Cehegin 30-03-2025, zondag
Het was een koude nacht na de windere dag van gisteren, het was maar 3º. Maar we hadden vannacht het elektrische kacheltje laten branden, stroom zit bij de prijs inbegrepen. En nog was het maar 14º toen we , althans ik , opstond. Dus de gaskachel ook er bij aangezet.
Het was een dag met 2 gezichten, het ene gezicht was het mooie weer , ondanks dat het maar 17º werd, was de gevoelstemperatuur door het vrijwel ontbreken van wind, veel hoger. Het andere gezicht was mijn verkouden kop. We hebben besloten om nog een dag hier te blijven omdat ik gisterenmiddag plotseling verkouden werd tijdens het borreluurtje met Gerrie en Annie. Een loopneus, niesbuien en meteen een megadosis vitamine C gaan slikken. Vannacht was ik al om 3.30 uur (eigenlijk al om 2.30) wakker en ik voelde me bij het vroege opstaan ( ik was toch allang wakker) gammel. Dus we hebben een dag bijgeboekt zodat we morgen hier vertrekken als ik hopelijk wat fitter ben.

Het terrein beneden de cp waar we een wandeling hebben gemaakt.
Van het blije gevoel wat ik doorgaans heb bij het ingaan van de zomertijd was weinig te bespeuren. Blij met de zomertijd omdat het ’s avonds langer licht blijft, op de klok dan. Vaak betekent dat ook langer buiten zitten bij een aangename temperatuur. Maar omdat ik door mijn al lange leven over bepaalde wijsheden beschik, zoals dat verkoudheid niet door koud weer maar door een rhinovirus komt en dat je beter buiten kunt zijn dan binnen zitten , zijn we vanmorgen een wandeling gaan maken.

Zoete Kers, ook wel Boskers genoemd.
Gerrie en Aniie zijn na de gezamenlijke koffie vertrokken en wij hebben ze uitgezwaaid toen we gingen wandelen. Beneden de cp is een stuk braakliggend terrein waar de natuur zijn gang kan gaan. Wat een bloemenweelde, prachtig om daar tussen door te wandelen. Een stukje verder staan bloeiende fruitbomen zoals abrikozen en pruimen, zo mooi dat , als ik niet had lopen snotteren en proesten, bijna zou vergeten dat ik verkouden ben. Een wandeling die wel wat inspanning vergde door het hoogte verschil, wat Everdien merkte aan haar longen en ik aan mijn zware benen door 2,5 uur slaap.
Over het prachtige onbewolkte weer hoeven we het niet meer te hebben.
Caravaca de la Cruz, 31-03-2025, maandag
De afgelopen avonden hadden we vanuit ons voorraam in het donker een mooi uitzicht op de verlichte stad, met name de monumenten kon je goed zien. Nu missen we dat uitzicht, maar daar is iets anders fraais voor in de plaats gekomen, het uitzicht op het kasteel ‘Castillo de Caravaca de la Cruz’
We staan in Caravaca de la Cruz , na wellicht het kortste ritje, nl 12 km , van deze reis. We zijn 3 jaar geleden in Caravaca de la Cruz geweest, op het feest van de Los Caballos del Vino wat ieder jaar zo eind april, begin mei plaats vindt. Een prachtig schouwspel die paarden met de geborduurde kleden, ten dele ook spectaculair als de paarden, behangen met zakken gevuld met wijn, de heuvel waarop het kasteel ligt worden opgejaagd.
Zie voor het verslag deze link : lente Spanje 2022, deel 4
Er was vanmorgen markt, we hadden fruit nodig dus daar zijn we aan het eind van de ochtend heen gegaan. Een vrij grote markt en de schrik sloeg ons om het hart toen we meteen aan het begin al rijen kraampjes zagen met bh’s en onderbroeken van Zeemankwaliteit. Toch kwamen er kraampjes met andere kledij dan ondergoed en ook schoenen, weliswaar geen design maar leuker dan louter bh’s.. En warempel in een andere straat was de groente- en fruitafdeling waar we na enig zoeken zelfs een mooi ekip aan het spit konden scoren.

Het kasteel van Caravaca de la Cruz waar we op uit kijken
Omdat er niemand buiten de camper zat, wat volgens de regels van de cp ook verboden is, hebben wij ons ook braaf gedragen en hebben binnen zitten lezen, ramen en deuren open want het was 23º. 3 jaar geleden tijden de feesten hier was het museum van de Los Caballos del Vino gesloten , vanmiddag was hij om 16.30 uur open en zijn we daar heen gegaan.
De toegang is €2,- pp voor pensionistas. Een klein museum waar de geschiedenis worst verteld en er hangen natuurlijk geborduurde stukken waar de paarden mee behangen worden. Op de paarden heeft het een licht kitschgehalte, wij vonden het aan de muur en op een neppaard maar zo zo, wij kennen het origineel. En het gaat natuurlijk ook om te rennen van de paarden naar boven.

Enkele paarden in het museum
Toen we terug kwamen zat vrijwel iedereen buiten, wij vinden dat we permissie hebben om dat morgen ook te doen.
De verkoudheid is stabiel, zeker niet erger geworden. Ik voelde me wel goed vandaag , natuurlijk ook omdat ik goed geslapen had dankzij een slaappil. Het was een warme dag vandaag , weinig wind, onbewolkt en bijna 24º.
Caravaca de la Cruz, 1-04-2025, dinsdag
Maar weer eens op de stappenteller gekeken hoeveel we gisteren hadden gelopen, dat bleek ongeveer 7000 stappen te zijn oftewel ruim 5 km, vandaag eveneens ongeveer die afstand afgelegd. Dat is toch wel de max voor die hardnekkige hielspoor.
We willen morgen naar Lorca gaan en daar is een kleine cp vlakbij het centrum. Die wordt beheerd door de Franse organisatie Camping-Car Parc, je moet eerst een kaart kopen á €5,- en dan kost de cp €1,-. Omdat er maar 15 plaatsen zijn dacht ik slim te zijn om on line een kaart te kopen om te voorkomen dat we tevergeefs daar aan de poort zouden kloppen omdat het vol was. Goede ideeën worden kennelijk niet altijd beloond, wel geld betaald maar verder niets meer gehoord. Dus vanmorgen maar gebeld met de organisatie. Volgens hun zou het goed komen , me melden bij de ingang en als ik geen code heb verkregen dan alsnog bellen.

De Iglesia de El Salvador, ook enkele foto's interieur
We wilden vanmorgen naar het kasteel lopen, niet alleen voor de basiliek maar ook voor het uitzicht. Op weg daarheen kom je langs de Iglesia de El Salvador, daar hebben we eerst een kijkje binnen genomen. Daarna is het een kleine klim naar het kasteel waar we met name de basiliek Santa Cruz weer wilden bewonderen. Niet van binnen, we geloven niet in (religieuze )wonderen. De basiliek heeft een prachtige barokke voorgevel van rood marmer. In de basiliek bevindt zich nl een replica va een kruis, dat volgens de overlevering als door een wonder in 1232 plotseling verlicht op een leeg altaar verscheen, dat moest toch wel een stuk van het heilige kruis zijn . Er werd net een mis opgedragen door een gevangen gehouden priester . Een berbervorst die dat zag werd meteen tot het christendom bekeerd.

De prachtige barokke gevel van rood marmer van de basiliek Santa Cruz
We kwamen net op tijd de basiliek uit.
Linksboven weer het kruis van Santa Cruz, dat zie je overal in het stadje

Vanaf het kasteel zie je in het midden van de foto de campers op de cp
Sinds dat jaar 1232 is Caravaca de La Cruz, is een bedevaartsoord waar pelgrims naar toe wandelen en waar ook busladingen toeristen arriveren. Er hangt een replica van dat kruis in de basiliek, het origineel is verdwenen, net zoals het ooit verschenen is. Nadat we toch maar even de basiliek zijn binnen gegaan, verboden te fotograferen , dat heb ik niet gedaan, Everdien wel met haar mobieltje, kwamen we net op tijd weer buiten. Waren we in de basiliek vrijwel alleen, nu kwam er net een buslading toeristen aan, elke dag staan er hier op de parking bij de cp een aantal bussen.

Standbeeld van de christenen en de moren
Vlakbij het gemeentehuis hebben we geluncht, een menu del dia ,waarvan Everdien de postre( nagerecht) een chocoladetaartje volgens abuela (grootmoeder) erg kon bekoren en mij de entrecote met paddestoelenaus. Voor €30 inclusief een drankje stonden we tevreden op van onze stoelen, meestal treffen we het wel met een menu del dia.
Ondanks enkele velden met sluierbewolking was het een prachtige dag met 23º. En jawel we hebben na de lunch buiten zitten lezen, we zijn niet roomser meer dan de paus, het zal de omgeving zijn.