Een gooi naar een plek in  het Guiness Book of Records: ongeveer 15 wespen op een rottende druif.

We wilden gisterenmiddag naar de Psbank om de bloeiende hei te zien. Daar kwam niets van door tijdgebrek. Als schrale troost naar de Gorsselse heide gefietst, nog geen 20' fietsen vanaf ons huis. Een klein beetje heide zien bloeien 

Gisteren kregen we een appje van Suus en Leen dat ze bij ons vlakbij op een cp stonden. We hadden afgesproken dat we vanmiddag even bij hun langs zouden gaan om elkaar te begroeten.

Toen we van een vriendin terugkwamen begin van de middag zagen we Leen en Suus, eigenlijk zij ons, ze stonden hier bij de kerk want ze waren knooppunten aan het fietsen. Dus hebben ze bij ons, koffie/thee gedronken, hebben we gezellig bijgekletst en kwamen we tot de conclusie dat we al weer campervrienden hadden ontmoet die we kennen vanuit Marokko. We hebben gezellig bijgekletst, wij zijn later weer bezig gegaan om de camper verder in te pakken.

Zij zijn trouwens het 6e stel camperaars  die we kennen vanuit Marokko die we hebben ontmoet de laatste weken.

Voor het eerst hebben we de e-bikes mee, ivm overgewicht hebben we het reservewiel uit de camper gehaald, met mijn krakkemikkige lichaam kan ik toch geen wiel verwisselen.

Het weer ziet er voorlopig wel wisselvallig uit, misschien valt het mee, dat deed het vandaag ook, althans in de Achterhoek.

Wintrich 29-08-2020, zaterdag

We zijn vanmorgen om 9.30 uur vertrokken, misschien voor onze wat langere camperreis in coronatijd.

We wilden aanvankelijk naar het oosten rijden in Duitsland maar het is het zuidoosten geworden. We zagen gisterenavond dat het aan de Moezel droog zou blijven  vandaag en dat er zonnige perioden zouden komen. Het is een omweg van een kleine 100km vergeleken met ons oorspronkelijke plan. Toen hebben we besloten om naar de Moezel te rijden, wel met enige reserve. En dat is niet voor niets, we hebben altijd het idee gehad dat dat te truttig zou zijn. Maar over dat gevoel hebben we ons heen gezet, we hebben er nu de leeftijd voor om het te proberen zullen we maar zeggen.

         We dalen af het Moezeldal in. Ongeveer in het midden van de foto zei je op de andere oever een van de talrijke cp's hier

Via de Autobahn het Ruhrgebied door, talrijke werkzaamheden aan de weg, Baustellen, maar geen stilstaande file , hoogstens wat langzamer rijdend verkeer. Toen de Eifel in, gauw het drukke  Ruhrgebied vergeten, een mooie route. Toen reden we na een tijdje het Moezeldal in, van bovenaf  de heuvels gezien wel een prachtig gezicht. Nu zijn er wel erg veel camperplaatsen aan de Moezel, we hadden een kleinere uitgezocht maar dat feest ging mooi niet door, helemaal vol. Geen verrassing trouwens want we hadden onderweg al gezien dat de cp’s vol stonden.

Een paar km. verder oostwaarts zijn we in Wintrich beland, we staan op een cp bij een wijnboer, 90 plaatsen, er waren er nog een 3-tal vrij toen we kwamen. We staan we nu op de 2e rij langs de Moezel waar we de rivier nog wel kunnen zien. Af en toe vaart er een vrachtschip voorbij, we staan op een rustig plekje, een kwart van de campers  hier is Nederlander.

Het landschap is mooi hier in het Moezeldal, tegen de groene hellingen liggen de wijngaarden. Het dorpje Wintrich  is klein en kent een paar aardige vakwerkhuizen.

We hebben vandaag 324 km gereden maar we deden er wel ruim 4,5 uur over. Het scheelde dat er geen vrachtverkeer was vandaag vanwege het weekend..

Het was aardig weer, geregeld zonnige perioden en 21º zodat we vanmiddag buien hebben kunnen zitten lezen . Aan het begin van de avond een aperitiefje gedronken op een terras. Morgen maar eens een stukje fietsen.

Wintrich 30-08-2020, zondag

De dag begon met mist, het is dan ook al bijna september. De mist hing gedrapeerd als een laken  over de groene hellingen in het dal, wel een mooi gezicht.

Er werd vanaf een uur of 10 weer weggereden door tamelijk veel campers, later kwamen er weer nieuwe voor in de plaats maar het is iets minder druk dan gisteren op de ‘Mosel Stellplatz Wintrich’.  We zijn gaan verkassen, we staan nu op de 1ste rij met vrij uitzicht op de Moezel, alleen een notenboom neemt iets van het uitzicht weg. .Af en toe komen er boten of plezierjachten voorbij

Waar je ook kijkt zie je wijngaarden tegen de hellingen, de Moezel geldt als het oudste wijngebied van Duitsland. De wijnbouw is hier door de Romeinen geïntroduceerd. Doordat de wijngaarden tegen de steile hellingen liggen , kan men daar moeilijk met machines werken en wordt het meeste werk met de hand gedaan. We kennen de Moezelwijn omdat mijn schoonvader die vroeger dronk, hij was wel een beetje een kenner. Hij dronk de zoete variant, tegenwoordig heb je ook droge witte wijn. De meest verbouwde druif is de Riesling, meer dan de helft van de 9000 hectare wijnbouw bestaat uit deze druivensoort. Gelukkig heb je tegenwoordig ook hoe langer hoe meer droge Moezelwijnen evenals rode droge wijnen zoals de Spätburgunder en de Dornfelder als belangrijkste druivensoorten.

Vanmiddag hebben we een stukje langs de Moezel gefietst, er loopt een prachtig fietspad langs. Je fietst op een klein stukje na langs de Moezel waarbij je een mooi uitzicht hebt. Er staan trouwens ook heel wat notenbomen langs het fietspad en enkele appelboomgaarden naast natuurlijk de wijngaarden. Af en toe passeer je een dorpje of zie je er een op de andere oever liggen met  veelal witte kerkjes met een kenmerkende ranke torenspits.

Tijdens de fietstocht zagen we op de andere oever het dorp Lieser met links hotel Schloss Lieser. En natuurlijk de wijngaarden tegen de helling.

Het nieuws over de grote demonstratie tegen de coronamaatregelen  in Berlijn domineert de Duitse kranten. Het was een wel heel  bonte verzameling van virusontkenners, antivaxxers, anti 5 G’rs, Quannon en andere complotdenkers, hippies, maar ook, en dat is toch anders bij ons waar je wel rechtspopulisten ziet mee lopen, openlijke neonazi’s  met oa.  Reichsflaggen. Zo’n 3000 van deze laatste groep heeft geprobeerd het Rijksdaggebouw te bestormen, 300 werden gearresteerd en enkele tientallen politieagenten werden gewond. Vandaag spreken diverse politici, de bondskanselier en de Berlijnse burgemeester  hun verontwaardiging en afschuw uit afschuw uit over het gedrag van de fascisten. Ook in Londen en Parijs werd gedemonstreerd ‘voor de vrijheid’ daar ging het om veel geringere aantallen demonstranten.

Tot een uur of 3 was het heel aardig weer met steeds dunner wordende sluierbewolking. Toen ontstonden wat stapelwolken en 1 daarvan produceerde een  buitje met grote druppels  waardoor we de laatste kilometers hard hebben terug gefietst naar de camper. Het werd 21º en er stond nauwelijks wind, goed te doen dus.

Zell-Barl 31-08-2020, maandag

Iets totaal anders, we zijn er in geslaagd om aan de ‘Romantische Moezel’ een cp te vinden die verre van romantisch te noemen is, sterker nog ik denk dat weinig mensen hier zouden willen overnachten, daarom staan we hier maar met 4 campers.. Hadden we de afgelopen dagen een fraai uitzicht over de Moezel, nu staan we op een cp bij een groot winkelcentrum. Globus (N50.027730 E7.157130, grqtis, geen voorz.), nog geen 5km van  het dorp Zell dat dan wel weer aan de Moezel ligt.

Vanmorgen zijn we om ongeveer 11.00 uur vertrokken van de cp in Winrtich die trouwens €11,- per nacht kostte, stroom is daarbij inbegrepen. Cp’s langs de Moezel zijn over het algemeen niet goedkoop, de campers komen toch wel. We wilden naar Zell rijden maar eerst boodschappen doen voordat we naar een cp daar zouden gaan. Een mooie rit langs de Moezel, jammer dat het weer somber was, het landschap kwam zo niet tot zijn recht. We kwamen door mooie dorpen, langs kleinere en grotere cp’s waar wel enkele honderden campers stonden. En wat kwamen we onderweg een ongelooflijke hoeveelheid campers tegen, niet normaal meer.

Enige malen moesten we een brug over de Moezel over, soms reden we op de linker- en soms op de rechteroever. Zo stonden we 57km verder en een uur later op de parking van het winkelcentrum Globus, waarvan het achterste deel een cp is. We moesten wel uit het Moezeldal omhoog klimmen de vrij steile berghelling op omdat het winkelcentrum hoog gelegen is. Toen we na de boodschappen in de supermarkt in het winkelcentrum, (wat een worstsoorten op de vleesafdeling!) weer bij de camper waren was het al bijna 2 uur en tijd om te lunchen. We besloten toen maar op de cp te blijven van Globus en niet naar Zell af te dalen ( 5km) om een plek te zoeken op een van de twee cp’s langs de Moezel daar. De kans dat we daar om die tijd nog een plek zouden vinden achtten we vrijwel nihil.

                                                  We kwamen langs en door dorpjes op onze rit vandaag

Na de lunch zijn we nog even naar de Aldi gelopen voor nog een paar boodschappen, 10’ verder. Bij terugkomst begon het flink te regenen, een bui die 1,5 uur aanhield,  maar goed dat we op asfalt staan. Het werd  ook niet warmer dan 18º vandaag, goed weer om boodschappen te doen en te luieren, in de camper weliswaar, echt buitenzitweer was het toch niet.

Wat ons opviel was dat je wel een mondkapje op moest maar zowel bij Globus als de Aldi, werden de winkelwagentje niet ontsmet en waren er ook geen ontsmettingsmiddelen voor de handen , gelukkig hebben we die zelf wel. Het besmettingsaantal in Duitsland was laag gisteren, slechts 610 besmettingen ( Nederland 527) maar doorgaans worden er in het weekend altijd minder besmettingen doorgegeven.

In het winkelcentrum is een restaurant maar daar binnen te gaan zitten eten trekt ons niet in coronatijd. Er was ook een Imbiss(snackbar) waar ze allerlei soorten worstenbroodjes verkochten. Nu zijn we al aan de Moezel beland maar om dan meteen ook maar worst te gaan eten vonden we best te ver gaan hoewel we wel nieuwsgierig naar currywurst beginnen te worden. Dus hebben we bij een piepklein Thais restaurantje wat gerechten gekocht om mee te nemen naar de camper. De prijs/kwaliteit klopte niet helemaal, het was wel lekker maar niet erg bijzonder, Everdien hoefde in ieder geval niet te koken.

Zell 01-09-2020, dinsdag

We zijn de helling om 9.15 uur al afgedaald wat voor ons doen vroeg is. En er was plek op de kleine cp die langs de Moezel ligt voor een camping, er is nog een andere maar deze had onze voorkeur vanwege de gunstige ligging t.o.v. het dorp en het uitzicht. We kijken nl op het deel van  Zell dat die Altstad heet aan de andere oever.  De cp kost €9,- en er zijn voorzieningen, geen stroom maar dat is niet noodzakelijk voor ons. Naast ons stond eerst  een vrij jong Duits stel die erg aardig waren  en ons het en ander verteld hebben over de cp en de omgeving, zij zijn weer vertrokken.

Er was verder in de loop van de dag weer plaats op de cp maar om 16.00 uur stond hij helemaal vol. Naast ons kwam een echtpaar uit Groningen staan, zij zijn ook voor het eerst naar de Moezel. Normaal gingen zij naar Frankrijk/Spanje in september maar vanwege corona ook naar Duitsland. Zij kwamen van Cochem en vertelden dat ze ook langs veel volle cp’s waren gereden, dat was onze ervaring ook toen we hier kwamen. Veel Duitsers zullen ook in eigen land zijn gebleven, daarom zal het wel zo druk zijn.

Het vakwerkhuis rechts op de foto, waar nu een wijnhuis in is gevestigd, stamt uit 1550, ooit eigendom van een adelijke familie.

Via een voetgangersbrug kom je in het oude deel van Zell, die Altstad, ongeveer een 15’ lopen. Zell is een aardig dorp, wel toeristisch en heel bekend om de wijn die hier vandaan komt en Zeller Schwarze Katz heet. Er zijn hier talrijke wijnhuizen en winkels waar wijn wordt verkocht. In de stad staan nog een paar aardige huizen, er is in de 19e eeuw 2x brand geweest waardoor een groot deel van de huizen in de Altstad in de as zijn gelegd.

Je komt er natuurlijk niet omheen om de Moezelwijn te proberen , dat hebben we de afgelopen dagen dan ook gedaan. Zowel de droge rode en witte wijnen vinden we iets te aromatisch naar onze smaak, dat zal wel een kwestie van wennen zijn, wij zijn ze droger gewend.

Het weer was redelijk, we hebben in de loop van de middag wel buiten kunnen zitten, 19º en af en toe zon. Om 18.00 uur viel er een regenbui die een tijdje aanhield.

                                                     We hebben een mooi uitzicht vanaf de cp.

Zell 02-09-2020, woensdag

Jammer van deze cp is dat hij niet alleen pal aan de Moezel ligt, maar ook pal aan een weggetje die door locals gebruikt wordt en i.v.m. een wegafsluiting ook als sluiproute. Voor 6.00 uur reden de eerste auto’s al, ondanks ohropax werd ik daar wakker van, Everdien sliep  nog een beetje door.

’s Avonds heb je hier trouwens een mooi zicht op de lichtjes van de kade en verlichte torens van Zell en dichter aan het water zullen we wel niet komen te staan. Toch zijn we aan het eind van de middag naar het parkeerterrein vertrokken waar we eergisteren ook al stonden, geen zin om weer voor dag en dauw wakker te worden.. Daar boodschappen gedaan omdat we morgen naar een andere cp willen in Enkrich waar alleen maar een bakker en een slager, afgezien van de wijnwinkels en -kelders dan.

Maar eerst hebben we heerlijk gefietst over een fietspad die soms vlak langs de Moezel liep. Weer, naast natuurlijk de wijngaarden tegen de hellingen, notenbomen en appelbomen overal langs het pad en ook veel bloeiende balsemientjes. Langs het dorp Briedel en vervolgens kwamen we na 8 km fietsen in het schilderachtige dorp Pünderich. Hier stonden nog oude vakwerkhuizen uit de 16e eeuw, sommige erg mooi om te zien. Het was trouwens erg druk met fietsers op het fietspad, wat wil je ook met al die campers hier die vrijwel allemaal e-bikes bij zich hebben.

Toen we vanmiddag weer bij de camper kwamen scheen de zon uitbundig en hebben een tijd zitten lezen. Er kwamen wel wat meer stapelwolken die soms uitsmeerden tot kleine wolkenvelden die de zon af en toe bedekten. Het werd 21º en omdat er weinig wind was, was het een lekkere nazomerdag.

                    Een deel van de voorgevel van een oud huis in het schilderachtige dorp Pünderich

Zell is al een oud stadje, ooit was hier een Romeinse nederzetting, later Marienburg, een klooster, wat uitgroeide tot Zell met verschillende kernen. Er komen de nodige toeristen, je hebt veel  hotels, pensions, Zimmerfrei, en Ferienwonungen ,  Dit komt vooral door de mooie ligging en natuurlijk de wijn,  die Zeller Schwarze Katz.  De naam stamt uit het midden van de 19e eeuw. De legende wil dat er 3 handelaren uit Aken maar niet konden beslissen welke wijn ze van 3 tonnen het lekkerst vonden. Ze werden aangeschoten, een zwarte kat die met de vrouw van de wijnboer mee naar binnen was geslopen, sprong op één van de vaten en begon te blazen. De handelaren besloten dat die wijn toch wel speciaal moest zijn als de kat er zo voor tekeer ging. Ze noemden de wijn Schwarze Katz.

De besmettingen in Duitsland zijn inderdaad na het weekend ongeveer verdubbeld, ze zijn de afgelopen 2 dagen  ongeveer even hoog als vorige week, iets meer dan 1500 , wat natuurlijk niet gek is voor een land dat 5x meer inwoners heeft dan Nederland( vandaag  734 besmettingen).

En omdat we toch hier staan hebben we vanavond  curryworst gegeten met patat. De worst was wat sponzig en de currysaus iets te zuur naar onze smaak, het was een matig succes. Everdien heeft de worst zelf niet opgegeten, dat kan ook aan het vroege tijdstip gelegen.hebben, het restaurant waar we de worst afhaalden sloot al om 18.00 uur, we eten doorgaans 2 uur later. Maar een stukje kennismaking met Duitse cultuur zullen we maar zeggen, de Flammenkuchen komt ook nog wel aan de beurt.

Enkirch 03-09-2020, donderdag

Goed geslapen vannacht en op tijd weer vertrokken , 9.30 uur , naar Enkirch wat maar 16 km verder lag. Daar staan we op een hele grote cp. Met plaats voor minstens 200 campers, het liep in de loop van de middag vol, wellicht staan er meer. Er zijn geen afgebakende plekken, je kunt staan waar je wilt. We hadden aanvankelijk veel ruimte om ons heen, nu nog maar aan 1 kant want links voor ons staan tamelijk dichtbij 2 Nederlandse campers. We staan op de 2e rij van de Moezel , die we nauwelijks kunnen zien. Je staat op het gras, het kost hier €8,- , we hebben gelijk maar voor 3 dagen betaald.

          Tegenover de cp op de andere oever van de Moezel ligt het dorpje Kövenig waar je met een pontje heen kunt.

Je ziet hier allerlei soorten campers van heel groot tot heel klein. We zagen een Renault Estafette , dat was 42 jaar geleden onze 1ste camper. Verder zie je campers van de Niesman/ Bischoff familie en Morello’s, en ook tamelijk veel Afrika-wagens, grote off road trucks. Een aantal daarvan zijn in Marokko geweest gezien de geschilderde taferelen die je trouwens hier ook wel op andere campers ziet.

Over Marokko gesproken, we hadden een flitsontmoeting met Stephane en Mia, ze gingen net  weg toen wij  aangekomen waren. Jammer maar kort gesproken, zij willen naar Frankrijk omdat ze het te druk aan de Moezel vinden.

We zijn nog even het dorp ingelopen voor een eerste indruk. Er staan een paar aardige huizen en we zagen wat leuke straatjes. Het begon echter wat te druppelenen we zijn terug naar de camper gegaan. Het heeft nog wat gemiezerd vanmiddag  maar veel regen viel er niet bij

De temperatuur liep langzaam op naar 20º aan het begin van de avond, een voorbode van lekker weer morgen.

Enkirch 04-09-2020, vrijdag

We hebben vanmorgen eerst gebruik gemaak van een wasmachine hier, 300 campers hier en beide wasmachines waren niet in gebruik. Voor €3- hebben we een was gedraaid en aan de luifel gedroogd wat snel ging dankzij het fraaie weer.

Eerst wilden we naar en dorp hier in de buurt fietsen, maar toen de was droog was nam de wind toe en kwamen er af en toe windvlagen.  We hebben besloten om morgen te gaan fietsen en zijn vanmiddag even het dorp Enkirch doorgewandeld, aardige steegjes en dito vakwerkhuizen met daken van leisteen uit het Moezeldal.

Er zijn een bakker en een slager in Enkirch en een supermarktje. De slager heeft een aantal prijzen met zijn worsten behaald, wij hebben ‘Hausgemachte’ pepersalami gekocht die trouwens peperduur was, dat heb je als je bij een prijswinnaar koopt.

De Moezel is 544km lang en ontspringt in de Vogezen. We hebben in Frankrijk wel eens aan de Moezel gestaan maar zoals gezegd is het de 1ste keer dat we nu in Duitsland daar nu bijna een week vertoeven.

Bij Trier, de oudste stad van Duitsland, breidt het Moezeldal zich in de zachte zandsteenlagen naar de dalwijding van Trier uit, voordat de rivier zich dan vanaf Schweich in heel veel  grote bochten door het Rijnse leisteengebergte graaft en Eifel en Hunsrück van elkaar scheidt. (Een paar dagen geleden zag je op de wolkenradar dat het Moezeldal een scheiding vormde tussen de  tegengestelde richting waarin de wolken zich bewogen over  de Eifel en de Hunsrück)

                                            Hierboven in onder enkele van de vakwerkwoningen in Enkirch

Zo ontstonden de steile hellingen, die vandaag voor de wijnbouw worden gebruikt. De Beneden-Moezel vanaf Zell is getekend door kunstig aangelegde wijnterrassen, en daarom wordt dit gedeelte ook wel Terrassen-Moezel genoemd. Die hebben we niet gezien, die waren iets verder van Zell in de andere richting dan die wij gefietst hebben. Daar bevindt zich ook de steilste wijngaard van Europa, de Bremmer Calmont. De Moezelwijnen danken hun  smaken aan de ideale groeicondities en de samenstelling van de vruchtbare aarde met mineralen. De beschutte ligging van het Moezeldal maakt de streek tot een van de warmste klimaatzones in Duitsland.

Er worden in september overal wijnfeesten gegeven, hier in Enkirch was een wijnhuis  die op een pleintje voor de Tourist-info een ‘wineparty’ organiseerde. Er stond  een stalletje met wijn, er was een dj en een foodtruck. Wij hebben even van een afstand gekeken en  zijn weer weg gegaan, we blijven voorzichtig ivm corona.

Ondanks de af en toe  vlagere wind vanmiddag, was het een prachtige nazomerdag met naast hoge wolkenvelden behoorlijk wat zon en 28º.

Het is trouwens nòg drukker geworden dan gisteren hier op de cp, campers staan nu zelfs op de parkeerplaatsen voor personenauto’s.

Enkirch 05-09-2020, zaterdag

Vlakbij ons staat een echtpaar die ook uit de Achterhoek komt, uit Doetinchem. Ze zijn hier met Belgische vrienden, we hebben  af en toe een praatje met hen gemaakt, zij gaan morgen ook hier vertrekken.

We hebben toen we in Duitsland kwamen een Corona-Warn app geïnstalleerd op onze iPhones. We hebben al een melding gehad dat we de afgelopen week geen besmette mensen ontmoet hebben, in ieder geval niemand die ook deze app had geïnstalleerd en besmet was.

We zijn  vandaag langs de Moezel naar Traben-Trarbach gefietst, een dubbelstadje aan de Moezel. Het was niet zo ver van Enkirch, ongeveer 6,5 km.

Zowel in Traben als Trarbach zijn bij opgravingen bewijzen gevonden dat de Romeinen er nederzettingen hebben gehad. Traben is het oudst, het werd al in 820 in oorkonden vermeld terwijl Trarbach ruim 300 jaar later in 1142 schriftelijk werd vermeld.

                          Overal in de Moezel zie je deze exoten, Nijlganzen, ooit ontsnapt uit gevangenschap. 

We hebben wat rondgekeken in Trarbach omdat die aan ‘onze’ kant op de oever ligt. We hadden de plattegrond vergeten en de tourist info was al  gesloten. Het is toeristisch en nog al druk daar , we hadden geen zin om over de brug naar Traben te fietsen hoewel dat eigenlijk het interessants is. We wilden daar oa  2 Jugendstil villa’s bekijken, weer eens wat anders dan vakwerkhuizen, maar het mocht niet zo zijn. Maar er was geen apart fietspad over de brug , niet uitnodigend met auto’s langs je heen. Daarom hebben we wat foto’s gemaakt van Traben vanaf de Moezeloever waar we een tijdje op een bankje hebben gezeten.

Was het gisteren een prachtige dag , vandaag viel het weer tegen, grotendeels bewolkt en 20º.

Bijna hadden we vanavond punten toe kunnen voegen aan onze Duitse inburgeringslijst. We waren van plan om  Flammenkuchen te gaan eten in een hotel/restaurant, maar helaas, er was geen plaats meer op het terras, we hadden moeten reserveren.

Tegenover het hotel was het  pleintje waar ook vanavond de wineparty werd gegeven van Weingut Stifthof uit Enkirch. Het was om 19.00 uur nog niet zo druk, het zag er veilig uit, dus nadat we ons hadden geregistreerd zijn we aan een van de tafels gaan zitten en hebben , vergezeld van een goede witte wijn, als rasechte Hollanders, hausgemachte  Pommes oftewel patat gegeten, inderdaad zonder currywurst.

Marktheidenfeld 06-09-2020, zondag

Vanmorgen vertrokken we om 9.45 uur voor een rit van 215 km, weg van de drukke Moezel naar Marktheidenfeld. De eerst 20 km via een smalle weg door de bossen en over de heuvels van de Hunsrück, een mooie route. Daarna het grooste deel over de drukke Autobahn, niet zo geweldig qua uitzicht natuurlijk  maar het schoot wel op en  ondanks de ‘Werken’ nergens file. Onderweg waren er erg veel campers onderweg naar één of andere bestemming dus we vreesden het ergste, Des temeer toen er een camper voor ons de zelfde afslag nam naar Marktheidenfeld en de laatste 7km voor ons bleef rijden en ook de cp opdraaide waar wij heengingen.

Maar zie, het bleek een verademing te zijn na de afgelopen dagen. Hoewel er hier  vanavond 38 campers staan, is er ruimte genoeg en we staan aan een pad waardoor er niemand meer voor ons kan staan en we kunnen uitkijken over de rivier de Main, slechts gescheiden daarvan door een veld van een kleine 50 m.

Marktheidenfeld. In de oude stad staat het Franckhaus, dit is een deel van de barokke gevel. Ooit was dit van een wijnhandelaar, gebouwd in 1745 , nu is er een restaurant in gevestigd. 

We hebben zo’n 10 jaar geleden hier ook gestaan, wat heet we zijn hier toen gestrand met onze vorige camper toen we op weg waren naar de fabriek van Kathrein bij München omdat de schotel kapot was.

Toen we de volgende dag hier wegreden kwam de motor met een klap tot stilstand. Nadat er iemand van de ADAC bij was geweest moesten we worden afgesleept naar een garage in Wertheim. Uiteindelijk is de camper gerepatrieerd naar Nederland en wij konden met een huurauto naar huis. Dus eigenlijk verzoeken we de goden door hier weer te gaan staan.

Er loopt een fietspad langs de Main waar nu op zondag druk wordt gefietst. Dat gaan wij morgen ook maar eens doen, nu hebben we vanmiddag zitten lezen en zijn aan het begin van de avond even naar het stadje gewandeld. Leuke huizen aan de waterkant, trouwens de hele oude stad is aardig om te zien. We hebben nog even op een terrasje gezeten tot het frisser werd.

Want na een zonnige start vanochtend werd de sluierbewolking in de loop van de dag steeds dikker en aan het eind van de middag was de zon een tijdje verdwenen. Het werd 19º maar het wordt warmer de komende dagen.

Marktheidenfeld 07-09-2020, maandag

Een klein smetje op deze plek is het feit dat er werkzaamheden aan de brug zijn. Dat dit overdag voor wat geluidsoverlast zorgt is niet zo’n punt, wel dat men al om 7 uur begint te werken…….

Na ’s morgens wat huishoudelijke werkzaamheden gedaan te hebben zoals een handwasje en boodschappen te hebben gedaan in de Aldi die vlakbij is, zijn we vanmiddag een stuk gaan fietsen langs de Main. We zijn via het mooi gelegen fietspad naar Homburg am Main gereden, een kleine 9 km. Homburg is een  aardig wijndorp gebouwd tegen de helling van de Kalmuth. We hebben het niet echt geprobeerd maar de straatjes leken ons te stijl voor een bezichtiging.

Homburg behoort tot de wijnstreek Franken. De druif die kenmerkend is voor de wijn in dit gebied is de Sylvaner. Ze wordt gebotteld in  flessen met een platte buik en korte hals, netgoals de bekende Portugese Mateus rosé. De flessen worden hier Bocksbeutel genoemd, buidel van de bok oftewel kloten van de bok.

                               De oude papiermolen van Homburg am Main is nu een museum gevestigd.