Tarifa , het historische centrum

We zijn eerst naar het strand gewandeld, die was nog geen 5 min. lopen, daar was in de verte slechts één surfer, er staat dan ook een aflandige wind, naar schatting 90 km/h. Daarna zijn we naar het historische centrum gewandeld, eerst kom je door een oude Moorse poort de Puerta de Jerez uit de 8ste eeuw. Leuke smalle straatjes met aantrekkelijke winkeltje waar je  leuk even kunt snuffelen zie je dan in de oude stad met het kleine centrum. Ik heb daar een nieuw armbandje laten maken door een leuke  jonge vrouw die het geleerd had in Amsterdam. Ze was van oorsprong Italiaanse en reed ook wel met de camper door Marokko. We vonden het tijd om naar het officina  de Turismo te gaan, daar vond men het tijd voor de siësta, 13.30 uur gesloten, wij waren er om 13.35 uur.

Het fraaie interieur van de kerk San Mateo

We hadden al wel de kerk Iglesia de San Mateo bezichtigd (16e eeuw), die was robuust Gotisch aan de buitenkant met een tegenvallende Barokke gevel,  het interieur vonden we wel de moeite waard. En dan in het bijzonder het plafond van een kapel. We waren net op tijd want de kerk ging sluiten net nadat wij een bezichtiging afgerond hadden.

Het waaide zo hard dat we naar de camper gingen en zelfs vanmiddag binnen hebben gelezen in een schuddende camper ipv in de zon.

In het begin van de avond even de benen gestrekt die ons haast automatisch leidden naar een chiringuito  vanwaar we, in de luwte gezeten , een mooi uitzicht hadden over de zee en zelfs Marokko weer zagen liggen in de verte.  Er hadden zich wat meer kitesurfers op het water gewaagd, wel in de buurt van het schiereiland waar de wind iets gunstiger was w,s, En onder het genot van een drankje hadden we het gevoel dat we de juiste beslissing hadden genomen om dit stukje Spanje voor een deel te ontdekken hoewel dat natuurlijk maar een moment opname, eigenlijk meer een gevoel is. 

Het weer: zoals als meerdere malen gezegd, erg  veel wind maar met wat lichte sluierbewolking 21º.

Tarifa 06-04-2024, zaterdag

Vannacht om 3.30 uur werden we wakker omdat de camper hevig stond te schudden door windvlagen. We hebben een tijd wakker gelegen voordat we weer in slaap vielen. We hebben eens gekeken naar de weersverwachting langs de Costa del Luz zoals het kustgebied hier heet : het waait overal nog hard vandaag hoewel wat minder dan gisteren. Maar in Tarifa waait het het  hardst, dat komt omdat de wind zich door de bergen aan de Spaanse en Marokkaanse kant van de Straat van Gibraltar moet ‘persen’ en daardoor sterk in kracht toe neemt. Dit wordt het Venturi-effect genoemd. In de loop van de avond zal de wind afnemen en morgen is er minder wind. Vanwege de gunstige wind, voor surfers dan, wordt in Tarifa de World Windsurfing Championship gehouden. Het is in ieder geval droog maar de wind beperkt je wat in je doen en laten. Niet alleen kun je niet buiten zitten maar een wandeling over de boulevard is ook niet echt aangenaam.

In de stad heb je minder last van de wind, wandel je weer dichter  bij zee, je raadt het al. 

Plaza Santa Maria met de stervormige fontein met 8 groene kikkers, geen water in deze droge tijden.

We zijn eerst naar Plaza Santa María gelopen vanwege de bijzondere stervormige fontein met Marokkaanse tegeltjes en 8 keramieken kikkers. Alom gezelligheid in de straatjes rondom, het is zaterdag dus extra druk op de terrasjes. We hebben wat geslenterd door het kleine historische centrum waar we de 2e dag dat we hier zijn al aardig de weg weten. Toch moesten we even zoeken naar de Mercado, de overdekte markt want we wilden vanmiddag tapas eten. In een markthal , is onze ervaring , kun je meestal lekker eten en komt de plaatselijke bevolking ook . We hebben daar chipirones a la plancha (gegrilde kleine inktvisjes) en  calamares gegeten. Vervolgens naar een bar om wat anders te proberen, reuzenchampignon gevuld met ham en roquefort, kroketjes met asperges en geitenkaas een een soort patat bravas. We hebben gesmuld , het lekkerst vonden we de chipirones, heerlijk mals. Het eten van verschillende tapas is niet goedkoop, dan kun je beter een menu del dia nemen. Maar wel leuk om verschillende dingen te proberen.

Tarifa is vernoemd naar Tarif Ibn Maelik, die hier in 711 vanuit Ceuta landde met 400  soldaten te voet en 100 ruiters. Hij maakte van Tarifa de eerste Arabische vesting in Spanje. Vanuit Tarifa veroverden de Moren het grootste deel van Spanje. Je ziet overal nog wel sporen van de Moren in Tarifa, bv in het stratenpatroon in het historische centrum. En er staat een kasteel, de Burcht van Guzman wat oorspronkelijk een kasteel uit de 10e eeuw was en een belangrijke rol speelde bij de verdediging van de stad.

Tegen de avond loopt de cp weer helemaal vol, net zoals gisteren gebeurde. Merkwaardig is dat de loosplek is afgesloten met een hek dat open is van 10-13.00 uur en van 18.30 tot 22.30 uur.

Dat het afgesloten is met een hek is niet zo merkwaardig , dat voorkomt illegaal laden en lossen. Maar dat het zo laat opengaat ‘;s morgens werkt filevorming in de hand, voor half 10 staan de eerste campers al te wachten tot het hek open gaat.

Het was vandaag minder winderig, wel veel sluierbewolking, 22º.

Tarifa 07-04-2024, zondag

We wilden vandaag naar Jerez de la Frontera gaan, maar dat pakte dus anders uit. We staan nog in Tarifa en dan niet omdat de wind is gaan liggen hoewel dat mooi meegenomen is. En ook niet omdat het zondag is en dan veel plekken bezet zullen zijn, zo ook hier vannacht, alle 80 plaatsen zijn bezet. We hebben gisterenavond besloten dat het niet verstandig is om in kleine witte Andalusische dorpjes in de bergen  te vertoeven maar dat we meer langs de Mediterrane kant weer richting huis moeten gaan. Mijn voet is nog steeds niet zoals die moet zijn, dat is de laatste paar dagen gebleken. We wilden al stedenbezoek vermijden, daarom leek het kleine Tarifa geschikt om te kijken hoe het bevalt om een paar dagen achter elkaar 5 à 6 km  te lopen.  Dat viel  tegen als ik eerlijk ben tegenover Everdien en mijzelf, dus deze beslissing genomen die wel wat pijn deed gisterenavond. Het valt niet mee om toe te geven dat je lichaam zich tegen je keert  maar na even een emotioneel moment probeer je te relativeren, ik verrek gelukkig niet van de pijn.  We hebben al een paar fijne  zomerse Marokko maanden gehad, wel met wat kleine medische perikelen, maar toch. En het is ook niet zo dat we nu halsoverkop richting huis scheuren. We zullen wat meer luieren en lezen, noodgedwongen wat minder lopen. En we houden van steden, natuur maar ook van het strand, de zee.We zien het nu als een nieuwe uitdaging om er wat leuks van te maken, kijken of we wat meer kunnen fietsen. Mocht het helemaal fout gaan met de voet en er weer medische hulp nodig mocht zijn, dan is die sneller in de buurt van  de kust te vinden dan in het binnenland. Of we gaan sneller naar huis, met het rijden heb ik geen last, misschien mede dankzij de brace die ook draag.

Boerenzwaluwen en gierzwaluwen vliegen over. Ze poseren niet zo mooi als deze boerenzwaluw , op onze voorlaatste dag in Marokko.

Dus vandaag  hebben we de tering naar de nering gezet. Vanmorgen eerst naar de lavanderia die hier praktisch naast de cp ligt, er moet af en toe een grotere was worden gedaan.. Daarna gelezen, de wind was een stuk minder dan gisteren, dus het was aangenaam om buiten te zitten lezen. Aan het eind van de middag zijn we naar de boulevard hier vlakbij gewandeld. Omdat de wind niet alleen een stuk minder was maar ook gedraaid was van aflandig naar het westen toe, was het gunstig voor surfers die vanuit alle hoeken en gaten waren gekropen en nu met velen aan het kitesurfen waren. We hebben er geen verstand van maar je hebt , wat wij waarnemen , in Marokko vooral veel golfsurfers, vanwege de lange rollers die je daar op de Oceaan hebt, iets wat we in Portugal ook wel zagen. Dan heb je nog de windsurfers ( een plank met een zeiltje, dat klinkt vast oneerbiedig), die zie je hier eigenlijk niet maar zagen we veel op bv Lac du Salagou en andere Franse meren, je hebt kennelijk liever geen golven lijkt het . En hier heb je dan de kiters, een plankje met een grote vlieger waar je aanhangt en die zie je vooral hier. Kenners zullen w.s. in lachen uitbarsten, ik heb 30 jaar geleden een poging gewaagd om te windsurfen, dat was geen succes, vandaar onze beperkte kennis, we vinden het wel fascinerend om te zien. We hebben dat vanmiddag dan ook een tijdje gadegeslagen vanaf een terrasje waar we waren neergestreken, leuk om te zien.

Het was vandaag zonnig , een beetje versluierde zon door Saharastof en 21º. 

 Het schijnt dat Saharastof niet bestaat, het wordt bewust in de atmosfeer gebracht net als chemtrails, en wel door het WEF om ons onwetende burgers ‘aan te sturen’. Helaas hebben dat nog maar weinig mensen door, die zijn al verloren.

Dat is het geruststellende voor wappies, in hun waanideeën passen verschijnselen die ze niet begrijpen feilloos in hun complottheorieën , de wereld is al ingewikkeld genoeg. Niet in Wappelonia, als je eenmaal in dat konijnenhol zit weet je dat de overheid, de elite, je vijand is. Even googelen op een zondagochtend om dat er Saharastof in de lucht zit en er gaat een wondere wereld van gekkies open, overtuigd van hun waanzin.

Mocht je twijfelen, pak een magneet en het zand blijft er aan plakken, dat komt door de zware metalen waarmee ‘ze’ ons willen vergiftigen. Discussie met mensen die geloven in deze ‘feiten is zinloos , waarom schrijf ik dit, omdat ik telkens weer van mijn (camping)stoel val door deze idioterie.

Málaga 08-04-2024, maandag

Vanmorgen zijn we eerst langs de Mercadona gegaan om boodschappen in te slaan. We konden met moeite een parkeerplaats vinden in een zijstraat en het moet de voorzienigheid geweest zijn dat Everdien zei laten we tassen meenemen, je kunt hier met het vlak langsrijdende verkeer moeilijk de boodschappen in de camper laden vanuit het winkelwagentje . Beter in tassen in het winkelwagentje, dan pakken we de tassen wel uit als we op de plaats van bestemming komen. Maar goed  dat we tassen hadden, we kwamen met het wagentje de parking niet af, de wielen blokkeerden , iets wat we hadden kunnen weten. Dus konden we met de tassen naar de camper zeulen, gelukkig was het niet ver.

Vervolgens dezelfde weg terug als 3 dagen geleden maar nu  náár Algeciras en daar hebben we de AP 7 genomen, de tolweg die ons naar Málaga bracht, Daar was het kneiterdruk want we moesten net ten noorden van Málaga zijn dus gingen we dóór Málaga, wel over de snelweg en het verkeer reed gelukkig mooi door. We zijn naar een P4N plekje gereden op een kleine parking aan het strand. De plekken op de eerste rij, met zeezicht zijn bezet, wij staan iets meer naar achteren . Er kwam aan het begin van de avond wel een plekje vrij met zeezicht maar we gingen daar niet staan omdat er nevel van zeewater tegen de campers werd geblazen door de wind die vrij stevig woei . Er zijn hier rotsen ,geen zandstrand, dus daar slaan de golven tegen aan .

Vanaf de parking kijk je naar Malaga

Je kijkt hier wel over zee uit als je vooraan staat maar dat zoute water op je camper daar zitten we niet zo op te wachten. Bovendien hebben we wat gewandeld, net te ver ivm de voet maar de actieradius was groot genoeg om de eerste restaurantjes te bereiken langs de boulevard in ws een voorstad van Málaga. Daar was het heel gezellig voor een maandag op de late namiddag, er staan allemaal stalletjes die bij een restaurant horen waar de vis grillen je je bv een spies sardientjes voor €2,- kunt eten, naast andere vissoorten. Dat gaan we morgen middag wel doen, het was nu geen etenstijd. We hebben wel een tapbiertje, een caña gedronken die maar €1,- kostte wat een prettige prijs is , goedkoper dan in Tarifa . Er kwam een oudere man gitaarspelen en op de klanken van ‘Bésame mucho’ kwam een stel overeind achter hun drankje vandaan en begonnen prachtig te dansen, heel leuk om te zien. Op de terugweg zagen we surfers in het water, golfsurfers hoewel je hier geen spectaculaire rollers hebt. Er loopt hier een fietspad langs die naar Malaga gaat, 8 km, we fietsen morgen da andere kant op , richting Rincón de la Victoria.

Het was een prachtige dag vandaag, af en toe wat lichte bewolking en met een vrij stevige zeebries werd het 25º.

Málaga 09-04-2024, dinsdag

We hebben vannacht goed geslapen, ondanks het feit dat er een weg boven de parking loopt, daar is ’s nachts weinig verkeer. Dus blijven we hier op deze plek die leuker is dan de eerste aanblik je doet vermoeden,  je denkt wat  een kleine volle parking. Maar er hebben vannacht toch meer dan  25 campers gestaan en er is genoeg ruimte om ons heen omdat wij tussen 2 bomen staan met laaghangende takken zodat er alleen een personenauto naast ons kan staan. Zoals vanmorgen bij het ontwaken, toen  bleek er een jong stel in een stationcar naast ons  te  staan die een kleine uitschuifbare keuken aan de achterkant hadden. Het zijn hier mensen van diverse pluimage, jong , oud zoals wij en met oude  busjes tot nieuwe campers. En je hebt hier ook een cp. burgemeester, een Nederlander die heel normerend praat over camperaars, zelf een hele brave voorbeeldige jongen uithangt maar zijn deugmasker laat vallen als hij zegt ‘als ze te dicht boven op me komen staan, sla ik ze op hun bek’ . Zoals hij ook aanwijzingen geeft aan iedere nieuwkomer en hele discussies aanging met 3 Nederlandse mannen die in het begin van de avond met een grote Concorde aan kwamen rijden ‘ als je maar weet dat voor de camper  onze zitplaats is.”  Overigens denk je ook niet goed na als je met een reuzencamper ’s avonds nog een plek denkt te kunnen vinden op een kleine parking. Overigens danken we deze plek aan Henk en Marita, Avondrood + groepsleden,  die hier hebben gestaan op hun terugreis uit Marokko.

Wandelpad over de rotsen, het fietspad gaat hier door een tunneltje

We zijn gaan fietsen, niet richting Málaga maar naar Rincon de la Victoria. Een leuke fietstocht langs de zee die ook door een paar fietstunneltjes gaat. Het was erg druk met wandelaars, fietsers en een klas schoolkinderen was een pad over de rotsen aan het lopen. Onderweg een paar x gestopt vanwege het mooie uitzicht. In Rincon de la Victoria was een dameswandelfestijn, wel meer dan 100 wandelaars met blauwe truitjes, de meeste met Nordic Walking sticks bij zich. Terrasjes waren gezellig druk, niet alleen met ouderen trouwens. We wilden een kop koffie drinken maar het was al 14.00 uur dus leek het beter om terug te fietsen naar de camper. We wilden nl sardientjes gaan eten, hadden we ook in Rincon kunnen doen , maar ik wilde een kleine wandeling maken, oefening voor de voet. 

We zijn een klein stukje richting Málaga gewandeld en ook daar was het druk op terrasjes met etende mensen, het liep al tegen drieën. Het was tegen de verwachting in flink gaan waaien en het zand stoof over het strand, we zijn op een terras achter plastic gaan zitten, mooi uit de wind en het stofzand. We hebben heerlijke  gegrilde sardientjes gegeten , 5 stuks voor €2,-. Patatas Bravas en gambas allioli completeerden de lunch, Everdien nam nog brownies met ijs.

De Bauhania, ook wel Orchideeboom

We hebben bij de camper gelezen, op de parking waaide het minder hard door de aanwezige struiken en bomen. Aan het eind van de middag kwamen warempel onze Franse buren uit Mohammedia de parking op rijden, ze konden nog net een plekje vinden. Het is al de 3e keer dat we ze nu in Spanje treffen, Algeciras, Tarifa en nu hier, wat een toeval. Het was vandaag minder warm door wind van zee, 21º, wel helemaal zonnig. We blijven hier morgen ook nog een dag, het Beach Life bevalt ons wel, een hele leuke dag met veel reuring om ons heen. En dan bedoelen we niet van de duiven die hier tussen de campers trippelen, trouwens ook leuk.

Een speciale tak van surfen, het wingsurfen of hydrofoilen.  Op een opblaasbare onderstel (wingboard)met poot (hydrofoil )waardoor men boven het water zweeft. De enige soort surfen wat Olympisch is ( met dank aan zoon Martijn)

Málaga, 10-04-2024, woensdag

Gisterenavond moest ik wat vuilnis wegbrengen, ik telde 39 campers.  Het is bomvol denk je dan, komen er vlak achter elkaar om kort na half negen 2 campers waarvan 1 Nederlandse . De Nederlandse camper slaagde erin met veel kunst en vliegwerk de camper onder de laaghangende takken naast ons door te manoeuvreren, met de neus dusdanig schuin dat onze deur nog net open kon. We waren kennelijk goed geluimd want we werden niet eens boos, maar hielpen zelfs bij het manoeuvreren. Dat komt ws omdat de mensen nog ouder waren dan wij en de vrouw stoïcijns in de camper bleef zitten staren door het voorraam terwijl de man ondertussen zó uitgebreid over pech begon te vertellen dat Everdien me in mijn zij porde van ‘zo is het wel genoeg.’ De man vertelde nog dat het voor 1 nacht was, ze waren op weg naar Portugal om een kleinkind te zien, dat was de cp  burgemeester ook al van plan. Meestal willen camperaars naar huis om de kleinkinderen zien, nu maken we kennis met een omgekeerde trend , op reis om de kleinkinderen te zien.

De haven van Malaga, ons beoogde doel van een fietstochtje hebben we niet gehaald, hier moeten we het mee doen..

Het fietsen naar Málaga was  niet zo’n succes, we wilden naar de haven maar zijn halverwege omgekeerd. We reden over een drukke boulevard met veel wandelaars, soms smal door de terrasjes en er waren stukken waar je niet mocht fietsen. Een alternatief was de weg waar auto’s reden, daar houdt Everdien helemaal niet van. Dus zijn we halverwege omgekeerd, na een beslissing waar we het beide mee eens waren.

Ondertussen hebben we nieuwe Nederlandse buren , de vrouw blijkt verpleegkundige op een orthopedie afdeling te zijn geweest, wat een toeval. Zij zei dat je van  een peesplaatontseking 6 tot 8 weken last kon hebben, In Nederland wordt dezelfde behandeling toegepast als ik heb voorgeschreven gekregen,  ontstekingsremmers, massage met  een pijnstillend middel.Het is nu 6 weken geleden, ik heb minder pijn, dus dat geeft deze burger moed

.

Monniksparkiet, ook wel Argentijnse Papegaai genoemd.

Er zijn hier erg veel monniksparkieten, ook wel Argentijnse papegaaien genoemd en als bijnaam lawaaipapegaai.. Dat is op meerdere plaatsen in Spanje zo maar langs de kust en dan vooral in Malaga en omgeving vormen ze een ware plaag. Niet zozeer vanwege het lawaai wat ze maken maar omdat ze schade veroorzaken aan landbouw- en siergewassen. Vegetatie wordt verwoest door vraat aan jonge boompjes en levende bomen worden kaalgeplukt voor nestmateriaal. Monniksparkieten komen niet voorin Spanje van origine , ze zijn ontsnapt of vrijgelaten omdat ze zo krijsen in de huiskamer of balkon.  Ondanks het verbod op de verkoop van monniksparkieten in 2013 is hun aantal in de Spaanse grote steden blijven groeien. In de parken van Madrid zijn de aantallen gestegen van zo’n 1.700 vogels in 2005 naar 12.000 vogels in 2019. Daarmee bevindt ongeveer de helft van alle monniksparkieten in het land zich in de hoofdstad. In Madrid is men begonnen met het afschieten van monniksparkieten, ze vormen ook een gevaar door de enorme nesten die ze bouwen. Die kunnen wel 100 kilo wegen, als die naar beneden donderen uit de palmboom dan kan dit natuurlijk schade aanrichten.

Bovendien planten ze zich razendsnel voort. Uit ons verslag van 2018 : Er zijn er in Spanje nu een kleine 40.000, ze zijn in 450 kustplaatsen aanwezig. Ze planten zich ook snel voort, per keer legt het vrouwtje vijf tot twaalf eieren. Deze worden in ongeveer 24 dagen uitgebroed. Zowel het mannetje als het vrouwtje helpen mee met het uitbroeden van de eieren en met het opvoeden van de jongen. 

Maar het blijven schattige vogels om te zien, ze zijn altijd in groepjes, luid krijsend vliegen ze achter elkaar aan.

Opnieuw een zonnige dag, niet te veel wind 20º.

Torrenueva Costa 11-04-2024, donderdag

Er stonden opnieuw zo’n 40 campers van 9 verschillende nationaliteiten in Málaga. We vertrokken weer om ongeveer half 10 naar een cp in Torrnueva Costa. Gisterenavond waren we nog van plan om eerst naar een tankstation te gaan weer je kunt laden en lossen en waar ook een lavanderia naast is. En dan wilden we naar de kust om vrij te gaan staan bij Adra. Echter we moesten LPG tanken en dat was bij het beoogde tankstation niet mogelijk. Dus wijzigden de plannen , LPG tanken is in deze regio is  maar beperkt mogelijk, dus dat hebben we in Salobreña gedaan. 12 km daar vandaan   is een cp met wasmachine dus zijn we daarheen gereden, we moesten ook het besturingssysteem van de MacBook updaten dus wifi was welkom, een praktische keuze dus. Eerst langs de snelweg die mooi hoog langs de zee liep. Daarna een stuk langs de zee van de kustweg, ook mooi en bochtig. Hoewel de eerste kassen van het grote plastic kassen gebied rond Almeria opdoken. 

We staan op een   eenvoudige cp  met 30 plaatsen met basic maar brandschoon sanitair. Everdien deed een handwasje en moest het water met een voetpedaal oppompen, dat heeft wel weer wat

Wingsurgers en een zeilboot met gestreken groot zeil vanwege de de harde wind.