje rijden naar Tissint via een goede weg die ging door een vlakte tussen 2 bergketens door. Een dunbevolkt gebied met een paar nomadententen waar in de buurt kuddes geiten wat voedsel tussen de stenen probeerden te vinden.

Vlak voor Tissint ging je onderlangs een bergketen dus daar was de weg wat bochtiger en door erosie leek het links van de weg wel op een maanlandschap