Sos del Rey Católico

We zij 30km verder gereden naar Sos del Rey Católico. Toen we hier naar toe reden zagen we al van verre Sos del Rey Católico tegen een berghelling liggen als op een ansichtkaart.

En het is hier , omdat we hoog staan, wat minder warm dan als je wat lager staat zoals gisteren in het dal. Het is 28º, we kunnen onder een boom zitten en de koelkast staat in de schaduw.

 Het is een erg mooi middeleeuws dorp met een authentiek karakter. Het heeft nauwe straatjes met oude gebouwen en huizen. Het oudste is de kerk , de bouw ervan is begonnen in 1050. Er naast ligt een kasteeltje en als je daar boven staat heb je een fantastisch uitzicht over de omgeving. Hoewel het stijgen en dalen is als je door de steile straatjes loopt ging het Everdien goed af. 

Sos del Rey Católico,11-09-2016, zondag

Uit eten gaan is in Spanje goedkoop, ook op een terrasje wat drinken kost je de kop niet. Gisterenavond hebben we op een terrasje voor 2 bier, 1 gin tonic en 1 Bacardi cola, €12,30 moeten betalen, in Nederland betaal je toch al gauw het dubbele.

We hebben niemand gezien om de €5,- aan te betalen voor de cp, komt misschien omdat het hoogseizoen voorbij is. Toen we hier gisteren kwamen vertelde een Nederlander die net wou vertrekken, dat hij ook niets had betaald.

Een mooi statig gebouw in Sos del Rey Católico is het gemeentehuis.

      fragment van de beelden in het 12e eeuw Romaans  portaal van het  kerkje San Estaban

We zijn in het kerkje San Estaban geweest waar in een crypte uit de 11e eeuw een houten beeld ligt van de ‘Virgen del Pardon’ ( de maagd van vergiffenis). Ook zijn er fresco’s uit de 13e eeuw te zien, helaas mocht er niet gefotografeerd worden maar als je dat zonder flits doet kan dat geen kwaad. Toch maar een paar foto's gemaakt, Everdien kon niet via de steile trap afdalen in de crypte en moet toch ook een indruk krijgen. Het kerkje heeft een fraai interieur en het bezichtigen kost slechts €1,- p.p.

                       fresco in de crypte van het kerkje

In het kerkje is ook de latere koning Fernando II gedoopt, hij is geboren in het dorp in het Palacio de Sada. Het dorp is vernoemd naar die koning, Sos del Rey Católico. De koning wordt beschouwd als de grondlegger van de Spaanse eenheidsstaat.

Van het kasteel, dat naast het kerkje ligt, is alleen de toren bewaard gebleven. Het kasteel speelde in de 10e eeuw een belangrijke rol in de strijd tussen de Moren en de Katholieken en een eeuw later in de strijd tussen de koninkrijken Aragon en Navarra.

Marcilla 12-09-2016, maandag

Sos del Rey is nog niet ontdekt door het massatoerisme, gek genoeg weten Nederlanders het dorp kennelijk wel te vinden.

Op beide dagen kwam er een Nederlandse camper op de cp en de enige 2 buitenlandse nummerborden die we zagen op auto’s in het dorp waren Nederlandse. Toen we gisterenavond op een terrasje zaten kwam er een ouder Nederlands echtpaar naast ons zitten waar we leuk mee aan de klets raakten. Ze woonden al 35 jaar in de Franse Pyreneeën, de man was zakenman geweest en in die hoedanigheid kende hij Marokko.

Vanmorgen zijn we bijna 80 km zuidelijker gereden. Eerst de pas Puerta del Sos over en daarna door een aanvankelijk bergachtig landschap die langzaam overging in de laagvlakte waar we nu staan in Marcilla.

                                        cp Marcilla N42.32058  W1.73156

De reden dat we hier staan is dat we eigenlijk naar het natuurpark hier niet ver vandaan willen, Bárdenas Reales. Het is een woestijnachtig gebied en er is een cp bij in Arguedas maar daar is geen schaduw en die hebben we wel nodig . Was het gisteren op 700m hoogte al 32º, vanmiddag werd het 34º en er zijn hier bomen.

De cp bij Marcilla ligt bij een sportcomplex en een zwembad, kost €3,- (met voorzieningen) en er is ook een picknickplaats bij. Een eenvoudige cp op asfalt maar nu prettig met die hitte omdat je onder de bomen kunt zitten lezen, gelukkig staat er wel een stevig windje.

Morgen wordt het minder warm en kunnen we naar het natuurgebied gaan.

                                                   bonte vliegenvanger

Cariñena 13-09-2016, dinsdag

Vannacht viel al de eerste onweersbui, dat was al een veeg voorteken. Het bezoek aan het natuurpark Bandélos Reales werd dan ook een regelrechte flop.

Toen we er heen reden viel er af en toe al een fikse onweersbui. We reden naar een ingang van het park 6 km ten noorden van Arguedas, daar zou een kleine parkeerplaats zijn. Bleek er nu een gigaparkeerplaats te zijn aangelegd met een gedeelte voor campers (zonder voorzieningen) waar er wel 20 konden staan. Dit omdat er een pretpark was gekomen, een complex met diverse restaurants en o.a. een kabelbaan, entree €28,- p.p.

Daar ligt Arguedas waar naar toe we vanuit het park een nogal hachelijke afdaling maken

                                                rotsen langs de rand van het natuurpark Bandélos Reales

Dan maar naar een andere ingang aan de andere kant van Arguedas voorbij de cp aldaar . TomTom wist een kortere weg van 3,5 km door een gedeelte van het park naar Arguedas. Het bleek een zeer smal weggetje over betonplaten die hier en daar afgebrokkeld waren. We daalden steil af naar Arguedas en vlak voor het dorp werd het nog beroerder met overhangende rotswanden links en een goot 50cm lager rechts. Stapvoets reden we naar het dorp toen we bij een hek kwamen waar we net doorheen konden: stonden we bij de ingang van het dorp in de arena! Daar reden we doorheen en kwamen in een straat en konden we opgelucht adem halen, het zweet was ons tappelings in de bilnaad gelopen.

Het was 4,5 km naar de andere ingang van het park en toen het opnieuw begon te stortregenen, hielden we het wel voor gezien.

Eerst door wijngaarden, toen fruitbomen en later weer wijngaarden was dat een aardige route. We rijden via een paar tussenstops naar zee, vandaag hebben we 140 km gereden.

We staan in Carineña in een buitenwijk op een gratis cp met voorzieningen die aan de achterkant van een zwembadhal ligt. Aan de overkant staat een boerderij , de druivenoogst is begonnen, dat geeft de nodige bedrijvigheid.

In de loop van de middag wilden we het stadje bezichtigen en we hoorden een luide vuurwerkknal. Het zal toch niet waar zijn, jawel, we belandden in het stierenrennen, wat overigens ook met koeien gebeurde. De hoofdstraat was afgezet met zware ijzeren hekken en daar werden de stieren uitgedaagd door voornamelijk jongeren die als de stier eraan kwam snel óf aan de kant sprongen óf in het hek klommen. Veel toeschouwers waaronder de nodige ouderen.

Het blijft natuurlijk dieren beulen maar het had toch een zekere fascinatie om dit mee te maken. We zijn door verschillende dorpen gereden waar de hekken ook stonden, het zal de tijd van het jaar voor de stierenrennen zijn in deze streek. We zijn ook even de kroeg in geweest, deze had nieuwe eigenaren en die begonnen een praatje met ons waarbij het even gezellig was.

Het stadje stelt niet veel voor, er is een aardige kerk die gesloten was en er is een wijn museum.

Het weer bleef ’s middags droog, af en toe zon en met 31º voelde het benauwd aan. Totdat om een uur of zes de wind naar het westen draaide en toenam tot stormachtig, veel stof in de lucht en het koelde sterk af.

Segorbe,14-09-2016, woensdag

We hebben bijna 200 km in Z.O. richting gereden over de gratis snelweg , de A 23, die van Zaragoza naar Valencia loopt. Vlak na Cariñena begon de hoogvlakte waar we tot vlak voor Segorbe overheen reden, toen daalden we af en begon de temperatuur te stijgen. Want het was koud op de hoogvlakte, je rijdt op een hoogte tussen de 900 en 1200 meter. Het landschap was eerst af en toe wat saai afgewisseld door wat mooie bergen maar na Teruel kreeg het landschap een meer Mediterraan karakter en was het heuvelachtig met dennenbossen en mooi om doorheen te rijden. We wilden eerst naar Teruel maar toen we gisterenavond de weersverwachting zagen, vandaag maar 16º, besloten we naar Segorbe te gaan. Toen we langs Teruel reden was het om 11.00 uur maar 12º, hier is het uiteindelijk nog 26º geworden. Maar het was een herhaling van zetten: net als gisteren draaide de wind aan het eind van de middag naar het westen, nam in kracht toe en kelderde de temperatuur naar 20º.

                                          cp Segorbe N39.84863 W0.48165

We staan in Segorbe op een gratis cp met voorzieningen, bepaald geen mooie plek op parkeervakken langs een weg en naast een spoorlijn. Gelukkig komt er maar sporadisch een trein en is er weinig verkeer, ’s nachts schijnt het rustig te zijn. En vanuit de camper hebben we een mooi uitzicht op de bergen rondom Segorbe.

Het stadje Segorbe stelt niet zo veel voor, er zijn een paar aardige winkelstraten en er is een klooster die echter helemaal ingebouwd is door woningen en winkels.

We staan ongeveer 55 km van Valencia, morgen staan we op dezelfde afstand van die stad maar dan ten zuiden er van , in Cullera aan zee.

Cullera 15-09-2016, donderdag

En er kwam inderdaad geen trein langs vannacht en ook geen auto’s . We zijn eerst naar Valencia gereden om LPG te tanken, we koken, verwarmen en de koelkast op LPG en dat is in Spanje lang niet overal verkrijgbaar.

zonsopkomst in Segorbe achter de bergen, genomen vanuit de camper

Daarna zijn we doorgereden naar Cullera waar we staan op een braakliggend terrein aan zee, van het strand gescheiden door een lage duinenrij en wat riet maar we staan bij een strandingang zodat we nog net de zee zien. ’s Winters staan hier veel campers maandenlang, nu staan we met 6 campers waaronder 3 Nederlandse. Er is hier een muziekfestival geweest van een week lang zodat we eerst hebben opgeruimd rondom de camper, lege bierblikjes e.d.

                              vrij staan Cullera N39.15554 W0.24218 in de avondzon

Er is hier een put waar de pot geleegd kan worden en er zijn waterkranen op het strand ( geen drinkwater) en er zijn douches . Het is onduidelijk of we hier getolereerd worden, volgens een wandelende Spanjaard word je weggestuurd maar 2 Fransen hebben hier vannacht ook gestaan en toen we gingen wandelen zagen we 2 motoragenten voorbij rijden die de campers ongemoeid lieten.

Het is overigens heerlijk weer ,met 27º en af en toe een wolkenveld en een prettige zeebries.

In het begin van de avond reed de Guardia Civil over het terrein om vervolgens weer te vertrekken, we beschouwen dit als een goed teken.

Cullera 16-09-2016, vrijdag

De eerste volledige dag in Cullera en die is ons prima bevallen. We vinden dat we op een mooi plekje staan vanwaar we zo het strand opwandelen.

Vanochtend met ons boodschappenwagentje naar de Consum gewandeld, een vrij grote supermarkt die een kwartier lopen richting centrum ligt.

Vanmiddag lekker gezwommen , het zeewater heeft een heerlijke temperatuur en ook de lucht trouwens met 28º. Zo willen we het wel even houden want we blijven hier in ieder geval een paar dagen.

Vanmiddag hebben we wat over de boulevard gewandeld en een stukje door het centrum. Hoewel het hoogseizoen voorbij is zijn er nog wel appartementen bewoond door voornamelijk Spaanse toeristen en rijden er ook nog toeristentreintjes. En aangezien er in Cullera ook nog eens 25.000 mensen wonen is het zeker geen dode boel hoewel er wel de nodige restaurantjes gesloten zijn, maar er zijn er veel.

De politie rijdt een paar keer per dag  hier over het terrein maar dat is een gewone surveillancerit.

Cullera 17-09-2016, zaterdag

Het is weekend en toch zijn er maar 2 campers bijgekomen zodat er nu 8 campers staan , 2 Franse, 2 Spaanse en 3 Nederlandse.

Wij staan hier in een hoek met 4 campers met onze camper het dichtst bij zee. Achter ons staat een Spaans echtpaar met een Franse camper en een Duits echtpaar die tot Die Wende in de DDR woonden en als vreemde taal op school Russisch moesten leren. Dan staat er nog een Frans echtpaar en met allemaal hebben we wat contact over ditjes en datjes.

De 2 Nederlandse campers staan wat verderop , ze komen resp. uit Ermelo en Drente.

En vanmiddag kwamen er 2 Nederlandse echtparen op de fiets een praatje maken. Zij staan vlakbij op een officiële cp in Tavernes la Valdigna waar wij ook 2x hebben gestaan om Bram en Marianne te bezoeken , die we kennen van Plage de Piemanson.

Cullera 18-09-2016, zondag

Onze achterbuurvrouw is Spaans, haar man Frans en ze wonen in Toulon. Vanmorgen zijn haar zuster en haar man gekomen, die wonen in Barcelona. Het zijn leuke mensen maar wat ze vertelden was minder leuk. Hoogstwaarschijnlijk gaat er op deze plek gebouwd worden en komen er torenflats met appartementen zoals die hier al staan , 22 verdiepingen hoog. Zou de ergste crisis dan al voorbij zijn in Spanje en gaat de Benidormisering van de kust weer op gang komen?

                                                          rietzanger

Het zou jammer zijn als er weer een gedoogplek verdwijnt dat doet de druk op andere plekken weer toe nemen omdat het dan drukker wordt en uitwassen, die je altijd hebt, zullen toenemen waardoor de volgende plek gesloten wordt etc.

Ons maakt het voor de winter niet zoveel uit, we reizen dan alleen maar door Spanje heen naar Marokko. Maar in deze tijd van het jaar is een plek als deze toch heel leuk om te staan, niet druk en alle vrijheid. We houden erg van dit soort plekken, toen we 37 jaar geleden begonnen met camperen kon je overal staan in Frankrijk en Spanje met je campertje. We zijn heel wat zomervakanties, die voor ons 6 weken duurden, aan de Spaanse en ook Franse kust geweest waaronder ook 15 jaar op Plage de Piemanson die dit jaar ook gesloten is. Je wordt hoe langer hoe meer naar officiële camperplaatsen gedwongen , daar is op zich niets mis mee mits je je stoeltje maar buiten kunt zetten. Nu is dat in Frankrijk meestal geen probleem en daar zijn veel camperplaatsen vaak bij een leuk dorpje of stad die je dan kunt bezichtigen. In Spanje zijn er veel minder en op cp’s in het binnenland mag je niet alleen je stoeltje niet buiten zetten of je luifel niet gebruiken, ook oprijkeggen mogen niet omdat dat op kamperen lijkt. Dat is dan weer het kromme met de gedoogplekken zoals deze waar je rustig buiten kunt zitten met je tafel en stoeltjes.

Cullera 19-09-2016, maandag

En vandaag , een week nadat hier dat popfestival geweest is, begint men de rotzooi die op het veld achtergebleven is op te ruimen. Zo heeft de wind het over een grote afstand kunnen verspreiden de afgelopen dagen. Ook heeft men het hek afgebroken maar de schuttingen staan nog om het veld waar het festival is geweest. Er zijn nu wat meer campers gekomen en er staan er nu 14. Mensen die hier vaker zijn geweest vinden het hier veranderd.

Spanje lijkt aardig aan de weg te timmeren met alternatieve energie gelet op de windmolen- en zonnepanelen parken die we onderweg tegen zijn gekomen. Op het gebied van zonne -energie technologie is Spanje wereldwijd koploper.

Zo staat er bij Sevilla al 5 jaar een thermische zonne-energiecentrale die geen zonnepanelen gebruikt maar de hitte van de zon om stoomturbines aan te drijven. Maar liefst 2650 spiegels gericht op de top van de toren verhitten zouten tot 500º Celsius . Dat gesmolten zout zorgt ervoor dat water aan de kookt raakt door het lagere kookpunt en zo worden de stoomturbines aangedreven. Nadeel is dat er veel water wordt verbruikt in een gebied waar water vaak schaars is.

Toch zijn er ook opvallend veel windmolenparken, alsof men zich schatplichtig acht aan Don Quichot en Sancho Panza. Nu staat er in Spanje ook genoeg wind, al met al zal Spanje de doelstelling van 20% duurzame energie in 2020  zeker halen.

Overigens moeten particulieren sinds begin dit jaar hun zonnepanelen hebben aangemeld en belasting (impuesto el sol) hiervoor gaan betalen, anders zijn ze illegaal en kunnen er hoge boetes worden uitgedeeld. De wet die dit regelt is tot stand gekomen door de lobby van de elektriciteitsmaatschappijen die inkomstenderving vrezen.

El Palomar 20-09-2016, dinsdag

Toen we vanochtend vertrokken stonden er 18 campers, er waren er gisterenavond weer 4 bij gekomen. Het was wat bewolkt weer, uitstekend om te rijden.

                            cp in El Palomar N 3885701 W 0.50328

We zijn vertrokken omdat we even een ander decor dan de zee en het strand wilden en we een wasmachine wilden gebruiken. Daarom zijn we 63 km verder gereden een stukje het binnenland in. Een mooie rit door een bergachtige omgeving waar we nu op een cp staan die bij een camping behoort . De cp kost €5,- , uiteraard met voorzieningen en voor €2,- kunnen we de wasmachine gebruiken.

De camping is rustig gelegen aan de rand van het dorp El Palomar die hoofdzakelijk van de landbouw leeft. Er zijn hier vrucht- en olijvenbomen alsmede wijngaarden. El Palomar lit in de vallei van Albaida, die omdat de grond kalkhoudend is ook wel de witte vallei wordt genoemd.

Het is een mooie omgeving om te wandelen, een eekhoorn schiet voorbij en af en toe een groepje bijeneters die overvliegen op weg naar Afrika.

                                een dreigende onweersbui boven El Palomar

Er was vandaag eerst wat sluierbewolking en later wat stapelwolken waaruit in de bergen een onweersbui ontstond die vlak langs ons heen trok. Het was met 27º aangenaam weer.

El Palomar 21-09-2016, woensdag

Spanje deelt 17 deelstaten met een eigen deelstaatregering. De deelstaten zijn weer onderverdeeld in provincies (52). Zo ligt El Palomar in de streek de Llevant die bestaat uit de deelstaten Valencia en Murcia en in de provincie Valencia. De Llevant is ontstaan uit vroegere Islamitische vorstendommen. Niet zo sterk als bv in Andaluciá is hier ook de invloed van de vroegere Arabische overheersing nog zichtbaar vooral in het irrigatie systeem voor de citrusvruchten etc. d.m.v. kanaaltjes, zoals we dat b.v. ook vanuit Marokko kennen.

El Palomar heeft geen historie die je aan bv een historisch centrum kunt zien. Het interieur van het kerkje schijnt wel mooi te zijn maar de kerk is gesloten.

Toen we bij de slager vlees kochten, kregen we een stukje huisgemaakte worst te proeven. Die was zo lekker dat we onmiddellijk voor de bijl gingen en een stuk van die worst kochten, we waren wel blij met dat verkooptrucje.

Bicorp 22-09-2016, donderdag

Toen we vanochtend afrekenden bleek dat we voor het douchen niets hoefden te betalen, erg schappelijk van de aardige beheerder.

We zijn eerst naar Xativa gereden met de bedoeling daar het historische centrum te bezoeken. Maar dat bleek tegen een heuvel gebouwd en beloofde een aardige klim. Nu hadden we de afgelopen 2 dagen al trappen gelopen en op weggetjes gelopen waar het stijgen en dalen was waardoor Everdien weer meer last van haar been had gekregen. Daarom hebben we maar besloten om het historische centrum over te slaan . Jammer? Ja, historische steden zijn dun gezaaid in deze streek. Erg? Nee, wel verstandig , als het been overbelast wordt dan kan ze w.s. weinig meer en waar nu zijn, Bicorp is het bepaald niet vlak te noemen en zullen we ook moeten klimmen en dalen om iets van het dorp en de omgeving te kunnen zien.

Het was een mooie rit hier naartoe met name het stuk tussen Xativa en Bicorp toen we hoger de bergen in gingen. Wel veel steile hellingen en haarspeldbochten maar een prachtig landschap.

Bicorp ligt in een dal en we staan hier op een cp die naast een sporthal ligt en €5,- kost, met voorzieningen. Omdat Bicorp nogal afgelegen ligt dachten we dat we alleen zouden staan maar in het begin van de middag kwam er nog een Belgische camper , altijd leuk om wat ervaringen uit te wisselen.

                                              cp Bicorp N39.13300 W0.79063

Was het gisteren nog onbewolkt en 30º, vandaag waren er af en toe wolkenvelden met sluierbewolking en bij dezelfde temperatuur was het weer heerlijk weer. 

Bicorp 23-09-2016, vrijdag

Het is hier in het dorp flink steil zodat we er geen spijt van hebben dat we niet naar Xativa zijn gegaan gisteren. Nu kan Everdien er tenminste nog wat rondwandelen en op de steilste stukken zijn er leuningen aan de muur bevestigd zodat je daar nog wat steun aan kunt hebben.

Het dorp stelt niet veel voor, je bent er snel uitgekeken. De bakker is met vakantie maar er is wel een slager en een supermarktje waar je brood kunt krijgen en er is een café. Er zijn een paar aardige straatjes , er is een Eco-museum maar dat was gesloten. Bicorp moet het echt van zijn ligging in een mooie omgeving hebben.

Vanmorgen was er een marktje bij het café, een groentekraam, een kraam met olijven en koekjes en 3 kledingkramen. Maar het hele terras bij het café zat vol, hoe klein de markt ook is, mensen ontmoeten elkaar hier.

Cullerra, 24-09-2016, zaterdag

Gisterenavond heeft het bijna 3 uur lang geweerlicht en gedonderd, de zwaarste buien trokken echter langs ons heen de bergen in. In een groot deel van Oost Spanje heeft het flink geregend, het was hard nodig want alles was kurkdroog.

We zijn vanochtend weer terug naar zee gereden, weer naar Cullera omdat het goed bevallen is toen we hier een paar dagen hebben gestaan. We staan op een plekje vlakbij waar we eerst stonden en we staan , net als de afgelopen 2 dagen, weer naast een Belgische camper, het echtpaar komt uit ‘het Antwerpse’, joviale mensen waar je mee kunt lachen.

                                                       Cullera

De afgelopen 4 dagen heeft Everdien haar been flink belast in de bergen. Dit is eigenlijk heel goed gegaan, m.n. de laatste 2 dagen , ze heeft toen eigenlijk niet meer pijn gehad dan anders. Het gaat de goede kant op met haar been.

Het is hier aan zee wel wat koeler dan de afgelopen dagen toen het rond de 30º was. Nu met een zeebriesje en volop zon 26º, ons hoor je niet klagen.

Het is hier trouwens niet drukker geworden met campers dan toen we weggingen, er staan er nu een stuk of 15.

Je blijft je trouwens verbazen hoe goedkoop het is om uit eten te gaan of een terrasje te pakken . Aan het begin van de avond even een aperitiefje gedronken op een terras , 3 bier en 1 wijn voor €5,- en daarbij 2 tapas, een stukje stokbrood met vis en ingelegde groentes erop , erbij.

Cullerra 25-09-2016 zondag

Je bent niet in Spanje geweest als je geen tapas hebt gegeten ( die van gisterenavond even niet meegerekend) dus dat hebben we vanmiddag gedaan. Vooral vis en inktvis en het smaakte prima. Het was in een motorrestaurant, niet dat er motorbendes elkaar treffen, maar er staan wat motoren in het restaurant en het heet ook zo. Het is alleen in het weekend geopend en is erg druk tussen 2 en 4 uur, we konden nog net een tafeltje vinden.

                          zondagmiddag op het mooie brede strand van Cullera

Omdat het zondag is , was het op het strand aardig druk. En met een zeewind werd het iets minder warm en met 25º was het even warm als in Nederland wat toch wel heel bijzonder is.

                            een sprinkhaan met een mooie schutkleur

Cullera 26-09-2016, maandag

We hebben er andere jaren ook al eens over geschreven, de hondenstront die je overal in Spanje op trottoirs aantreft. Je moet donders goed uitkijken want voor je het weet zit je anders met een stokje of iets dergelijks de onwelriekende restanten onder je zool uit te peuteren wat vanmorgen dus het geval was en ik heb diep profiel in mijn zolen. En nu hebben ze in Cullera nog wel voorzieningen staan op de boulevard , een zuil, Toilekan, waar je plastic zakjes kunt pakken voor hondendrollen. Je ziet maar zelden een Spanjaard met hond en een plastic zakje bij zich, zoals dat in veel andere landen wel de gewoonte is.

Wel zijn hier trouwens nog wel straatvegers in de weer met bezem , schep en karretje, haast een nostalgisch beeld. Maar die houden alleen de hoofdstraat en de boulevard schoon en nog wat poepvrij. 

                                                valkparkiet met zijn kuif

Vanmorgen hoorden we een krijsend geluid in de lucht en we zagen een vogel een paar keer overvliegen die wel een witte torenvalk leek. Toen hij een eindje verder op de elektriciteitsdraden ging zitten bleek het een valkparkiet te zijn. Nu komen er in diverse steden in Spanje al jaren groene parkieten in het wild voor (ook wel Argentijnse parkiet genoemd) maar deze valkparkiet zal wel ontsnapt of vrijgelaten zijn.

Cullera, 28-09-2016, woensdag

We zitten vandaag een beetje in de hoek waar de klappen vallen, letterlijk dan. Vannacht om 5 uur begon het te onweren en viel er een fikse bui en om 12 uur weer. Vanmiddag bleef het droog maar stond er wel een harde wind en bij 24º voelde dat niet erg prettig. Er is een klein deel van Spaanse. de Middellandse Zeekust waar buien vallen en jawel hoor, dat is inde regio rondom Valencia.

                                                 koereigers

Naast de hapjes en tapas bevalt ons aan Spanje ook het broodbeleg. ’s Ochtends eten we dingen op het brood die je bij ons ook kunt krijgen en het liefst light, smeerkaas, jam en kalkoenfilet , maar ’s middags wat meer Spaanse producten. We proberen veel verschillende dingen, lekker vinden we oa.

*Crema de bogavante- een smeersel van kreeften en heek

*Salsa de quesa de cabrales- smeerbare geitenkaas, een beetje vloeibaar ook geschikt voor in pasta’s

*queso azul- smeerkaas van blauwaderkaas

* sobrasada- rauwe, smeerbare worst van Mallorco gekruid met oa paprikapoeder (mild en pikant)

* pate de anchoa- ansjovispaté

*hummus de berenjena- een soort humus van aubergines.

*fuet pimienta negra- worst met zwarte peper

                                                 muurgekko

Morgen willen we naar een camperplaats hier vlakbij een stukje het binnenland in.

Simat de la Valldigna 29-09-2016, donderdag

Vanmorgen vlak voordat we wilden vertrekken viel er een fikse regenbui wat Everdien deed twijfelen of we wel weg moesten gaan. Uiteindelijk besloten om het toch te doen en daarna zijn we 24 km verder gereden , een klein stukje het binnenland in. We staan op een modderige cp in Simat de la Valldigna dat mooi in een dal tussen de citrusplantages ligt. De cp (gratis, met voorz.) ligt aan de rand van het dorp met voor ons een woonwijk en achter ons sinaasappelbomen.

                       cp Simat de la Valldigna, N39.04118  W0.30792

Na 5 dagen strand wilden we weer even wat anders, niet dat het ons niet beviel op het strand, integendeel het was leuk aan zee met achter ons de Amsterdammers en naast de Fransen uit de Elzas de Belgen Fred en Chris. We gaan dan ook zeker terug maar we wilden hier een klooster bezichtigen.

Simat is een leuk dorp met wat cafés en restaurantjes en terrasjes die aardig bevolkt zijn. Maar het belangrijkste is toch wel het klooster, daar zijn we dan ook aan het eind van de ochtend naar toe gegaan . Voor het klooster ligt een kapel, daar gaan we morgen naar toe.

Via een poort kom je bij het klooster die ligt aan een tuin met een fontein aan weerszijden citrusvruchtenbomen. Het klooster moet erg groot geweest zijn, te zien aan de uitgestrekte ruïne. Toch is nog een deel overeind gebleven en een deel is gerestaureerd na de aardbevingen van 1396 en 1644. Oorspronkelijk is het gebouwd in een Gotische stijl in de 14e eeuw.

In 1835 verlieten monniken het klooster en het werd particulier bezit, het werd een grote boerderij. Daarmee begon het verval en de afbraak. De meeste gebouwen werden gesloopt en delen van het klooster werden verkocht als bouwmateriaal. Bepaalde delen zoals Gotische bogen vonden hun weg naar andere kerken in de omgeving. In 1991 zijn omvangrijke restauratiewerkzaamheden begonnen maar zoals gezegd, het grootste deel is ruïne.

Het mooiste gedeelte van het klooster is de goed bewaard gebleven kerk ‘Iglesia Santa Maria la Valldigna’ , oorspronkelijk uit de 14e eeuw maar herbouwd na de aardbevingen. Er zijn fraaie plafond- en muurschilderingen en decoraties evenals een 3-tal fresco’s. De klokkentoren van de kerk dateert uit 1652. We vinden het een mooi klooster.

                         foto's interieur kerk van het klooster

Het weer is helemaal opgeknapt, er waren brede opklaringen en het werd bijna 26º.

Simat de la Valldigna 30-09-2016,vrijdag

Valldigna betekent zoiets als waardige vallei. Naast Simat ligt meer naar zee Tavernes de la Valldigna. De naam Valldigna dateert van het eind van de 13e eeuw en is gegeven door koning Jaume II (Jacobus II van Aragon) die hier strijd had geleverd tegen de moslims.

                                                voormalige moskee Xara

Uit het eind van de 15e eeuw dateert het witte gebouw tussen de sinaasappelbomen, de voormalige moskee Xara. De moskee ligt een halve kilometer van het klooster en was een cultureel centrum voor moslims in de regio Valencia. Lang heeft dit niet geduurd want een wet uit 1525 dwong moslims om zich tot het christendom te bekeren. Daarna is het de kerk Santa Anna geworden De moskee was gesloten , daardoor konden we slechts naar binnen gluren om een glimp op te vangen van de spiraalvormige trap. Deze deed dienst als minaret omdat die op de moskee ontbrak.

            de kapel 'Capilla de Nuestra Señora de Gracia' gezien vanuit de kloostertuin.

Ook gesloten was de kapel ‘Capilla de Nuestra Señora de Gracia’. Niet dat we daar veel aan schijnen te missen, wat we lezen is dat het interieur vrij eenvoudig moet zijn, maar dat hadden we wel even willen controleren. De buitenkant is zowel vanaf de straatkant alsmede vanuit de kloostertuin gezien erg mooi. De voorgevel is gebouwd in barok stijl en deels opgetrokken uit roze marmer.

                                                voorgevel van de kapel

We doen onze boodschappen hier bij de kleine supermarkt Charter, een franchiseketen van kleine supermarkten van Consum) en daartegenover staat een huis met een mooie maar vervallen staat geraakte  gevel. Doodzonde dat dat niet beter onderhouden/gerestaureerd is, er is nu wat gaas aangebracht om te voorkomen dat delen op het trottoir vallen.

De sfeer hier in het dorp/stadje is leuk, er zitten mensen op de stoep met hun stoeltje, iets wat je bij ons alleen nog in sommige volkswijken ziet. Je merkt wel dat hier niet zoveel buitenlandse toeristen komen. In de winkels of in de bar/restaurantje waar we op een terrasje hebben gezeten en waar we vanavond gaan eten doen de mensen hun best om zich verstaanbaar te maken.

Het is hier rustig op de cp, stonden er gisteren nog een Nederlandse en een Franse camper, vandaag staan er een Engelse en Duitse camper.

Cullera 01-10-2016, zaterdag

Gisterenavond hebben we tapas gegeten in een bar/restaurantje. Dat was lekker en nog leuk ook omdat er zo veel mensen waren. De keuken ging om 20.00 uur open en om 21.00 uur stroomde de zaak vol. Het was licht chaotisch omdat naast ons een gezelschap van 10 mensen zat die 7 kinderen onder de 5 jaar bij zich hadden waarvan een kind de hele tijd krijste.

Naast de gerechten van de kaart kwamen er na 21.00 uur tapas op de bar te staan die elke avond weer anders zijn, als je op tenminste op de belangstelling voor de tapas mag afgaan. En dan heb je de buik vol, 6 drankjes erbij [2 wijn, 2 bier en 2 likeurtjes (43)] en dan moet je €30,40 afrekenen, iets wat je in Nederland bijna alleen al aan de drankjes kwijt bent. En toen we naar de camper liepen zaten de paar terrasjes in het stadje allemaal vol.

                                                    terug in Cullera

We zijn weer terug naar het strand in Cullera gereden waar nu wel bijna 40 campers staan. Daar zijn ook een 10-tal Spaanse campers bij die hier verkoeling zoeken. Het is in het binnenland meer dan 30º, hier 28º.

De Belgen Fred en Chris staan hier nog, daar staan we weer vlakbij. Naast ons staan Zweden, voor het eerst in lange tijd weer wat Zweeds gebabbeld.

                                spreeuwen in de ondergaande zon

Cullera 02-10-2016, zondag

Je merkt dat het toeristenseizoen hier in Cullera ten einde loopt. Zo rijden de toeristentreintjes niet meer en zijn er meer horecagelegenheden gesloten op de boulevard en in de stad. De consumpties op de boulevard zijn bijna 2x zo duur dan elders in de stad, dit even terzijde.

Ook de Consum, die in het seizoen op zondagmorgen geopend is, bleek vandaag gesloten. Maar er was nog wel een groenteboer en een kruidenier gepend zodat we in ieder geval nog een fles cava konden kopen naast lekkere mandarijnen.

Er zijn weer veel Spaanse campers vertrokken en we zijn 30 meter naar achteren gereden, iets verder van het pad af waar toch af en toe wat auto’s over rijden. We staan nu weer op ons ‘oude plekje’ naast Chris en Fred en aan de andere kant hebben we Spaanse buren. 

                                  zon verdwijnt achter de bergen

Cullera 03-10-2016,maandag

Gezichtsbepalend voor Cullera is het kasteel uit de 13e eeuw die gebouwd is boven op een berg en zodoende zelfs vanaf het strand zichtbaar is. We vermoeden dat het kasteel onlangs grondig gerestaureerd is, het ziet er zo nieuw uit, we kunnen er echter geen info over vinden.

                                           het kasteel van Cullera

(Inmiddels, een paar dagen later,  weten we dat van het kasteel alleen nog het linkerdeel op de foto bestaat, oorspronkelijk was het een Moors kasteel. Wat je rechts op de foto ziet is  een kerk, Virgen del Castillo, die is gebouwd aan het eind van de 19e eeuw in een Nieuw Romantische stijl.)

Het blijft maar fraai weer, 27º, en het zeewater is volgens Duitsers die het gemeten hebben 26º.

En de dagen vliegen voorbij met lezen, kletsen en wat wandelen.

Cullera 04-10-2016, dinsdag

We hebben besloten om morgen deze plek te verlaten. We zijn bijna 3 weken in deze omgeving geweest en dat is ons erg goed bevallen. Nu is het hier in deze periode nog niet druk en dat vinden we wel zo prettig. Nu staan er zo’n 35 campers, 8 nationaliteiten en evenveel Duitse als Nederlandse campers, zo’n 8 stuks waarvan de Duitsers nog altijd op een kluitje staan. Toen er vanochtend een Duitse camper bij kwam, ontstond er scheuring in het Duitse kamp, 2 campers gingen elders staan. Er waren al 5 honden en de laatste camper had er ook nog een. En de honden lopen los, schijten overal en blaffen de godganse dag, asociale eigenaren. Een wat ouder Duits echtpaar die vlak bij ons kwam staan vertelden dat klagen bij de eigenaren niet hielp. Zij kwamen overigens al sinds 2000 in Marokko.